"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Οι αγωνιστές του Ασπρόπυργου



Το παρακάτω άρθρο που στοιχειοθετήθηκε με την βοήθεια των αγωνιστών και των φίλων της ΠΕΑΕΑ Ασπροπύργου, θα παρουσιάσει στοιχεία αγωνιστών του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ Ασπροπύργου. Επιβεβαιωμένα στοιχεία από φίλους και αναγνώστες μας θα γίνονται δεκτά και θα προστίθενται στο άρθρο.






  • Λιάκος Γρηγόρης: Γεννήθηκε το 1891. Ήταν φτωχός αγρότης με πολυμελή οικογένεια. Στην κατοχή τα παιδιά του πήραν μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Τα δύο μεγαλύτερα παιδιά του, Μήτσος και Δήμος, ήταν μαχητές του μόνιμου ΕΛΑΣ. Για την πατριωτική του δράση, ο Γρηγόρης Λιάκος πιάστηκε από τους Γερμανούς μετά από υπόδειξη ντόπιων χαφιέδων στις 15/04/1944 και εκτελέστηκε στην λίμνη Κουμουνδούρου.

  • Αντωνίου Ντίνος: Γεννήθηκε το 1919 από γονείς αγρότες. Ο ίδιος ακολούθησε το επάγγελμα του σιδερά. Στην κατοχή οργανώνεται στο ΚΚΕ και στην Εθνική Αντίσταση ως εφεδροελασίτης. Στο μπλόκο της 16/03/1944 που έγινε από τους Γερμανούς και τους ντόπιους χαφιέδες τους, πιάστηκε με άλλους 5 συντρόφους του και στάλθηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Γερμανία. Ο Αντωνίου επέστρεψε στο χωριό του το 1950 σε ηλικία 31 ετών, όπου και πέθανε από τις κακουχίες που είχε υποστεί.

  • Ευθυμίου Γιώργος: Γεννήθηκε το 1882. Κατάγονταν από εύπορη οικογένεια. Στην κατοχή εκείνος και τα πέντε του παιδιά εντάχθηκαν στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ. Ο μεγάλος του γιος υπήρξε και ανθυπολοχαγός του αλβανικού ενώ ο δεύτερος του γιος, ανώτερος αξιωματικός του πολεμικού ναυτικού, βρίσκονταν και στην επιτροπή του ΕΑΜ Μέσης Ανατολής. Για την πατριωτική του δράση ο Ευθυμίου συλλαμβάνεται από τους Γερμανούς και τους ντόπιους συνεργάτες τους και στις 15/04/1944 εκτελείται την Λίμνη Κουμουνδούρου σε ηλικία 62 ετών.

  • Μαυράκης Γιάννης (Νάκος): Γεννήθηκε το 1864. Στην κατοχή όλη του η οικογένεια συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση, μαζί και ο ίδιος παρά τα 80 χρόνια του. Στις 15/04/1944, οι ντόπιοι χαφιέδες των Γερμανών θα συλλάβουν τον μπάρμπα- Γιάννη και θα τον εκτελέσουν και αυτόν στην Λίμνη Κουμουνδούρου.

  • Μαυράκης Σιδέρης: Γεννήθηκε το 1915 και ήταν γιος του Γιάννη Μαυράκη. Στο αλβανικό μέτωπο πολέμησε ως εθελοντής. Κατά την κατοχή οργανώνεται στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ αλλά και στο ΚΚΕ. Η μεγάλη του δράση τον αναδεικνύει στέλεχος του ΚΚΕ Ασπροπύργου. Μετά την εκτέλεση του πατέρα του και την συνθήκη της Βάρκιζας, ο Σιδέρης καταφεύγει με άλλους συντρόφους του στο αντάρτικο του ΔΣΕ. Σε ενέδρα στην περιοχή του Ελικώνα στις 17/12/1946 σκοτώνεται από στρατιώτες του ΕΣ.

  • Πέππας Μελέτης: Γεννήθηκε το 1925 από φτωχή αγροτική οικογένεια. Στην κατοχή οργανώνεται στην Εθνική Αντίσταση και στην συνέχεια στο ΚΚΕ. Δεκαεννέα χρονών θα περάσει στον μόνιμο ΕΛΑΣ και θα πολεμήσει τον φασισμό. Για την πατριωτική του δράση δικάζεται πολλές φορές σε θάνατο και κλείνεται πολλά χρόνια σε φυλακές. Από την φυλακή βγαίνει το 1960 με τρομακτικά κλονισμένη υγεία. Πεθαίνει το 1973.

  • Μάρκος Νίκος: Γεννήθηκε το 1926 από γονείς φτωχούς. Από μικρός θα αναγκαστεί να ριχτεί στην βιοπάλη. Στην κατοχή θα ενταχθεί στις γραμμές της ΕΠΟΝ. Αργότερα εντάσσεται στο Σύνταγμα 2/34 του ΕΛΑΣ με διοικητή τον Κρόνο. Σκοτώνεται στις μάχες του Δεκέμβρη του 1944.

  • Τσέβας Γιάννης: Γεννήθηκε το 1913 από γονείς αγρότες. Το 1940 θα πάρει μέρος στον ελληνοιταλικό πόλεμο και το 1941 θα γίνει μέλος του ΚΚΕ. Στην κατοχή θα πολεμήσει τον κατακτητή από τις γραμμές του ΕΛΑΣ στον οποίο θα αναδειχθεί καπετάνιος. Μετά την Βάρκιζα το κράτος των τραμπούκων και των φασιστών θα τον δολοφονήσει άνανδρα στα Ταμπούρια του Πειραιά στις 22/08/1946.

  • Κόλλιας Κωνσταντίνος (Νούσης): Γεννήθηκε το 1922 από γονείς αγρότες. Με την κατοχή των Γερμανών εντάσσεται στον ΕΛΑΣ και σύντομα γίνεται μέλος και του ΚΚΕ. Αργότερα θα περάσει στην ΟΠΛΑ και θα συνεχίσει τον αγώνα. Το μεταβαρκιζιανό κράτος τον συλλαμβάνει στις 04/05/1948 και τον καταδικάζει σε θάνατο. Τα χαράματα της Τρίτης της Λαμπρής, θα μεταφερθεί από τις φυλακές Αβέρωφ στο απόσπασμα του Γουδή και θα εκτελεστεί με ακόμα 24 συντρόφους του. Θα πεθάνουν με το χέρι υψωμένο σε γροθιά.

  • Βασιλείου Νικόλαος: Γεννήθηκε το 1929 από φτωχούς γονείς. Στην Κατοχή θα ενταχθεί μικρό παιδί ακόμα στα Αετόπουλα. Οι Γερμανοί θα τον συλλάβουν να βόσκει τα λίγα του πρόβατα στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της Πάρνηθας. Εκεί θα τον βασανίσουν άγρια για να του αποσπάσουν πληροφορίες για τις κινήσεις των ανταρτών χωρίς όμως να του πάρουν λέξη. Αμέσως μετά στις 24/04/1944, τον εκτελούν. Ήταν μόλις 15 χρονών.

  • Λιάκος Μήτσος του Γρηγορίου: Γεννήθηκε το 1914 από αγροτική οικογένεια. Από μικρός δούλευε μεροκάματο για να ζήσει και να βοηθήσει το σπίτι του. Το 1940 πολεμά τους Ιταλούς στο Αλβανικό Μέτωπο. Στην κατοχή οργανώνεται στον ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ. Από εφεδροελασίτης θα περάσει στον μόνιμο ΕΛΑΣ λίγο αργότερα. Τον Δεκέμβρη το 1946 μαζί με άλλους συντρόφους του θα ενταχθεί στον ΔΣΕ. Το 1948 σε πορεία κλιμάκιου πέφτει σε ενέδρα του ΕΣ και συλλαμβάνεται. Αργότερα θα δικαστεί στο στρατοδικείο Θήβας και εκτελείται τον Φλεβάρη του 1948.

  • Λιάκος Μήτσος (Θύελλας): Γεννήθηκε το 1924 από γονείς αγρότες. Εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ και αναδείχθηκε και ως στέλεχος. Κατόπιν περνάει στον ΕΛΑΣ και συμμετέχει σε πολλές μάχες. Το 1944 γίνεται μέλος και του ΚΚΕ. Μετά τον Δεκέμβρη του 1944 διώκεται από το παρακράτος και στις 20/03/1947 δολοφονείται από ντόπιους ταγματασφαλίτες στον Ασπρόπυργο.

  • Λιάκος Γιώργος: Γεννήθηκε το 1918 από γονείς αγρότες. Στον ελληνοιταλικό πόλεμο υπηρέτησε στο πολεμικό ναυτικό. Στην Κατοχή οργανώνεται στο ΕΑΜ και το ΚΚΕ. Γρήγορα θα περάσει στον ΕΛΑΣ και θα λάβει μέρος σε πολλές μάχες. Στην διάρκεια των Δεκεμβριανών, πολεμά  τον Άγγλο κατακτητή με τα τμήματα του 2/34 Συντάγματος και χάνει την ζωή του στις 12/12.

  • Τσίγκος Δημήτρης (Ψηλορείτης): Γεννήθηκε το 1927 από γονείς αγρότες. Από τα μαθητικά θρανία θα πάρει μέρος στην ΕΠΟΝ και γρήγορα θα αναδειχθεί στέλεχός της. Στην διάρκεια του μπλόκου στις 25/07/1944 στον Ασπρόπυργο, θα δολοφονηθεί άγρια από ντόπιους ταγματασφαλίτες σε ηλικία 17 ετών.

  • Λιόσης Γιώργος: Γεννήθηκε το 1908 από φτωχή αγροτική οικογένεια. Το 1937 θα γίνει μέλος του ΚΚΕ. Το 1940 πολεμά στο αλβανικό μέτωπο. Στην κατοχή δούλεψε δραστήρια ως στέλεχος του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Το μεταβαρκιζιανό κράτος θα τον καταδικάσει σε θάνατο και θα τον κυνηγήσει αλύπητα. Το 1947 θα συλληφθεί και θα κλειστεί για πάνω από 20 χρόνια σε φυλακές και εξορίες. Η υγεία του θα κλονιστεί ανεπανόρθωτα. Το 1968 η χούντα θα τον στείλει ξανά στην Λέρο από την οποία θα απολυθεί το ίδιο έτος βαριά άρρωστος. Πέθανε στις 26/02/1972.

  • Τσέβας Γιώργος: Γεννήθηκε το 1910 από αγρότες γονείς. Πήρε μέρος το 1940 στο αλβανικό μέτωπο. Το 1932 εντάχθηκε στο ΚΚΕ και πρωτοστάτησε στην δημιουργία της πρώτης ΚΟ Ασπροπύργου. Υπήρξε από τους πρώτους αντάρτες του ΕΛΑΣ της περιοχής. Φυλακίστηκε από το κράτος της Βάρκιζας για 16 χρόνια. Η χούντα τον έστειλε για ακόμα 4 εξορία στην Γυάρο. Πέθανε στις 24/04/1981. 

  • Λιάκος Ντίνος (Κωτσούλης): Γεννήθηκε το 1910 από γονείς αγρότες της περιοχής. Ήταν μηχανοδηγός στους σιδηροδρόμους. Το 1940 πολέμησε στην Αλβανία. Στην κατοχή οργανώνεται στο ΕΑΜ. Στις 15/04/1944 συλλαμβάνεται από τους Γερμανούς μετά από υπόδειξη ντόπιων χαφιέδων. Εκτελέστηκε την ίδια την ημέρα της σύλληψής του στην Λίμνη Κουμουνδούρου με ακόμα 4 πατριώτες.  


  • Μυλωνάς Τάσος: Γεννήθηκε το 1920 από γονείς αγρότες, όπως και τόσοι άλλοι αγωνιστές της περιοχής του. Στην κατοχή οργανώθηκε στον ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ. Ως εφεδροελασίτης έδωσε αρκετές μάχες με τον κατακτητή. Μετά την Βάρκιζα, κυνηγήθηκε ανηλεώς και κατέφυγε το 1946 στις γραμμές του ΔΣΕ. Έπεσε το 1949 μαζί με τον καπετάνιο του Διαμαντή σαν ήρωας.

  • Τσίγκος Βασίλης: Γεννήθηκε το 1899 από φτωχή οικογένεια αγροτών. Ορφάνεψε γρήγορα από πατέρα και γνώρισε από μικρός την βιοπάλη. Στην κατοχή οργανώνεται στο ΕΑΜ και το ΚΚΕ. Το 1943 συλλαμβάνεται από τους Γερμανούς και φυλακίζεται με ακόμα 15 συγχωριανούς του στα κρατητήρια Αβέρωφ, επειδή διετέλεσε πρόεδρος λαϊκού δικαστηρίου. Μετά την Βάρκιζα κυνηγήθηκε απηνώς. Κατέληξε με βαριές ποινές στην φυλακή μέχρι το 1960 που βγήκε σε βαριά κατάσταση. Η χούντα του 68 θα τον στείλει ξανά στην Γυάρο. Από εκεί θα απολυθεί λόγω ασθενείας το 1968. Πέθανε το 1968 σε ηλικία 69 ετών.  

  • Πέππας Παναγιώτης (Καραφωτιάς): Γεννήθηκε το 1920 από γονείς αγρότες. Στην κατοχή οργανώθηκε στον εφεδρικό ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ. Τον Απρίλη του 1944 συλλαμβάνεται σε ενέδρα των Γερμανών. Μεταφέρεται στο Μεγάλο Πεύκο όπoυ βρίσκονταν η μονάδα διώξεως ανταρτών. Εκεί βασανίζεται απάνθρωπα για βδομάδες. Από εκεί θα μεταφερθεί στο Χαϊδάρι. Στις 5 Μάη θα καταφέρει να δραπετεύσει μαζί με άλλους 3 συντρόφους του. Θα καταταχθεί ξανά στον ΕΛΑΣ στο 34ο Σύνταγμα. Τον Νοέμβρη του 1944 πηγαίνοντας σε μια αποστολή στα Μεσόγεια Αττικής σκοτώνεται στα Καλύβια Κουβαρά από ατύχημα όπλου.

  • Κουράσης Σταύρος: Γεννήθηκε το 1917 από γονείς αγρότες. Το 1940 έφυγε εθελοντής στο αλβανικό μέτωπο. Στην κατοχή οργανώνεται στο ΕΑΜ και το ΚΚΕ. Από εφεδροελασίτης περνάει στον ΕΛΑΣ και συμμετέχει σε πολλές μάχες με Γερμανούς. Τον Δεκέμβρη πολεμάει ηρωικά στην Αθήνα τους Άγγλους. Σκοτώθηκε στις 10/01/1945 κατά την οπισθοχώρηση στα Κιούρκα από αγγλικό τανκ.

1 σχόλιο:

  1. Είμαι βαθύτατα συγκινημένη που ανακάλυψα αυτό το αφιέρωμα για τους αγωνιστές του Ασπροπύργου και που συγκατελέξατε και τον παππού μου σε αυτή την κατάσταση, τον αείμνηστο Γιώργο Λιόση. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω αλλά από τις αφηγήσεις τόσο του πατέρα μου όσο και άλλων συγγενών είναι σαν να τον γνώρισα. Εντόπισα όμως ένα μικρό λαθάκι. Δεν πέθανε στις 26/2/1972 αλλά στις 26/3/1972. Η κηδεία του έγινε παρόντων των ταγματασφαλιτών ψάλλοντας οι σύντροφοί του το "Επέσατε θύματα". Εννοείτε πως η ασφάλεια δεν τόλμησε να κάνει τίποτα. Είμαι πολύ περήφανη που ήταν παππούς μου. Σας ευχαριστώ πολύ. Με εκτίμηση Λιόση Αιμιλία εγγονή του Λολ' εφτά όπως ήταν το παρατσούκλι του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή