"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

Mια μικρή ιστορική διόρθωση


Διαβάζοντας τις ειδήσεις αυτές τις ημέρες ήρθαμε σε επαφή με το παρακάτω απαράδεκτο και ανιστόρητο σχόλιο του κ. Κ Μητσοτάκη σχετικά με την Αριστερά και τις σχέσεις τις με την τρομοκρατία:




Το σχόλιο αυτό είναι αναρτημένο στο site της Νέας Δημοκρατίας και προέρχεται από το Twitter.


Απαντούμε


Η Αριστερά (μιλώ για την ιστορική Αριστερά, όχι τη σημερινή αυτοαποκαλούμενη Αριστερά) έχει τόση σχέση με την τρομοκρατία όση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο (Ρετσινόλαδο = βασανιστήριο της Μεταξικής Δικταρορίας δεξιού πολιτικού χαρακτήρα). Ας εξετάσουμε λοιπόν ορισμένα περιστατικά δράσης του δεξιού παρακράτους από το ελληνικό ιστορικό παρελθόν:


Αχαία του Εμφυλίου


Κυριακή 7 Οκτωβρίου 1945: Στις 7 το απόγευμα στην πλατεία Ψηλά Αλώνια 100-150 μέλη του ΕΑΜ της πόλης παρακολουθούσαν ομιλία στελέχους του ΚΚΕ. Την εκδήλωση παρακολουθούσε και η ΕΠΟΝ Πάτρας, η οποία τραγούδησε αντάρτικα τραγούδια. Μέλη της Χ Πάτρας, βοηθούμενοι από εθνοφύλακες της πόλης επιτέθηκε κατά του συγκεντρωμένου πλήθους με λοστούς και ρόπαλα. Το σκηνικό παρακολουθούσε ατάραχη η Χωροφυλακή, η οποία στο τέλος του πογκρόμ συνέλαβε 16 αριστερούς πολίτες, μεταξύ των οποίων τον ανιψιό του Υπουργού Υγιεινής Γ. Βοίλα. Οι συλληφθέντες ξυλοκοπήθηκαν και από τους χωροφύλακες και οδηγήθηκαν την επομένη στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο, από το οποίο καταδικάστηκαν σε 5 μήνες φυλάκιση για "πρόκληση επεισοδίων".

22-25 Φλεβάρη 1945: Η Χ της Πάτρας, υποβοηθούμενη από την ΕΟΒ Πάτρας σπάζουν τα γραφεία της ΕΑΜικής εφημερίδας Ελεύθερη Αχαία, τραυματίζοντας και 2 μέλη του προσωπικού της.

11 Μάρτη 1945: Δολοφονείται μέσα σε κεντρικό εστιατόριο της Πάτρας από τον υπίλαρχο της εθνοφυλακής Τάκη Βίτσα και μερικούς ακόμα τραμπούκους, ο δικηγόρος Χριστόφορος Αθανασίου, ο οποίος δεν ήταν μέλος του ΕΑΜ υποστήριζε όμως το δίκαιο του αγώνα του.

21 Μάρτη 1945: Μέλη της Χ Πάτρας σπάζουν ξανά τα γραφεία της ΕΑΜικής εφημερίδας Ελεύθερη Αχαία.

28 Απριλίου 1945: Μέλη της Χ Πάτρας και της ΕΟΒ Πάτρας σπάζουν ξανά τα γραφείο της ΕΑΜικής εφημερίδας Ελεύθερη Αχαία, τραυματίζουν 6 μέλη του προσωπικού και κλέβουν το ταμείο της εφημερίδας.

17 Οκτωβρίου 1945: Σημειώνεται η αγριότερη επίθεση κατά της ΕΑΜικής εφημερίδας Ελεύθερη Αχαία. Μεγάλη ομάδα χιτών της Πάτρας πραγματοποιεί επιδρομή στα γραφεία της εφημερίδας που βρίσκονται στο στενό του Βούρβαχη. Στην ομάδα περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων οι: Σπύρος Σπυρόπουλος (παπλωματάς), Διονύσης Μπένιας, Κοσμάς Λουκάτος, Γεώργιος Σιμιτζής, Δημ. Ξένος από τα Σαβάλια Ηλίας. Ο Ξένος είχε μαζί του και αγγλικό αυτόματο τύπου "Στεν" το οποίο χρησιμοποίησε στην επίθεση σκοτώνοντας με το όπλο αυτό τον πιεστή της εφημερίδας Νίκο Σπυρόπουλο, 40 ετών. Οι δράστες μετά την επίθεση τράπηκαν σε φυγή, όμως ο Σπύρος Σπυρόπουλος πιάστηκε από τον τυπογράφο Ανδρέα Μπουγιουκλή και κινδύνεψε να σκοτωθεί, αν δεν είχε παρέμβει ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας, που τον απέσπασε από τα χέρια του Μπουγιουκλή και τον παρέδωσε στην Αστυνομία.

Τα γεγονότα συσκοτίστηκαν φυσικά στην αστυνομική αναφορά.

Ο Νίκος Σπυρόπουλος ενταφιάστηκε την επομένη το μεσημέρι στο νεκροταφείο της Αγιαλεξιώτισσας. Η κηδεία του έγινε με συνοδεία πλήθους κόσμου. Μετά τον ενταφιασμό, το πλήθος άρχισε να αποχωρεί σιγά-σιγά, όταν όμως έφτασαν στην πλατεία Ταμπαχάνων, δέχτηκε απρόκλητη επίθεση από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις. Ένα μέρος του πλήθους διέρρευσε στη Γούναρη, ενώ το υπόλοιπο προχώρησε στη Γερμανού- εναντίον δε αυτού του τμήματος, άρχισε να πυροβολεί κάποια ομάδα αστυνομικών, με επικεφαλής τον Παναγιώτη Καραμπούλη. Αποτέλεσμα της χρήσης των όπλων ήταν ο τραυματισμός πολλών πολιτών, τρεις εκ των οποίων χτυπήθηκαν σοβαρά. Σκοτώθηκε επίσης ο χαρτεργάτης Ιωάννης Ελευθεριάδης και ο αστυνομικός Παναγιώτης Μπελεζώνης, ο οποίος όχι μόνο αρνιόταν να πυροβολήσει, αλλά ζητούσε από τους συναδέλφους του να τον μιμηθούν στην άρνησή του. Η δολοφονία του Μπελεζώνη δεν είναι ξεκάθαρο αν έγινε εξαιτίας της άρνησης εκτέλεσης εντολής ή τυχαία. Το γνωστό όμως στοιχείο που προέκυψε από τη νεκροτομή, είναι ότι και ο Μπελεζώνης και ο Ελευθεριάδης σκοτώθηκαν από το ίδιο όπλο.

Ιούλιος 1945: Δολοφονείται από τον χίτη Ηλία Μανωλόπουλο, έξω από το Μπρακουμάδι, ο παλιός καπετάνιος του ΕΛΑΣ Δήμος Μπαρής ή Μαυροδήμος, που πήγαινε από την Πάτρα στο σπίτι του, στο χωριό Σκιαδά. Δολοφονήθηκαν επίσης την ίδια ημέρα σε διάφορα χωριά και μέσα στην πόλη της Πάτρας από ένοπλους τρομοκράτες οι: Κων. Βεναρδής, Ευστάθιος Καλλιγάς, Γεώργιος Κεντριστάκης, Ανδρέας Κουρσιβανός, Διονύσης Λυμπερόπουλος, Σπύρος Δαούσης, Ιωάννης Αδαμόπουλος (Μοριάς), Βασίλης Γκιώνης, Δημ. Χριστοδουλόπουλος, Γεώργιος Αλεξανδρόπουλος, Διομίδης Μαυραγάνης, Χρήστος Γραικιώτης (Σπάρτακος), Γεώργιος Στριμμένος, Παναγιώτης Μπουργέλας, Ανδρέας Σολωμός, Στ. Μπερούκας, Λεωνίδας Διαμαντόπουλος, Αντώνης Τσουμπός (Κολοκοτρώνης), Νίκος Κουνάβης, Τάκης Μπελερής και ο Ελληνοαμερικάνος Δημ. Τζελέπης από το χωριό Μέντζαινα. Επίσης δολοφονήθηκε ο  δάσκαλος Γεώργιος Τσούνης, ο Σωτήρης Ορφανός, ο φιλόλογος καθηγητής Αλ. Βουτσιάνης, ο ΕΠΟΝίτης Βασίλης Ραμαντάκης, ο Βλάσης Καρούζος, ο Βασίλης Κανελλόπουλος, ο 15χρονος Γ. Λεγάτος και ο ανάπηρος του αλβανικού μετώπου Γεώργιος Παπαγεωργίου από το Σιγούνι.

31 Αυγούστου 1946: Κατά τη διεξαγωγή του Δημοψηφίσματος για τη Βασιλεία δολοφονείται με ρόπαλα από χίτες στην Κουνινά της Αιγιαλείας ο κομμουνιστής Παναγιώτης Σκαρτσίλας και τραυματίζεται σοβαρά ο Διονύσης Νικολάου και ο Γεώργιος Αλεξανδρόπουλος.



Πελοπόννησος του Εμφυλίου



20/01/1946: Στην μονή Τσίγκου του Οιτύλου, οι πρώην ταγματασφαλίτες Α. Βουνιτσέας, Σ. Γερακάρης, Ηλ. Σαλάπας και Κ. Σαξιώνης δολοφόνησαν με αυτόματα τους συγγενείς των επικυρηγμένων ανταρτών του ΔΣΕ Σωτήρη και Αντώνη Πέτρουλα. Νεκροί έπεσαν:   

Πέτρουλα Καλλιόπη, θυγ. Σωτήρη
Πέτρουλα Μαριγούλα, συζ. Σωτήρη
Πέτρουλα Ξανθίππη, σύζ. Αντώνη
Πέτρουλα Παναγιώτα, συζ. Γιώργου Πέτρουλα
Πέτρουλα Πανώρια, θυγ. Γεωργίου
Πέτρουλα Χριστοφίλη, θυγ. Σωτήρη
Πέτρουλας Γεώργιος, ξάδερφος

Πηγή: Ακρόπολις 23-1-1946, Φωνή της Λακωνίας 27-1-1946,


12/08/1946: Άγνωστοι συμμορίτες αποβιβασθέντες από λέμβο στην Παλιά Μονεμβάσια απήγαγαν με την απειλή όπλων τους παλιούς αγωνιστές του ΕΛΑΣ Νίκο Σκάγκο (Κόλλιας), Παναγιώτη Σκάγκο (ετών 25) και τους εκτέλεσαν σε ερημιά μακριά από το σπίτι τους.

Πηγή : Νίκος Κισαμιτάκης


22/07/1946: Μέλη της συμμορίας Κατσαρέα (ΕΑΟΚ), με επικεφαλής τον Σταύρο Γερακάρη και τον Α. Βουνισέα έκαναν επιδρομή στο χωριό Λάγιο Γυθείου. Εκεί εκτελέστηκαν με μαχαίρια οι Πολυμενάκος Γεώργιος και Κωνστανταράκος Σταύρος και με αυτόματα οι Βρεττάκου Δήμητρα και η Βρεττάκου Νούλα. Προηγουμένως τις είχαν βιάσει 30 συμμορίτες.

Πηγή: Φωνή της Λακωνίας 3-8-1946, Ριζοσπάστης 2-8-1946


04/08/1946: Στο χωριό Βρονταμάς, υπό την διοίκηση του αρχιδήμιου Πάνου Κατσαρέα συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν οι παρακάτω αθώοι πολίτες:
Λαλώνης Γεώργιος του Ιωάννου
Ρέμπελος Δημήτρης του Μιχαήλ
Σακελλάρης Μενέλαος του Επαμεινώνδα
Κοντάξης Νικόλαος του Αργύρη
Ο τελευταίος ήταν προύχοντας και ευκατάστατος άνθρωπος και εκτελέστηκε από το χέρι του Βουτσινέα, υπασπιστή του Κατσαρέα.

Πηγή: Βήμα 13-8-1946, Ελεύθερη Ελλάδα 29-3-1947, Ριζοσπάστης 8-8-1946



19/08/1946: Φρικτό έγκλημα συντελείται στην Σκάλα Λακωνίας. Συμμορία του Κατσαρέα δολοφονεί τους αθώους πολίτες:

Δεδετσίνα Αντώνη (αγρότης)
Καμουλάκο Ντίνο (ράφτης)
Τσιάπα Ηλία (ταχυδρόμος)
Μπόκος Θεοδώσης (αγρότης)
Οι νεκροί μεταφέρονται με χειράμαξα από τους αλήτες του Κατσαρέα και διανέμονται σπίτια τους.

Πηγή Ελευθερη Ελλάδα 24-3-1947, Ριζοσπαστης 27-8-1946



19/08/1946 Δολοφονία στο χωριό Βρονταμά. Μέλη της συμμορίας του Κατσαρέα εισέρχονται στο χωριό και δολοφονούν τους δημοκρατικούς Δ. Πικραμένο και Ι. Πικραμένο


Πηγή Ριζοσπάστης 27-8-1946



25/08/1946: Οι συμμορία των παλιών ταγματασφαλιτών Πουλικάκου και Καμαρινέα εκτελούν στην Σκάλα Λακωνίας τους παρακάτω δημοκρατικούς αθώους πολίτες:

Λεμονίτη Θεοφάνη
Λεμονίτη Αναστάση
Παπαφάγο Σπύρο
Σπυριδάκο Γεώργιο
Παπαφάγο Πάνο

Πηγή Σπάρτη 18-9-1946 , Ριζοσπάστης 8-9-1946



28/08/1946: Και νέα επίθεση συμμοριτών του Κατσαρέα στο Βρονταμά. Με επικεφαλής τον Καμαρινέα και τον Πουλικάκο ομάδα συμμοριτών του Κατσαρέα επέδραμε στο χωριό και σκότωσε τους παρακάτω αφού τους είχε συλλάβει από τα σπίτια τους:

Μουλάς Ευθύμης
Σταυρόπουλος Π.
Σταυροπούλου (σύζυγος)
Σταυρόπουλος Γ.(υιός)

Πηγή Ριζοσπάστης 8-9-1946




01 - 05/10/1946: Η συμμορία Πουλικάκου- Καμαρινέα επέδραμε στο χωριό Φιλίσι Μολάων και αφού συνέλαβε εκτέλεσε σε χωράφι τους παρακάτω:

Μπουντούρη Γεώργιο
Σταυριανό Ξ.
Τραιφόρο Γεώργιο

Πηγή Ριζοσπάστης 8-9-1946



06/09/1946: Στο χωριό Καστανιά Οιτύλου δολοφονούνται από παρακρατικούς οι :

Μαμουνέα Πολυξένη (μητέρα)
Μαμουνέα Παναγιώτα (κόρη) ετών 14
Μαμουνέα Μαρία (κόρη) ετών 17

Πηγή Ριζοσπάστης 19-9-1946



19/09/1946: Η συμμορία Κατσαρέα με αρχηγό τον διαβόητο ταγματασφαλίτη Γιάννη Παυλάκο, επιδράμει στο χωριό Γραμμούσα Μολάων. Εκεί συλλαμβάνουν και εκτελούν τους:
Γιαννακάκο Παναγιώτη του Ιωάννη, πατέρα
Γιαννακάκου Αριστέα, κόρη Παναγιώτη
Λεμπέση Κωνσταντίνο του Βασιλείου

Πηγή Ριζοσπάστης 24-9-1946



23/09/1946: Στο χωριό Σουστιανά Σπάρτης ένοπλοι χίτες συλαμβάνουν και εκτελούν τους παρακάτω:

Δαλιούρη Μαριγώ, 75 ετών
Δούνια Δέσποινα, χήρα Γεωργίου
Δούνια Μαριγώ, χήρα Αλεξάνδρου
Νικόλαρο Ιωάννη
Τσάκωνα Θανάση, ετών 16
Τσάκωνα Ηλία, ετών 17

Πηγή Φωνή της Λακωνίας 1-10-1946, Ριζοσπάστης 4-10-1946, Ελευθερη Ελλάδα 3-2-1947



09/10/1946: Οι συμμορίτες του Κατσαρέα επιδράμουν στο χωριό Βαμβακού και μετά από ξυλοδαρμό αρκετών δημοκρατικών πολιτών συλλαμβάνουν και εκτελούν τους Κουτρουμάνη Πλάτωνα και Προβιά Αργύρη.

Πηγή Βήμα 30-10-1946, Φωνή της Λακωνίας 7-11-1946 


09/10/1946: Οι εθνικόφρονες του χωριού Βαρβίτσα δολοφόνησαν 6 αθώους πολίτες στην πλατεία της πόλης και την αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης Θεοδώρα Γεωργαντά από την Σκούρα. Το έγκλημα έγινε γιατί οι αλήτες της Χ είχαν πληροφορίες ότι τα άτομα αυτά υποβοηθούσαν τους αντάρτες στην μάχη της Βαμβακούς. 

Πηγή Ελευθερία 20-10-1946, Ριζοσπάστης 16-10-1946



09/10/1946: Στο χωριό Γκοριτσά ταγματασφαλίτες του Κατσαρέα εκτέλεσαν με φρικτό τρόπο εννέα μέλη του ΚΚΕ. 
Γεωργούτσος Κωστας
Λυμπερόπουλος Κώστας
Καρούμπας Δημήτρης
Κοντοβίτης Δημήτρης
Κώνστας Αναστάσιος
Κατσανός Ηλίας
Λάσκαρης Ιωάννης
Νοχός Πολυζώης
Σπυρίδης Λυκούργος
Πηγή Φωνή της Λακωνίας 7-11-1946 Ριζοσπάστης 30-10-1946



22/10/1946: Ακόμα ένα φρικαλέο έγκλημα του Κατσρέα συντελείται στην Ζούπενα. Δολοφονούνται οι εξής αθώοι πολίτες: 
Ιατρού Π.
Ιατρού Ελένη, αδελφή
Λάσκαρης Δ. πατέρας
Λάσκαρης Κ. υιός
Λάσκαρης Ν. υιός του Κ ετών 14
Τσελέκη Α.
Τσελέκη Α. αδέλφια
Πηγή Βήμα 26-10-1946



06/02/1947: Στο χωριό Βασιλάκι δολοφονούνται από τον αλήτη Γιάννη Παυλάκο και την συμμορία του με απάνθρωπα πολύωρα βασανιστήρια οι:

Καλογεράκος Αριστείδης
Καλογεράκου Βασιλική
Καλογεράκου Αθηνά
Πηγή Καλογεράκος Σταύρος κάτοικος Βασιλακίου, Ριζοσπάστης 16-3-1947



21/03/1947: Στο Γύθειο η συμμορία του Κατσαρέα και μέλη της Χ εισέρχονται το πρωί στην πόλη και εξαναγκάζουν τους πολίτες σε κατοίκον περιορισμό και τα μαγαζιά σε κλείσιμο. Από τις 11:30 έως και τις 12:40, οι παρακρατικοί επιδράμουν στις πολιτικές φυλακές του Γυθείου και μεταφέρουν 35 φυλακισθέντες στην κεντρική πλατεία της πόλης όπου τους εκτελούν με αυτόματα. Ο πολίτης Α. Καμουλάκος που αποτολμά να διαμαρτυρηθεί κατακρεουργείται με σουγιάδες και μαχαίρια. Για το περιστατικό ο Γεώργιος Παπανδρέου, παππούς του σημερινού δωσίλογου πρωθυπουργού θα δηλώσει : "Καλώς εσφάγησαν και ακόμα εθνική ανάγκη είναι οι μοναρχικές συμμορίες. Ο Κατσαρέας νέος Πάυλος Μελάς".

Πηγή Ριζοσπάστης 26-3-1947



21/03/1947: Ένοπλοι χίτες με επικεφαλής τον Σταύρο Γερακάρη επέδραμα στην Απιδιά και δολοφόνησαν σαν άλλοι νεάντερταλ με ρόπαλα (!) τους Γιαννουκάκη Κωνσταντίνο, Κυριακίδη Κοσμά, Κατσικόπουλο Διονύσιο και την δασκάλα Παρασκευή Μακρή. 


Πηγη Ριζοσπάστης 28-3-1947 Δημήτρης Τζαμούρης από το βιβλίο Δουραλή τόμος Ε΄ σελ 308-309



21/03/1947: Ένοπλοι με αρχηγούς τους Γερακάρη και Βουνιτσέα, επιδράμουν στο χωριό Μολάοι. Εκεί μετά το πλιάτσικο αρκετών οικιών συλλαμβάνουν και εκτελούν 9 πατριώτες στην διασταύρωση Σπάρτης-Μονεμβάσιας, Μονεμβάσιας - Μολάων. Τα ονόματα των εκτελεσθέντων είναι τα εξής:


Ζουρντού Δήμητρα
Ζουρντού Ρουμπίνη
Μιχελάκος Σταύρος
Κουτσομιχάλης Χρήστος
Περδικάρης Γεώργιος, ετών 70
Χριστοφυλάκου Αθηνα, ετών 14
Χριστοφυλάκου Αθηνά, μητέρα
Χριστάκος Θ. ανάπηρος του αλβανικού
Χατζηδάκης Κ.
Σύμφωνα με πληροφορίες ταξιδιωτών αποκαλύπτονται οι φρικτές λεπτομέρειες της εκτέλεσης. Οι πατριώτες εκτελέστηκαν με χτυπήματα στο κεφάλι με ημιαξόνιο ενός αυτοκινήτου, μέχρις ότου τα κεφάλια τους πολτοποιήθηκαν.

Πηγή Βασιλική Τέσσερη κάτοικος Μολάων, Βήμα 23-3-1947, Ριζοσπάστης 25-3-1947 και 27-3-1947



21/03/1947: Οι αδίστακτη ομάδα του παλιού ταγματασφαλίτη Σταύρου Γερακάρη συνέλαβαν και εκτέλεσαν στο χωριό Άγιος Δημήτριος τους παρακάτω πολίτες: 


Γραμματικάκη Π.
Γραμματικάκη Πάτρα, σύζηγος
Κομνηνού Μαριγώ
Λάμπρο Νίκο
Μοίρα Χρήστο
Μοίρα Μαριγώ συζ. Νίκου
Μοίρα Λυγερή
Μοίρα Νικόλαο
Μπατσάκη Αλέξη
Χριστάκη Ιωάννη
Λάμπρου Ευάγγελο
Κωστάκη Ιωάννη
Κώνστα Γεώργιο
Χριστάκη Αριστείδη
Χριστάκη Χρήστο
Θεοδωρακάκο Ιωάννη
Οικονομάκη Γεωργία
Παναρίτη Γεώργιο
Σπανό Αντώνη

Πηγή Ριζοσπάστης 25-3-1947


21/03/1947: Πολυμελής ομάδα παρακρατικών με αρχηγό τον σφαγέα Γιάννη Παυλάκο εισέρχεται στο χωριό Γεράκι Σπάρτης. Εκεί μετά από γλέντι που οργανώνουν με κλεμμένα ζωντανά από τους χωρικούς. Συλλαμβάνουν και δολοφονούν άγρια τους: 


Λυσσάρη Δημήτρη
Σπανού Αικατερίνη, χήρα, ετών 80
Τσολομίτη Κ.
Τσολομίτη Π.
Μήτρη Βασίλη
Για το περιστατικό αναφέρει η εφημερίδα "Σημερινά Πατρών": "Στην Λακωνία στο κομμάτι αυτό της ελληνικής γης που υποφέρει περισσότερο από κάθε άλλο μέρος. Το παρακράτος του Κατσαρέα εγκαταστάθηκε μονίμως. Μετά τον θάνατό του, οι σημερινοί διάδοχοί του Γιάννης Παυλάκος και Σταύρος Γερακάρης, παλιά μέλη των ταγμάτων ασφαλείας, δρουν ανεξέλεγκτα. Η ζωή, η τιμή και η περιουσία κάθε πολίτη εξαρτάται από την καλή ή όχι διάθεση του πρώτου τυχόντος καθάρματος που είναι ενταγμένο στις ομάδες αυτές. Ο ίδιος ο Παυλάκος έχει σκοτώσει ιδιοχείρως υπερτετρακόσια άτομα κυρίως δε χήρες, γέρους και παιδιά. Για αυτόν είναι μια φυσική ανάγκη και όταν δεν έχει πρόχειρο άνθρωπο να σκοτώνει, σκοτώνει χοίρους, γάτες και σκυλιά."

Πηγή: Ελεύθερη Ελλάδα 3-4-1947, Ριζοσπάστης 22-4-1947, Φωνή της Λακωνίας 16-4-1947, Γιάγκος Κων/νος από το Γεράκι  



 23/03/1947: Η συμμορία του Παυλάκου επιδράμει στο χωριό Γεράκι για δέυτερη φορά. Το χωριό αυτό έχει περίπου 3000 κατοίκους. Από αυτούς 6 ή 7 ήταν αριστεροί και 2 ή 3 αντάρτες. Ήταν από τα πιό αντιδραστικά χωριά της περιοχής. Την δεύτερη φορά η ομάδα του Παυλάκου πλιατσικολογεί σπίτια. Ο ίδιος ο Παυλάκος κατεβαίνει στην πλατεία να πιεί καφέ. Εκεί συναντά έναν χωρικό ονόματι Μήτρη που ήταν εθνικόφρον. Ο Παυλάκος τον ρωτάει "Πώς λέγεσαι?" εκείνος απαντά " Μήτρης", "Α! Μήτρης λέγεσαι? Πάρε την λοιπόν" και του ρίχνει με το πιστόλι και τον σκοτώνει. Δίπλα στο άψυχο σώμα του νεκρού ο Παυλάκος θα κάτσει να πιεί καφέ. Αργότερα ένας ακόμα χωριάτης βγαίνει από το καφενείο. Ο Παυλάκος του ρίχνει στο κεφάλι με το πιστόλι και αστοχεί. Του φωνάζει τότε: "Τι? Δεν σε πέτυχα? Τυχερός είσαι, άντε φύγε, να δούμε αν ο επόμενος θα είναι τόσο τυχερός"


Πηγή:  Σημερινά Πατρών 9-6-1947 




26/03/1947: Νέο φρικιαστικό έγκλημα στην Σκάλα. Ένοπλοι χίτες εισήλθαν στο χωριό και εκτέλεσαν τους παρακάτω: 


Βολάκου Μαργαρίτα
Μιχαλάκου Αφροδίτη
Σκάλκος Θεόδωρος
Σταυροπούλου Καλλιόπη
Χούμπαβλης Χρήστος, ετών 74
Χούμπαβλης Σωτήρης, ετών 60
Χρυσός Αποστόλης
Παπαφάγου Ελένη
Θανάσης Πολίτης
Τα νεκρά κορμιά των εκτελεσθέντων πετάχτηκαν στο Ευρώτα. Κάποια δεν βρέθηκαν ποτέ...


Πηγή: Ριζοσπάστης 29-3-1947, Φωνή της Λακωνίας 16-4-1947, Ακρόπολις 30-3-1947



28/06/1947: Στο χωριό Δαφνί Σπάρτης, στην τοποθεσία Τρία Κλαδάκια, τραμπούκοι του Παυλάκου συνέλαβαν του δημοκρατικούς πολίτες της περιοχής Παρθύμο Ηλία, Παρθύμο Γεώργιο και Παρθύμο Παναγιώτη. Εκεί τους βασάνισαν φρικτά για ώρες και αφού τους έγδυσαν τους κρέμασαν. Τα σώματά τους τα άφησαν κρεμασμένα για 5 ημέρες μέχρι που μύρισαν οπότε και επέτρεψαν στους χωρικούς να τα θάψουν. 

Πηγή Ριζοσπάστης 29-6-1947



28/06/1947: Άγρια σφαγή από τον ταγματασφαλίτη Παυλάκο στο χωριό Λεβέτσοβα. Συμμορίτες του με αρχηγό τον ίδιο συνέλαβαν τους παρακάτω

Χήρα Πολολού, ετών 75
Μέλιος Πολολός , υιός της
Παναγιώτης Δημακάκος
Ελένη Δημακάκου, σύζυγος
 Τα έξι μικρά τέκνα του ζεύγους
Βούλα Ροζάκου
Βούλα Κοπανέλη

Τους προαναφερθέντες τους βασάνισαν φρικτά κόβοντας και σπάζοντας τους τα άκρα και τελικά τους εκτέλεσαν. Τα έξι μικρά παιδιά τα έβαλαν να βλέπουν τα μαρτύρια της μάνας τους και μετά τα σκότωσαν με περίστροφο.


Πηγή: Ριζοσπάστης 29-6-1947



1947: Στο χωριό Σκαμνίτσα Μαλευρίου ένοπλοι χίτες σκότωσαν τις: Πέτρουλα Ελισσάβετ, Πέτρουλα Παναγιώτα, Μελετάκου Ελβίρα και τον Πέτρο Πέτρουλα.


Πηγή: Φωνή της Λακωνίας 3-7-1947




03/11/1947: Ένοπλοι αλήτες του ελληνοφάγου Γιάννη Παυλάκου επέδραμαν στο χωριό Βρυνικό (Αστέρι) Μολάων και εκτέλεσαν με φρικτά βασανιστήρια τους: 

Καρυτιανού Τασία
Καρυτιανού Ποτίτσα
Καρυτιανό Θεόδωρο
Σούντα Νίκο

Πηγή : Καρυτιανός Παναγιώτης από το Βρύνικο



25/12/1947: Ένοπλες ομάδες με επικεφαλής τον Γιάννη Παυλάκο και τον χίτη Μήτσο Μπρατίτσα επιδράμουν στο χωριό Γούβες Μολάων και εκτελούν τους Κανέλλη Ηλία και Κανέλλη Γιάννη υιούς Κανέλλη Ι. Μαζί τους εκτελείται και ο Μουλατσιώτης Λάμπρος του Ι.


Πηγή: Εθνικός Φρουρός Σπάρτης 15-1-1948



06/09/1947: Ένοπλος παρακρατικός της συμμορίας Κατσαρέα σκοτώνει στο χωριό Βλαχιώτη Μολάων τους παρακάτω κομμουνιστές: 

Γιάννη Σίμο
Γεωργία Σωτηράκου μαχήτρια του ΕΛΑΣ
Μεταξία Σωτηράκου μαχήτρια του ΕΛΑΣ

Πηγή : Γιώργης Σίμος (γιός), Γιάννης Σωτηράκος (γιός)



13/04/1948: Το τζιπ στο οποίο επέβαιναν οι: μοίραρχος Τ. Παναγιωτόπουλος του 2ου μηχανοκίνητου λόχου και τρεις χωροφύλακες προσέκρουσε σε νάρκη και ανατινάχτηκε. Για αντίποινα, οι άντρες του λόχου εισήλθαν στις 17:10 με τεθωρακισμένα, στις φυλακές Σπάρτη και αφού δολοφόνησαν τρεις χωροφύλακες ξεκίνησαν να δολοφονούν υπόδικους και φυλακισμένους. Ο ταγματάρχης της Χωροφυλακής Δημ. Φίτσιος που το γραφείο του βρίσκονταν δίπλα στις φυλακές, έσπευσε να σώσει τους κρατούμενους και δολοφονήθηκε επί τόπου από τους στρατιώτες. Ο κατάλογος των νεκρών των φυλακών Σπάρτης είναι ο παρακάτω: 


Γάλαρης Γ.
Κουλάκος Β
Κουλάκος Δ.
Λαμπρινάκος Δ.
Ζαχαράκος Δ.
Μουλουγιάννης Ν.
Μαργιόλης Α.
Βουδέλης Δ.
Λαχανάς Π.
Μιχαλόπουλος Τ.
Πέτρουλας Σ.
Μαρινάκος Δ.
Λιακάκος Π.
Κουλογιάννης Η.
Γκοτσαλίτης Β.
Φούρναρης Δ.
Ζαχαράκος Ν.
Αβδούλης Σ.
Πιέρρος Σ.
Καλύψας Ν.
Χριστάκος Δ.
Μιχαλάκος Α.
Κοτσιφάκος Γ.
Μανουσάκης Σ.
Σταυρογιάννη Κ.
Καπελάκος Δ.

Πηγή Βήμα 15-4-1948, 20-4-1948



22/05/1948: Στο χωριό Κροκεές (Λεβέτσοβα), ο ανθρώπινος νους αδυνατεί να συλλάβει το μέγεθος της φρίκης. Ένοπλη ομάδα του Παυλάκου με αρχηγό τον ίδιο εισέρχεται στο χωριό. Εκεί ο Παυλάκος υποχρέωσε ένα παιδί 16 ετών να σκοτώσει την μητέρα του με περίστροφο στην πλατεία του χωριού. Το παιδί υποχρεώθηκε στην πράξη αυτή όταν το απείλησε οτι θα βιάσει και θα σκοτώσει τις δύο του αδελφές. Η νεκρή μητέρα ονομάζεται Σταυρούλα Θεοχαράκου...


Πηγή Γιάννης Ιατρίδης από τις Κροκεές



02/05/1949: Ένοπλοι χίτες με επικεφαλής των ταγματασφαλίτη Γιάννη Παυλάκο επέδραμαν στο χωριό Βρονταμά και με υπόδειξη δεξιών κατοίκων του χωριού βρήκαν κρησφύγετα στα οποία κρυβόντουσαν κάτοικοι του χωριού και τους εκτέλεσαν όλους. 


Αρμένης Χρήστος
Γαλάνη Ευαγγελία
Γαλάνης Σπύρος
Δαράκης Παναγιώτης
Δαράκη Ευαγγελία
Δαράκης Αθανάσιος
Καρακατσάνης Δημ.
Μπιργιόλος Παναγιώτης

Πηγή: Μαρία Μπιργιόλου από τον Βρονταμά, αδελφή του Παναγιώτη



Δεκέμβρης του 1949: Στο χωριό Απιδιά συμμορίτες του δήμιου Μήτσου Μπατίτσα από τα Νιάτα επέδραμαν στο Σαμόνικο και συνέλαβαν και εκτέλεσαν μετά από βασανιστήρια τους: 

Χριστοφύλου Ελένη
Χριστοφύλου Βασίλω
Χριστόφυλο Μήτσο

Πηγή: Γιάννης Χριστόφυλος από την Απιδιά




Δεξιές παρακρατικές συμμορίες του Εμφυλίου στην Καρδίτσα



29-30 Απριλίου 1945: Σημειώνεται τρομοκρατική επίθεση συμμοριών στη Λάρισα. Καταστρέφονται τα γραφεία του ΚΚΕ, του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ. Καίγονται τα γραφεία της εφημερίδας "Αλήθεια" και όλα τα βιβλία της δημοτικής βιβλιοθήκης. Έτσι δίνεται το σύνθημα για την αρχή του τρομοκρατικού οργίου σε όλη την περιφέρεια. Οι συμμορίτες είναι τοπικά μέλη της Οργάνωσης Χ.

30 Απριλίου 1945: Συμμορίτες της ακροδεξιάς παραβιάζουν την λέσχη της ΕΠΟΝ Καρδίτσας, σπάζουν τα έπιπλά της και καίνε το έντυπο υλικό.
Μάιος-Ιούνιος 1945: Συχνές συλλήψεις, ξυλοδαρμοί και βασανισμοί πολιτών, ΕΠΟΝιτών και μελών του ΕΑΜ της Καρδίτσας. Τα μαρτύρια λαμβάνουν χώρα στο κτίριο Εθνοφυλακής και Χωροφυλακής Καρδίτσας όπου οι αγωνιστές μεταφέρονται με την απειλή όπλων είτε από τα κρατικά όργανα, είτε από τους παρακρατικούς. 

14 Ιουλίου 1945: Μαζική επιδρομή των ακροδεξιών συμμοριών του Σούρλα και του Βουρλάκη στα χωριά του κάμπου: Παλαμά, Κουτσαρί, Ματαράγκα. Λεηλατούνται πάνω από 30 σπίτια αντιστασιακών και βασανίζονται οι ένοικοι τους, πολλοί μέχρι και αναισθησίας. Στα τραύματά τους υποκύπτουν οι αγωνιστές του ΕΛΑΣ Γεώργιος Χαλκιώτης και Λιάρος Ευάγγελος. 

Ιούλιος 1945: Οι συμμορίες του Μόκκα, Θέου και Βόιδαρου διενεργούν επιδρομές στα ορεινά χωριά των Αγράφων. Βασανίζονται δεκάδες αγωνιστές και λεηλατούνται περιουσίες. Ιδιαίτερη προτίμηση δείχνουν στις προίκες των κοριτσιών. Αρπάζονται και πολλά άλογα.


Αύγουστος 1945: Επιδρομή μοναρχοφασιστών στο χωριό Σοφάδες. Δεκάδες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης συλλαμβάνονται μαζικά όσο δουλεύουν στα χωράφια τους. Μεταφέρονται στην πλατεία και βασανίζονται απάνθρωπα. Μια μικρή ομάδα αγωνιστών θα αμυνθεί με δικράνια και τσάπες και θα γλιτώσει. Θα είναι μερικοί από τους πρώτους διωκόμενους αγωνιστές της περιοχής. Επικεφαλής του πογκρόμ είναι ο Σούρλας. Όσο γίνονται τα βασανιστήρια κάθεται στο καφενείο και τρώει λουκούμι και καφέ. Αργότερα θα εκτελέσει τον περαστικό χωρικό Ανδρέα Γκέκα που έτυχε να γυρνά από το χωράφι του. 


Φθινόπωρο 1945: Εθνοφύλακες συλλαμβάνουν την Ευαγγελία Κουσάντζα, στέλεχος του ΚΚΕ. Την βασανίζουν μέχρι αναισθησίας και τη μεταφέρουν στο κρατητήριο Καρδίτσας όπου τα μαρτύριά της συνεχίζονται. Οι τοπικές οργανώσεις της πόλης κινητοποιούνται και την σώζουν από βέβαιο θάνατο μεαφέροντάς την στο τοπικό νοσοκομείο. 

Σεπτέμβριος 1945: Η συμμορία του Μπίσδα θα λεηλατήσει εκ νέου το χωριό Σοφάδες. Η συμμορία στήνει ενέδρα έξω από το χωριό και συλλαμβάνει όσους δημοκρατικούς και αριστερούς πολίτες πήγαιναν στο παζάρι. Τους βασανίζει απάνθρωπα, του ξυλοκοπεί με στειλιάρια και τους κλέβει τις περιουσίες τους. Οι αρχές του χωριού ειδοποιούνται αλλά αδιαφορούν χαρακτηριστικά. 

Οκτώβριος 1945: Η συμμορία του Βουρλάκη επιδράμει στα χωριά στους πρόποδες των Αγράφων. Στο χωριό Χουτένα δολοφονεί τρεις οργανοπαίχτες και βασανίζει δεκάδες αγωνιστές. Δολοφονούνται 4 στελέχη του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Στο χωριό Καλλιφώνι συλλαμβάνει μέλη του ΕΑΜ και της τοπικής ΕΠΟΝ τα βασανίζει και δολοφονεί 6 από τους αγωνιστές. Στο χωριό Σέκλιζα, γνωστό για την σχεδόν αθρόα συμμετοχή του στις τάξεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, η συμμορία συγκεντρώνει όλους του κατοίκους στο σχολείο του χωριού και ρίχνει μέσα μια χειροβομβίδα. Με την ναζιστική αυτή μέθοδο σκοτώνεται ένας πολίτης και τραυματίζονται 17. Η συμμορία μετέπειτα διαπόμπευσε τον ιερέα του χωριού ανεβάζοντάς τον σε μουλάρι και κρεμώντας του κουδούνια. 

Νοέμβριος 1945: Η συμμορία του Θέου συνέλαβε τους αγωνιστές Θωμά Καραθάνο και Κώστα Γιαννακό έξω από το χωριό Παλιόκαστρο. Ο Καραθάνος ξεκίνησε να φωνάζει και να διαμαρτύρεται και έτσι οι συμμορίτες τον εκτέλεσαν αμέσως. Ο Γιαννακός βασανίστηκε για ώρες με διάφορους τρόπους με αποτέλεσμα να υποκύψει στα τραύματά του μερικές ημέρες μετά. 

Noέμβριος 1945: Επιδρομή συμμοριών στο χωριό Κουμάδες Καρδίτσας. Δεκάδες αγωνιστές και δημοκρατικοί πολίτες ξυλοκοπούνται μέχρι αναισθησίας και δεκάδες σπίτια λεηλατόνται. 

Δεκέμβριος 1945: Στην Καρδίτσα, μοναρχικές συμμορίες σπάζουν για δεύτερη φορά τα έπιπλα και τα μουσικά όργανα της λέσχης της ΕΠΟΝ. Επίσης καταστρέφουν τις τυπογραφικές εγκαταστάσεις της ΕΑΜικής εφημερίδας "Φωνή της Καρδίτσας" και πετούν τα τυπογραφικά στοιχεία στους υπονόμους. Ξυλοκοπούνται δεκάδες αγωνιστές που απαγάγονται από τα σπίτια τους. 

Δεκέμβριος 1945: Χωροφύλακες πυροβολούν ευθαρσώς νέους και νέες που τραγουδούν αντιστασιακά τραγούδια τα βράδια στις συνοικίες Ευαγγελίστρας και Αγίας Παρασκευής. Συλλαμβάνονται 12 νέοι και οδηγούνται στα κρατητήρια όπου βασανίζονται. 

Ιανουάριος 1946: Συμμορίτες μπαίνουν στην Καρδίτσα και συλλαμβάνουν την ΕΠΟΝίτισσα Μαρία Ταλιαδούρου. Την βιάζουν μαζικά και την παρατούν στο δρόμο λιπόθυμη.

Χειμώνας 1946: Η συμμορία Βουρλάκη επιδράμει στο χωριό Φίλια. Βασανίζει δεκάδες αγωνιστές και καταστρέφει σπίτια και περιουσίες. Επτά αγωνιστές μεταφέρονται σε αφασία στο νοσοκομείο Καρδίτσας, θα ζήσουν μόνο οι τρεις. 

Χειμώνας 1946: Χωροφύλακες παραβιάζουν το οικογενειακό άσυλο οικίας στη συνοικία Ευαγγελίστα της Καρδίτσας, όπου γλεντούν νέοι και νέες της ΕΠΟΝ. Οι άνδρες συλλαμβάνονται δήθεν για παράνομη συνεδρίαση και μεταφέρονται στα κρατητήρια όπου βασανίζονται άγρια. 

Άνοιξη 1946: Χωροφύλακες παραβιάζουν το οικογενειακό άσυλο στη συνοικία Αγία Παρασκευή Καρδίτσας. Συλλαμβάνουν δύο στελέχη του τοπικού ΕΑΜ τα οποία θέλουν να οδηγήσουν στα κρατητήρια. Οι γείτονες κινητοποιούνται και τους αποσπούν από τα χέρια τους. Ακολουθεί οργάνωση μαχητικής διαδήλωσης. Εκατοντάδες πολίτες της πόλης κινητοποιούνται. Επιθυμούν να φθάσουν στην κεντρική πλατεία και να διαμαρτυρηθούν στην Εισαγγελία και την Διοίκηση Χωροφυλακής. Όταν η διαδήλωση φθάνει στους μύλους του Ψάρρα, απόσπασμα χωροφυλάκων ανοίγει πυρ, τραυματίζει 12 και συλλαμβάνει 40 διαδηλωτές. Οι διαδηλωτές βασανίζονται για δύο 24ωρα. Αργότερα δικάζονται σε ποινές 2-3 μηνών κράτησης. Επειδή οι φυλακές Καρδίτσας ασφυκτιούν ήδη τους στέλνουν στις φυλακές Κασαβέτας. 

Άνοιξη 1946: Οι συμμορίτες του Παπακόφα μπαίνουν στην συνοικία Στρατώνα και επιχειρούν να απαγάγουν 4 ΕΑΜίτες. Μια επίκαιρη κινητοποίηση των κατοίκων της περιοχής θα τους απωθήσει και θα βάλει τέρμα στα σχέδιά τους. 



Δεξιές παρακρατικές συμμορίες στην Αιτωλο/νία



Το 1945, αμέσως μετά την Βάρκιζα, ο Γ.Π. Μαυρομάτης, με στήριξη της εθνοφυλακής και της χωροφυλακής ανακηρύσσεται αρχηγός και οργανώνει ομάδα χιτοσυμμοριτών, αποτελούμενη από τους Σωτήρη Μαυρομάτη, Δημήτρη Στραβοκέφαλο, Νάσιο Κολίδα, Σπύρο Βάση, Τόλια Τζούρο, Σπύρο Κεφρίτσα, Σάκα, Μύτακα και Πάνο Λούτζη.

Τον Απρίλη του 1945, δολοφονούν τον ανταρτοεπονίτη του ΕΛΑΣ Θεόφιλο Καρύδα πάνω στο άνθος της ηλικίας του. Το παιδί ήταν δεν ήταν 20 ετών. Την ίδια τύχη έχει ο Βασίλης Κοκορόμπας (Λαμπέτης), ΕΛΑΣίτης και μαχητής του αλβανικού. Ήταν από τους πρώτους αντάρτες του ΕΛΑΣ και είχε χάσει τον αδερφό του στους 120 του Αγρινίου που εκτέλεσαν οι Γερμανοί. Στο κρατητήριο της Κατούνας, η ομάδα των κτηνανθρώπων δολοφονεί με φρικτά βασανιστήρια τους αγωνιστές Θ. Μπουμπούλη, Γιάννη Παπακωνσταντίνου και Τίτο Γιάννη. Επίσης δολοφόνησαν ένα μικρό παιδάκι που βοηθούσε στις δουλειές τις αδελφές του κομμουνιστή Σπύρου Λιαπάκη. (Πηγή Αριστείδης Θεοχάρης, Στην Στερεά Ελλάδα με το ΔΣΕ 1945-1946. Συνέντευξη Αγγελική Κουφάκη)

Το 1946, την Μεγάλη Πέμπτη, η παραπάνω συμμορία δολοφόνησε με χειροβομβίδα μέσα στο σπίτι τους Αρ. Μπουμπούλη, Ελένη Μπουμπούλη, Κωνσταντίνα Μπουμπούλη, και την Αθανασία Μπουμπούλη. Η οικογένεια κάθονταν τότε στο γιορτινό τραπέζι...(Πηγή Αριστείδης Θεοχάρης, Στην Στερεά Ελλάδα με το ΔΣΕ 1945-1946. Συνέντευξη Αγγελική Κουφάκη)

Στην Μαχαιρά Ξηρομέρου, επικεφαλής των δεξιών τρομοκρατών είναι ο Αθανάσιος Καπελάρης, από τη Σταμνά. Ο Καπελάρης είναι σταθμάρχης της τοπικής χωροφυλακής και επικεφαλής αποσπάσματος χιτών. Στο κρατητήριο οι τραμπούκοι του με μαέστρο τον ίδιο βασάνισαν φρικτά δύο φορές τον Σταύρο Τσίντζο που τελικά δολοφονήθηκε από τους ίδιους στον Λάκκο του Μαλιάρη. Δολοφονήθηκε επίσης ο Μανδηλάς τον Ιούνιο του 1946. Η ίδια ομάδα συνέλαβε στην Μακρυνία τους Δημήτρη Μαυρογιώργο και τον Γιώργο Πλιάτσικα. Τους μετέφεραν στο γνωστό κρατητήριο και τους έκαψαν ζωντανούς. Από τους ίδιους τραμπούκους μαρτύρησε ο Γιώργης Κορδέλης από το Πεντάλοφο. Έφεραν επίσης από το Αγρίνιο τον παλαίμαχο κομμουνιστή Στέφανο Κομπλίτση τον οποίο βασάνισαν μέχρι αναισθησίας. Τέλος οι ίδιοι τρομοκράτες κούρεψαν τις αγωνίστριες Ειρήνη Μακρυπίδη, Μαριγώ Μακρυπίδη, Μαρία Γεροθόδωρου και Ειρήνη Κουτρουμάνου. (Πηγή Αριστείδης Θεοχάρης, Στην Στερεά Ελλάδα με το ΔΣΕ 1945-1946.)

Στο χωριό Πρόδρομος υπήρχε επίσης ομάδα χιτοσυμμοριτών. Στις 22-23 Νοέμβρη του 1945, οι τρομοκράτες εισέβαλλαν στο σπίτι του Γιάννη Κωστόπουλου (Ακαρνάν) προπολεμικού κομμουνιστή, γραμματέα υπαχτίδας του ΚΚΕ στο Αγρίνιο και πτυχιούχου της Παντείου. Εκεί προσπάθησαν να βιάσουν την αδελφή του Χρυσούλα που επειδή αντιστάθηκε πετάχτηκε στο πηγάδι με αποτέλεσμα να μείνει για πάντα ανάπηρη. Οι ίδιοι φρικτοί κτηνάνθρωποι λεηλάτησαν τα σπίτια των Σπύρου και Βαγγέλη Παπαφώτη και Χρ. Βλάχου τα οποία καίνε. Επίσης κούρεψαν τις αγωνίστριες Ανθούλα Κουζέλη και Κωστούλα Σταύρου. Αργότερα το ίδιο έτος δολοφονούν με κανιβαλικό τρόπο τους Γιάννη Παπαφώτη και τον Σωκράτη Τσελεπή του οποίου του έκοψαν με φαλτσέτα τα γεννητικά όργανα. Επίσης εκτέλεσαν στο Αργοστόλι τον κομμουνιστή Αριστοτέλη Βλάχο.

Τα ονόματα των τρομοκρατών είναι: Μιχάλης Λαινάς, Γιώργος Ζώης, Λάμπρος Κατσαρομήτσος, Νίκος Σταματάκη και ο Παπαδήμος από το Ριζοβούνι Πρέβεζας, φίλος του ταγματάρχη του ΕΔΕΣ Μπούρου.

(Πηγή Αριστείδης Θεοχάρης, Στην Στερεά Ελλάδα με το ΔΣΕ 1945-1946.)


Στο χωριό Χρυσοβίτσα που κάηκε από τους Ιταλούς το 1943, οι Γιάννης Κώτσης και Γιάννης Χρυσιώτης κούρεψαν τις αδελφές Χάιδω και Αναστασία Τσόμπου πρώτες ξαδέρφες του καπετάνιου Λεωνίδα Τσόμπου και αντάρτισσες του ΕΛΑΣ. Στο ίδιο χωριό ο τρομοκράτης Οδυσσέας Παπαδημητρίου με ομάδα τραμπούκων σκότωσαν στην θέση Γουρνοκαλύβα τον ΕΛΑΣίτη Γεράσιμο Κατσιγιάννη. Το έγκλημα έλαβε χώρα στις 7 Ιούλη 1945.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στον κάμπο της Χρυσοβίτσας οι ΕΠΟΝίτες του χωριού με επικεφαλής τον δικηγόρο Θανάση Σώλο εξόρμησαν και μετέτρεψαν με κέντρωμα τις εκατοντάδες αγριαπιδιές σε αχλαδιές. Το περιστατικό έγινε το 1943 μεσούσης της κατοχής για να έχει το χωριό να τρώει από τα δέντρα. Οι φρικτοί σκοταδιστές που προαναφέραμε κατέστρεψαν τα δέντρα το 1945 για να μην θυμάται κανείς το έργο αυτό της ΕΠΟΝ. (Πηγή Αριστείδης Θεοχάρης, Στην Στερεά Ελλάδα με το ΔΣΕ 1945-1946. )


Στο χωριό Βρακά Αστακού στις 16 Απρίλη του 1946, σκοτώνεται με πέτρες και ρόπαλο, ο αγωνιστής του ΕΛΑΣ Νίκος Στάθης Καραιμπέρης. Ο τρομοκράτης που έπραξε τον κανιβαλισμό είναι ο Γιάννης Α. Κοράκης. (Πηγή Αριστείδης Θεοχάρης, Στην Στερεά Ελλάδα με το ΔΣΕ 1945-1946.)


Στο χωριό Αγράμπελο Νταγιάντα τρομοκράτες και χιτομοναρχικά κτήνη βίασαν τη γυναίκα του αγωνιστή Νικόλα Κωτσέλη και το επανέλαβαν όταν η οικογένεια μετακόμισε στο Ζαπάντι Αγρινίου. Φυσικοί αυτουργοί οι Μπούσης, Νταγιάντας, Μ. Λαινάς, Γιώργος Κατσαρός. Αυτοί σκότωσαν  και τον αγωνιστή Κώστα Νασίκα με φρικτά βασανιστήρια. Τέλος στο χωριό δολοφονήθηκε από τραμπούκους του ΕΔΕΣ υπό τον Μπούρο ο Σπύρος Σταμούλης. (Πηγή Αριστείδης Θεοχάρης, Στην Στερεά Ελλάδα με το ΔΣΕ 1945-1946. )


Στο χωριό Κανδήλα Ξηρομέρου ταγματασφαλίτικα όργανα του Βέρη σκότωσαν στο ξύλο τον Λαμπράκη Λήλα τον Αύγουστο του 1946. Αργότερα, με τον ίδιο τρόπο σκότωσαν στην Αθήνα τον Θεόδωρο Πάτρα από τους πρώτους αντάρτες του ΕΛΑΣ στην Στερεά. (Πηγή Αριστείδης Θεοχάρης, Στην Στερεά Ελλάδα με το ΔΣΕ 1945-1946. )

Στο χωριό Κατοχή, ο παρακρατικός δολοφόνος Δημ. Λουκάς ή Μαλιάρης δολοφόνησε σε καρτέρι στην θέση Τρίκαρδο τον αγωνιστή Γεράσιμο Βινιεράτο (Μιαούλη). Επίσης καταδικάζεται σε θάνατο ο αγωνσιτής Αντώνης Κατσαραίος με ψεύτικες κατηγορίες του Στράτου Μπιρέρη από το Αιτωλικό.(Πηγή Αριστείδης Θεοχάρης, Στην Στερεά Ελλάδα με το ΔΣΕ 1945-1946.)

Στο χωριό Γουριά, ο Κόντης Γιώργος από την Χρυσοβίτσα Ξηρομέρου έσφαξε νύχτα 5 Μάη 1945 στον ύπνο του, τον καπετάνιο του ΕΛΑΝ Γιάννη Χριστοδούλου (Φρίξο). (Πηγή Αριστείδης Θεοχάρης, Στην Στερεά Ελλάδα με το ΔΣΕ 1945-1946.)

Στο χωριό Νεοχώρι, οι χιτοσυμμορίτες κούρεψαν τις αγωνίστριες Βάγια Τσώτα και Θεώνη Μαρκαντώνη. Βασάνισαν την Ελένη Τσώτα, τον Στάθη Κούτρα, τον Δημήτρη Μουλαρά και δολοφόνησαν τον Δ. Μπαρμπάτη που άφησε πίσω 5 μικρά παιδιά. (Πηγή Αριστείδης Θεοχάρης, Στην Στερεά Ελλάδα με το ΔΣΕ 1945-1946. )

Στο χωριό Καινούργιο γνωστοί παρακρατικοί και χίτες κατακρεούργησαν με μαχαίρι τον αγωνιστή Αποστόλη Φώτη Σπυρόπουλο. Στις 28 Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς (1946), πέθανε από φρικτά βασανιστηρια στο κελί του τμήματος Χωροφυλακής, ο αγωνιστής Λαμπροκωστόπουλος. Νωρίτερα, στις 22 Ιούνη 1946, την ίδια τύχη έιχε ο δάσκαλος αγωνιστής Κώστας Τσόλκας από το Παναιτώλιο.(Πηγή Αριστείδης Θεοχάρης, Στην Στερεά Ελλάδα με το ΔΣΕ 1945-1946.)


Θα πείτε αυτά όλα είναι κάπως παλιά... Πάμε σε κάτι πιο σύγχρονο:


Η δολοφονία Λαμπράκη από το δεξιό παρακράτος


Λίγο μετά τις 8 το βράδυ της 22ας Μαΐου του 1963, ο Γρηγόρης Λαμπράκης ξεκίνησε από το ξενοδοχείο Κοσμοπολίτ της Θεσσαλονίκης, όπου είχε αφιχθεί τις πρώτες μεταμεσημβρινές ώρες, για να μεταβεί σε εκδήλωση που διοργάνωσε η «Επιτροπή δια την διαθνή ύφεσιν και ειρήνην», στην οποία ήταν ομιλητής. Η κατάσταση ήταν τεταμένη. Από τις 6 το απόγευμα πολλές δεκάδες άτομα ακραίων δεξιών πολιτικών πεποιθήσεων είχαν αρχίσει να συγκροτούν αντισυγκέντρωση στα πεζοδρόμια των οδών Σπανδωτή, Ερμού και Βενιζέλου, κοντά στο κτίριο όπου επρόκειτο να γίνει η συγκέντρωση. Είχαν προηγηθεί διαβήματα στελεχών της Ε.Δ.Α. τόσο προληπτικά στον εισαγγελέα Πρωτοδικών κ. Αργυρόπουλο, ο οποίος ενημέρωσε σχετικά την αστυνομία, όσο και στο Ε' Αστυνομικό Τμήμα, μετά τη συνάθροιση των "αντιφρονούντων". Στον τόπο της συγκέντρωσης βρίσκονταν ήδη 180 χωροφύλακες εν στολή, καθώς και ο επιθεωρητής Χωροφυλακής Βόρειας Ελλάδας υποστράτηγος Κωνσταντίνος Μήτσου και ο διευθυντής των αστυνομικών δυνάμεων της πόλης, συνταγματάρχης Ευθύμιος Καμουτσής.

Κανείς τους όμως δεν έδωσε διαταγή να διαλυθεί η αντισυγκέντρωση. Έτσι ο Γρηγόρης Λαμπράκης προπηλακίστηκε καθώς πήγαινε στο κτίριο όπου βρίσκονταν τα γραφεία του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος, απ' όπου και εκφώνησε μετά από λίγο το λόγο του, κάτω από τις έξαλλες κραυγές του πλήθους των "αγανακτισμένων πολιτών", ενώ έπεφταν βροχή οι πέτρες εναντίον του.

Μέσα σ' αυτή την έκρυθμη κατάσταση, αφού ολοκλήρωσε όπως-όπως την ομιλία του για την ειρήνη, ο βουλευτής της Ε.Δ.Α. φώναξε από το μικρόφωνο: "Προσοχή, προσοχή. Εδώ βουλευτής Λαμπράκης. Σαν εκπρόσωπος του Έθνους και του Λαού, καταγγέλλω ότι υπάρχει σχέδιο δολοφονίας μου και καλώ τον υπουργό Β. Ελλάδος, τον νομάρχη, τον εισαγγελέα, τον στρατηγό Χωροφυλακής Μήτσου, τον διευθυντή της Αστυνομίας και τον διοικητή Ασφαλείας να προστατέψουν τη συγκέντρωση και τη ζωή μου".

Στο μεταξύ, ο βουλευτής Καβάλας της Ε.Δ.Α. Γιώργος Τσαρουχάς, που ήταν περαστικός από τη Θεσσαλονίκη, έσπευσε κι αυτός για τη συγκέντρωση, αλλά μόλις πλησίασε δέχθηκε άγρια επίθεση από τους "αντιφρονούντες", τραυματίστηκε κι ενώ τον μετέφερναν με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο, δέχθηκε ξανά επίθεση των παρακρατικών στοιχείων που τον κατέβασαν κάτω κι άρχισαν να τον χτυπούν και να τον κλωτσούν με μανία. Αιμόφυρτο τον μετέφεραν στο τέλος πολίτες, στον Σταθμό Α' Βοηθειών.

Ο Λαμπράκης, που δεν είχε μάθει τίποτα για την περιπέτεια του Τσαρουχά, ετοιμαζόταν να φύγει. Παρουσιάστηκε ο μοίραρχος Παπατριανταφύλλου, ο οποίος τον διαβεβαίωσε ότι η περιοχή είχε εκκαθαριστεί από τους συγκεντρωμένους. Βγαίνοντας ο Λαμπράκης συνάντησε τον συνταγματάρχη Καμουτσή, στον οποίο διαμαρτυρήθηκε έντονα για την ασυδοσία των παρακρατικών. Βλέποντας να εκκαθαρίζεται ο χώρος μπροστά στο κτίριο, ο Λαμπράκης μαζί με αρκετά άτομα ξεκίνησαν να περάσουν απέναντι στο ξενοδοχείο. Καθώς διέσχιζαν το δρόμο, ακούστηκε ο θόρυβος από μία μοτοσυκλέτα τρίκυκλη, που όρμησε με ξέφρενη ταχύτητα και έπεσε πάνω στην ομάδα του βουλευτή και των φίλων του, ενώ κάποιος που ήταν ανεβασμένος στην καρότσα, χτύπησε με ένα λοστό τον Λαμπράκη στο κεφάλι. 

Ο βουλευτής σωριάστηκε αιμόφυρτος στο έδαφος. Οδηγός του τρίκυκλου ήταν ο Σπύρος Γκοτζαμάνης, μεταφορέας, γνωστός στον υπόκοσμο της Θεσσαλονίκης. Ένας από τους εθελεντές συνοδούς του Λαμπράκη, ο Μανώλης Χατζηαποστόλου, πήδηξε μέσα στην καρότσα του τρίκυκλου και άρχισε να συμπλέκεται με το άτομο που κρατούσε τον λοστό. Αργότερα έγινε γνωστό ότι επρόκειτο για τον Μανώλη Εμμανουηλίδη, καταδικασμένο για βιασμό, παιδεραστία, κλοπή κ.α. Ακολούθησε άγρια πάλη. Το τρίκυκλο σταμάτησε, ο Γκοτζαμάνης κατέβηκε και με ένα αστυνομικό γκλομπ χτύπησε τον Χατζηαποστόλου, έως ότου εμφανίστηκε ένας απλός τροχονόμος, ο οποίος μη γνωρίζοντας όσα είχαν προηγηθεί, συνέλαβε τον Γκοτζαμάνη κατόπιν υποδείξεων των περαστικών.

Δολοφόνοι: Σπύρος Γκοτζαμάνης και  Μανώλης Εμμανουηλίδης

Ηθικοί αυτουργοί: Εμμανουήλ Καπελώνης, διοικητής του αστυνομικού τμήματος Τριανδρίας,  Ξενοφώντας Γιοσμάς, υποστράτηγος Κωνσταντίνος Μήτσου, επιθεωρητής Βορείου Ελλάδος. Το παλάτι και το βασιλικό ζεύγος.


Και αυτά όμως είναι παλιά... Πάμε σε κάτι πιο σύγχρονο:


Μεταπολίτευση


26.1.1975: Επιδρομή ναζιστών της οργάνωσης «Νέα Τάξη» στο ΕΜΠ και μαχαίρωμα του φοιτητή Β. Γεωργιάδη.

16.2.1976: Βόμβα σε γραφεία του ΚΚΕ Εσωτερικού (οδός Θεσ/νίκης).

24.3.1976: Ρίψη χειροβομβίδας σε βιβλιοπωλείο της Αθήνας και δυναμίτη σε γραφεία του ΚΚΕ στον Κορυδαλλό.

14.9.1976: Ανακάλυψη οπλοστασίου στα χέρια απόστρατων στελεχών της ιωαννιδικής χούντας, στη Θεσ/νίκη.

16.12.1976: Μαζικοί τραυματισμοί δημοσιογράφων από χουντικούς στην κηδεία του Μάλλιου, σε συνεργασία με «αγανακτισμένους» αστυνομικούς.

24.12.1976: Εκρηξη βόμβας της Εθνικής Σοσιαλιστικής Οργάνωσης Πανελλήνων (ΕΣΟΠ) σε γραφεία του ΚΚΕ.

24.1.1977: Επιστολή-βόμβα της ΕΣΟΠ στην εφημερίδα «Αυγή».

4.2.1977: Εκρηξη βόμβας σε βιβλιοπωλείο της Ασκληπιού, που πουλούσε βιβλία, δίσκους και είδη λαϊκής τέχνης από τη Βουλγαρία.

5.2.1977: Τρεις εκρήξεις βομβών στα γραφεία του ΕΚΚΕ στα Εξάρχεια, του ΚΚΕ στην Καισαριανή και του ΚΚΕ Εσωτ. στα Πετράλωνα.

11.2.1977: Βόμβα στο βιβλιοπωλείο «Πλανήτης», στην Ασκληπιού. Είχε «προαναγγελθεί», την προηγουμένη, από τον 20χρονο νεοφασίστα Αργ. Κακκαβά.

19.2.1977: Εκρηξη ισχυρής βόμβας στα γραφεία της Πολιτιστικής Λέσχης Παγκρατίου.

24.2.1977: Σύλληψη των Αριστοτέλη Καλέντζη, Αργ. Κακκαβά και Ευ. Χριστάκη, στην κατοχή των οποίων βρέθηκε ολόκληρο οπλοστάσιο από πυροβόλα, εκρηκτικά και χειροβομβίδες. Ομολογία των δυο τελευταίων για συμμετοχή σε βομβιστικές ενέργειες.

4.3.1977: Βόμβα της ΕΣΟΠ σε γραφεία του ΚΚΕ Εσ. «Τα Νέα».

9.3.1977: Σύλληψη του στελέχους της «4ης Αυγούστου» Δ. Ηλιόπουλου και της φίλης του, Χρ. Ζέκιου, για κατοχή όπλων.

22.3.1977: Εκρηξη βόμβας καταστρέφει το Ι.Χ. του γεν. γραμματέα της ΕΣΔΗΝ, Δ. Ξυριτάκη, στην Αλεξάνδρας.

30.5.1977: Σύλληψη του εν ενεργεία ανθυπίλαρχου Γ. Διαμαντή για ρίψη χειροβομβίδας σε βιβλιοπωλείο με βουλγαρικά βιβλία στην Ασκληπιού. Πρωτόδικα θα καταδικαστεί (10.8.77) σε κάθειρξη 8 χρόνων, που το Εφετείο θα μειώσει σε 5 χρόνια (8.2.78).

8.10.1977: Καταδίκη του Καλέντζη σε κάθειρξη 12 χρόνων, του Κακκαβά σε 2 χρόνια, του Δ. Ηλιόπουλου σε ενάμιση χρόνο.

9.10.1977: Εκρηξη βόμβας σε γραφεία της ΚΝΕ στα Πετράλωνα.

16.10.1977: Εμπρησμός των γραφείων της «Αυγή» από νεοφασίστες.

5.3.1978: Εκρηξη βόμβας στα γραφεία του περιοδικού «Αντί».

6.3.1978: Εκρηξη βόμβας στα γραφεία του ΚΚΕ Εσωτ. στη Ν. Φιλαδέλφεια.

10.3.1978: Εκρηξη βόμβας στον κινηματογράφο «Ελλη», κατά τη διάρκεια της προβολής της σοβιετικής ταινίας «Ουράνιο Τόξο». 18 θεατές τραυματίες, απ’ τους οποίους οι 3 πολύ σοβαρά.

20.6.1978: Εκρηξη βόμβας στον κινηματογράφο «Ρεξ», κατά τη διάρκεια της προβολής σοβιετικής ταινίας. 15 θεατές τραυματίες.

23.7.1978: 13 αλυσιδωτές εκρήξεις βομβών σε Αθήνα-Πειραιά, στην 4η επέτειο της Μεταπολίτευσης.

31.7.1978: Σύλληψη ως βομβιστών του Νικ. Μιχαλολιάκου κι άλλων 8 νεοφασιστών, και δίωξή τους με τον «αντιτρομοκρατικό» (Ν.774/78). Στις 29.9.78 παραπέμπονται για κατοχή εκρηκτικών, όχι όμως με τον «αντιτρομοκρατικό». Καταδικάζονται ο Μιχαλολιάκος σε φυλάκιση 13 μηνών κι ο Αλ. Μαριούκλας σε 10 μηνών. (15.1.79)

6.8.1978: Αλλες 12 εκρήξεις βομβών σε Αθήνα και Πειραιά μέσα σε μιάμιση ώρα.

18.10.1978: Τέσσερις διαδοχικές εκρήξεις βομβών στα δικαστήρια και σε καταστήματα που πουλάνε σοβιετικά προϊόντα.

17.12.1978: 39 εκρήξεις βομβών σε Αθήνα – Πειραιά, ως «μνημόσυνο» για τον βασανιστή Μάλλιο. Τραυματίες 7 περαστικοί.

11.1.1979: Επικήρυξη των ακροξεξιών βομβιστών Ν. Παναγόπουλου και Αντ. Πρωτοπαπά με 1.000.000 δρχ. για τον καθένα.

22.1.1979: Σύλληψη 9 βομβιστών που ανήκουν στην «Οργάνωσιν Εθνικής Αποκαταστάσεως» (ΟΕΑ) και ευθύνονται για τις αιματηρές βομβιστικές επιθέσεις στους κινηματογράφους. Δύο από τους συλληφθέντες (Χρ. Τζαβέλλας, Γ. Γεωργιάδης) είναι εν ενεργεία αξιωματικοί του στρατού. Αλλοι 4 βομβιστές καταζητούνται.

29.1.1979: Δίωξη κατά του διοικητή της Σχολής Χωροφυλακής αντισυνταγματάρχη Βουδικλάρη για πώληση όπλων σε μέλη της ΟΕΑ. Θα καταδικαστεί στις 1.6.79 απ’ το πενταμελές Εφετείο, απλώς για οπλοκατοχή, σε 2 χρόνια φυλακή.

15.3.1979: Αυθόρμητη παράδοση του καταζητούμενου για συμμετοχή στην ΟΕΑ (και πρώην διοικητή των χουντικών «Αλκίμων») Λογγίνου Παξινόπουλου.

16.3.1979: Τραυματισμός και σύλληψη του επικηρυγμένου βομβιστή Αντ. Πρωτοπαπά στον Κολωνό.

17.3.1979: Τραυματισμός και σύλληψη του επίσης επικηρυγμένου Ν. Παναγόπουλου στην Κυψέλη.

1.6.1979: Καταδίκη 10 από τους κατηγορούμενους της ΟΕΑ σε διάφορες ποινές (ισόβια στον Απ. Πρωτοπαπά, 18 χρ. στο γιατρό Ιω. Κουρκουλάκο, 14 χρ. στο Χρ. Τζαβέλα, 2 1/2 στο Λ. Παξινόπουλο κ.λπ.).

12.11.1979: Καταδίκη του Ν. Παναγόπουλου σε κάθειρξη 25 χρόνων.

12.5.1985 : – Στις 12 Μαΐου 1985 ο Μάκης Βορίδης μαζί με τους ομοϊδεάτες του από τη Νεολαία ΕΠΕΝ, επιτίθενται κατά αντιεξουσιαστών. Οι αντιεξουσιαστές διαδήλωναν στο κέντρο της Αθήνας σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους πολιορκούμενους στο Χημείο συντρόφους τους. Στη στήλη «Ιός» της εφημερίδας Ελευθεροτυπία στις 9 Ιουνίου 2002 δημοσιεύτηκε φωτογραφία στην οποία διακρίνεται ο Μάκης Βορίδης κρατώντας αυτοσχέδιο τσεκούρι μαζί με οπλισμένους ομοϊδεάτες του.




8.01.1991 : στην Πάτρα, στελέχη της ΟΝΝΕΔ Πάτρας, με επικεφαλής τον τοπικό πρόεδρο της οργάνωσης Ιωάννη Καλαμπόκα, επιτίθενται οπλισμένοι κατά των μαθητών στην κατάληψη του Πολυκλαδικού Λυκείου, χωρίς όμως να επιτύχουν να διώξουν τους νέους. Το βράδυ, ομάδα καθηγητών και γονέων επιχειρεί να μπει στο κτίριο. Με το άνοιγμα της πόρτας τα μέλη της ΟΝΝΕΔ επιτίθενται στον κόσμο με σιδερολοστούς, καδρόνια και τσιμεντόλιθους. Ο καθηγητής μαθηματικών και μέλος του Εργατικού Αντι-ιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ) Νίκος Τεμπονέρας, πέφτει θανάσιμα τραυματισμένος, με ανοιγμένο το κρανίο από το σιδερολοστό του Ι.Καλαμπόκα. Μεταφέρεται στο νοσοκομείο κλινικά νεκρός και το πρωί της 09.01.1991 παύουν όλες οι ζωτικές λειτουργίες του.


6.1998: δολοφονική επίθεση στον Δημήτρη Κουσουρή, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ, από τα μέλη Χρυσής Αυγής, με επικεφαλή τον Αντώνη Ανδρουτσόπουλο (με ψευδώνυμο «Περίανδρος»).

24 .2. 2009, επίθεση με χειροβομβίδα στα γραφεία του «Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα»

18.01.2013, Ο μετανάστης από το Πακιστάν Σαχτζάτ Λουκμάν πέφτει θύμα άγριας ρατσιστικής δολοφονίας από μέλη της Χρυσής Αυγής ενώ επιστρέφει στο σπίτι του.

18.9.2013, Ο Παύλος Φύσσας ράπερ με αντιφασιστική δράση δολοφονείται στο Κερατσίνι από τον Γιώργο Ρουπακιά, στέλεχος της Χρυσής Αυγής.


Ας ξανασκεφτεί λοιπόν πριν μιλήσει ο κύριος Μητσοτάκης. Ας σκεφτεί τη σχέση κράτους και παρακράτους, τους σκοπούς που εκπληρώνει το ένα ενάντια στο κίνημα, όταν το άλλο δεν δύναται να λειτουργήσε με τον επιθυμητό τρόπο. Και κυρίως, πριν αρχίσει τις ιστορικές αναλύσεις, ας κάνει μια μικρή ιστορική αναδρομή στους όρους "Ιουλιανά", "Αποστασία" και "Δικτατορία των Συνταγματαρχών", ίσως εκεί συναντήσει συγγενικά του πρόσωπα...



Το κομμάτι της μεταπολίτευσης συνθέθηκε από το site Luben και το χρησιμοποιούμε για την ιστορική του καταγραφή.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου