Κώστας Μαυροσκότης
Ο Κώστας Μαυροσκότης γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε παιδαγωγικά στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία, την οποία τελείωσε το 1936. Διορίστηκε στο Καρπενήσι και μετέπειτα στο Μεσολόγγι, με τους αγώνες του οποίου και το κίνημα συνδέθηκε άρρηκτα. Οργανώθηκε προπολεμικά και σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες στο ΚΚΕ.
Έως τη στράτευσή του, το 1940 διατέλεσε στέλεχος των κομματικών οργανώσεων του ΚΚΕ, στην Πάτρα και την Αιτωλοακαρνανία. Ειδικότερα, υπήρξε γραμματέας της Αχτιδικής Επιτροπής Αιτωλοακαρνανίας έως το 1940.
Στο Αλβανικό μέτωπο, πολέμησε με αυταπάρνηση και υπέστη σοβαρά κρυοπαγήματα. Το 1941 επέστρεψε στην Αθήνα και συνδέθηκε με τη νέα ΚΕ του ΚΚΕ, εργαζόμενος στον εκδοτικό μηχανισμό του Κόμματος, στην περιοχή του Μεσολογγίου.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής υπήρξε στέλεχος του ΕΑΜ Μεσολογγίου και είχε καταδικαστεί ερήμην σε θάνατο, από δικαστήριο των κατακτητών. Ευρισκόμενος διαρκώς σε παρανομία έως το 1945, το 1946, ο Κώστας Μαυροσκότης θα αναλάβει κομματικό καθοδηγητικό πόστο στην Πάτρα, μέχρι τη σύλληψή του, από παρακρατικούς. Βασανίζεται και εξορίζεται στην Ικαρία. Από την Ικαρία, θα δραπετεύσει, με εντολή του ΚΚΕ, με ακόμα 7 στελέχη. Θα φθάσει στην Αθήνα όπου σε συνθήκες παρανομίας θα ενταχθεί στην παράνομη ΚΟΑ. Έως το 1950 βρίσκεται στην καθοδήγηση της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά, σαν υπεύθυνος του παράνομου του εκδοτικού μηχανισμού που ανατύπωνε τότε, το παράνομο "Ριζοσπάστη" και την εφημερίδα "Προλετάριος", όργανο της ΚΟΠ.
Το 1951 θα συλληφθεί από την Ειδική Ασφάλεια Πειραιά, θα βασανιστεί φρικτά και θα κρατηθεί στην απομόνωση για επτάμισι μήνες. Καταδικάζεται τελικά σε θάνατο και στέλνεται στις Φυλακές Ιτζεδίν της Κρήτης. Η ποινή του μετατρέπεται σε ισόβια δεσμά και στέλνεται στο κολαστήριο της Γυάρου. Τελικά θα αποφυλακιστεί το 1956.
Μεταπολιτευτικά υπήρξε στέλεχος του Πανελληνίου Συνδέσμου Δημοσιογράφων Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, ο οποίος τον τίμησε με δεκάδες μετάλλια και διπλώματα. Παρέμεινε μέλος του ΚΚΕ μέχρι το τέλος της ζωής του, το 2002.
Ο Κώστας Μαυροσκότης με κρυοπαγήματα, στο 13ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο. |
Κώστας Ζαχαρίου (Βραχωρίτης)
Ο Κώστας Ζαχαρίου υπήρξε γέννημα και θρέμμα του Αγρινίου. Από μικρός γνώρισε την ακραία εκμετάλλευση και τη σκληρή δουλειά. Εργάτης δέρματος στο επάγγελμα, από μικρός, ο Κώστας Ζαχαρίου βρέθηκε πλάι στο εργατικό κίνημα του Αγρινίου και διαμόρφωσε την ταξική του συνείδηση.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο Κώστας Ζαχαρίου θα οργανωθεί στο ΕΑΜ Αγρινίου και μετέπειτα στο 2/39 Σύνταγμα του ΕΛΑΣ. Δραστήριο και πρόθυμος για κάθε αποστολή, θα αναδειχθεί σύντομα σε καπετάνιο τάγματος.
Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας και λόγω των διώξεων που υπέστη από το αστικό κράτος και το μακρύ του χέρι, το παρακράτος, ο Κώστας Ζαχαρίου θα καταφύγει στο Μπούλκες της Γιουγκοσλαβίας. Εκεί θα αποφοιτήσει από τη σχολή αξιωματικών του ΔΣΕ, με το βαθμό του ανθυπολοχαγού. Στα τέλη του 1946 θα επιστρέψει στη Ρούμελη και θα ενταχθεί στα μάχιμα τμήματα του ΔΣΕ. Θα υπηρετήσει αρχικά από τη θέση του ομαδάρχη, τη 2η Μεραρχία του ΔΣΕ και θα καταλήξει με το βαθμό του ταγματάρχη. Με το ψευδώνυμο "Βραχωρίτης", ο Κώστας Ζαχαρίου θα λάβει μέρος σε δεκάδες μάχες της 2ης Μεραρχίας, έως το 1949, όπου θα αιχμαλωτιστεί.
Οδηγήθηκε στο στρατοδικείο Λαμίας, όπου κράτησε στάση παλικαριού, κατακεραυνώνοντας τους στρατοδίκες του, με την τελική του απολογία. Εκτελέστηκε λίγες ημέρες, μετά τη θανατική του καταδίκη.
Ταξιάρχης Ζαρκαδούλας
Γεννήθηκε στην Κατούνα Ξηρομέρου, στους κόλπους αγροτικής οικογένειας. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής υπήρξε αρχικά μαχητής και μετέπειτα υπαξιωματικός του ΕΛΑΣ. Μετά τη Βάρκιζα καταδιώχτηκε απηνώς από τη Χωροφυλακή και το παρακράτους που οργίαζε στο Ξηρόμερο. Το 1946, πήρε μέρος στην έξοδο του τμήματος Επαμεινώνδα από το Αγρίνιο και κατόρθωσε να φθάσει στην Ευρυτανία, όπου εντάχθηκε στο Αρχηγείο Αγράφων και μετέπειτα στην Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση της 2ης Μεραρχίας. Σκοτώθηκε σε συμπλοκή στο Περδικάκι Βάλτου, με το βαθμό του διμοιρίτη.
Θανάσης Καραγιώργος
Ο Θανάσης Καραγιώρος γεννήθηκε στο Αγρίνιο και σπούδασε δημοσιογραφία, την οποία υπηρέτησε με αξιοσύνη, αντικειμενικότητα και βάθος ανάλυσης. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ, της οποίας υπήρξε τοπικό στέλεχος του Αγρινίου. Διακρίθηκε για την εξαιρετική του "πένα" και τα χρονογραφήματά του. Μετά τη Συνθήκη της Βάρκιζας αναγκάστηκε να περάσει στην παρανομία, λόγω των διώξεων που υπέστη από το κράτος και το παρακράτος. Από το 1946, υπηρέτησε το ΔΣΕ στη 2η Μεραρχία του καπετάν Διαμαντή και αργότερα υπηρέτησε το επιτελείο του ΚΓΑΝΕ. Σκοτώθηκε μαχόμενος στη Μανδρινή Ναυπακτίας, το 1949.
Γιάννης Καρράς
Γεννήθηκε στο Μυρίκι Ευρυτανίας και σπούδασε νομικά στην Αθήνα. Αργότερα θα δικηγορήσει στο Αγρίνιο, όπου θα γνωριστεί με το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα της πόλης και θα ενταχθεί στο ΚΚΕ. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής θα ενταχθεί στην επιτροπή πόλης του ΕΑΜ και μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας θα γνωρίσει διώξεις και κατατρεγμούς, από το αστικό κράτος και παρακράτος της εποχής. Το 1947 θα προσχωρήσει στο ΔΣΕ και θα λάβει το βαθμό του επιτελούς τάγματος. Μετέπειτα θα αναδειχθεί σε εντεταλμένο της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης (ΠΔΚ) για τα ζητήματα Δικαιοσύνης, στη Δυτική Στερεά. Στις αρχές του 1949, θα λάβει το βαθμό του υπολοχαγού του ΔΣΕ. Τα ίχνη του χάνονται το καλοκαίρι του 1949.
Σπύρος Κομπλίτσης (Νικίας)
Γενημένος στη Μπαμπίνη Ξηρομέρου, ο Σπύρος Κομπλίτσης πολέμησε τους Γερμανούς και Ιταλούς κατακτητές και τους ντόπιους λακέδες τους, μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ, με το βαθμό του καπετάνιου διμοιρίας. Καταδιωκόμενος αμέσως μετά την Απελευθέρωση, συμμετείχε στις ομάδες ενόπλων καταδιωκόμενων αγωνιστών της Αιτωλοακαρνανίας, έως τη διάλυσή τους, το 1946. Το 1946, θα καταφέρει να περάσει στην Ευρυτανία και να ενταχθεί στα εκεί τμήματα του ΔΣΕ. Θα πολεμήσει με τη 2η Μεραρχία. Σκοτώθηκε στην αιματηρή μάχη του Αη- Γιάννη Άνω Χώρας Ναυπακτίας, το 1948, με το βαθμό του ταγματάρχη. Χαρακτηρίστηκε ως "τιμημένος νεκρός" από την Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση, το ίδιο έτος.
Νίκος Κομπλίτσης (Χελμός)
Γενημένος στη Μπαμπίνη Ξηρομέρου, αδελφός του Σπύρου Κομπλίτση, ο Νίκος Κομπλίτσης υπήρξε ανθυπολοχαγός του τακτικού στρατού και έλαβε μέρος στη Μάχη της Κρήτης. Επιστρέφοντας στο Ξηρόμερο, εντάχθηκε αμέσως στο Υπαρχηγείο Ξηρομέρου του ΕΛΑΣ με το βαθμό του συνταγματάρχη. Έδωσε με τον ΕΛΑΣ την πρώτη μάχη ενάντια στους Ιταλούς κατακτητές, στο νομό, τη γνωστή μάχη της Τσαμπουρνιάς. Μετά τη Συνθήκη της Βάρκιζας ηγήθηκε ομάδας ενόπλων καταδιωκόμενων αγωνιστών της Αιτωλοακαρνανίας, έως τη διάλυσή της, το 1946. Αιχμαλωτίστηκε το ίδιο έτος βαριά ταυματισμένος και οδηγήθηκε στο στρατοδικείο της Λαμίας. Καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε μερικές ημέρες μετά.
Συνεχίζεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου