"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2021

Ο ΔΣΕ Εύβοιας καταλαμβάνει το τσιφλίκι του Άγγλου τσιφλικά Φράνσις Νοέλ Μπέκερ

 

Οι οικογένεια των Νοέλ Μπέκερ εγκαταστάθηκε στη Βόρεια Εύβοια, κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, αγοράζοντας από το σουλτάνο περίπου 45.000 στρέμματα γης. Μετά τη συγκρότηση του Ελληνικού Βασιλείου, η οικογένεια Μπέκερ εξακολουθούσε να κατέχει την τεράστια αυτή έκταση, και αποτέλεσε μια από τις μεγαλύτερες τσιφλικάδικες οικογένειες, στο νησί, εάν όχι και σε ολόκληρη τη χώρα.

Κατά την Κατοχή, ο διάδοχος της οικογένειας Φράνσις Νοέλ Μπέκερ βρισκόταν στο Κάιρο, ως πράκτορας των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών (SOE) και συντόνιζε τις επιχειρήσεις των αντιστασιακών οργανώσεων της Ελλάδας. Πρόκειται για τον άνθρωπο που είπε τη φράση "Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες", η οποία λανθασμένα αποδίδεται στον Ουίνστον Τσώρτσιλ.

Με την Απελευθέρωση, ο Φράνσις Νοέλ Μπέκερ κατείχε ακόμα 45.000 στρέμματα γης στη Βόρεια Εύβοια, κοντά στο χωριό Προκόπι. Με την έναρξη του Εμφυλίου τα κτήματα των Μπέκερ φαίνεται ότι αποτέλεσαν σημαντική πηγή πλούτου για τον ίδιο και σε κάποια συμφωνία με τις ελληνικές αρχές φαίνεται ότι συμφωνήθηκε η φύλαξή τους, από τις κρατικές δυνάμεις έναντι του ενδεχομένου επίθεσης των ανταρτών. Σε κάθε περίπτωση, η οικογένεια Νοέλ Μπέκερ εξακολουθούσε να εκμεταλλεύται τα κτήματά της, χρησιμοποιώντας ντόπιους εργάτες γης και εκμεταλλευόμενη την εργατική τους δύναμη, ενώ ολόκληρη σχεδόν η ελληνική ήπαιθρος μαστίζονταν από τη φτώχεια, που άφησε πίσω της η τριπλή Κατοχή.

Προφανώς, η κατάσταση αυτή δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη από το τμήμα του ΔΣΕ Εύβοιας, ούτε επίσης και το γεγονός ότι οι τεράστιες αποθήκες των Μπέκερ ήταν γεμάτες με κάθε είδους τρόφιμα και είδη, πλούτο από το μόχθο των κολίγων και παράλληλα ενδεχόμενη πηγή εφοδιασμού των αντάρτικων τμημάτων. 

Στις 15-16 Νοεμβρίου του 1946, ο ΔΣΕ Εύβοιας διενέργησε επιθετική ενέργεια ενάντια στη φρουρά του τσιφλικιού των Νοέλ Μπέκερ. Η επίθεση έλαβε χώρα, αργά μετά τα μεσάνυχτα, καθώς ο ΔΣΕ εισήλθε στο Προκόπι και διέλυσε τη φρουρά των 35 ΜΑΥ, που το φρουρούσαν. Άλλη ομάδα ανταρτών επέδραμε στο τσιφλίκι του Μπέκερ και χτύπησε το ειδικό κτήριο που είχε διαθέσει η οικογένεια, για τη φύλαξη του τσιφλικιού, στο οποίο διέμεναν 29 χωροφύλακες. 

Οι αντάρτες συνάντησαν ισχυρή αντίσταση από τους χωροφύλακες που αμύνονταν μέσα από ένα ιδιαίτερα κατάλληλο για άμυνα κτήριο και είχαν ακροβολιστεί και σε έναν παρακείμενο μιναρέ. Οι αντάρτες τελικώς κατάφεραν να τους εξουδεταιρώσουν χρησιμοποιώντας αντιαρματικά τύπου "ΡΙΑΤ", με τα οποία διέλυσαν το μιναρέ και κατάφεραν να καταλάβουν το κτήριο. Καταλαμβάνοντας τις αποθήκες του Άγγλου τσφιλικά, οι μαχητές του ΔΣΕ Εύβοιας τις άνοιξαν και κάλεσαν τους κατοίκους του Προκοπίου και των γειτονικών χωριών και τους μοίρασαν το περιεχόμενό τους, κρατώντας μονάχα ελάχιστα τρόφιμα για τις δικές τους ανάγκες. 

Έτσι επιστράφηκε στο λαό της Βόρειας Εύβοιας ο καρπός των κόπων τους.

Από την οικογένεια των Νοέλ Μπέκερ και το υπηρετικό τους προσωπικό δεν πειράχθηκε κανείς. Αργότερα, κατά την περίοδο της Δικτατορίας, ο Φράνσις Νοέλ Μπέκερ θα εκφραστεί δημόσια υπέρ της Χούντας, γεγονός που θα προκαλέσει την οργή του λαού της Εύβοιας. Το 1975, οι πολίτες της Βόρειας Εύβοιας θα απαιτήσουν με κινητοποιήσεις και μαζικές διαμαρτυρίες την απαλλοτρίωση της γης του τσιφλικιού. Ζητούν να δοθούν οι γεωργικές εκτάσεις και τα κτήρια στους πολίτες και οι δασικές εκτάσεις να περάσουν στο κράτος. Οι αγώνες τους θα καρποφορήσουν, το Μάιο του 1975.



Συνθήματα έξω από το σπίτι των Νοέλ Μπέκερ, κατά τις κινητοποιήσεις του 1975.


Απόκομμα από την εφημερίδα "Τα Νέα", στις 23/11/1975, που αναφέρεται στην απόφαση απαλλοτρίωσης του τσιφλικιού των Νοέλ Μπέκερ.


Από τις κινητοποιήσεις των ντόπιων αγροτών ενάντια στην οικογένεια Νοέλ Μπέκερ, το 1975.


Πηγή: Επιτροπή Περιοχής Ανατολικής Στερεάς & Ευβοίας του ΚΚΕ, Θύμιος Καψής (Ανάποδος), Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2020, σελ. 156-157.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου