Ο θάνατος του Κώστα Χινόπωρου - Πάτρα 1949

Βρισκόμαστε στις αρχές του 1949. Το ΚΚΕ είναι παράνομο και ο Εμφύλιος βρίσκεται στο απόγειό του. Οι κομμουνιστές που παραμένουν στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας είναι οργανωμένοι πια σε παράνομους κομματικούς πυρήνες με αυστηρή μυστικότητα και επαγρύπνηση. Πολλοί πυρήνες παρακολουθούνται στενά από την Ασφάλεια. 

Στην Πάτρα, στις 29 Αυγούστου του 1948, η Αστυνομία είχε υποστηρίξει ότι διέλυσε 2 τέτοιους πυρήνες και είχε βρει δύο "γιάφκες" τους μέσα στην πόλη. Η μια μέσα στο τσαγκάρικο του Αριστ. Κωνσταντινόπουλου και η άλλη στο καφενείο του Γαλάτη. Στις περιπτώσεις αυτές υπήρξε συλλήψεις κτηνώδεις ανακρίσεις και βασανιστήρια, κάτω από την επίβλεψη του Χρ. Τσάμη και τελικά παραπομπές στο στρατοδικείο και εκτελέσεις.

Το ισχυρότερο χτύπημα που δέχθηκε ο παράνομος κομματικός μηχανισμός της Πάτρας έγινε στις αρχές του 1949.

Μετά από προδοσία, στην οποία έπαιξε δραματικό και καταλυτικό ρόλο ένας από τους αχτιδικούς υπευθύνους της Πάτρας Βασίλης Καφεντζής, στις 5/1 και στις 21:00 το βράδυ, ισχυρή αστυνομική δύναμη, με επικεφαλής τον Κων. Τζανετέα πολιόρκησε το σπίτι του αντιπροσώπου της εταιρίας "Αργολική" Ιωάννη Μαντζούτσου. 

Στο σπίτι βρίσκονταν κρυμμένος ο γραμματέας της κομματικής οργάνωσης Πάτρας, Κώστας Χινόπωρος. Η Αστυνομία αρχικά του φώναξε να παραδοθεί, όμως ο Χινόπωρος αρνήθηκε και άρχισε να πυροβολεί με αυτόματο όπλο τους διώκτες του. Κατά την εκδοχή της Αστυνομίας τους επιτέθηκε και με χειροβομβίδες. Στη συμπλοκή σκοτώνεται ένας αστυνομικός και τραυματίζονται 2. Οι αστυνομικές δυνάμεις λαμβάνουν ενισχύσεις και ο ίδιος ο αστυνομικός διευθυντής Κώστας Καζάκος φθάνει με θωρακισμένα οχήματα της Ασφάλειας έξω από το σπίτι. 

Ολόκληρο το τετράγωνο έχει κυκλωθεί, για τη σύλληψη ενός και μόνο αγωνιστή. Ένα από τα θωρακισμένα οχήματα πλησιάζει το σπίτι και ρίχνει με το μυδράλιο σμπαραλιάζοντας τοίχους και παράθυρα. Ο Χινόπωρος ανταπαντά με ριπές. 

Τελικά οι αστυνομικοί ρίχνουν εμπρηστικές χειροβομβίδες και κάνουν έφοδο. Από δεκαλέπτου όμως τα πυρά του Χινόπωρου έχουν σταματήσει. 

Οι αστυνομικοί βρίσκουν τον Χινόπωρο νεκρό μέσα σε μια λίμνη αίματος. Η Ασφάλεια δεν γνωρίζει εκείνη τη στιγμή ποιος είναι και το άλλο πρωί ταυτοποιεί τον νεκρό. Η επίσημη εκδοχή της Ασφάλειας αναφέρει ότι ο Χινόπωρος υπέκυψε στα τραύματά του. Μαρτυρίες όμως αναφέρουν ότι αφού έκαψε όλα του τα χαρτιά έδωσε μόνος του τέλος στη ζωή του. Σε κάθε περίπτωση η Ασφάλεια δεν βρήκε κανένα έγγραφο στο χώρο. 

Η Ασφάλεια σπεύδει να καλέσει τον ντόπιο τύπο για να απαθανατίσει το νεκρό κορμί του αγωνιστή.

Στις 6 του Γενάρη ο Κώστας Χινόπωρος μεταφέρεται στο νεκροταφείο της Αγιαλεξιώτισσας για να ταφεί από συγγενείς. Γύρω έχουν μαζευτεί παρακρατικοί της Χ Πάτρας και υβρίζουν τον νεκρό και τους συγγενείς του. Ο ιερέας μετά από μια σύντομη τελετή εκδιώχθηκε βάναυσα από την Αστυνομία που βρίσκεται κι αυτή εκεί. Ο Χινώπορος θα ταφεί πρόχειρα σε έναν λάκκο στο δυτικό τοίχο του νεκροταφείου.

Το σώμα του Κώστα Χινώπορου