Γιώργος Καλατζής, κάτοικος Καπαρελλίου Θήβας.
Ο Γιώργος Καλατζής υπήρξε επονίτης της υποδειγματικής ομάδας της ΕΠΟΝ του 2-34 τάγματος του ΕΛΑΣ, αφηγείται την ανάμνησή του από την συμμετοχή του στην μάχη της Μαλακάσας.
"Στις 12 του Οκτώβρη πήραμε πληροφορία ότι ένα πεζοπόρο τάγμα Γερμανών, πιθανόν εμπροσθοφυλακής με την αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής κινείται από Αθήνα προς Θήβα.
Το 2-34 τάγμα με διοικητή τον ταγματάρχη Βασίλη (ψευδώνυμο) από τον Πειραιά και καπετάνιο τον Κωνσταντίνο Αντωνόπουλο ( καπετάν Κρόνο) από την Μακρακώμη Λαμίας στήσαμε ενέδρα μεταξύ Μαλακάσας και Αυλώνος (Κακοσάλεσι) κοντά στη σιδηροδρομική γραμμή του τραίνου και μια διμοιρία στον απέναντι λόφο.
Κατά τις 2 μμ φάνηκε μια φάλαγγα από τριάντα ποδηλατιστές εμπροσθοφυλακή και μετά από λίγο η κύρια φάλαγγα πεζοπόροι ενός τάγματος Γερμανών.
Η διαταγή ήταν να καμουφλαριστούμε στα πουρνάρια χωρίς να πέσει καμία σφαίρα αν δεν δοθεί το σύνθημα. Μετά από λίγη ώρα φάνηκε το κύριο σώμα. Όταν φτάσανε εκεί που θέλαμε έπεσε μια πιστολιά από τον Κρόνο, το σύνθημα, και έγινε το « ούτε το σώσε» από τα πυρά τα δικά μας. Οι Γερμανοί κάνανε μισή ώρα να απαντήσουν με τα πυρά τους. Το μέρος ήταν γυμνό σε αυτούς, πιάσανε μέτωπο προς εμάς αλλά μάταια γιατί τους χτύπησε η διμοιρία μας από απέναντι και τότε οπισθοχώρησαν προς Αθήνα. Οι Γερμανοί είχαν πολλούς νεκρούς και πιάσαμε και 41 αιχμαλώτους, που ήταν όλοι μέσης ηλικίας, ίσως από 60 και πάνω οι περισσότεροι. Πολλοί μιλούσαν την ελληνική γλώσσα γιατί ήταν από την αρχή του πολέμου στην Κρήτη.
Ένα περιστατικό που δεν θα ξεχάσω είναι που όταν κατηφόρησα προς το πεδίο της μάχης, βλέπω ένα πανύψηλο Γερμανό με τα χέρια ψηλά να έρχεται προς εμένα προτείνοντας μου το όπλο του και λέγοντας γερμανικά « παρτιζάν ιχ ντόκτορ, ιχ κομμουνίστ, νιξ καπούτ). Μου έδειξε μια κονκάρδα που είχε κρυμμένη στο γιακά της χλένης του με το σφυροδρέπανο.
Το βράδυ μετά το τέλος της μάχης, αποσυρθήκαμε στα υψώματα της Πάρνηθας, μείναμε εκεί μέχρι το πρωί με τους αιχμάλωτους και μόλις πήραμε εντολή εμείς η υποδειγματική ομάδα της ΕΠΟΝ με ομαδάρχη τον Σπύρο Δινιόλο από την Ν. Ιωνία να τους πάμε στη Χασιά, περπατήσαμε 9 ώρες με βροχή στις κακοτράχαλες χαράδρες της Πάρνηθας.
Φτάσαμε στο μοναστήρι της μονής Κλειστών ( Φιλίππου) πάνω από τη Χασιά και συναντήσαμε το γιατρό έφεδρο ταγματάρχη Αθανάσιο Νίκα από το Λουτουφί της Θήβας.
Έβρεχε ακατάπαυστα αλλά εμείς πεζοπορήσαμε μέχρι το χωριό της Χασιάς όπου και κάναμε κατάλυμα στην εκκλησία μαζί με άλλους αντάρτες και τους αιχμάλωτους.
Όλη τη νύχτα ο Γερμανός με την κονκάρδα όρθιος μίλαγε στους αιχμαλώτους λέγοντας την ιστορία του κομμουνιστικού κόμματος Γερμανίας, όπως μας εξήγησε ένας αντάρτης που ήξερε γερμανικά."
Οι Γερμανοί στην Κρήτη παραδόθηκαν στις 8 Μάη του 1945. Παρέμειναν στο νησί σε συμφωνία με τους Αγγλους απο τον φόβο μη χάσει ο Καπιταλισμός το νησι. Απο τα υπόλοιπα νησιά φεύγαν ανεχλητοι με Αεροπλάνα και καραβια προς την ηπειρωτική Ελλάδα δεν τους πείραζαν οι Αγγλοι .... αντιφασίστες..... Αποτελούσαν χρήσιμα στρατεύματα του Καπιταλισμού ενάντια στην ΕΣΣΔ για να σώσουν ότι μπορούν για τους Καπιταλιστές. Είπαμε ....αντιφασισμός..... ΟΒΕΡ.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή