Μένη Παπαηλιού η "Θύελλα"

Η Μένη Παπαηλιού ήταν μια από τις πιο γενναίες και παρόλα αυτά πιο άγνωστες μορφές της Εθνικής Αντίστασης. Κατάγονταν από την Καλλιθέα της Αθήνας και δούλευε ράφτρα από μικρή για να συμπληρώσει το φτωχό εισόδημα της οικογένειάς της. Παντρεύτηκε, όπως πολλά κορίτσια της εποχής, μικρή και με προξενιό χωρίς καν να έχει γνωρίσει τον άνδρα με τον οποίο θα ζούσε την υπόλοιπη ζωή της. Την πάντρεψαν με έναν χωροφύλακα. Όλα έδειχναν ότι η Mένη, θα γίνονταν αυτό που πολλές γυναίκες της εποχής έγιναν χωρίς τα γράμματα και το σχολείο. Θα έμενε στο σπίτι για να γεννήσει τα παιδιά την, ήσυχη και υποταγμένη, μέχρι μια μέρα που θα την έπαιρναν για το κοιμητήρι με το φέρετρο. Η Μένη Παπαηλιού όμως δεν έγινε αυτό, έγινε η "Θύελλα"...

Ο πόλεμος βρήκε την Μένη στα τριάντα της ήδη με τρία παιδιά που δυσκολεύονταν πολύ να τα θρέψει. Ο σύζυγός της δούλευε στην Χωροφυλακή. Ο Μπουραντάς τότε στρατολογούσε για λογαριασμό της Γκεστάπο πολλούς απλούς πολίτες, οι οποίοι έναντι ενός πιάτου φαγητό για αυτούς και το σπιτικό τους, στέλνονταν στο βουνό για να καταταγούν στον ΕΛΑΣ και να λειτουργήσουν σαν χαφιέδες της Ασφάλειας. Έτσι η Μένη εστάλη και αυτή με την εντολή του συζύγου της και έναντι ενός παχυλού ποσού. Η Μένη όμως δεν ήταν τέτοια ψυχή. Αντ'αυτού, κατατάχθηκε πλήρως στον ΕΛΑΣ και έδρασε όπως τόσοι άλλοι αγωνιστές της εποχής. Η γενναιότητά της έμεινε μνημειώδης και απέσπασε τον θαυμασμό πολλών συντρόφων και συναγωνιστών της. Τραυματίσθηκε μάλιστα και στον μηρό σε μια μάχη του ΕΛΑΣ με μια μονάδα Ιταλών.

Χαρακτηριστικό της αποφασιστικότητάς της ήταν, ότι μετά μια μάχη με τους Γερμανούς, η Μένη βρήκε ένα όμορφο μαύρο παντελόνι και το φόρεσε αμέσως. Για καιρό οι διοικητές της προσπαθούσαν να την πείσουν να το βγάλει για να διατηρηθεί η στρατιωτική ομοιομορφία, όμως η Μένη αρνούνταν να πειθαρχήσει. Μονάχα όταν μια νεαρή συμπολεμίστριά της της το ζήτησε γλυκά γλυκά εκείνη δέχτηκε και τοποθέτησε από τότε το ρούχο στο σακίδιό της.

Μεγάλο βάσανο για την "Θύελλα" ήταν το γεγονός ότι στην Αθήνα δεν μπορούσε να κατέβει πια για να δει τα παιδιά της. Το λεγε και το ξανάλεγε στους αξιωματικούς και έτσι ήταν η μόνη της Μεραρχίας της που πήρε άδεια τον Νοέμβρη του 1944 να κατέβει στην Αθήνα για να τα δει. Όμως η μοίρα δεν στάθηκε τόσο ευγενική όσο ήταν η ίδια η Μένη. Τα Δεκεμβριανά την πέτυχαν στην Αθήνα, κι εκεί όμως η Μένη Παπαηλιού δεν ξέχασε το χρέος και την αποστολή της. Αμέσως κατατάχθηκε στον ΕΛΑΣ και πήρε το όπλο ενάντια στους Άγγλους και τους ντόπιους χαφιέδες τους.

Προς το τέλος του ματωμένου Δεκέμβρη, η "Θύελλα", έχασε την ζωή της στο απόσπασμα των προδοτών στην Καλλιθέα. Πριν πεθάνει άφησε στα παιδιά της δύο ποιήματα γραμμένα με το αίμα της. Της είχαν αρνηθεί και το μελάνι...