Στις 4 το πρωί της 8ης Ιούνη 1948, τμήμα ανταρτών του Αρχηγείου Αχαΐας- Ηλείας του ΔΣΕ, με επικεφαλής το διοικητή του αρχηγείου αντισυνταγματάρχη Κώστα Μπασακίδη, χτύπησε τις βάσεις του κυβερνητικού στρατού στις κωμοπόλεις Λεχαινά- κέντρο της αμυντικής διάταξης του κυβερνητικού στρατού στην παραλιακή περιοχή της Δυτικής Αχαΐας και της Βόρειας Ηλείας.
Οι δυνάμεις του ΔΣΕ απαρτίζονταν από δύο λόχους και ένα τάγμα:
- Τον λόχο του Ζαχαριά.
- Τον λόχο του Νικήτα.
- Το 2ο τάγμα του Αρχηγείου Ταϋγέτου.
Μαζί τους στην επιχείρηση βρέθηκαν και άνδρες της Λαϊκής Πολιτοφυλακής.
Σκοπός της επιχείρισης ήταν η αποκοπή της αμυντικής διάταξης του εχθρού στο σημείο που ήταν ευάλωτη, κοντά στο χωριό Καβάσιλα και την Ανδραβίδα, σε ελάχιστη απόσταση από την Πάτρα.
Άλλα μικρά τμήματα του ΔΣΕ είχαν εγκατασταθεί σε κατάλληλες θέσεις, για να αντιμετωπίσουν το ενδεχόμενο μετακίνησης κυβερνητικών δυνάμεων που θα έρχονταν από την Πάτρα, τη Χαλανδρίτσα, τον Πύργο, τη Γαστούνη και την Αμαλιάδα, πόλη στην οποία είχε την έδρα του το τμήμα Χωροφυλακής που διέθετε 5 τεθωρακισμένα αυτοκίνητα. Τα Καβάσιλα και την Ανδραβίδα θα χτυπούσαν για αντιπερισπασμό τμήματα των λόχων του Ζαχαριά και του Νικήτα, ενώ ολόκληρη την επιχείριση επέβλεπε ο Κώστας Μπασακίδης.
Η γενική διεύθυνση της επιχείρησης από το κεντρικό αρχηγείο του ΔΣΠ βρισκόταν στην ευθύνη του επιτελάρχη Κώστα Κανελλόπουλου.
Η κύρια επιχείρηση στόχευε στα Λεχαινά και είχε ανατεθεί στο 2ο τάγμα του Αρχηγείου Ταϋγέτου.
Η πρώτη επίθεση του ΔΣΠ στόχευε στην διάλυση και την κατάληψη των δέκα τσιμεντένιων φυλακίων του κυβερνητικού στρατού που βρίσκονταν στο κέντρο και στην περιφέρεια της κωμόπολης. Η δε επίθεση στα Λεχαινά θα εκδηλωνόταν ακριβώς την ίδια ώρα με τις επιχειρήσεις στα Καβάσιλα και στην Ανδραβίδα.
Η επιχείρηση ξεκίνησε με απόλυτη επιτυχία του αιφνιδιασμού των κυβερνητικών δυνάμεων. Τα φυλάκια δέχονταν συγκεντρωτικά πυρά από πολλές κατευθύνσεις και μέσα σε δύο ώρες, ο ΔΣΠ είχε καταλάβει τα 9 από τα 10 εξ αυτών. Φαίνεται πως τα εξωτερικά φυλάκια τα υπερασπίζονταν μικτές ομάδες στρατιωτών, χωροφυλάκων και ΜΑΥ, ενώ στο κεντρικό φυλάκιο, που ήταν και το οχυρό υποδιοίκησης της Χωροφυλακής συγκεντρώθηκαν όσοι επέζησαν από την πρώτη επίθεση του ΔΣΠ.
Το φυλάκιο της υποδιοίκησης της Χωροφυλακής περικυκλώθηκε και απομονώθηκε, ενώ μερικοί χωροφύλακες κατέφυγαν σε ταράτσες κτηρίων (κοντά στον ναό του Αγίου Δημητρίου) και δρούσαν σαν ελεύθεροι σκοπευτές. Μισή ώρα πριν τη λήξη του ωφέλιμου χρόνου της επιχείρησης, ο ΔΣΠ είχε τελειώσει την επιμελητειακή εκμετάλλευση της επίθεσης και υποχωρούσε οργανωμένα.
Ο ΔΣΠ είχε 6 νεκρούς μαχητές και 10 τραυματίες. Το τάγμα του Αρχηγείου Ταϋγέτου έχασε δύο άνδρες, τους Παναγιώτη Κωσταράκο και Γιώργο Δεμίρη, οι οποίοι σκοτώθηκαν κατά την υποχώρηση από πυρά αεροπλάνου.
Οι κυβερνητικές αρχές δίνουν την παρακάτω εικόνα για τη μάχη:
Δύναμις εκ 300 περίπου ανταρτών επετέθη ταυτοχρόνως εναντίον των Λεχαινών, της Ανδραβίδας και των Καβασίλων με την κυρίαν προσπάθειαν προς Λεχαινά. Ο Διοικητής και της Τ.Σ.Ε.Π. πληροφορηθείς περί της επιθέσεως την 7:30 πρωινήν ώραν διέταξεν ίνα λόχος του εν Πύργω 21 Τ.Ε. μετά του Ουλαμού τεθωρακισμένων σπεύσουν προς Λεχαινά, έτερος λόχος προς Χάβαρι. Άλλος λόχος μετά Ουλαμού τεθωρακισμένων εκινήθησαν επ' αυτοκινήτων προς Γάλαρος- Ρουπάκι- Προστοβίτσα. Έτερος λόχος επιβιβασθείς εκτάκτου αμαξοστοιχίας εκινήθη προς Λεχαινά. Αι δυνάμιες αυταί κινηθείσαι προς επίθεσιν εναντίον ανταρτών. Η μάχη διήρκεσε έως της 20:30 ώρας ότε διεκόπη λόγω του σκότους, οι δε αντάρτες διεσκορπίσθησαν εντός παρακείμενου δάσους. Η αεροπορία επεμβάσα καθ' όλην την ημέραν δεν έσχε σοβαρά αποτελέσματα λόγω του κεκαλυμμένου του εδάφους υπό σιτηρών και θάμνων.
Αι απώλειαι την ημετέρων συνολικώς ήσαν 13 οπλίται, 2 χωροφύλακες και 18 ΜΑΥ νεκροί και 10 στρατιώται και 4 χωροφύλακες τραυματίαι.
Τσιγγούνης Αλέξανδρος
Υποστράτηγος- Διοικητής.
Το ευτράπελο της όλης υπόθεσης είναι ο τρόπος με τον οποίο οι αστικές εφημερίδες της εποχής αντιμετώπισαν την ήττα των κυβερνητικών δυνάμεων, κάνοντας λόγο για "νέα όπλα των ανταρτών που εστάλησαν από τη Σοβιετική Ένωση". Τα όπλα αυτά ήταν απλώς τα πολυβόλα του ΔΣΕ που με συγκεντρωτικά πυρά άνοιγαν τρύπες στα οχυρά.
Η αστική εφημερίδα Εμπρός γράφει τη δική της εκδοχή για τη μάχη
Πάντως η Ηλεία, παρότι γεννήθηκε στην Αμαλιάδα ο Νίκος Μπελογιάννης, δεν ήταν ποτέ της Αριστεράς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσχετο:
ΑπάντησηΔιαγραφήO δήμαρχος Ν.Φιλ. Βασιλόπουλος σε συνάντηση που είχε πριν 1.5 χρόνο+ με άτομα του κλάμπ ορίτζιναλ είπε ότι δεν είναι 50 τα δέντρα που θα κοπούνε όπως λένε αυτοί αλλά 55.
Δημοσίευσα πριν λίγο καιρό σε γκρούπ σχόλιο - απόσπασμα απο την γουίκιπίντια που αναγράφει
ότι είναι 15 χιλιάδες τα δέντρα του άλσους Ν.Φ.
Κάποιος ωστόσο κατέβασε/αν το άρθρο της γουίκιπίντια
για να μην γελοιοποιηθούνε διάφοροι και ΄οχι λίγοι.
Αλλά δεν πειράζει βρήκα άλλα:
Οπότε με τα νέα λίνκ που αναγράφω αποδεικνύεται ότι το άλσος διαθέτει 480 στρέμματα(!).
http://athenshotspot.weebly.com/pi940rhokappaalpha.html
https://foursquare.com (βάλτε στο google αυτό όπως και τις λέξεις -φράση''άλσος Ν.Φιλαδέλφειας'')
http://wikimapia.org (ομοίως).
Για τα στρέμματα του άλσους ,κάποιοι πρωταγωνιστές
μιάς εφημερίδας που κάνουνε συνέχεια ρεπορτάζ για το θέμα(Χοτζικοί) γράφανε 'οτι 5 στρέμματα ότι θα πάρει η Άεκ ενώ την ίδια στιγμή ακουγόντουσαν και άλλα νούμερα -άλλοι για 2-3,4 άλλοι για 3-4. Υποθέτουμε(ας πούμε) ότι έχουνε δίκιο οι πιο σκληροί επικριτές.
Οπως βλέπετε όμως οι βαρύγδουπες εκφράσεις ''παίρνει το άλσος η Άεκ'' κτλ δεν ισχύουν με δεδομένο το μεγάλο εύρος της επιφάνειας γής του άλσους(480στρ).Και όχι μόνο οι βαρύγδουπες ..
Ανατρέξτε στο googlemaps και δείτε μόνοι σας τα μεγέθη.
Eπίσης εξηγήστε σε άλλους οι πιο γνώστες τι σημαίνει 2 στρέμματα τι 5, τι 4 διότι δεν έχουν και τόσο μεγάλη αίσθηση αρκετοί και δεν σχηματίζεται στην φαντασία τους η παράσταση αυτή ούτε του πώς /πόσο είναι 2,4,5 στρέμματα ούτε η αναλογία συνολικού εύρους σε σχέση με αυτά που θα μειωθούνε.
*Στα 5 στρέμματα δεν υπάρχουν παντού δέντρα γι'αυτό και είναι 55 και όχι 155.Είμαι κατά 70 τοις εκατό σίγουρος γι'αυτό διότι πίσω απο το γήπεδο
υπάρχουν 10 δέντρα και ένα κενό και μετά 40-45 δέντρα.
Στα 5 στρ δηλαδή υπάρχει κενή επιφάνεια γής κάτι φυσιολογικό διότι εκεί είναι η πόρτα και έτσι το σχεδίασε ο αρχιτέκτονας.