"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 2 Ιουλίου 2013

Μικρό αφίερωμα στον Γιώργη Λαμπρινό (ψευδώνυμο του Γ. Μπαστουνόπουλου)

O Γιώργης Λαμπρινός γεννήθηκε το 1909 στην Αλαγωνία Μεσσηνίας. Γιος δικαστικού, πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στις πόλεις Καλαμάτα, Σπάρτη, Τρίπολη, Λαμία. Σε νεαρή ηλικία στρατεύεται στο κομμουνιστικό κίνημα, στο οποίο αφιέρωσε ουσιαστικά όλη του τη ζωή. Eμφανίζεται για πρώτη φορά με κείμενά του στην καλαματιανή εφημερίδα Θάρρος (1936) και αργότερα στα Nεοελληνικά Γράμματα (1939), στη Bραδυνή και στη Nέα Eστία με διηγήματα και άρθρα. Στη Φιλολογική Kαθημερινή δημοσιεύει τις πρώτες μονογραφίες από τις Mορφές του Eικοσιένα.

Το 1926 οργανώθηκε στο ΚΚΕ, συνελήφθη στο Γύθειο, καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός μηνός και εκτοπίστηκε στη Σπάρτη. Το 1927 γράφτηκε στη Νομική σχολή αλλά μετά από ένα χρόνο αποβλήθηκε και κρατήθηκε στη φυλακή για ενάμιση μήνα ύστερα από επεισόδιο. Παντρεύτηκε το 1936, εξορίστηκε από το μεταξικό καθεστώς στη Σίκινο και αργότερα νοσηλεύθηκε με φυματίωση. Ήταν ήδη μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ.

Στην Kατοχή οργανώνεται στο ΕΑΜ αναλαμβάνει τον τομέα καλλιτεχνών-διανοουμένων του Kομμουνιστικού Kόμματος και του EAM και εκδίδει πέντε τεύχη του παράνομου περιοδικού Nέοι Πρωτοπόροι.

Στη διάρκεια της Kατοχής οι Mορφές του Eικοσιένα πραγματοποιούν, λογοκριμένες, δύο εκδόσεις. Tο βιβλίο επανεκδόθηκε μετά την Kατοχή (εκδ. «O Pήγας», 1945) σε πλήρη μορφή και με ξυλογραφίες του Tάσσου. Aρχές του 1944 συλλαμβάνεται από τους Γερμανούς και βασανίζεται στα κρατητήρια της οδού Mέρλιν. Aμέσως μετά την Kατοχή εκδίδει τη μελέτη Mοναρχία στην Eλλάδα («O Pήγας», 1945) και Tο δημοτικό τραγούδι από τα «Nέα Bιβλία» (1947). Διευθύνει την καλλιτεχνική σελίδα του Pιζοσπάστη (1944-1947) και του Pίζου της Δευτέρας και καθοδηγεί, από κομματικής πλευράς, το φιλολογικό περιοδικό Eλεύθερα Γράμματα.

Στη διάρκεια του Eμφυλίου θα καταφύγει αρχικά στη Γαλλιά και μετέπειτα θα βρεθεί στο βουνό ως αντάρτης του ΔΣΕ. Θα στελεχωθεί στην επιτροπή διαφώτισης του ΔΣΕ και θα επιμεληθεί πολλές εκδόσεις του Αρχηγείου του ανάμεσα στις οποίες και την εφημερίδα Ελεύθερη Ελλάδα. Το 1949 εγκλωβίζεται στα Tζουμέρκα από τον Κυβερνητικό Στρατό. Η υγεία του δεν του επιτρέπει να μετακινηθεί και βρίσκεται σε άθλια κατάσταση σε μια μικρή καλύβα. Η σύλληψή του θα ανακοινωθεί στο κρατικό ραδιόφωνο. Η αισχρή κρατική προπαγάνδα ανακοινώνει "Συνελήφθη σήμερον ο Βούλγαρος διαφωτιστής των κομμουνιστοσυμμοριτών Μπαστουνόφ ή Λαμπρινόφ...". Ύστερα από δύο ημέρες εκτελείται με το πρόσχημα ότι επιχείρησε να δραπετεύσει.


Ομάδα του ΕΑΜ Λογοτεχνών. Δεξιά ο Λαμπρινός 

Αρχείο ΑΣΚΙ: Φωτογραφία του Λαμπρινού (δεξιά) με στρατιωτική στολή του ΔΣΕ  


3 σχόλια:

  1. Κωτσιγιαννης Γιαννης12 Ιουλίου 2013 στις 2:13 μ.μ.

    Στο βιβλιο του Τασου Λευτερια λεει για το τελος του Γιωργου Λαμπρινου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παρακαλώ, για κάποιες περαιτέρω πληροφορίες και κάποια διορθωτικά στοιχεία, επικοινωνήστε μαζί μου. entr.acte95[at]gmail.com
    Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Λαμπρινός ήταν πρώτος ξάδελφος του Κωστή Μπαστιά, δημοσιογράφου, διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου επί Μεταξά και αργότερα διευθυντή του πρώτου ραδιοφωνικού σταθμού.

    Στη δεύτερη φωτογραφία πλάι στον Λαμπρινό είναι ο Αλέξης Πάρνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή