"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2019

Αγωνιστές της Αιτωλοακαρνανίας - Μέρος 4


Κώστας Αυδής


Ο Κώστας Αυδής γεννήθηκε στο χωριό Λεπενού Αιτωλοακαρνανίας, στους κόλπους ευκατάστατης οικογένειας, το 1908. Σπούδασε στη Σχολή Ευελπίδων και το 1930 αποφοίτησε με το βαθμό του ανθυπολοχαγού πυροβολικού. Δημοκρατικός στις πεποιθήσεις του, δε συμβιβάστηκε με τη Δικτατορία του Μεταξά και παραιτήθηκε, κατόπιν πιέσεων, από το στράτευμα. Το 1940, με την έναρξη του πολέμου, ζήτησε από την τότε κυβέρνηση να του επιτραπεί η επανένταξή του στο στράτευμα για να πολεμήσει στο Αλβανικό Μέτωπο. Η αίτησή του απορρίφθηκε με αφορμή, ασφαλώς τις πολιτικές του πεποιθήσεις. 

Το 1942, ο Κώστας Αυδής προσχώρησε στο ΕΑΜ και τον Ιούνη του 1943 ανέλαβε τη θέση του στρατιωτικού διοικητή του Αρχηγείου Βάλτου, του ΕΛΑΣ. Η προσωπικότητα και οι ικανότητές του αναδείχθηκαν σύντομα, καθώς ο Αυδής συμμετείχε αποτελεσματικά στις μάχες του ΕΛΑΣ στην περιοχή της Άρτας, του Βάλτου και του Ξηρομέρου. Θα λάβει επιτελικά μέρος και στην σκληρή πολεμική δοκιμασία του Τετράκωμου Ηπείρου, το χειμώνα του 1943-1944, όπου θα διακριθεί ξανά για τις ικανότητές του, κερδίζοντας την προσωπική εκτίμηση του Άρη Βελουχιώτη.

Με τη συγκρότηση της 7ης Ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ, κάτω από το διοικητή της, Στάθη Αρέθα, ο Κώστας Αυδής θα αναλάβει τη θέση του επιτελάρχη. Από τη θέση αυτή, θα συνεισφέρει τα μέγιστα στον απελευθερωτικό αγώνα του ΕΛΑΣ στη Δυτική Στερεά Ελλάδα, με κορωνίδα τη Μάχη της Αμφιλοχίας. 

Μετά τη Συνθήκη της Βάρκιζας, ο Κώστας Αυδής καταδιώκεται απηνώς, από τους ντόπιους παρακρατικούς της Αιτωλοακαρνανίας, καθώς και τους διάφορους μηχανισμούς του αστικού κράτους, που δρουν ως γνωστών, με απόλυτη σύμπνοια και συμπληρωματικότητα. Το 1945 θα συλληφθεί με κατασκευασμένες κατηγορίες και θα φυλακιστεί έως το 1946, οπότε κάθε κατηγορία στο πρόσωπό του θα εκπέσει. Το 1946, μετά την αποφυλάκισή του, ο Κώστας Αυδής, οργανωμένος μέσα στο διάστημα της Κατοχής και στο ΚΚΕ, θα αναλάβει την οργάνωση και την καθοδήγηση των ομάδων της Αυτοάμυνας Αγρινίου, αποτελώντας στήριγμα του κυνηγημένου λαού. 

Μεθοδικά και οργανωμένα, ο Κώστας Αυδής δίνει μάχη για την υπεράσπιση και την προστασία των μελών και στελεχών του λαϊκού κινήματος στο Αγρίνιο και το νομό. Περιφρουρεί αγωνιστές, οργανώνει εξόδους των διωκόμενων στο βουνό και προετοιμάζει τις πρώτες ομάδες ενόπλων καταδιωκόμενων της Δυτικής Στερεάς. Στα τέλη του 1946, έρχεται και η δική του σειρά να βγει στο βουνό. 





Μέσω Αθήνας, ο Κώστας Αυδής καταφεύγει παράνομος στα βουνά της Ρούμελης. Αργότερα, θα αναλάβει τη θέση του επιτελάρχη της 2ης Μεραρχίας του ΔΣΕ, με την οποία θα δώσει δεκάδες μάχες, με άρτια οργάνωση, τακτική και υψηλή στρατιωτική τέχνη. 

Μετά τη διάλυση της 2ης Μεραρχίας, εξαντλημένος από τις πορείες και την πείνα και άρρωστος, ο Κώστας Αυδής θα αιχμαλωτιστεί στο χωριό Λάσπη Τυμφρηστού, στις 3 Ιούλη 1949. Οδηγήθηκε μέσω Μακρακώμης στη Λαμία και σε συνέχεια στη Λάρισα. Στο στρατοδικείο του απαγγέλθηκαν οι κατηγορίες του υπευθύνου εκπόνησης σχεδίου για την κατάληψη του Καρπενησίου, της Καρδίτσας, της Αμφιλοχίας και άλλων κωμοπόλεων και χωριών, από το ΔΣΕ. 

Με θάρρος και αξιοπρέπεια υπερασπίστηκε την υπόθεση του ΔΣΕ και κατακεραύνωσε τους στρατοδίκες για την εθνική υποτέλεια που επιδείκνυαν και για τη δουλοπρέπειά τους. 

Καταδικάστηκε παμψηφεί και πέντε φορές σε θάνατο, στις 3/8/1949 και μόλις πέντε ημέρες μετά εκτελέστηκε σε άγνωστη, ως σήμερα τοποθεσία.



Τάκης Γκαραβέλος


Ο Τάκης Γκαραβέλος γεννήθηκε στο χωριό Κατούνα Ξηρομέρου στους κόλπους αγροτικής οικογένειας. Το 1942 οργανώθηκε στο ΕΑΜ και το 1943 στον ΕΛΑΣ, όπου έλαβε το βαθμό του καπετάνιου λόχου. Από τη θέση αυτή έδωσε σπουδαίες μάχες, ενάντια στους Γερμανούς κατακτητές, τον ντόπιο ΕΔΕΣ και τους συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων και αναδείχθηκε σε ένα από τα πιο αξιόμαχα στελέχη του ΕΛΑΣ στο νομό. Καταδιωκόμενος συνεχώς μετά τη Συνθήκη της Βάρκιζας, μετείχε στις ομάδες ενόπλων καταδιωκόμενων αγωνιστών του Ξηρομέρου. Μετά τη διάλυσή τους, βρέθηκε αποκομμένος στην περιοχή της Ρούγας, όπου και αιχμαλωτίστηκε. Φυλακίστηκε και καταδικάστηκε από κακουργιοδικείο, σε μια από τις πολλές δίκες σκοπιμότητας, της εποχής. Εκτελέστηκε στην Κεφαλλονιά.



Χρυσόστομος Ζαχαρόπουλος


Ο Χρυσόστομος Ζαχαρόπουλος γεννήθηκε στο Αγρίνιο προπολεμικά και με την επιβολή της τριπλής Κατοχής οργανώθηκε στο ΕΑΜ και μετέπειτα στον ΕΛΑΣ της περιοχής. Γνώρισε και αυτός το όργιο της βίας και της τρομοκρατίας μετά τη Βάρκιζα και πέρασε ένοπλος στις πρώτες ομάδες του ΔΣΕ στην Ευρυτανία. Στο ΔΣΕ έλαβε το βαθμό του λοχαγού και υπηρέτησε σαν αξιωματικός πληροφοριών του ΑΔΣ. Αργότερα, θα αναδειχθεί σε πολιτικό επίτροπο τάγματος της 144ης Ταξιαρχίας και με την υποχώρηση του ΔΣΕ θα καταφύγει ως πολιτικός πρόσφυγας στην Πολωνία και μετέπειτα στη Βουλγαρία. Εκεί θα αναδειχθεί σε στέλεχος του ΚΚΕ. Έφυγε από τη ζωή λίγο μετά τον επαναπατρισμό του, στη Λάρισα.



Κώστας Μωρίκης


Ο Κώστας Μωρίκης γεννήθηκε στο χωριό Ψανά Ευρυτανίας, προπολεμικά και διέμεινε στο Αγρίνιο. Το 1942 οργανώθηκε στο ΕΑΜ και μετέπειτα στον ΕΛΑΣ, με το βαθμό του ανθυπασπιστή. Έλαβε μέρος στη Μάχη της Αμφιλοχίας, το 1944, όπου και διακρίθηκε για τον ηρωισμό του. Μετά τη Συνθήκη της Βάρκιζας και λόγω των διώξεων που υφίσταντο, πέρασε στις πρώτες ομάδες ενόπλων καταδιωκόμενων και υπήρξε ένας από τους πρώτους μαχητές του νεοσύστατου ΔΣΕ. Με το βαθμό του λαχγού του ΔΣΕ, θα λάβει μέρος στη δεύτερη μάχη της Αμφιλοχίας, όπου θα σκοτωθεί, στις 1/7/1948.


Πάνος Σούλος


Γεννημένος στο Αγρίνιο προπολεμικά, ο Πάνος Σούλος τελείωσε τη Σχολή Αστφυλάκων και μετατέθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του με το βαθμό του αξιωματικού. Δημοκράτης στο φρόνημα, υπηρέτησε επάξια το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, στο Τμήμα Αστυνομίας Πόλεως Αγρινίου παρέχοντας σημαντικές πληροφορίες με κίνδυνο της ζωής του. Το 1945 αποστρατεύθηκε και λόγω των διώξεων που υφίστατο και των απειλών για τη ζωή του, πέρασε στη δράση των καταδιωκόμενων τμημάτων της Ευρυτανίας. Το 1946 θα φθάσει στην Ευρυτανία, παράνομος και μέσω Αθήνας και το 1947 θα αναλάβει θέση αξιωματικού στο Αρχηγείο Φθιώτιδας. Αργότερα θα υπηρετήσει σαν στέλεχος της Λαϊκής Πολιτοφυλακής Ρούμελης αναπτύσσοντας δράση κατά των παρακρατικών ομάδων της περιοχής. Θα σκοτωθεί το 1948 σε άγνωστη τοποθεσία.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου