"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Οι τελευταίοι αντάρτες της Ρούμελης

Βρισκόμαστε στον Δεκέμβριο του 1949. Ο ΔΣΕ έχει ήδη ηττηθεί και υποχωρήσει στο έδαφος της Αλβανίας και οι κυβερνητικές δυνάμεις διατρέχουν την ύπαιθρο για την εξεύρεση των λεγόμενων "υπολειμμάτων", ομάδων δηλαδή από εναπομείναντες αντάρτες που προσπαθούν να συγκροτηθούν ώστε οργανωμένα να περάσουν τα σύνορα, ή επιχειρούν απλά να επιβιώσουν.

Η από τουρκοκρατίας παραδοσιακή επιείκεια στον ηττημένο δεν θα εφαρμοστεί από τον οπλισμένο από την αστική τάξη κυβερνητικό στρατό. Η Ελλάδα είναι ήδη ένα απέραντο νεκροταφείο. Η νικηφόρα  ελληνική αστική τάξη δεν θα σταματήσει την κτηνωδία της Λευκής Τρομοκρατίας ώστε να παραδειγματίσει τον ελληνικό λαό στην υποταγή και το ραγιαδισμό.

Στην περιοχή της Ρούμελης, μικρές ομάδες ανταρτών επιχειρούν να επιβιώσουν στον σκληρό χειμώνα, χωρίς τροφή, οπλισμό, ένδυση και ανάπαυση από τις διαρκείς επιχειρήσεις ανίχνευσης.


  • Στις 14 Δεκεμβρίου του 1949, ο αντάρτης του ΔΣΕ Μήτσος Παπαδήμου που κρύβονταν σε σπηλιά της κορυφογραμμής ανάμεσα στην Φωκίδα και τη Φθιώτιδα θα βγει να συναντήσει με πολλές προφυλάξεις τον τροφοδότη του. Ο χωρικός Ηλίας Ζέλιος που του πήγαινε φαγητό έχει φέρει μαζί του και μια ομάδα παρακρατικών και ΜΑΥ. Του φωνάζει πως δεν είναι κίνδυνος και να βγει έξω από τα δέντρα στο ξέφωτο. Ο Παπαδήμου που αντιλαμβάνεται το αντικανονικό της κίνησης αυτής τρέχοντας επιστρέφει στη σπηλιά του. Ετοιμάζεται να την εγκαταλείψει αλλά είναι ήδη κυκλωμένος. "Οι μαχητές και η μαχήτριες του ΔΣΕ το χαμε καλύτερο να φυλάμε την τελευταία σφαίρα για τον εαυτό μας παρά να μας πιάσουν και να μας βασανίσουν, να μας ατιμάσουν και να μας αποκεφαλίσουν", μας λέει η αντάρτισσα Ελένη Μπουρμπουλα. Κι ο Μήτσος Παπαδήμου έκανε ακριβώς αυτό. Οι διώκτες του τον βρήκαν νεκρό μέσα στη σπηλιά του με ένα περίστροφο στο χέρι. Δεν γνωρίζουμε αν οι παρακρατικοί βαρέθηκαν ή είχαν χορτάσει τη δίψα για τους για αίμα, πάντως άφησαν το κορμί του ακέραιο να το αναλάβει το βουνό και δεν του έκοψαν το κεφάλι όπως συνήθιζαν. 

  • Στις 17 Δεκέμβρη του 1949, μια ομάδα ανταρτών του ΔΣΕ κρύβεται στην κορυφογραμμή ανάμεσα στην Αρτοτίνα και τα Αργύρια Φθιώτιδας. Εκείνη τη μέρα κάνουν "λούφα" για κινηθούν ξανά το βράδυ. Αυτό που δεν γνωρίζουν είναι ότι έχουν προδοθεί. Ο Μήτσος Αντωνίου από τα Αργύρια, κομματικός υπεύθυνος του χωριού έχει προδώσει τις θέσεις τους στο στρατό για να γλιτώσει (όπως και έγινε) το κεφάλι του. Ο Αντωνίου γνωρίζει πως το τμήμα των ανταρτών (6 όλοι όλοι) δεν είναι σε θέση να αμυνθεί. Ο ταγματάρχης Φλώρος, γνωστός για τις κανιβαλικές μεθόδους του, θα κυκλώσει τους αντάρτες με τμήμα του στρατού, ΜΑΥ και χωροφύλακες. Ακολουθεί μικρή αψιμαχία. Οι αντάρτες είναι αδύνατο να ξεφύγουν. Οι περισσότεροι σκοτώνονται από πυρά των κυβερνητικών, ο Γιάννης Ζερμπίνος, τραυματισμένος στο πόδι αυτοκτονεί προκειμένου να μην πιαστεί ζωντανός. Νεκροί πέφτουν οι: Δρόσος Κεφαλάς, Θανάσης Καλαμπόκας, Νίκος Γεράνης, Κώστας Κόκλας, Κώστας Κραβαρίτης και ο Γιάννης Ζερμπίνος. Τα κορμιά τους ο Φλώρος τα αφήνει στα θηρία του βουνού ενώ τα κεφάλια τους τα κόβει και τα κατεβάζει με ζουρνάδες στο παζάρι της Σπερχειάδας για να τα εκθέσει. 

  • Στις 16 Δεκέμβρη του 1949, σε σπηλιά κοντά στο χωριό Γραμμένη Οξιά πιάνεται ο βαριά τραυματισμένος Παντελής Τσολάκης με τη νοσοκόμα του και αντάρτισσα Μαρία Κραβαρίτη. Τους έχουν κυκλώσει χωροφύλακες. Η Μαρία φωνάζει πως δεν έχουν όπλα αλλά είναι μια νοσοκόμα και ένας τραυματίας. Ο μοίραρχος τους καλεί να βγουν έξω και δεν θα πάθουν τίποτα. Η κοπέλα θα θεριστεί από τα αυτόματα τη στιγμή που θα βγει στο άνοιγμα της σπηλιάς. Τον Τσολάκη τον δολοφονούν ξαπλωμένο στο στρώμα του. Τα κορμιά τους τα αφήνουν για τα τσακάλια και τους λύκους. Χωρικοί από τη Γραμμένη Οξιά θα ανεβούν μέρες αργότερα να τους θάψουν. Θα βρουν μονάχα μαλλιά και κόκαλα.
  • Στις 8 Δεκέμβρη του 1949, προδομένοι από τον Μήτσο Αντωνίου, θα πιαστούν σε γιάφκα στο δάσος οι αντάρτες του ΔΣΕ Γιάννης Μαγκλάρας, Κώστας Κραβαρίτης, Νίκος Κόκκινος και ο Ηλίας Τσέτσος. Θα χτυπηθούν ξαφνικά και θα σκοτωθούν επί τόπου στη θέση Παλιοφυτιές Διλόφου. Η ομάδα Μαγκλάρα προσπαθούσε να οργανώσει αποστολή εξόδου από τη χώρα. Τα κεφάλια τους θα αποκοπούν, θα τοποθετηθούν σε τορβάδες με αλάτι και θα μεταφερθούν στην πλατεία της Σπερχειάδας προς έκθεση. Αργότερα, η χωροφυλακή θα δώσει άδεια να ταφούν σε κοινοτάφειο στο νεκροταφείο όπου αναπαύονται ακόμα. 

  • Προς τα μέσα του Δεκέμβρη του 1949, οι Μήτσος Χαρίσης και Κώστας Χαρίσης (πατέρας και γιος), σκοτώνονται προδομένοι από τον Μήτσο Αντωνίου σε σπηλιά κοντά στα Αργύρια Φθιώτιδας. Τους περικύκλωσε χωροφυλακή και στρατός και τους σκότωσε με χειροβομβίδες. Τα κορμιά τους αφέθηκαν στα θηρία και τα κεφάλια τους εκτέθηκαν και αυτά στη Σπερχειάδα. 

Αυτοί ήταν οι τελευταίοι ταξικοί ήρωες του Δημοκρατικού Στρατού της Ρούμελης 



O φίλος projectgreece μας στέλνει το παρακάτω φωτογραφικό υλικό. Πρόκειται για κοινοτάφειο των προαναφερθέντων αγωνιστών. 






Ρουμελιώτες αντάρτες του ΔΣΕ





29 σχόλια:

  1. Προφανως εχεις ηδη διαβασει το ...Ο Τελευταιος Ανταρτης της Ρουμελης του Κουβαρα...οποτε δεν χρειαζετε να στο συστησω.
    Βιβλιο που διαβαζοντας το λες .....δεν μπορει να εχουν συμβει αυτα τα γεγονοτα στη πραγματικοτητα...παραμυθακια καποιου συγγραφεα ειναι.Εμεις ομως που ειμαστε απο αυτα τα μερη ξερουμε .....
    Σου στελνω 2 φωτο στο μαιλ σου σχετικες με το θεμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    2. Σύμφωνα με το βιβλίο του Κουβαρά, ο Τρομάρας αυτοκτόνησε το 1952. Άσχετα αν αυτό είναι αλήθεια, γεγονός είναι ότι ο Τρομάρας δεν ξαναεμφανίστηκε μετά από το 1952.Αν τον σκότωσε ο Κουβαράς & πήρε την επικήρυξη, γιατί έκατσε άλλα 3 χρόνια στο βουνό κυνηγημένος & παραδόθηκε το 1955 ενώ το καθεστώς διατηρούσε τον στρατιωτικό νόμο στην περιοχή? Σημειωτέον ότι το 1954 ο Κουβαράς έπεσε σε ενέδρα χωροφυλάκων, όπου διέφυγε τραυματίζοντας έναν από τους διώκτες του, γεγονός που είχε σαν συνέπεια να ξανακυνηγηθεί η οικογένειά του. Αν δεν τον σκότωσε το 1952 αλλά λίγο πριν παραδοθεί, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι για 3 χρόνια τον κρατούσε στα βουνά φυλακισμένο......Δεν νομίζω..... Πριν πούμε λοιπόν οτιδήποτε για αγωνιστές, καλό θα είναι προηγούμενα να βάζουμε τη λογική μας να δουλεύει.....

      Διαγραφή
    3. Πρός ¨Paratiritis Peiraia4 Ιουλίου 2013 - 10:55 μ.μ.¨
      Ωραία, μιά τέτοια διάδοση άκουσα κι΄εγώ προτού συναντήσω τον Νίκο τον Κουβαρά,πριν τρία χρόνια. Μάλλον γιά λάσπη πρόκειται.

      Διαγραφή
    4. Συμφωνώντας με τους ανώνυμους, να προσθέσω ότι σαν Χαιδαριώτης γνωρίζω παλιούς κατοίκους του Χαιδαρίου που με βεβαίωναν ότι θυμούνταν τον Κουβαρά όταν βγήκε από την φυλακή, να σέρνει ένα καρότσι πουλώντας πάγο και μόνο μετά από καιρό να κατορθώνει να αγοράσει ένα γαιδούρι για τον ίδιο σκοπό. Επειδή η επικήρυξη του Τρομάρα- αλλά και του Κουβαρά- ήταν μεγάλη , δεν μπορώ να υποθέσω ότι την πήρε, αλλά δεν του έφτασε ούτε για να...αγοράσει στραγάλια. Εξ' άλλου όλοι όσοι πρόδωσαν συντρόφους τους, τα ονόματά τους δημοσιοποιήθηκαν από το κατεστημένο. Ο Ψαθάς που "έφαγε" τον Ανάποδο, ο Αντωνίου που πρόδωσε τους Ρουμελιώτες, ο Κανατάς που "έδωσε" την γιάφκα του Πέρδικα και τόσοι άλλοι. Γιατί το κατεστημένο θα περιφρουρούσε την υστεροφημία του Κουβαρά και δεν τον "έδωσε"; Αυτός τους είχε ξεφτιλίσει που επί 6 χρόνια δεν μπορούσαν να τον πιάσουν και που παραδόθηκε μόνο αφού δεσμεύθηκαν δημοσίως ότι δεν θα έχει συνέπειες. Δεν παίζει λοιπόν με τίποτα ο ισχυρισμός του Paratiriti Peiraia

      Διαγραφή
    5. Αγαπητέ Ανώνυμε, είμαι ανηψιός του Τρομάρα (Τσέτσου)και γιος ενός αντάρτη από το Δίλοφο με τον οποίο ο Κουβαράς ήταν για ένα διάστημα μαζί (τον πατέρα μου τον αναφέρει μάλιστα ονομαστικά στο βιβλίο του). Τα πράγματα, λοιπόν, τα ξέρω από πρώτο χέρι και όχι από μυθοπλασίες του ενός και του άλλου... Τον Τρομάρα δεν το συντηρούσε ο Κουβαράς, τον συντηρούσε για περισσότερο από 2 χρόνια στην περιοχή Παλιόμυλος του Διλόφου ο μιλαδελφός του Γιώργος Λιάγκας ή Γούϊας(ήταν από την ίδια μάννα αλλά από άλλον πατέρα). Του κουβαλούσε λοιπόν μια φορά τη βδομάδα φαγητό, το οποίο άφηνε σε συγκεκριμένο σημείο (σε ένα βράχο στην περιοχή Αδρασκέλα). Το χειμώνα τον έκρυβε σε έναν αχυρώνα στην άκρη του χωριού και τον σκέπαζε με δεμάτια από τριφύλλι, για να μην τον εντοπίσουν οι χαφιέδες της Οργάνωσης του χωριού και ειδοποιήσουν τα αποσπάσματα. Ο Κουβαράς πριν παραδοθεί συναντούσε συχνά τον Τρομάρα στην ίδια περιοχή και ήξερε πολύ καλά πού κρυβόταν. Οταν όμως παραδόθηκε και προκειμένου να ελαφρύνει τη θέση του, έπεισε τα αποσπάσματα και τους Χωροφύλακες της Μακρακώμης ότι θα τους έφερνε και τον Τρομάρα, τον οποίο στο μεταξύ είχαν επικηρύξει... Ο Τρομάρας όμως δεν γνώριζε ότι ο Κουβαράς είχε παραδοθεί. Ετσι, ένα πρωί όταν ο Λιάγκας πήγαινε φαγητό στον Τρομάρα στην περιοχή Αδρασκέλα, πριν προλάβει να φτάσει στο σημείο που συνήθως συναντιόνταν , άκουσε έναν πυροβολισμό. Φτάνοντας στο σημείο βρήκε τον Τρομάρα χωρίς κεφάλι και το σώμα του να είναι ακόμα ζεστό και πλημμυρισμένο στο αίμα... Δυο ώρες πριν τον πυροβολισμό ένας τσοπάνος από την Ανω Καλλιθέα είχε δει τον Κουβαρά να περιφέρεται μόνος του στην ίδια περιοχή (σύνορα Διλόφου-Ανω Καλλιθέας), γεγονός που του προξένησε μεγάλη εντύπωση, καθώς είχε διαδοθεί το μαντάτο πως ο Κουβαράς πιάστηκε-παραδόθηκε... Οντως, όπως λες, η προκήρυξη του Τρομάρα δεν ήταν μεγάλη, όμως μην ξεχνάμε ότι ο Κουβαράς ήταν από τους ανθρώπους που φέρονται να είχαν κρυμμένες λίρες... Εξάλλου, τα χρόνια της φυλάκισής του ήταν ελάχιστα σε σχέση με τις κατηγορίες εναντίον του... Επίσης, ολόκληρη βιοτεχνία στο Χαϊδάρι δεν μπορούσε να γίνει μόνο με τις παγοκολώνες που πουλούσε-μην υποτιμάς λοιπόν την νοημοσύνη μας... Ημουν παρόν το 1972, όταν Αύγουστο μήνα ο Κουβαράς περνώντας από το Δίλοφο για να πάει στο χωριό του τα Μάρμαρα συνάντησε τυχαία-έπεσε πάνω στον αδελφό του Τρομάρα τον Λιάγκα, ο οποίος κινήθηκε απειλητικά εναντίον του, λέγοντάς του: «Τολμάς και μου μιλάς ρε μαύρο σκυλί, που έφαγες μπαμπέσικα τον αδελφού μου»... Ο Κουβαράς κέρωσε... Κατακίτρινος από το φόβο του μπήκε γρήγορα σε ένα FIAT που είχε και έφυγε εσπευσμένα για τα Μάρμαρα. Το μόνο που πρόλαβε να ψελλίσει μπαίνοντας στο αυτοκίνητό του, ήταν: «Με αδικείς... Θα περάσω κάποια στιγμή από το σπίτι να σου εξηγήσω»... Εκτοτε περνούσε νύχτα από το Δίλοφο χωρίς ποτέ να ξανασταματήσει στο χωριό.... Αυτά προς το παρόν....

      Διαγραφή
    6. Προς paratiriti peiraia,
      Είμαι ο γιος του Κουβαρά και παρακολουθώ την συζήτηση στον κόκκινο φάκελο. Δεν θεώρησα απαραίτητο να συμμετέχω, γιατί με κάλυψαν οι ανώνυμοι, αλλά τώρα πια είμαι υποχρεωμένος να το κάνω.
      1.Διάβασα τους ισχυρισμούς σου. Αρχικά στο εύλογο ερώτημα του Παπά, γιατί το κατεστημένο πανελλαδικά μόνο τον πατέρα μου διάλεξε να περιφρουρήσει, δεν απαντάς.
      2.Ο πατέρας μου παραδόθηκε στο Καστρί ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ!!! και την ίδια μέρα ΟΠΩς ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ!!! μεταφέρθηκε στην Αθήνα στις φυλακές. Πότε λοιπόν πρόλαβε να συνεννοηθεί με τους χωροφύλακες της Μακρακώμης, να γυρίσει στο βουνό, να σκοτώσει τον Τρομάρα, να του πάρει το κεφάλι για να τους το παραδώσει;
      3.Γιατί δεν βγήκε από τους χωροφύλακες σε κοινή θέα το κεφάλι του Τρομάρα όπως των άλλων ανταρτών; Γιατί ποτέ κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι το είδε; Γιατί ένας υπουργός (ο Καλαντζής), η διεύθυνση χωροφυλακής, ο στρατός και όλο το κατεστημένο θα έστηναν ένα δίχτυ προστασίας για την αγωνιστική φήμη του πατέρα μου;
      4.Η χωροφυλακή και ο στρατός όταν παραδόθηκε ο πατέρας μου έκαναν μπλόκο ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΠΟΛΛΟΥ ΚΟΣΜΟΥ έξω από τη Λαμία και ζητούσαν να τους παραδοθεί ο Κουβαράς για να τον λιανίσουν. Θα γινόταν αυτό, αν είχαν προηγηθεί οι συνεννοήσεις αυτές που ισχυρίζεσαι;
      5.Φυλακή έκανε πολύ λίγο γιατί αυτή ήταν η ΔΗΜΟΣΙΑ συμφωνία με τον υπουργό Καλαντζή. Ότι δεν θα κυνηγηθεί, ούτε καν θα υπογράψει δήλωση μετανοίας, όπως και δεν υπέγραψε.
      6.Ο Τρομάρας εμφανιζόταν με τον πατέρα μου σε πολλούς ως το φθινόπωρο το 1951. Από τότε και ως την άνοιξη του 1952, τον Τρομάρα τον τροφοδοτούσε ο Γούγιας σύμφωνα με τον πατέρα μου. Και αν ακόμα υποθέσουμε ότι ο Γούγιας τον έκρυβε επί 2,5 χρόνια όπως εσύ λες, μέχρι την άνοιξη του 1955 που παραδόθηκε ο πατέρας μου είναι 3,5 χρόνια!!! Άρα η απορία του ανώνυμου είναι εύλογη και την αφήνεις και αυτή αναπάντητη.
      7.Σε ότι αφορά την οικονομική κατάσταση του πατέρα μου, να ξέρεις ότι από το 1956 ως το 1973 αυτός πουλούσε πάγο στο Χαιδάρι και όταν βγήκαν τα ηλεκτρικά ψυγεία και σταμάτησε ο πάγος, πήγε εργάτης στα πηγάδια του Ασπροπύργου μπαίνοντας 100 μέτρα μέσα στη γη. Βιοτεχνία δεν είχαμε ποτέ. Ούτε FIAT είχαμε ποτέ, ούτε αυτοκίνητο είχαμε το 1972 που υποτίθεται ότι τον είδες. Νύχτα δεν περνούσαμε ποτέ από το Δίλοφο. Το αντίθετο μάλιστα, μια και έχουμε και συγγενείς, τους Κουρελαίους.
      8.Τον Γούγια τον συνάντησε ο πατέρας μου μόνο μία φορά παρουσία μου, ενώ πηγαίναμε στην Σπερχειάδα. Μίλησαν φιλικά και όταν ο πατέρας μου του είπε για την αρρώστια του Τρομάρα, αυτός του απάντησε "Τώρα καταλαβαίνω γιατί φερόταν παράξενα...". Ποτέ άλλοτε δεν ξανασυναντήθηκαν.
      9.Στην μεταπολίτευση, όταν νομιμοποιήθηκε το ΚΚΕ, ο πατέρας μου βρήκε τον τότε γραμματέα της ΚΟΒ Σπερχειάδας Μαστροκώστα (αδελφό του καπετάν Θάνου), του έθεσε το ζήτημα με τις φήμες που αναπαράγεις και του ζήτησε να πάρει θέση το Κόμμα. Τότε ζούσε και ο Γούγιας και οι συγγενείς σου. Η απάντηση του Κόμματος μέσω του Μαστροκώστα, μέρες μετά ήταν ότι δεν υπάρχει καμία υπόνοια για τον πατέρα μου. Την ίδια διαβεβαίωση πήρε και από την Αχτίδα Δυτικών Συνοικιών της Αθήνας, αλλά και από την ΠΕΑΕΑ της οποίας είναι μέλος.
      Θα μπορούσα να σου γράψω και άλλα, αλλά σταματώ εδώ. Αν θέλεις, μπορούμε να βρεθούμε και από κοντά για να τα συζητήσουμε. Το τηλέφωνό μου είναι 6936993653. Σε αναμονή τηλεφωνήματός σου.

      Διαγραφή
    7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    8. Προς Κώστα Ντελέζο,
      Σε προ(σ)κάλεσα να μιλήσουμε δια ζώσης, και εσύ προτίμησες πάλι τη στήλη του κόκκινου φάκελου. Μάθε λοιπόν ότι
      1.Στην αδελφή του Τρομάρα για τελευταία φορά πήγαμε με τον πατέρα μου στο σπίτι της πριν χρόνια για να της δώσουμε το βιβλίο του. Το πήρε και δεν μας είπε τίποτα από αυτά που ισχυρίζεσαι.
      2.Η αυθημερόν αποστολή του πατέρα μου στην Αθήνα, έγινε γιατί παραδόθηκε στον ίδιο τον Καλαντζή, ο οποίος ήθελε να πάρει ψήφους γιατί απάλλαξε την Φθιώτιδα από τον στρατιωτικό νόμο που ίσχυε έως τότε.
      3.Κανείς από αυτούς που πρόδωσαν τους συντρόφους τους δεν παρέμεινε στο κίνημα. Ο πατέρας μου ήταν και τότε ΚΚΕ, ήταν και τα μετέπειτα δύσκολα χρόνια όταν "σκοτωνόταν" μόνος αυτός με τους φασίστες του χωριού μου στα μαγαζιά των Μαρμάρων, είναι και τώρα στα βαθιά του γεράματα. Άλλοι την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια στα χρόνια του πράσινου βολέματος και της λαμογιάς!!!
      4.Το στίγμα σου το έδωσες, όταν αφού είδες ότι το επιχείρημά σου για την επικήρυξη του Τρομάρα έμεινε έωλο, ανέσυρες την συκοφαντία, ότι ο πατέρας μου είχε λίρες. Μάθε λοιπόν ότι όχι μόνο ο Κουβαράς, αλλά και κανείς άλλος αντάρτης δεν βολόδερνε στα βουνά με λίρες. Με ψείρες ναι, με πείνα ναι, ξυπόλητοι και νηστικοί ναι. Αυτές τις συκοφαντίες τις πολεμήσαμε με σθένος την δεκαετία του '70 και του '80, όταν πολλοί βολεμένοι κυκλοφορούσαν τέτοιες φήμες, έσκαβαν στα βουνά για να βρουν λίρες, ή λοιδωρούσαν αγωνιστές. Η μόνη περίπτωση που ο ΔΣΕ Ρούμελης τα τελευταία χρόνια του εμφύλιου βρέθηκε με λίρες, ήταν όταν καταλήφθηκε το Καρπενήσι. Αυτές όμως τις χρεώθηκαν συγκεκριμένα στελέχη της Μεραρχίας, για να τις διαχειριστούν. Εκτός και αν θεωρείς, επειδή το '48 τα ΚΠ έπαιρναν πενταροδεκάρες για να αγοράσουν είδη πρώτης ανάγκης από τροφοδότες τους, ότι αυτά έφταναν για να αποκτήσει κομπόδεμα ο κάθε Κουβαράς.
      5.Ο πατέρας μου συμμετείχε τις προηγούμενες δεκαετίες σε όλες τις εκδηλώσεις των αντιστασιακών (Γοργοπόταμος, για τον Διαμαντή και όπου αλλού) στις οποίες συναντούσε δεκάδες συναγωνιστές του και ποτέ κανείς δεν υπονόησε το οτιδήποτε. Το αντίθετο, έχαιρε της εκτίμησης τους. Σε ότι αφορά και αυτόν και εμένα ο χώρος που μας ενδιαφέρει δεν συμμερίζεται τις εμμονές σου. Ο χώρος αυτός είναι το κόμμα μας το ΚΚΕ, οι συναγωνιστές του, το αναγνωστικό κοινό του βιβλίου του, που μέχρι σήμερα έχει κάνει τρεις εκδόσεις, πουλιέται εδώ και δεκαετίες στην Σύγχρονη Εποχή και αλλού, χρησιμοποιείται ως αξιόπιστη πηγή για άλλα βιβλία (βλέπε "Ο θάνατος ενός ταξίαρχου" και άλλα) και οι δεκάδες των ανθρώπων που ήλθαν και έρχονται και σήμερα ακόμα και τον επισκέπτονται για να τον γνωρίσουν από κοντά.

      Διαγραφή
    9. 6.Λόγω του επαγγέλματος σου θα έπρεπε να ξέρεις ότι όταν εξετάζεις ένα ιστορικό γεγονός, το πρώτο που πρέπει να ψάξεις είναι οι πηγές. Δεν έχεις λοιπόν παρά να με επισκεφτείς και να δεις το ημερολόγιό του γραμμένο από τα χρόνια της παρανομίας του, όπου φαίνεται ποια είναι η αλήθεια. Η επιστήμη ξέρεις έχει προχωρήσει και είναι πανεύκολο να αποδειχθεί πότε γράφτηκε κάτι. Τότε θα αναλογιστείς πως γίνεται ο πατέρας μου να αναφέρει την αυτοκτονία του Τρομάρα από το 1953 λες και ήξερε ότι θα παραδινόταν 2 χρόνια αργότερα και θα έπρεπε να δημιουργήσει άλλοθι!!!
      7.Σε ότι αφορά τέλος τους ισχυρισμούς σου, γράφεις ότι ο Λιάγκας πήγαινε φαγητό στον Τρομάρα μια φορά τη βδομάδα και ότι αυτό το γνώριζε ο Κουβαράς. Ο Κουβαράς θα πρέπει να ήταν πολύ γκαντέμης που επέλεξε να σκοτώσει τον Τρομάρα όχι μόνο την ίδια μέρα, αλλά και την ώρα που του πήγαινε ο Λιάγκας φαγητό. Γίνεται μάλιστα ακόμα πιο γκαντέμης αφού την ίδια βραδιά τον είδε ο τσοπάνης από την Άνω Καλλιθέα. Και εδώ προκύπτουν οι απορίες
      α.Προφανώς όλα αυτά δεν συνέβησαν μέρα μεσημέρι αλλά νύχτα, αφού ο Κουβαράς πήγαινε να ξεκάνει τον Τρομάρα χωρίς να μαθευτεί και αφού ο Λιάγκας πήγαινε φαγητό στον παράνομο Τρομάρα. Πως μπόρεσε ο τσοπάνης να διακρίνει τον Κουβαρά σε αυτή του τη νυχτερινή ενέργεια; Να διακρίνει ποιον; Αυτόν που 6 χρόνια κυκλοφορούσε αθέατος στην περιοχή!!!
      β.Φαίνεται όμως πως εκτός από γκαντέμης ο Κουβαράς ήταν και ηλίθιος, αφού επέλεξε να σκοτώσει κρυφά τον Τρομάρα και ταυτόχρονα να αφήσει το ακέφαλο κορμί του στο σημείο που ο Λιάγκας του πήγαινε τροφή, πράγμα που το γνώριζε. Και αν ακόμα δεν μπορούσε να τον σκοτώσει κάπου αλλού, δεν θα έπρεπε να τον σύρει μακρύτερα, για να τον παραχώσει ώστε να μην αφήσει κανένα ίχνος από την ενέργειά του; Αυτά είναι πράγματα που απλοί άνθρωποι τα προβλέπουν, πόσο μάλλον ο παμπόνηρος Κουβαράς που επιζούσε παράνομος επί τόσα χρόνια.
      8.Για να τελειώνουμε, φέρε το ημερολόγιο που ισχυρίζεσαι ότι βρέθηκε να το αντιπαραβάλλουμε με του πατέρα μου για να δούμε ποιο είναι αυθεντικό και γραμμένο από τότε. Ας γίνει η αντιπαραβολή παρουσία και του κόκκινου φακέλου ή όποιου άλλου θέλεις, να τελειώνουμε με τις ιστορίες σου.
      Σε αναμονή τηλεφωνήματός σου εκ νέου.

      Διαγραφή
    10. Αν και το είχα διαβάσει το θέμα του Κόκκινου Φάκελου και είχα προσφέρει και τις φωτογραφίες
      από το νεκροταφείο της Σπερχειαδας,δεν παρακολούθησα την πολύ ενδιαφέρουσα συνεχεία της συζητησης,και τις απαντήσεις του Παναγιώτη Κουβαρα για την περιπέτεια
      του πατερά του εκείνα τα χρονια.Κατ’αρχας να πω ότι όταν πρωτοδιάβασα το βιβλίο είπα
      δεν μπορεί να έχουν συμβεί αυτά τα γεγονότα στη περιοχή μας σαν σενάριο ταινίας μου φανηκε.Οταν όμως μίλησα με ανθρώπους που τα ζησανε αυτά τα γεγονοτα,και δεν τους τα
      μετέφερε κάποιος άλλος ,με διαβεβαίωσαν καταρχάς για την ακεραιότητα του Κουβαρα
      και ότι όντως συνέβησαν όλα αυτά όπως τα περιγράφει στο βιβλίο του.Ειναι αστείο
      να μιλάμε για λίρες για έναν άνθρωπο που έζησε κυνηγημένος μέχρι το 1955 .Ίσως να ενοχλεί το ότι κατάφερε να γλυτώσει το κεφάλι του.
      Κύριε Κουβαρα πιστεύω να μου επιτρέψετε να επικοινωνήσω τηλεφωνικά μαζί σας για να
      Τα πούμε και σε προσωπικό επίπεδο .
      www.fteri-fthiotidos.gr

      Διαγραφή
    11. Προς mnimes-istorikes
      Θα σας συναντούσα με μεγάλη χαρά τόσο ο ίδιος όσο και ο πατέρας μου. Το τηλέφωνό μου είναι, όπως ήδη έχω αναφέρει, 6936993653. Περιμένοντας τηλέφωνό σας Κουβαράς Παναγιώτης.

      Διαγραφή
  2. Απο πού είναι η τελευταία φωτογραφία; Μπορώ να τη βρω κάπου σε μεγαλύτερο μέγεθος;

    Ευρυτάνας Ταξιδιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η τελευταία είναι από το βιβλίο για τα 90 χρονια του κκε. Εάν λέτε τις φωτογραφίες του τάφου είναι από τη Σπερχειάδα και μπορώ με ένα μεηλ να σας τις στέιλω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευτύχησα χθές να γνωρίσω απο κοντά τον Νίκο Κουβαρά,και τήν οικογένεια του,στό ζεστό του σπίτη όπου με υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά.Αυτό που είδα εγω στο προσωπό του κατ'αρχας ήταν μιά πραότητα και μιά καλοσύνη,που μόνο
    ένας άνθρωπος πού δέν έχει τύψεις μπόρει να έχει.
    Τώρα για το θέμα που τέθηκε απο τον κ.Ντελέζο με τις
    περίφημες λίρες.
    Μόνο σαν αστείο μπορεί να το εκλάβει όποιος δει το
    σπίτη του.
    Ένα απλό συνηθισμένο σπίτη όπως ολα τα σπίτια γύρω του,και σε καμία περίπτωση το σπίτη καποιου που //...πήρε χιλιάδες λίρες για το κεφάλι του Τρομάρα...//
    Είναι κρίμα να προσάπτουν κάπιοι τέτοιες κατηγορίες,σε έναν από τους ελάχιστους ζωντανούς πρωταγωνιστές εκείνης της εποχής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Προς Κώστα Ντελέζο,
    Είμαι ο ίδιος ο Νίκος Κουβαράς που συνεχίζεις να συκοφαντείς εδώ και μήνες μέσα από τον Κόκκινο Φάκελο. Αποφάσισα να σου απαντήσω ο ίδιος ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΦΟΡΑ, γιατί τα παραμύθια σου παρατράβηξαν:
    1.Ισχυρίζεσαι ότι η παράδοσή μου έγινε μετά από συνεννοήσεις με τους χωροφύλακες της Μακρακώμης. Όπως γράφω στο βιβλίο μου, την παράδοσή μου την διαπραγματεύτηκαν οι χωριανοί μου Κουρέλης Βαγγέλης, Παπανικολάου Νίκος και Κουτάκης Νίκος απ’ ευθείας με τον Καλαντζή. Όλοι έχουν πεθάνει πια, ζουν όμως τα παιδιά τους, τα οποία γνωρίζουν από διηγήσεις των πατεράδων τους για τα γεγονότα της παράδοσής μου. Αν πραγματικά ενδιαφερόσουν για την αλήθεια, δεν θα είχες παρά να τους ρωτήσεις. Στην διάθεσή σου-όποτε και αν θελήσεις- οι διευθύνσεις τους.
    2.Ισχυρίζεσαι ότι πήγα στους χωροφύλακες την φανέλα του Τρομάρα, και αυτοί μου ζήτησαν το κεφάλι, οπότε τους το πήγα και αυτό. Τι ήταν η φανέλα του Τρομάρα για να τους την πάω; Είχε το όνομά του επάνω; Tην φανέλα τους την πήγα ενώ ζούσε ο Τρομάρας; Πόσες φανέλες είχε για να μου “δανείσει”; Αν τον σκότωσα και την πήγα, και μετά γύρισα και του έκοψα το κεφάλι, πώς στέκει ο ισχυρισμός σου στις 18/7, ότι ο Γούγιας άκουσε τον πυροβολισμό μου, πήγε στον Τρομάρα και τον βρήκε ακέφαλο; Ταυτόχρονα στο μήνυμά σου στις 31/10 παραδέχεσαι ότι όταν παραδώθηκα, μεταφέρθηκα αυθημερόν στην Αθήνα και άρα δεν προλάβαινα να κάνω τις διαδρομές Μακρακώμη-Δίλοφο, όπως ισχυρίζεσαι στις 18/7. Οι αντιφάσεις σου γίνονται αντιληπτές από τον οποιοδήποτε!!!
    3.Σε ότι αφορά την αδελφή του Τρομάρα, αλληλογραφούσα μαζί της τα πρώτα χρόνια της νομιμότητάς μου και όντως σπίτι της πήγα με το γιο μου και δώσαμε το βιβλίο σε αυτήν και το σύζυγό της.
    4.Είναι πρόκληση να κατηγορείς εσύ και οι όμοιοί σου το Κόμμα, χρησιμοποιώντας τους ήρωές του. Ο Άρης αυτοκτόνησε όταν πείστηκε ότι δεν τον δικαίωνε το Κόμμα, για να μην έλθει σε αντίθεση με αυτό! Ο Πλουμπίδης τουφεκιζόταν από τους φασίστες, το Κόμμα κακώς τον έλεγε χαφιέ και αυτός καλούσε τα μέλη και τους οπαδούς του ΚΚΕ να πειθαρχήσουν στο Κόμμα και να διαφυλάξουν την ενότητά του. Αυτοί λοιπόν ακόμα και τότε που τους αδικούσε το Κόμμα, επέλεγαν να δώσουν τη ζωή τους και να σταθούν δίπλα του. Δεν μπορείτε όλοι εσείς λοιπόν να στέκεστε απέναντι από το Κόμμα και να το κατηγορείτε χρησιμοποιώντας τους. Το μόνο που καταφέρνετε, είναι να εκτίθεστε σε αυτούς που γνωρίζουν!!! Όσο για τον Παρτσαλίδη, χάρισμά σου και αυτός και οι κατάντιες του.
    5.Όσον αφορά την διασταύρωση των στοιχείων, τόσο των δικών μου, όσο και των υποτιθέμενων δικών σου, εδώ και μήνες σε κάλεσε ο γιος μου και ... κάνεις την πάπια!!! Η πρόσκληση πάντως του γιου μου, για να δεις το ημερολόγιό μου από το 1953, όσο και η δική μου για τις διευθύνσεις και τα τηλέφωνα αυτών που γνωρίζουν από πρώτο χέρι για την παράδοσή μου, εξακολουθεί να ισχύει τόσο για σένα, όσο και για όποιον ενδιαφέρεται πραγματικά για την αλήθεια, όπως ήδη έγινε με τον mnimes istorikes, ο οποίος ήλθε σπίτι μου καλοπροαίρετα, είδε το ημερολόγιό μου και κατάλαβε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κύριε Κουβαρά θα επιθυμούσα να επικοινωνήσω κι εγώ μαζί σας

      Διαγραφή
    2. Προς Oberon,
      περιμένω τηλέφωνό σας για να συναντηθούμε όποτε σας εξηπυρετεί στο σπίτι του πατέρα μου.
      Κουβαράς Παναγιώτης

      Διαγραφή
  9. Προς τον Κωστα Ντελεζο
    Κωστα μου χρυσε
    Απευθυνομαι σε σενα επειδη σε θεωρω φιλο μου.Παρακολουθωντας αυτόν εδώ το διαλογο αναρωτιεμαι ποια είναι η επιδιωξη σου.Τεινω να καταληξω στις παρακατω τρεις εκδοχες
    1.Προσπαθεις αραγε να ισχυροποιησεις στον εαυτο σου μια πεποιθηση στην οποια ετσι και αλλιως εχεις καταληξει από χρονια?Μπορεις να το κανεις αλλα να ξερεις ότι αφορα μονο εσενα και η δημοσιευση δεν εχει ιδιαιτερο ενδιαφερον.
    1.Αν παλι σκοπος σου είναι να φωτισεις μια ακομα πλευρα του προσφατου παρελθοντος μας που λογω συνθηκων είναι αντικειμενικα σκοτεινο ειμαι μαζι σου και περιμενω με ενδιαφερον το βιβλιο.Ωφειλεις όμως στο ονομα της αληθειας να κρατησεις ιση αποσταση από ολες τις πηγες,που σου αρεσει ή όχι η βασικοτερη είναι ο Νικος Κουβαρας.Απο τα εδώ δημοσιευματα σου παντως κρινω πως εχεις πολλη δουλεια ακομα μεχρι να δωσεις μια συγκροτημενη περιγραφη γιατι ετσι δεν πας πουθενα δεν με πειθεις.Απο το κεφαλι στο πουκαμισο και από την επικηρυξη στις λιρες και ο Κουβαρας τη μια να περιφερεται από τη Μακρακωμη στην Αδρασκελα και από την άλλη να φυγαδευται αυθημερον στην Αθηνα για καλυψη.Παρε υποψη ότι αναφερεσαι στο 19 55 οπου το αστικο κρατος εχει εδραιωθει, εχουν αποσυρθει οι κυνηγοι κεφαλων από χρονια, δεν εκτελει πια αγωνιστες με συνοπτικες διαδικασιες( δεν εκτελει καν) και η συμφωνια που εξασφαλισε ο Κουβαρας μοιαζει ευλογη αφου τον Καλατζη ενδιεφερε για ψηφοθηρικους λογους να απαλλαξει την περιφερεια του από το στρατιωτικο νομο.Πηγαινε στον Κουβαρα(δημοσιογραφος εισαι) και ζητα του να σου απαντησει στα ερωτηματα που θετεις και να μας φερεις και μας τις απαντησεις.Κοψε τις ιστοριες με τις λιρες.Μελαγχολω.Εχω περπατησει τα βουνα μας βημα βημα και μελαγχολω να μαθαινω ότι παταγα σε τετοιους θησαυρους και παλι αφραγκος εφυγα από κει.Α στο διαολο τις βαρεθηκα αυτές τις ιστοριες.
    3.Μια τριτη επιλογη σου θα μπορουσε να είναι η συγγραφη ενός μυθιστορηματος σαν και αυτές που ο συγγραφεας ενσωματωνοντας στοιχεια ιστοριας και μυθοπλασιας δημιουργει μια νεα εκδοχη ενός γεγονοτος ή μιας περιοδου που ανατρεπει τα εως τοτε δεδομενα.Αυτες οι ιστοριες (ιστορικο μυθιστορημα) μου είναι ιδιαιτερα γοητευτικες και περναω καποιες ευχαριστες ωρες διαβαζοντας.Ομως δεν μαθαινω από κει ιστορια .Και αυτή την εκδοχη παντως θα την περιμενω με ενδιαφερον
    Η προσδοκια μου από σενα ειναι να μας παραδωσεις ένα εργο οπου παρατιθενται όλα τα στοιχεια και επειδη μπροστα δεν ειμαστε(οι αναγνωστες) ο καθενας να σχηματισει την αποψη του χωρις να μας βαλει να στοιχηθουμε με τη μια πλευρα ή την άλλη.Αλλωστε δεν ειμαστε δικαστηριο
    Με ολη μου την αγαπη
    ΓΙΩΡΓΟΣ Π. ΜΑΝΙΤΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. δεν θελω να παρω θεση στο θεμα γιατι πολλα εχουν ακουστει , ομως μεταξυ των τελευταιων ανταρτων παιχηικαν πολλα, ορισμενοι ανταρτες στην περιοχη της λαμιας κλειστηκαν στην περιοχη και μη μπορωντας να κατεβουν νοτια στον τοπο τους ,ειτε παραδοθηκαν , ειτε αυτοκτωνησαν για να αποφηγουν τα δεινα ,καποιοι χωριανοι μου γυριζωντας απο τα ξερονησια ελεγαν σε διαφορα σμιγματα συγγενικα , οτι καλυτερα στα νησια παρα στα χερια των μαυ και των προδοτων συντοφων ,που για λιγες λιρες εδωναν και τον αδελφο τους ,βεβαια δεν ειναι λιγες οι περιπτωσεις ανταρτων μετα το 84 ξαφνικα πλουτισαν απο το περιθοριο και καποιοι αλλοι πηγαν σε αλλες πολεις μην τα βγαλουν γιατι τους ηξεραν ποιοι ηταν πριν , μετα το 49 ηταν πολυ ρευστα τα πραγματα για τους εγκλωβισμενους ανταρτες , αφου δεν περασαν στην αλβανια μετα το 49 , κοιταξαν να σωσουν το κεφαλι τους με καθε τροπο ακομη και με την παλια συνταγη των τελευταιων κλεφτων του 1920 την προδοσια γιαυτο δεν μου κανει εντυπωση οτι διαβαζω παραπανω να ειναι πραγματικοτητα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Είναι αλήθεια ότι πολλά έγιναν εκείνα τα χρόνια μεταξύ πρώην συντρόφων, αυτά όμως όλα βγήκαν στην φόρα από τότε. Δεν επιτρέπονται να αφήνουμε ούτε μια υπόνοια για αγωνιστές, όταν δεν έχει υπάρξει καμία απόδειξη, βασισμένη μόνο σε αστήρικτες – όπως φάνηκε και από τον διάλογο στον κόκκινο φάκελο – φήμες. Αρκετούς συντρόφους ΄΄τσαλακώσαμε΄΄ εκείνα τα χρόνια με αυτές τις λογικές. Τις πληρώσαμε πολύ ακριβά αυτές τις συμπεριφορές και θα έπρεπε να έχουμε βάλει πια μυαλό, αφού εκτός των άλλων τώρα πια μπορούμε να κρίνουμε πρόσωπα και πράγματα πιο νηφάλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. "george manitas 6 Ιανουαρίου 2014 - 1:54 π.μ.
    Προς τον Κωστα Ντελεζο
    Κωστα μου χρυσε
    Απευθυνομαι σε σενα επειδη σε θεωρω φιλο μου."
    Αγαπητέ ποιον θεωρείται φίλο σας;
    Αυτόν "ΧΟΡΕΥΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΒΑΡΑΣ" https://www.youtube.com/watch?v=Ed3chLqcrsY
    ή
    τον Panagiotis Kouvaras in george manitas circles στο google+ ;;;

    Το χωριό σας είναι το ίδιο με κάποιον από τους εμπλεκόμενους; http://marmara-fthiotidos.blogspot.gr/2010_05_01_archive.html

    Θα παρακαλούσα να λέμε και να γράφουμε την γνώμη μας καθαρά και χωρίς παγιδεύσεις.

    Περιμένω από τον Oberon να τοποθετηθεί για την συνάντηση που έκανε(; ) και μετά θα βάλω δύο τρία δημόσια στοιχεία που στοιχειοθετούν μία δύο θέσεις.

    Αν θυμάμαι καλά το ημερολόγιο δεν υπάρχει στο βιβλίο και έτσι θα μπορούσε να γίνει ένα χρήσιμο ντοκουμέντο για δημοσίευση, έστω ηλεκτρονική. Το σκέφτεται η οικογένεια Κουβαρά;

    Δημήτρης Ζεμπέκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητε Δημητρη Ζεμπεκη.Δεν αντιλαμβανομαι τι σας μπερδευει.Φιλο μου θεωρω το Κωστα Ντελεζο,ετσι αναφερω.Στο βιντεο εγραψα απο παραδρομη Νικος αντι του σωστου Παναγιωτης Κουβαρας,προερχεται απο συνεστιαση το χωριου μας.Και βεβαια καταγομαι απο το χωριο Μαρμαρα Φθιωτιδας το ιδιο με την οικογενεια Κουβαρα,το απεκρυψα καπου?Δεν ειναι ομως φιλοι μου η οικογενεια Κουβαρα,απλα τους γνωριζω απο το χωριο.Για την ακριβεια απο κοντα τους γνωρισα μολις προσφατα.Η αναδειξη της αληθειας ειναι αυτο που με ενδιαφερει πρωτιστα.

      Διαγραφή
  13. Προς Δημήτρη Ζεμπέκη,
    Η οικογένειά μου έχει το πρωτότυπο ημερολόγιο του πατέρα μου, το οποίο είναι στη διάθεση οποιουδήποτε θέλει να το δει από κοντά, όπως επανειλημμένα έχω διαβεβαιώσει, και δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να το τονίζω κάθε φορά. Αυτό ισχύει τόσο για εσάς, όσο και για τον κύριο Ντελέζο, ο οποίος αρνείται να επικοινωνήσει μαζί μου, όσο και για όποιον άλλον το επιθυμεί.
    Όταν εκδίδαμε το βιβλίο του πατέρα μου, δεν σκεφτήκαμε να φωτοτυπήσουμε σελίδες του πρωτότυπου και να τις συμπεριλάβουμε σε αυτό, χωρίς να μπορούμε να φανταστούμε ότι 15 χρόνια μετά θα έπρεπε να καλύψουμε αυτήν την «απαίτησή» σας. Κανείς εξ άλλου αγωνιστής που εξέδωσε τις αναμνήσεις του βοηθούμενος από ημερολόγια εκείνης της εποχής, δεν το έκανε. Ούτε βέβαια σκεφτόμαστε να μπούμε στη διαδικασία της ηλεκτρονικής δημοσίευσής του για να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες.
    Για την σχέση μου με τον κύριο Μαννίτα, τον οποίο γνώρισα με αφορμή το διάλογο του Κόκκινου Φάκελου και αφού είχε διατυπώσει τους προβληματισμούς του, σας απάντησε ο ίδιος και δεν έχω να προσθέσω κάτι. Σας διαβεβαιώνω ότι από σήμερα θα διαλέγω να χορεύω μόνο με όσους γνωρίζομαι από παλιά.
    Όσον αφορά τον Oberon, μου τηλεφώνησε για να βρεθούμε, επειδή όμως κάτι του έτυχε, ανέβαλλε την συνάντησή μας και έκτοτε δεν μου ξανατηλεφώνησε.
    Σας περιμένω με υπομονή τόσο εσάς, όσο και όποιον άλλον το επιθυμεί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, για να σας δώσω είτε τα τηλέφωνα των απογόνων αυτών που μεσολάβησαν για την παράδοση του πατέρα μου και γνωρίζουν την αλήθεια από πρώτο χέρι, είτε για να δείτε «ιδίοις όμασι» τα πρωτότυπα απομνημονεύματα του πατέρα μου. Περιμένω επίσης με ενδιαφέρον τόσο τα δημόσια στοιχεία που αναφέρετε, όσο και τα υποτιθέμενα απομνημονεύματα του νεκρού συντρόφου του πατέρα μου, που υποτίθεται πως βρήκε ο κύριος Ντελέζος, επιφυλασσόμενος να σας απαντήσω κατάλληλα.
    Κουβαράς Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ο παππούς μου Νικολός Τσέτσος , έμεινε χήρος καί είχε ένα παιδί , τον πατέρα μου Δημήτρη (Μήτσο). Παντρεύτηκε μιά χήρα , την Παρασκευή Λιάγκα η οποία είχε και εκείνη ένα παιδί ,τον Γιώργο γνωστό καί ως Γούια. Με αυτή τη γυναίκα ο παππούς μου , έκανε τρία παιδιά . Την Βαγγελιώ , τον Ηλία και την Άμαλία .Τα δύο πρώτα όντας αντάρτες πέρασαν τα σύνορα και βρέθηκαν στήν Τασκένδη της Σοβ.Ένωσης απ'όπου επαναπατρίσθησαν γύρω στο 1980.Η τρίτη (Αμαλία) , σκοτώθηκε μαζί με τον παππού μου στή Χομίριανη ,όπου κατέφυγαν να γλυτώσουν από τις βομβαρδιστικές εκκαθαριστικές επιχειρησεις των Γερμανών. Ο πατέρας μου όντας νηόπαντρος και με δικό του σπίτι το οποίο κάηκε , κατέφυγε προς το Θεσσαλικό κάμπο ,όπου είχαν ήδη εγκατασταθεί αδέρφια της μητέρας μου. Ο καπετάν Τρομάρας (Κώστας Τσέτσος) , ήταν γιός του αδερφού του παππού μου και πρώτος εξάδελφος του πατέρα μου. - Είναι σαφέστατο ,ότι ο Λιάγκας ή Γούιας δεν είχε καμία συγγένεια με τον Τρομάρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή