Ο ΕΕΣ (Εθνικός Ελληνικός Στρατός)

Ο Πούλος έφιππος

Βρισκόμαστε στο έτος 1943. Ήδη στην Ελλάδα η Γερμανική κατοχή βρίσκεται σε ανησυχία. Ο αγώνας ενάντια στον Κόκκινο Στρατό στο βόρειο μέτωπο έχει λάβει διαστάσεις λερναίας ύδρας. Μόνο που εδώ ο Ηρακλής φοράει σβάστικα. Οι Γερμανοί ανησυχούν για την διασφάλιση της εξόδου τους από την χώρα και ως εκ τούτου και η κυβέρνηση Ράλλη ανησυχεί για την δική της τύχη όταν η οργή του λαού θα πέσει πάνω της. Η ανησυχία αυτή για την διατήρηση του αστικού καθεστώτος και η πίεση από τους Γερμανούς, οδηγεί την κυβέρνηση να σχηματίζει τις πρώτες αντικομμουνιστικές ομάδες που θα συγκρουστούν με τον ΕΛΑΣ. Μερικές από αυτές είναι οι ΕΕΣ, η ΕΣΟ, η ΥΒΕ και φυσικά τα τάγματα ασφαλείας. Το άρθρο αυτό θα ερευνήσει την υπόθεση της οργάνωσης ΕΕΣ (Εθνικός Ελληνικός Στρατός) ή Ομάδας Πούλου.

Σημαντικό είναι να ειπωθεί ότι στα πλαίσια της ιστορικής παραχάραξης της κατοχικής περιόδου από πολλούς ιστορικούς κύκλους, η ΕΕΣ θεωρείται πατριωτική εθνικιστική ομάδα που απλά θέλησε να αντιταχθεί στον κομμουνιστικό ΕΛΑΣ. Εμείς, στο άρθρο αυτό θα καταδείξουμε τον πραγματικό ιστορικό της ρόλο ως δοσίλογου των Γερμανών.

Ο Πούλος υπήρξε συνταγματάρχης του ελληνικού στρατού ήδη από την περίοδο του Βενιζέλου. Υπήρξε συνταγματάρχης του μηχανικού και υποστηρικτής των Βενιζελικών. Παρόλα αυτά ο ίδιος μισούσε τον βασιλιά και τους Άγγλους και τους θεωρούσε υπαίτιους για την μικρασιατική καταστροφή. Η μεταξική δικτατορία τον βρίσκει συνταγματάρχη και του δίνει την ευκαιρία να εκφράσει καταλλήλως και τα αντικομμουνιστικά και αντισιμιτικά του συναισθήματα. Ο Πούλος γίνεται μέλος του ΕΕΕ (Εθνική Ένωση Ελλάδας), μιας αντισιμιτικής οργάνωσης των μεταξικών χρόνων με έδρα της Θεσσαλονίκη και ταμείο την τσέπη των φιλοβενιζελικών. Με την εισβολή των Γερμανών και την κατάκτηση της χώρας, ο Πούλος προτείνει εικιοθελώς στους Γερμανούς να τους βοηθήσει στην καταπολέμηση των ανταρτών. Έτσι η πορεία του στον δοσιλογισμό ξεκινά. 

Ο Πούλος αρχικά λαμβάνει πόστο στην γερμανική υπηρεσία Sonderkommando 2000. H υπηρεσία αυτή είναι ουσιαστικά η γερμανική αντικατασκοπεία στην Ελλάδα και κύρια δράση της έχει την ανάπτυξη χαφιεδίστικων μηχανισμών στα μετόπισθεν του ΕΛΑΣ. Παράλληλα ο Πούλος επιδίδεται και στην φιλοναζιστική προπαγάνδα αναλαμβάνοντας υψηλό πόστο και στην αρτίως αναβιωσθείσα ΕΕΕ στην Θεσσαλονίκη. Η ΕΕΕ δραστηριοποιείται φυσικά χάρη στην γερμανική SD (Sicherheitsdienst) και τους χαφιέδες Ζωγράφο, Μαρινάκη, Σκανδάλη και Κοσμίδη.

Την Άνοιξη του 1943, οι επιθέσεις των ανταρτών του ΕΛΑΣ πολλαπλασιάζονται. Η σοσιαλιστική προοπτική της χώρας τρομάζει όχι μόνο τους Γερμανούς αλλά και την ελληνική καθεστυκία τάξη. Έτσι ο Πούλος εντέλλεται από τους Γερμανούς και τον Ράλλη να στρατολογήσει άνδρες για να υποστηρίξει τις γερμανικές επιχειρήσεις στην Μακεδονία. Με αρχική βάση στην Θεσσαλονίκη ο Πούλος και η ΕΕΕ στρατολογούν, πολλές φορές βίαια, Έλληνες πολίτες για να τους βάλουν να στρέψουν το όπλο τους ενάντια στους αγωνιζόμενους συμπατριώτες τους. Η επιχείρηση όμως δεν πηγαίνει όπως ο Πούλος ελπίζει. Το μεγάλο φιλοΕΑΜικό ρεύμα του ελληνικού λαού και η προπαγανδιστική δουλειά του ΕΑΜ του επιτρέπουν να στρατολογήσει μονάχα 300 άνδρες. Αυτός ήταν και ο ΕΕΣ (Εθνικός Ελληνικός Στρατός) ή ομάδα Πούλου. Μια θλιβερή κουστωδία τραμπούκων και χαφιέδων που σέρνονταν στα πόδια των SS κάνοντας τις βρώμικες δουλειές τους. Τον ΕΕΣ εξοπλίζουν οι Ναζί με όπλα και γερμανικές στολές ενώ ο ίδιος ο Πούλος φορώντας την στολή του ελληνικού στρατού και την σβάστικα αποφασίζει να επεκτείνει τις επιχειρήσεις του στην περιοχή της Κρύας Βρύσης Γιαννιτσών, υποστηρίζοντας έτσι τις γερμανικές επιχειρήσεις εκεί.

Τον Σεπτέμβρη του 1943, η SD διαθέτει στον Πούλο και γραφεία επί της Παύλου Μελά, γερμανό σύνδεσμο (τέτοιον είχε και ο Ζέρβας) και πεδίο ασκήσεων. Αργότερα τον ίδιο μήνα ο Πούλος εντάσσεται στο δεύτερο σύνταγμα Bradenburg και αναλαμβάνει επιχειρήσεις στην περιοχή Γιαννιτσών και Πτολεμαίδας. Το 1943 οι πουλικοί καίνε το φιλοΕΑΜικό χωριό Ερμάκια. Αργότερα το σώμα του Πούλου θα ενισχυθεί με 90 ακόμα άνδρες, εθελοντές Κρητικούς του Σούμπερτ και θα ενισχύσει την μαχητική του ικανότητα. Ο Πούλος θα γίνει τώρα πιο ανεξάρτητος και πιο αποφασιστικός.

Την Άνοιξη του 1944, ο Πούλος αναλαμβάνει επιχειρήσεις ενάντια στον τομέα ευθύνης της 10ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ με επικεφαλής τον Καλαμπαλίκη. Η τρομοκρατία του Πούλου θα βρει σύντομα στον σκόπελο της αντιτρομοκρατίας του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Ο ΕΛΑΣ αναλαμβάνει παρενοχλητικές επιχειρήσεις μικρής κλίμακας στα ορεινά ώστε να φθείρει τις δυνάμεις του Πούλου. Έχει αποφασιστεί η επιχείρηση ολοκληρωτικής καταστροφής της ομάδας του. Στις 6 Απριλίου του 1944 μονάδα της 10ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ χτυπά τηνομάδα του Πούλου στο Βέρμιο σκοτώνοντας 83 άνδρες του. Ο Πούλος γίνεται πιο επιφυλακτικός μέχρι τον Ιούλιο του 1944. Το καλοκαίρι του 1944, η ομάδα του Πούλου θα ενισχυθεί από το 5ο Τάγμα Ασφαλείας του Μαλτέζου και θα επιδωθεί σε ένα ατελείωτο πόγκρομ βίας. Χωριά της Πτολεμαίδας καίγονται και πληθυσμοί εκτελούνται. Πολλές οικογένειες με μέλη στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ βασανίζονται και εκτελούνται μαζικά.

• Στα Γιαννιτσά η ομάδα του Πούλου εκτελεί 75 πολίτες ως αντίποινα για την δολοφονία ενός Γερμανού στρατιώτη από τον ΕΛΑΣ
• Στον Χορτιάτη η ομάδα του Πούλου με τους συνεργάτες τους των SS, συγκεντρώνει τους χωριάτες σε διάφορα σπίτια τα οποία καίει με εμπρηστική σκόνη. Όσοι προσπάθησαν να διαφύγουν εκτελέστηκαν από στημένα πυροβόλα.
• Στο χωριό Σκυλίτσι, η ομάδα του Πούλου μπαίνει και εκτελεί αδιακρίτως όποιον βρει στον δρόμο.
• Σε χωριά της Καστοριάς, η ομάδα του Πούλου με αρχηγό τον Κακλαμάνη επιβάλλει κεφαλικό χώρο στους χωριάτες και εκτελεί όποιον δεν έχει να τους δώσει.

Το Καλοκαίρι του 1944, ο ΕΛΑΣ αποφασίζει να χτυπήσει ξανά τον Πούλο. Ο ΕΛΑΣ εισχωρεί με 20 άνδρες του στην Βέροια και μια Κυριακή απόγευμα ζώνει προσεκτικά το κτίσμα όπου οι πουλικοί δειπνούν και τους ρίχνει με αυτόματα. Σκοτώνονται περίπου 100 ενώ ο ίδιος ο Πούλος φυγαδεύεται. 

Με την υποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων λόγω της κατάρρευσης του μετώπου της ΕΣΣΔ, ο Πούλος ακολουθεί τα γερμανικά στρατεύματα στον δρόμο του γυρισμού. Κοντά τους θα πολεμήσει τους επαναστατημένους λαούς της Σλοβενίας και των Βαλκανίων μέχρι την σύλληψή του από τις δυνάμεις των ΗΠΑ  στην Αυστρία. Ο Πούλος αργότερα θα μεταφερθεί στο στρατοπεδο αιχμαλώτων Korwesheim με την γυναίκα του και τα δύο του παιδιά. Αργοτερα θα μεταφερθούν στην Θεσσαλονίκη και το 1947 θα δικαστούν από το Διαρκές Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης.

Τον Μάιο του 1947 και αφού ο ίδιος έχει προτείνει στην ελληνικη κυβέρνηση να τον στείλει να πολεμήσει τον ΔΣΕ, ο Πούλος δικάζεται και καταδικάζεται μαζί με την γυναίκα του σε εκτέλεση από το απόσπασμα για εσχάτη προδοσία. Στην απολογία του θα δηλώσει ότι προσπάθησε να αποτρέψει με την συνεργασία του με τους Γερμανούς τον κομμουνιστικό κίνδυνο. Τα λόγια του όμως ακόμα και μέσα στον εμφύλιο πόλεμο δεν θα πείσουν κανέναν....  



Ομιλία του Πούλου σε ορεινό χωριό της Βέροιας ενάντια στον κομμουνιστικό κίνδυνο.





Η ομάδα του Πούλου μπαίνει στο χωριό Κρύα Βρύση

Η ομάδα Πούλου παρελαύνει με Γερμανούς με τρομπέτες

Το Γερμανικό σχόλιο της εικόνας : Το σώμα εθελοντών του συνταγματάρχη Πούλου. Η εικόνα προέρχεται από γερμανικά προπαγανδιστικά ντοκουμέντα



Στρατιώτες της ομάδας Πούλου εμβολιάζονται απο τους στρατιωτικούς γιατρούς των Ναζί


 

Το κείμενο της φωτογραφίας: Φωτορεπόρτερ Τσέσσεντορφ, Κρύα Βρύση 27/7/1944, Οι εθελοντές του συνταγματάρχη Πούλου. Η συστηματική υγειονομική κάλυψη από τους γιατρούς γίνεται ευχάριστα αποδεκτή. Σήμερα εμβολιάζονται κατά της χολέρας και του τύφου. Η εικόνα προέρχεται από γερμανικά προπαγανδιστικά ντοκουμέντα