Νάκος Μπελλής - Το καμάρι της Ομβριακής- Μέρος 2ο

Συνέχεια

Η συνάντηση του Νάκου Μπελλή με τον Άρη Βελουχιώτη

Τον Ιούλιο του 1942, ο Μπελλής συνδέθηκε με το Γραμματέα της Υπαχτίδας του Δομοκού, δάσκαλο Τάκη Καρκάνη, από το Δερελί, ο οποίος τον πληροφόρησε ότι εκεί κοντά βρίσκεται ο Άρης Βελουχι΄της και τον προέτρεψε να συναντηθεί μαζί του. Ο Άρης είχε μηνύσει στο Μπελλή, πολλές φορές ότι θέλλει να τον ανταμώσει, αλλά ο Μπελλής δεν είχε απαντήσει. Από τη δική του μεριά, ο Άρης είχε στο νου του να τον συναντήσει οπωσδήποτε και προσπαθούσε να τον συναντήσει σε κάποιο από τα περάσματά του. Στις 22 Ιουλίου 1942 μετά από το χτύπημα του Μαραθέα, ο Άρης με τους αντάρτες του βρίσκονταν στη Νέα Μάκριση. Το λημέρι τους ήταν στην τοποθεσία Στρογγύλη, όπου τους τροφοδοτούσε ο Ηλίας Μπάκας. Λίγο πιο κάτω ήταν το λημέρι του Μπελλή και του Κέντρου που ήταν μέλος της ΟΚΝΕ. Κανείς από τους δύο άντρες δεν υποψηιαζόταν ότι είναι τόσο κοντά, ο ένας στον άλλο.

Την ίδια μέρα, ο Κέντρος που υπέφερε από ένα τραύμα ανέβηκε προς τη Στρογγύλη και χωρίς να το καταλάβει έπεσε επάνω στους αντάρτες, οι οποίοι τον περικύκλωσαν και τον ρώτησαν ποιος είναι. Εκείνος απάντησε ότι βρισκόταν στην ομάδα του Μπελλή και ο Άρης ζήτησε από το Βάσο να πάει να τον φέρει. Πράγματι, λίγο μετά, ο Μπελλής εμφανίστηκε με τους άνδρες του και το Βάσο, στο λημέρι του Άρη. Όταν έφτασαν, ο Μπελλής ρώτησε:

-Ποιος είναι ο καπετάνιος σας μωρέ;

Ο Άρης του είπε:

- Έλα κοντά μου, Νάκο.

- Εσύ είσαι μωρέ ο Άρης;

- Καλωσόρισες καπετάν- Μπελλή, τόκα και μπέσα.

Οι άνδρες αφού έδωσαν χέρια έκατσαν να συζητήσουν. Ο Άρης μίλησε για τον αγώνα του ΕΛΑΣ και ο Μπελλής διέκοπτε για να κάνει ερωτήσεις. Τέλος, ο Άρης είπε:

" Θα έρθεις μαζί μας. Μαζί μπορούμε να πολεμήσουμε καλύτερα τους κατακτητές της πατρίδας. Δεν κάνεις τίποτε γυρίζοντας μονάχος σου σαν αγρίμι στα βουνά. Θα γίνεις καπετάνιος εδώ στο λαϊκό στρατό και θα μπορέσεις έτσι να δώσεις περισσότερα στην πατρίδα. Κι αν δεν έρθεις μαζί μας, γύρωα σπίτι σου. Το βουνό δεν μας χωράει και μας και σας και πρέπει να ξέρεις πως θα σε πολεμήσουμε."

Ο Μπελλής κατάλαβε καλά τι του έλεγε ο Άρης, αλλά και ότι ο καπετάνιος του ΕΛΑΣ τον εκτιμούσε. Έτσι, δεν άργησε να απαντήσει:

"Σύμφωνοι καπετάνιε. Μαζί θα συνεννοηθούμε."

Από εκείνη τη στιγμή, ο Μπελλής εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ και στο αρχηγείο της ομάδας του Άρη.

Είναι γνωστό ότι οι αντάρτες που έβγαιναν στο βουνό, για προστασία των οικείων τους υιοθετούσαν κάποιο ψευδώνυμο. Ο Νάκος Μπελλής όταν του έγινε τέτοια πρόταση αρνήθηκε και μάλιστα κράτησε το υποκοριστικό του (τον έλεγαν Γιάννη), δηλαδή Νάκος, γιατί όπως έλεγε ήταν περήφανος για το όνομά του και τον τόπο καταγωγής του. 

Η αφομοίωση του Μπελλή με τους άλλους αντάρτες δεν ήταν βέβαια εύκολη. Ένιωθε στενάχωρα. Δεν ήταν πια αφέντης του εαυτού του. Τώρα δεν μπορούσε να κουνήσει ρούπι, χωρίς την άδεια του Άρη. Ζούσε και υπέφερε όπως όλοι οι άλλοι αντάρτες. Καμιά φορά όταν κάπνιζε έλεγε: "Ω ρε, όλο γυφτοφάσουλα θα τρώμε...", σχολιάζοντας με χιούμορ το φτωχό καθημερινό φαγητό των ανταρτών.

Ένα βράδυ, ο Μπελλής το έσκασε από την ομάδα του Άρη και πήγε κρυφά στο χωριό του, χωρίς να δώσει εξηγήσεις. Αλλά το αρχηγείο τον είδε και τον είχε καταδικάσει σε θάνατο, στο διάστημα της απουσίας του. Δεν του είπαν όμως τίποτα και αποφάσισαν να τον προσέξουν μην τύχει και ξαναφύγει, κίνηση επικίνδυνη και ύποπτη. Το βράδυ, ο Άρης βλέποντας πως ο Νάκος κοιμόταν ήσυχος αποφάσισε να μιλήσει το πρωί με τους συντρόφους του και να μην εκτελέσουν την απόφαση. Πίστευε, πως ο Μπελλής ήταν απλά ατίθασος και όχι καταδότης. 

Όταν ξύπνησε ο Μπελλής, ο Άρης τον πήρε παράμερα και κατέβηκαν σε μια ρεματιά. Του μίλησε ώρες για τον αγώνα, για το ΕΑΜ, για τον ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ. Ο Μπελλής άκουγε με προσοχή. Ποτέ δεν είχε κουβεντιάσει με έναν άνθρωπο που ήξερε τόσο πολλά για τα πράγματα αυτά. Κλείνοντας, ο Άρης του είπε:

- Είσαι σύμφωνος Μπελλή για τα όσα σου είπα;

- Ναι

- Τότε να δώσουμε τα χέρια και να συνταυτίσουμε τη μοίρα μας, με την οργάνωση και το ΕΑΜ.

- Τη συνταυτίζουμε Άρη, αλλά εσύ δεν μου μοιάζεις για επαναστάτης.

- Γιατί; Πώς το κατάλαβες; Μήπως επειδή δεν φοράω τόσα άρματα όσα εσυ;

- Ναι! Μοιάζεις σα διευθυντής μηχανοστάσιου.

- Το ξέρω γιατί μου το λες. Γιατί εγώ φοράω τραγιάσκα κι άρβυλα, ενώ εσύ έχεις πολλά μπιχλιμπίδια. Αλλά όταν γνωριστούμε καλύτερα και δράσουμε μαζί, θα τα ξαναπούμε. Τι γράμματα ξέρεις;

- Τετάρτη δημοτικού. Εσύ;

- Τελειόφοιτος Γυμνασίου, αλλά έχω περάσει από τη σχολή Ευελπίδων. Είμαι αξιωματικός. 

- Τι βαθμό έχεις;

- Ταγματάρχης πυροβολικού. Αλλά μην αμφιβάλλεις. Θα περάσουμε καλή ζωή και θα φτάσουμε στο τέρμα του σκοπού μας, όταν συνεργαζόμαστε. Καπετάνιος θα είσαι εσύ, στρατιωτικός ο Άθως γιατί είναι ανθυπολοχαγός και πολιτικός καθοδηγητής εγώ.

-Γιατί στρατιωτικός να είναι Άθως κι όχι εσύ που είσαι ταγματάρχης;

- Δεν πειράζει και οι τρεις ίδια αξία έχουμε. Θα συνεργαζόμαστε. Λοιπόν τι λες;

- Το μόνο που λέω είναι ότι είμαι στη διάθεσή σου.

- Στην τιμή σου Νάκο; Θα κρατήσεις το λόγο σου;

- Ο Μπελλής δεν είναι παιδί Άρη.

Με την κουβέντα αυτή, ο Άρης έλυσε οριστικά το πρόβλημα με το Μπελλή. Είχε εμπιστοσύνη στο λόγο του και δεν έκανε λάθος. Ο Νάκος Μπελλής έμμεινε ως το τέλος πιστός αγωνιστής στις αρχές του ΕΑΜ, ηρωικός μαχητής του ΕΛΑΣ και αργότερα του ΔΣΕ. Λίγο πιο μετά, μέσα στο 1942, με πρόταση του Άρη και του Μήτσου Μπακόλα, ο Νάκος Μπελλής έγινε και τακτικό μέλος του ΚΚΕ.

Ο Νάκος Μπελλής και αριστερά του ο υπολοχαγός του ΕΛΑΣ Θανάσης Καλλινός (Αμάρμπεης) από την Τσαρίτσανη.

H υπόθεση του Θανάση Βουρλάκη

Μια ακόμα υπόθεση που εμπλέκεται στη ζωή και τη δράση του Νάκου Μπελλή υπήρξε αυτή του αδελρφού του μετέπειτα παρακρατικού συμμορίτη του Εμφυλίου, Θανάση Βουρλάκη. Στις 26 Ιουλίου 1942, η ομάδα του Άρη βρέθηκε στο πανηγύρι της Κυδωνιάς κοντά στη Γιαννιτσού. Εκεί οι αντάρτες συμμετείχαν στον εορτασμό και ο Άρης εκφώνησε λόγο που ενθουσίασε τον κόσμο. Όμως αργότερα στο πανηνύρι, έφθασε ο Γ. Φράγκος, μέλος της Περιφερειακής Οργάνωσης του ΚΚΕ, μεταφέροντας μήνυμα για τον Άρη, το οποίο είχε να κάνει με την υπόθεση της δράσης του Θανάση Βουρλάκη, από τη Μοσχοκαρυά και μέλος του ΕΛΑΣ. Το αρχηγείο ήταν ανήσυχο γιατί δεχόταν πολλές επικρίσεις που ενέταξε στις γραμμές του το Θανάση Βουρλάκη. 

Ο Άρης δεν είχε πει τίποτε στα μέλη του αρχηγείου, αλλά μάζευε πληροφορίες από πρόσωπα που εμπιστευόταν για το Βουρλάκη. Με το μήνυμα του Κόμματος, ο Άρης εξακρίβωσε ότι ο Βουρλάκης είχε ρημάξει τα χωριά στην κλεψιά και συνεργαζόταν με κάποιον συνεργάτη των Ιταλών, το δωσίλογο Πατακιά. Φεύγοντας από πανηγύρι, ο Άρης φώναξε κοντά του το Μπελλή, το γέρο-Λέβα, το Θάνο και τον Άθω και τους διάβασε το χαρτί που πήρε από το Κόμμα. Το χαρτί έγραφε επίσης, ότι ο Βουρλάκης συνεργάζεται με τους Ιταλούς για να δολοφονήσει τον Άρη. Σκοτώνοντάς τον θα βρει τον Πατακιά και θα συνεργαστεί με το Μαραθέα, του οποίου ο γιος κρατούνταν από τους αντάρτες. Μαζί με το Μαραθέα και άλλους τσιφλικάδες και συνεργάτες των Ιταλών, σκόπευαν να εγκλωβίσουν τους αντάρτες και να τους διαλύσουν ολοκληρωτικά, απελευθερώνοντας και το γιο Μαραθέα.

Ο Μπελλής ζήτησε αμέσως να εκτελέσει το Βουρλάκη. Όμως ο Θάνος σύστησε να αναμείνουν και να εξακριβώσουν την υπόθεση αφού φθάσουν στα Πιτσιωτά. Στα Πιτσιωτά, οι κάτοικοι θύμωσαν πολύ που είδαν το Βουρλάκη ανάμεσα στους αντάρτες. Αμέσως όμως ο Άρης κάλεσε το γραφείο της οργάνωσης και τους επικεφαλής του ΕΛΑΣ στο σχολείο του χωριού για συνεδρίαση. Κάλεσαν επίσης το Βουρλάκη για να συζητήσουν.

Ο Άρης ρώτησε τον Βουρλάκη:

- Θανάση εσύ τον γνωρίζεις τον Πατακιά;

- Και βέβαια τον γνωρίζω. Μπας και θέλει και αυτός να καταταγεί στον ΕΛΑΣ;

Απάντησε τότε ο Μπελλής

- Τέτοια ζλάπια εδώ δεν τα θέλουμε. Αυτός είναι κώλος και βρακί με τους Ιταλούς ή μπας και δεν το ξέρεις.

- Πώς δεν το ξέρω.

Λέει τότε ο Άρης:

- Αφού το ξέρεις Θανάση, να πας να τον χαλάσεις.

- Εγώ ποτέ, αποκρίθηκε ο Βουρλάκης κιτρινίζοντας από το φόβο.

- Έτσι αποφάσισε η διοίκηση. Αρνείσαι να εκτελέσεις τις αποφάσεις της διοίκησης;

- Αρνούμαι. Τον Πατακιά τον γνωρίζω. Τον έκανα συντροφιά και τον λογαριάζω σαν φίλο μου. Τώρα αν του μπήκε η τρέλα να συνεργαστεί με τον κατακτητή, έτερον εκάτερον. Αρνούμαι και τιμωρήστε με. 

Το ανταρτοδικείο συνερδρίασε άμεσα και καταδίκασε το Βουρλάκη σε θάνατο για σχέδιο δολοφονίας του αρχηγού του ΕΛΑΣ, για κλοπές και για άρνηση εκτέλεσης διαταγής θανάτωσης εθνοπροδότη. Η απόφαση εκτελέστηκε αμέσως.  Στη συνέχεια το αρχηγείο κινήθηκε στην Παλιά Γιαννιτσού, γιατί ειδοποιήθηκαν πως είχε πάει ιταλικό απόσπασμα και ρήμαζε το χωριό. Ο Άρης συνέστησε στο Μπελλή να μεταφέρει την οικογένειά του από την Παλιά Γιαννιτσού γιατί κινδύνευε. Πράγματι, η οικογένεια του Μπελλή μεταφέρθηκε στο μοναστήρι της Ρεντίνας και από εκεί στο χωριό του Μπελλή, την Ομβριακή, όπου βρέθηκαν οι αντάρτες. 

Συνεχίζεται