Αποφασίσαμε να αφιερώσουμε το παρακάτω αφιέρωμα στην Κρήτη. Το νησί που κράτησε γενναία τον Γερμανό κατακτητή παρά την ανεπάρκεια των όπλων του. Που αντιστάθηκε ρωμαλέα στο φασισμό δίνοντάς του καίριο πλήγμα επί 12 μέρες, καθυστερώντας τον από το βασικό θέατρο των επιχειρήσεων στην ΕΣΣΔ. Οι Κρήτες, με πάνω από 40.000 οπλισμένους πολίτες, προκάλεσαν στον εχθρό πάνω από 4000 νεκρών και 220 αεροσκάφη της επίλεκτης γερμανικής αεροπορίας.
Το αφιέρωμα αυτό δεν γίνεται τυχαία. Γίνεται με αφορμή το κύμα ιστορικού αναθεωρητισμού που εκτός από την θεωρία των δύο άκρων έθεσε στο στόχαστρό του και το ζήτημα της κρητικής αντίστασης, δια στόματος Ρίχτερ. Ο κύριος Ρίχτερ, που έγινε επίτιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης κεκλεισμένων των θυρών, μετά τα όσα είπε, προχωρά ένα βήμα πέρα από τους "καλούς ναζί και τους κακούς Κρήτες" στο να πει ότι ήρθε πια η ώρα να αναγνωρίσουμε τους νεκρούς εισβολείς ως θύματα κτηνωδίας.
Η Κρήτη της Κανδάνου, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΟΚ, της ανατίναξης του Καστελίου και της απαγωγής του στρατηγού Κράιπε, ενοχλεί. Ενοχλεί όσο το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ, όσο ο ΔΣΕ και γενικά όλα τα λαϊκά αντιστασιακά κινήματα. Και ενοχλεί την αστική τάξη και τις αποικιοκρατικού τύπου αξιώσεις της. Ενοχλεί γιατί αποτελεί παράδειγμα του τι μπορεί να κάνει ένας λαός οπλισμένος με δικράνια και πέτρες απέναντι σε όποιον επιβουλεύεται όχι μόνο τη χώρα και τα χώματά του, αλλά και την αξιοπρέπεια και τη ζωή του.
|
Κρήτες αντιστασιακοί με γερμανικό εξοπλισμό
|
|
Κρητικές όλων των ηλικιών κρατούν τουφέκια |
|
Οκτώ από τα μέλη της ομάδας απαγωγής του Κράιπε, δεύτερος όρθιος Βρετανός αξιωματικός. |
|
Καπετάν Αδάμης Κρασανάκης, επικεφαλής μάχιμου σώματος του ΕΑΜ |
|
Η ανταρτοομάδα του οπλαρχηγού Γρηγοράκη ή Σατανά |
|
Γιώργης Δραμουντάνης ή Στεφανογιώργης |
|
Ο Ιωάννης Ποδιάς, ηγετικό στέλεχος του Ε.Λ.Α.Σ. Κρήτης |
|
Ο 13χρονος Γιώργος Πατεράκης στο κέντρο με συναγωνιστές του |
|
Ο Γιάννης Μπαντούρης, καπετάνιος του ΕΛΑΣ στα Σφακιά |
Παρακαλώ μπορείτε να παρουσιάσετε τις αντιστασιακές ενέργειες που έκαναν οι κρητικοί από της υποχώρησης των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής τον Οκτώβριο του 44 εως την οριστική αποχώρηση από την Κρήτη τον Μάιο του 45
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλάχιστες και αυτό διότι οι υπεύθυνοι τόσο του ΕΛΑΣ όσο και της ΕΟΚ δεν ήταν ηλίθιοι ή τρελοί να προσπαθήσουν να εκπορθήσουν οχυρές θέσεις όπως τα Χανιά και η Σούδα από τη στιγμή που υστερούσαν αριθμητικά και ποιοτικά σε σχέση με τους Γερμανούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ. Και φυσικά δεδομένης της τεράστιας στρατηγικής σημασίας του νησιού για τον Άξονα.
Διαγραφή