Άγνωστες ταφές μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ και ανταρτών των ΟΕΚΑ

 Αιτωλοακαρνανία

Παλιό Βούστρι: Οι τάφοι των αγωνιστών, Φώτη και Γεωργίου Πουρνάρα, του ΕΛΑΣ που δολοφονήθηκαν στις 17/07/1945, ως μέλη Ομάδας Ενόπλων Καταδιωκόμενων Αγωνιστών (ΟΕΚΑ).

Ο τάφος στο Παλιό Βούστρι

Τρύφος: Οι διωκόμενοι αγωνιστές του τοπικού ΕΛΑΣ κινούνταν στην ορεινή περιοχή Βουστρίου- Τρύφου ήδη από τις αρχές του 1945 προσπαθώντας να διαφύγουν των ενόπλων συμμοριών του παρακράτους και υποστηριζόμενοι από οικογένειες των παραπάνω χωριών. Η ΟΕΚΑ Γεροδήμου απαρτίζονταν από τους: Βασίλης Τσέλιος (Γεροδήμος) αρχηγός ΕΛΑΣ Στερεάς, Νίκος Κομπλίτσης (Χελμός) υπαρχηγός ΕΛΑΣ Ξηρομέρου, Τάκης Γκαραβέλος καπετάνιος λόχου ΕΛΑΣ, Κώστας Τζακώστας καπετάνιος ΕΛΑΣ, Σπύρος Κομπλίτσης καπετάνιος ΕΛΑΣ, Γκαραβέλος Πάνος υπαξιωματικός της Πολιτοφυλακής του ΕΛΑΣ και μέλος του ΚΚΕ , Φώτης Τζακώστας στέλεχος του ΚΚΕ, Κώστας Σαμαράς ΕΛΑΣίτης, Κώστας Μαρκαντώνης σαμποτέρ του ΕΛΑΣ, Χριστόφορος Θεοχάρης νομαρχιακό στέλεχος της ΕΠΟΝ, Σωκράτης Τσελεπής ΕΛΑΣίτης, Γιάννης Κατσιφός πολιτοφύλακας, Χρήστος Γκούμας πολιτοφύλακας, Τσίντζος Στάθης μέλος του ΚΚΕ, Χριστόφορος Κομπλίτσης πολιτοφύλακας, Βασίλης Παπαγιάννης στέλεχος του ΚΚΕ και ο Αριστείδης Θεοχάρης στέλεχος του ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ.

Toν Μάιο του 1945, η ομάδα Γεροδήμου συγκρούστηκε με κλιμάκιο της Χωροφυλακής και τους παρακρατικούς του Λούντζη στην ευρύτερη περιοχή του Βουστρίου μετά από καταγγελία του χωρικού Νικάκη. Η σύγκρουση υπήρξε σφοδρή με τους αντάρτες να στερούνται πυρομαχικών και να βρίσκονται σε κλοιό περικύκλωσης. Το αποτέλεσμα ήταν η ολοκληρωτική διάλυση της ομάδας Γεροδήμου και ο θάνατος των αγωνιστών της. Τα κεφάλια των αγωνιστών αποκόπηκαν με μαχαίρια και σουγιάδες από τους διώκτες τους και εξετέθησαν σε τορβά στο χωριό Κατούνα. Τα σώματά τους ανευρέθηκαν από τοπικό βοσκό και τάφηκαν σε περιοχή που όπως ο Αριστείδης Θεοχάρης αναφέρει στο βιβλίο του  Με το Δημοκρατικό Στρατό στην Στερεά Ελλάδα εκδ. Σύγχρονη Εποχή, φέρει ακόμα το όνομα «στου Τσέλιου». 

Η θέση "Στου Τσέλιου"

Πατιόπουλο: Στη θέση που ονομάζεται σήμερα «στου πεθαμένου» ή «λάκκα του πεθαμένου», το καλοκαίρι του 1949, οι κάτοικοι του χωριού βρήκαν το σώμα νεκρού αντάρτη του ΔΣΕ. Ομοίως, στη θέση «λιβάδι Πατιόπουλου», βρέθηκε και εκεί νεκρός αντάρτης, το ίδιο καλοκαίρι. Οι δύο είναι θαμμένοι από τους κατοίκους, στην Παναγία, στα λιβάδια Πατιόπουλου. Άλλος νεκρός αντάρτης του Δημοκρατικού Στρατού βρέθηκε στην περιοχή «Σβάρνα» και τάφηκε από τους κατοίκους του χωριού, στην Αγία Σωτήρα. 

Σακαρέτσι: Μαχητής του Δημοκρατικού Στρατού, που πηγές αναφέρουν ότι υπήρξε πολυβολητής βρέθηκε το 1949, νεκρός στο βουνό Πρατίνα, μετά το Σακαρέτσι, στα βορειο-ανατολικά του Πατιόπουλου. Τάφηκε επί τόπου. 

Οι δύο τάφοι στην Παναγία στα λιβάδια Πατιόπουλου. Πηγή: Αλέξανδρος Ζήκας.

Ιερά Μονή Κατερινούς στη Γαβαλού: Στον περίβολο της εκκλησίας είναι θαμμένοι τουλάχιστον δύο μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού, εκ των οποίων ο ένας ονομαζόταν Χρήστος Κατσιγιάννης και ο άλλος Δασκαλάκης.  

Ιωάννινα

Θεριακήσι: Το Μάρτιο του 1947, μαχήτρια του ΔΣΕ έφθασε τραυματισμένη σε τοποθεσία απέναντι από το χωριό Θεριακήσι. Είχε τραυματιστεί στις μάχες στην Τούρκα. Οι κάτοικοι του χωριού την άκουγαν δύο βράδια να ψυχορραγεί, αλλά δεν τολμούσαν να πλησιάσουν. Τη βρήκαν νεκρή δύο ημέρες αργότερα, στην περιοχή που ως σήμερα λέγεται «συναγωνίστρια». Έχει ταφεί είτε στο σημείο αυτό, είτε στο νεκροταφείο του χωριού.  

Αργολίδα

Ναύπλιο: Ομαδικοί τάφοι εκτελεσθέντων από τις φυλακές της Ακροναυπλίας, στον ανατολικό τοίχο του πρώτου νεκροταφείου. 

Αρκαδία

Τρίπολη: Ομαδικοί τάφοι εκτελεσθέντων στη μάντρα του Αγίου Αθανασίου, εκεί που κάποτε στηνόταν η καρμανιόλα. 

Άστρος: Ομαδικοί τάφοι από τις δύο μάχες του ΔΣΕ Πελοποννήσου στην πόλη. Οι ταφές βρίσκονται σε ένα χέρσο χωράφι, που ονομάζεται ως σήμερα «πεθαμένοι», έξω από το νεκροταφείο «Μεσόγειο» της πόλης. 

Θεσσαλία

Περιοχή Πατωμένης Λάρισας: Υπήρξε χώρος των Εμπέδων και νοσοκομείο της 123ης Ταξιαρχίας, της 1ης Μεραρχίας του ΔΣΕ. Τάφηκαν εκεί εκπαιδευόμενοι μαχητές που σκοτώθηκαν σε αεροπορικές επιδρομές, το 1948, καθώς 2 εκτελεσμένοι λιποτάκτες. 

Αϊ-Γιάννης Πατωμένης Λάρισας: Στον περίβολο της εκκλησίας υπήρχαν έως το 1948, τουλάχιστον 3-4 ταφές νεκρών του ΔΣΕ, πιθανώς από το παρακείμενο νοσοκομείο της 123ης Ταξιαρχίας της 1ης Μεραρχίας.