"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Η ΟΠΛΑ




Η ΟΠΛΑ (Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών) ήταν μια μυστική οργάνωση πατριωτών που έδρασε στο πλευρό του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ κατά την Κατοχή αλλά και στο πλευρό του ΔΣΕ, των Κ.Π. και της Αυτοάμυνας κατά τον Εμφύλιο. Τα γνωστά ιστορικά στοιχεία για την ΟΠΛΑ είναι ελάχιστα και προέρχονται κυρίως από προσωπικές μαρτυρίες. Για την ΟΠΛΑ πολλά έχουν γραφεί και ακόμα περισσότερα έχουν διαστρεβλωθεί. Το παρών άρθρο θα επιχειρήσει μια παρουσίαση των όσων αποτελούν γεγονότα.


Η ΟΠΛΑ συστήνεται ως οργάνωση κάπου προς τα τέλη του 1943. Οι λόγοι για την δημιουργία της ήταν πολλοί. Ήδη η ασφάλεια και η χωροφυλακή καταδίωκαν πάμπολλους αγωνιστές του ΕΑΜ -ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ και πολλές εθνικιστικές αλλά με δοσιλογική δράση οργανώσεις είχαν κάνει την εμφάνισή τους. Μέσα στο κλίμα τρομοκρατίας και ταγματασφαλιτισμού που επικρατούσε το ΕΑΜ έκρινε πως άμεσα μέτρα έπρεπε να παρθούν. Αφορμή για την συγκρότηση της ΟΠΛΑ αποτέλεσε η έφοδος των ταγματασφαλιτών του Παπαναστασίου σε νοσοκομείο αγωνιστών και αναπήρων του αλβανικού στις ανατολικές συνοικίες. Εκεί εκτυλίχτηκε ένα πραγματικό όργιο ξυλοδαρμών και εκτελέσεων με το πρόσχημα ότι το νοσοκομείο αποτελούσε κρησφύγετο των κομμουνιστών.


Οι δομές και ο τρόπος λήψεως αποφάσεων της ΟΠΛΑ δεν μας είναι γνωστές. Σύμφωνα με τις αυστηρότατες αρχές του επαναστατικού μυστικού αγώνα, τα μέλη της ΟΠΛΑ γνώριζαν ελάχιστα πράγματα για τα υπόλοιπα μέλη. Κάθε μέλος γνώριζε έναν καθοδηγητή και ίσως ένα ή δύο ακόμα μέλη. Η δομή αυτή εξυπηρετούσε την απομόνωση χαφιέδων και προδοτών μέσα στην ίδια την οργάνωση. Σύμβολο της ΟΠΛΑ ήταν ο ρολόι με τους δείκτες του σταματημένους στις 12 παρά 5. Ένδειξη του πόσου χρόνου απέμενε στους προδότες και τους δοσίλογους πριν την ώρα τους. Το σήμα της ΟΠΛΑ εμφανίζονταν και προειδοποιητικά σε όσους η οργάνωση θεωρούσε ότι χρειάζονταν προειδοποίηση.


Ίσως το μυστικό της επιτυχίας της ΟΠΛΑ στην επίτευξη των στόχων της βρίσκεται τελικά στις μεθόδους στρατολογίας της. Τα μέλη της ΟΠΛΑ προέρχονταν κυριολεκτικά από κάθε στρώμα και επάγγελμα. Ο λόγος για αυτή την επιλογή ήταν  εξασφάλιση της μέγιστης προσαρμοστικότητας της οργάνωσης και της δράσης της. Κύρια κριτήρια στρατολόγησης μελών ήταν ο βαθμός εμπιστοσύνης που τους είχε το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ και η ικανότητά τους να ανταπεξέλθουν στις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες ζωής και δράσης της οργάνωσης.


Οι στόχοι της ΟΠΛΑ κατά την Κατοχή:

Οι επιλογή των στόχων της ΟΠΛΑ γίνονταν με βάση την σπουδαιότητα. Ήταν ασφαλώς αδύνατο να χτυπηθούν όλοι προδότες και οι δοσίλογοι όποτε η οργάνωση επέλεγε με βάση τα εγκλήματα του κάθε στόχου και την πληροφόρηση που είχε για αυτούς από το ΕΑΜ. Σημαντικό είναι εδώ να αναφέρουμε και το εξής: Η ΟΠΛΑ δεν δρούσε ανεξάρτητα από το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, όπως και δεν αυτοδικούσε. Τα χτυπήματα της αποφασίζονταν από την διοίκηση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ και μόνο βάση μαρτυριών και καταθέσεων που συγκέντρωναν τα λαϊκά δικαστήρια και το νομικό σώμα του ΕΑΜ.
Οι στόχοι λοιπόν της ΟΠΛΑ ενέπιπταν σε μια από τις παρακάτω κατηγορίες:

·        Μέλη ή στελέχη των Ταγμάτων Ασφαλείας
·        Μέλη ή στελέχη της Χωροφυλακής με επιβεβαιωμένη προδοτική δράση
·        Μέλη ή στελέχη προδοτικών εθνικιστικών οργανώσεων (πχ ΠΑΟ, Οργάνωση Χ κτλ)
·        Μέλη της Γκεστάπο ή αξιωματικοί των Γερμανοιταλών
·        Καταδότες και δοσίλογοι
·        Μαυραγορίτες


Παρά τα όσα έχουν γραφεί για την ΟΠΛΑ, η οργάνωση δεν εκτελούσε πάντα τους στόχους της. Υπάρχουν αρκετές καταγεγραμμένες περιπτώσεις προειδοποίησης διαφόρων ατόμων από την ΟΠΛΑ για την προδοτική τους δράση. Σε άλλα άρθρα θα αναφερθούμε σε τέτοια περιστατικά.


Τα Δεκεμβριανά και η Λευκή Τρομοκρατία:


Με την αγγλική παρέμβαση στην Ελλάδα κατά τον Δεκέμβρη του 44, ο αγώνας της ΟΠΛΑ πήρε άλλη τροπή. Στην Αθήνα και τις άλλες πόλεις, οι φυλακές άνοιγαν από την κυβέρνηση Παπανδρέου για να εξοπλιστούν οι αιχμάλωτοι προδότες της Κατοχής με όπλα που τώρα θα στρέφονταν ενάντια στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ. Παράλληλα εκατοντάδες παρακρατικές ομάδες και συμμορίες συστήνονταν από την Ειδική Ασφάλεια και την Ιντέλιτζενς Σέρβις για να σπείρουν τον τρόμο στον λαό. Έτσι διαφοροποιείται και η δράση της ΟΠΛΑ. Κατά τα Δεκεμβριανά η ΟΠΛΑ στοχοποιεί ξανά τους παλιούς Ράλληδες και τους χωροφύλακες αλλά τώρα καλείτε να εξαρθρώσει και τους πράκτορες της Ιντέλιτζενς Σέρβις μέσα στις λαϊκές επιτροπές του ΕΑΜ. Οι άνθρωποι αυτοί, όλοι κάτοχοι ταυτοτήτων της μυστικής υπηρεσίας της Μ. Βρετανίας, δρουν υπονομεύοντας στα μάτια του ελληνικού λαού το ΕΑΜ μέσα από τις θέσεις που κατέχουν. Χαρακτηριστικά η ΟΠΛΑ συλλαμβάνει και παραπέμπει στα λαϊκά δικαστήρια αρκετούς φερόμενους ως επιτρόπους του ΕΑΜ που αυθαιρετούσαν όπως οι:


·        Καμπανάς: Περιοχή Περιστερίου, πράκτορας της Ιντέλιτζενς Σέρβις

·        Σγάγια Καίτη: Πόρνη των Γερμανών και χαφιές των SS. Για το όνομά της συλλέγονται κατηγορίες από όλη την Αθήνα. Η δικογραφία της φθάνει τις 80 σελίδες. Εκτελείται μετά από δίκη αφού διαπιστώνεται και ανάλογη συνεργασία της με τους Άγγλους.
·        Σκλήρη Θάλεια: Συλλαμβάνεται ενώ μεταφέρει λίστες κομμουνιστών σε Άγγλους αξιωματικούς δικάζεται και εκτελείται από λαϊκό δικαστήριο


Και η λίστα συνεχίζεται. Η δράση της ΟΠΛΑ θα διαφοροποιηθεί κατά την περίοδο της λευκής τρομοκρατίας 1945 – 1946 και θα πάρει άλλη μορφή με τον εμφύλιο πόλεμο του 1946- 1949.

Η ΟΠΛΑ του Εμφυλίου:

Τα πρώτα χρόνια της λευκής τρομοκρατίας η δράση της ΟΠΛΑ ήταν πολύ περιορισμένη λόγω τόσο της πολιτικής αναποφασιστικότητας του ΕΑΜ και του ΚΚΕ αλλά και λόγω των μεγάλων προβλημάτων που το λαϊκό κίνημα αντιμετώπιζε σε όλη την Ελλάδα.
Στα εμφυλιακά χρόνια η ΟΠΛΑ δρα αμιγώς ως ανεξάρτητη οργάνωση. Σε περιοχές που η ΟΠΛΑ έχει διατηρήσει τον μηχανισμό της δρα ανεξάρτητα, σε άλλες που ο μηχανισμός της έχει δεχθεί πλήγματα δρα μαζί με την Αυτοάμυνα και την ΜΛΑ (Μαζική Λαϊκή Αυτοάμυνα). Στόχος των οργανώσεων αυτών είναι να αποτελούν κατασκοπευτικό σώμα για τον ΔΣΕ (περίπου σαν τα ΚΠ) αλλά και να διενεργούν επιχειρήσεις μικρής κλίμακας με στόχο τους παρακρατικούς, τα ΜΑΥ και ΜΑΔ και την χωροφυλακή. Τα στελέχη της Αυτοάμυνας και της ΟΠΛΑ φέρουν ελαφρύ οπλισμό ενώ κατά κανόνα εντοπίζονται σε αστικές ή ημιαστικές περιοχές.

Η δράση της ΟΠΛΑ και της Αυτοάμυνας στα εμφυλιακά χρόνια σε καμιά περίπτωση δεν είναι εφάμιλλη αυτής των κατοχικών χρόνων. Η βαρύνουσα πολιτική και στρατιωτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και πλήττει τον ΔΣΕ επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό και την ΟΠΛΑ. Επιπροσθέτως, το αστικό κράτος και ο ΕΣ στράφηκαν με ιδιαίτερη δριμύτητα ενάντια στην πολιτοφυλακή και την ΟΠΛΑ εξαρθρώνοντάς τις σχεδόν ολοκληρωτικά σε πολλά σημεία του χάρτη. Χαρακτηριστική ήταν η ρήση του Τσακαλώτου: «Για τους συμμορίτες υπάρχει έλεος γιατί είναι στρατιώτες κανένα έλεος δεν θα υπάρξει για τους καπαπίτες».

Σημαντικότερη από τις οργανώσεις της ΟΠΛΑ και της Αυτοάμυνας κατά τα εμφυλιακά χρόνια μπορούμε να πούμε ότι υπήρξε αυτή της ΟΠΛΑ Θεσσαλονίκης. Το 1946 δόθηκε η εντολή σε κάποιον «Αλέκο» από το αρχηγείο Μακεδονίας του ΔΣΕ να δημιουργήσει αντάρτικο πόλεων στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Εκεί συστάθηκε η οργάνωση της Στενής Αυτοάμυνας ή ΟΠΛΑ Θεσσαλονίκης από 67 μέλη χωρισμένα σε τρεις περιοχές της πόλης, την ανατολική την δυτική και κέντρο και με ενιαία κεντρική διοίκηση. Η οργάνωση διέθετε αρκετές γιάφκες και ασφαλή σπίτια, όπως και πυροτεχνουργούς, οδηγούς και τεχνικούς.

Η δράση της οργάνωσης στην Θεσσαλονίκη, περιλαμβάνει την επιλογή στόχων μέσα από πρώην συνεργάτες των Γερμανών, χαφιέδες της ασφάλειας, βαθμοφόρους της χωροφυλακής και άλλα υψηλόβαθμα κρατικά στελέχη. Οι πρώτες επιθέσεις έγιναν στις αρχές Οκτώβρη του 1946 εναντίον αστυνομικών. Η τελευταία επίθεση έγινε στις 30 Απρίλη του 1947 σε στρατιωτικό λεωφορείο των Αξιωματικών της Αεροπορίας, που ήταν και η μοιραία για την εξάρθρωση της οργάνωσης. Η σύλληψη και οι δίκες της ΟΠΛΑ Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκαν στο διάστημα του Καλοκαιριού και του Φθινοπώρου του 1947.

Οι δίκες ξεκίνησαν τον Αύγουστο και το Σεπτέμβρη 1947, στο Έκτακτο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης. Διήρκεσαν 18 μέρες. Στις κατηγορίες αναφέρονταν ότι οι 67 κατηγορούμενοι είχαν καταρτίσει και συμμετείχαν σε ομάδες με σκοπό την απόσπαση μέρους της Επικράτειας, η παράνομη κατοχή και χρήση οπλισμού και, φυσικά, οι ανθρωποκτονίες και οι απόπειρες ανθρωποκτονιών. Από τους αγωνιστές της ΟΠΛΑ Θεσσαλονίκης 47 εκτελέστηκαν πίσω από τις φυλακές του Γεντί Κουλέ σε τρία γκρουπ στις 17, 21 και 23 Οκτώβρη του 1947.


Χρονολόγιο της δράσης της ΟΠΛΑ Θεσσαλονίκης:


  • Στις 2 Οκτωβρίου του 1946 και ώρα 4:00 μ.μ. γίνεται δολοφονική απόπειρα με περίστροφο, κατά του χωροφύλακα Μακρή στην Τούμπα Θεσσαλονίκης.
  • Στις 6 Οκτωβρίου 1946 και ώρα 23:15 δολοφονείται με πιστόλι, ο Υποδιοικητής Ασφαλείας Θεσσαλονίκης, Μοίραρχος Κωφίτσας Δημήτριος.
  • Στις 1 Νοεμβρίου του 1946 και ώρα 20:20 πραγματοποιείται επίθεση κατά της Αστυνομικής περιπόλου στην πλατεία της Αγίας Σοφίας Θες/νίκης και δολοφονία του υπενωμοτάρχη Χρήστου Παγώνη. Εκεί πέφτει νεκρός και ο αντάρτης πόλης Χαράλαμπος Νικολαϊδης.
  • Στις 7 Νοεμβρίου του 1946 και ώρα 18:45 γίνεται επίθεση με δύο χειροβομβίδες κατά του καφενείου «Ελληνικόν», στη συμβολή των οδών Τσιμισκή και Καρόλου Ντηλ. Το καφενείο αποτελούσε στέκι διάφορων εθνικιστικών συλλόγων και μηχανισμών
  • Στις 18 Νοεμβρίου 1946 και ώρα 19:45 πραγματοποιείται επίθεση με χειροβομβίδες κατά του Α Αστυνομικού Τμήματος.
  • Στις 3 Δεκεμβρίου του 1946 και ώρα 20:20 γίνεται επίθεση κατά της Αστυνομικής περιπόλου στην οδό Αγίας Σοφίας.
  • Στις 14 Ιανουαρίου 1947 και ώρα 14:40 γίνεται απόπειρα δολοφονίας με χρήση χειροβομβίδας κατά του Βασιλικού επιτρόπου Ταμβακά Θεμιστοκλή.
  • Στις 26 Μαρτίου 1947 και ώρα 6μ.μ. γίνεται απόπειρα δολοφονίας με πιστόλι, κατά του εθνικόφρονα περιπτερούχου Δημητριάδη Αναστάσιου, ο οποίος τραυματίζεται σοβαρά.
  • Στις 13 Απριλίου 1947 και ώρα 8μ.μ. πραγματοποιείται επίθεση με αυτόματα όπλα, κατά του καφενείου του Απόστολου Μπόνου (κέντρο εθνικοφρόνων) και δολοφονείται ο Γιαννουλάκης Γεώργιος .
  • Στις 30 Απριλίου 1947 και ώρα 7:20π.μ. πραγματοποιείται η σοβαρότερη επίθεση της οργάνωσης κατά των Αξιωματικών της Αεροπορίας

 

Εφημερίδα για την δίκη της ΟΠΛΑ Θεσσαλονίκης

 

65 σχόλια:

  1. Στο τέλος της κατοχής σε μια ακραία γειτονιά της Κοκκινιάς (Νίκαια) μπήκαν στο σπίτι ενός "παράξενου" τύπου, μετά από μια έρευνα τον έβγαλαν ντυμένο με τα ακριβά του ρούχα και όλα τα χρυσαφικά που του βρήκαν στο σπίτι του δακτυλίδια, μπρασελέδες σταυρούς κλπ όλα φανερά και τον οδήγησαν (σαν διαπόμπευση) προς ένα αυτοκίνητο μπροστά στα μάτια των κατοίκων, κάποιοι πήγαν να ορμήσουν με στόχο όχι να εκδικηθούν αλλά να αποσπάσουν χρυσαφικά, τότε επενέβησαν της ΟΠΛΑ και ζήτησαν με αυστηρό βλέμμα την απομάκρυνση, ο τύπος επιβιβάστηκε στο αυτοκίνητο και έκτοτε χάθηκε.


    Για την δράση της ΟΠΛΑ δυστυχώς υπάρχουν και πολύ αρνητικά πράγματα όπως στην περίπτωση του μπλόκου της Κοκκινιάς

    http://igaiolos.blogspot.com/2009/04/blog-post_21.html

    δεν θυμάμαι αν το αναφέρω, πάντως οι γερμανοί μετά τον μπλόκο εκτέλεσαν και τους κουκουλοφόρους, έτσι αποκαλύφτηκαν ποιοί κατέδιδαν (Μπατράνης, Μπεπμέκογλου κλπ), οι οποίοι ήταν Κοκκινιώτες, το βράδυ επισκέφτηκαν τις οικογένειές τους και υπήρξαν αιματηρές αντεκδικήσεις σε κάποιες περιπτώσεις εκτελέστηκαν μέχρι και νεογέννητα παιδιά τους.

    Στο Κερατσίνι μου διηγήθηκαν μια ανάλογη περίπτωση (παρά όμως την έρευνα που έκανα δεν μπόρεσαν να βρω περισσότερα στοιχεία, με την απελευθέρωση συγκέντρωσαν σε ένα υπόγειο όποιους είχαν υπόνοιες συνεργασίας (άντρες, γυναίκες) και το υπερκείμενο σπίτι το γκρέμισαν έτσι θάφτηκαν μέσα στο υπόγειο με αποτέλεσμα να θαφτούν ζωντανοί και φυσικά να πεθάνουν με φρικτό τρόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αντεκδικήσεις λες αγαπητέ μου Ερμή? Φυσικά και υπήρχαν και παντού. Στην γειτονιά του Βύρωνα μετά το μπλόκο να δεις τι έγινε, γιατί οι προδότες εδώ ήταν γνωστοί. Στον Μελιγαλά ακόμα περισσότερες. Πάντως καλό θα ήταν να μην συγχέουμε και όλα τα περιστατικά με ην ΟΠΛΑ. Φυσικά σκότωνε η ΟΠΛΑ και σε πολλές περιπτώσεις και άγρια. Το θέμα ήταν οτι από την ΟΠΛΑ πήγαν άνθρωποι που πρόδιδαν τον λαό τους ...

    Θα σου αναφέρω μια κουβέντα που είπε ο Στους Τσαούς, γνωστός ταγματασφαλίτης. " Ήτανε κι αυτοί οι ΟΠΛΑτζήδες κάτι παλικάρια αδερφάκι μου, σαν άγγελοι χωρίς φτερά, που έρχονταν πάντα στην ώρα τους, όταν έφτανε η ώρα μας..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φίλε Oberon,

    Κατ' αρχή να σου πω ένα μπράβο για τις δημοσιέψεις σου, καθώς πρόκειται για υλικό αν όχι υπερσπάνιο τουλάχιστο μη αναδειγμένο, ειδικά από τα κόμματα της καθεστωτικής αριστεράς.

    Θα ήθελα αν μπορούσες επιγραμματικά να έγραφες δυο λόγια για το τι ήταν τα Κ.Π. (κάτι σαν αντικατασκοπεία του ΕΑΜ-ΚΚΕ αν κατάλαβα καλά) και τι τα ΜΑΔ (τις Μονάδες Ασφαλείας Υπαίθρου - ΜΑΥ τις ξέρω, αλλά ΜΑΔ;;)

    Σ' ευχαριστώ προκαταβολικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΚΠ = Κέντρα Πληροφοριών

    Συνήθως ήταν πρώην αντάρτες που τραυματίστηκαν και δεν μπορούσαν να ζήσουν μέσα σε συντεταγμένα τμήματα του ΔΣΕ ή μεγάλοι σε ηλικία άνθρωποι αυτοί ζούσαν (οικογένειες) σε περιοχές ελεγχόμενες από τον ΕΣ και τον ΔΣΕ και έδιναν πληροφορίες στον ΔΣΕ, εξασφάλιζαν στο μέτρο του δυνατού εφόδια και ενεργούσαν μικροαποστολές οι περίφημοι Καπαπίτες, ο ΕΣ λυσούσε να τους βρει, δεν υπήρχαν στρατοδικεία γι αυτούς, άμεση εκτέλεση.

    Ερμής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Για τα ΚΠ να προσθέσω οτι ενεργούσαν συλλέγοντας πληροφορίες για τις κινήσεις του στρατού και της χωροφυλακής και τις έδιναν στους αντάρτες.

    ΜΑΔ = Μονάδες Αποσπασμάτων Διώξεως. Ήταν σαν τα ΜΑΥ μόνο που έφεραν πιό ελαφρύ οπλισμό και αποστολή είχαν την καταδίωξη κομμουνιστών και ανταρτών του ΔΣΕ. Κάτι σαν να λέμε κυνηγοί κεφαλών του ΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Βέβαια υπήρχαν πληροφοριοδότες και στις γραμμές του ΔΣΕ (ανάλογες των ΚΠ) του ΕΣ, αναφέρω δύο περιστατικά που ξέρω:

    1. Στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα έντυναν ανθρώπους τους πομάκικα και τους έστελναν στην Βουλγαρία για να μαθαίνουν πληροφορίες, οι άνθρωποι αυτοί κινούντο σαν νομάδες ή σαν πρόσφυγες και μπαινοέβγαιναν στα σύνορα.

    2. Στις εκκενώσεις των χωριών άφηναν κάποιους (κυρίως τσοπάνηδες) οι οποίοι ήταν γνωστό ποιοί ήταν και πως ήταν ντυμένοι από Α2, έτσι όταν έβλεπαν συγκεντρώσεις ανταρτών οδηγούσαν κατάλληλα τα κοπάδια τους, όταν εμφανιζόταν ο "γαλατάς" (αναγνωριστικό αεροπλάνο) εντόπιζε από το κοπάδι, που ήταν οι αντάρτες και μετά ακολουθούσε βομβαρδισμός ή επίθεση αεροπορική ή επίγεια.

    Φυσικά η τύχη των πληροφοριοδοτών του ΕΣ είχαν την ίδια τύχη που έδειχναν και στους Καπαπίτες ο ΕΣ, χωρίς έλεος εκτέλεση, υπάρχει περίπτωση πομάκου (πράκτορα) που τον έγδαραν.


    Αιολος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πιθανά να είναι ακραίο, πιθανά να μη ακριβολογούσαν αυτοί που μου το μετέφεραν, γεγονός είναι ότι οι πλορηφοδιοδότες και από τις δύο πλευρές δεχόντουσαν τα σκληρότερα αντίποινα.

    Αίολος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η ΟΠΛΑ ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΚΑ

    Σύμφωνα με τον Περικλή Χουλιάρα, πολλοί Αρχειομαρξιστές στην περιοχή Φθιώτιδας και Τριχωνίδας, που ανήκαν ενεργά στο ΕΑΜ και είχαν καταταγεί στον ΕΛΑΣ, δολοφονήθηκαν λίγο πριν από την απελευθέρωση από τη γερμανική κατοχή. Εκατοντάδες Αρχειομαρξιστές αγωνιστές πολέμησαν στις γραμμές του ΕΛΑΣ, με την ψευδαίσθηση της μετατροπής του σε «πραγματικό λαϊκό στρατό στην υπηρεσία της προλεταριακής υπόθεσης». Ανταμείφθηκαν με το στιλέτο, το ρόπαλο και τις σφαίρες των ΟΠΛΑτζήδων.

    Φυσικά δεν αμφισβητείται πως εκτελέστηκαν και κάποιοι από το «αντίπαλο» στρατόπεδο (χαφιέδες, συνεργάτες των Γερμανών κ.λπ). Όμως κι εδώ η υπερβολή έφτασε στο σημείο να έχουν ξεπεραστεί κατά πολύ τα όρια ανάμεσα στην «απόδοση δικαιοσύνης» και την ανεξέλεγκτη τρομοκρατία των πιστολέρο του κόμματος.


    ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. H ΟΠΛΑ ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΚΑ
    Στην πραγματικότητα η Ο.Π.Λ.Α. (Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών) αποτελούνταν από δολοφόνους και βασανιστές στην υπηρεσία του ΕΑΜ και των κρατιστικών επιδιώξεων του κομματικού μηχανισμού του ΚΚΕ. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις τριών απ’ αυτούς τους αρχιδήμιους, ενός Παρασκευά στην Καισαριανή, του ονομαζόμενου Μπάρμπα (Γιώργου Κοζάνη) στον Πειραιά και του Β. Μπαχάρα ή Πιέρο
    http://a-las-barricadas.forumgreek.com/t54-topic

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ξέρανε ότι ήταν επαναστάτες και γιατί ήταν επαναστάτες τους σκότωναν», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Στίνας στο βιβλίο του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ -ΟΠΛΑ. Η δολοφονία πάλι των παλιών στελεχών ήταν ένα σαφές μήνυμα: Η διαφωνία είναι έγκλημα και τιμωρείται με θάνατο. Εν όψει λοιπόν, της παράδοσης του ελλαδικού χώρου, το έδαφος έπρεπε να μείνει «καθαρό». Αυτό που δεν πρόλαβε ή δεν μπόρεσε να κάνει η Χ του Γρίβα ανέλαβαν να διεκπεραιώσουν τα αποβράσματα που είχαν ενταχθεί στην ΟΠΛΑ, με τις οδηγίες και κατευθύνσεις του κόμματος. Ο Μπαρτζιώτας, μέλος τότε του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, καυχιόταν ότι «σκοτώσαμε περισσότερους από 800 τροτσκιστές», βαφτίζοντας προφανώς οποιονδήποτε διαφωνούντα έβγαζαν από τη μέση σαν τροτσκιστή
    ΑΥΤΑ ΛΕΝΕ ΟΧΙ ΟΙ ΔΕΞΙΟΙ ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΡΧΕΙΟΜΑΡΞΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑΝ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΤΗΣ ΟΠΛΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μάλιστα, θα απαντήσουμε και εδω σημειακά:

    1) Δεν νομίζω να υπήρχαν τόσοι πολλοί τροτσκιστές σε ένοπλο αγώνα όσοι λες..΄Θέλω να μάθω σε παρακαλώ πότε το είπε αυτό ο Μπαρτζιώτας που ουδέποτε ήταν μάχημο στέλεχος αλλά γιατρός...

    2) Γνωρίζεις ότι σε κείμενο των αρχειομαρξιστών αναφέρεται ότι το ΕΑΜ προδίδει την πάλη των ταξεων σκοτώνοντας τα τέκνα των εργατών της Γερμανίας? Δηλαδή εσύ μπορείς να μου πεις τώρα έαν αυτούς θα τους θεωρούσες προδώτες ή όχι

    3) Θα πω για μια ακόμα φορά ότι η ΟΠΛΑ χτυπούσε μόνο συνεργάτες των Γερμανών, σε αυτούς μπορεί να σκοτώθηκαν και λανθασμένα άνθρωποι αθώοι όμως αυτό δεν την καθιστά την δαιμονική οργάνωση που παρουσιάζεις...

    4) Η ΟΠΛΑ εκτελούσε αυστηρά και ΜΟΝΟ κατόπιν εντολής λαικών δικαστηρίων του ΕΑΜ, τα λαικά δικαστήρια αποτελούνταν από ΠΟΛΙΤΕΣ, δεν ήταν όλοι οί πολίτες αυτοί ΚΚΕ και δεν συνδέονταν με το ΚΚΕ όλοι. Επίσης ήταν το ΕΑΜ και όχι το ΚΚΕ που καθοδηγούσε την ΟΠΛΑ και μην τα ταυτίζεις τόσο πολύ στο μυαλό σου...

    5) Οι σημερινοί τροτσκιστές κατηγορούν μέχρι και το ΕΑΜ για την εκτέλεση του Πουλιόπουλου που εκτελέστηκε από τους Ιταλούς. Επίσης έχουν την γνώμη ότι ο Μπεζεντάκος εκτελέστηκε από τον Σταλιν, τι τους καθιστά αξιόπιστους για την ΟΠΛΑ????

    6) http://a-las-barricadas.forumgreek.com/t54-topic

    Το λίνκ σου αυτό είναι ένα φόρουμ, δεν καταλαβαίνω γιατί αποτελεί αποδεικτικό ιστορικό στοιχείο...

    7) Η ΟΠΛΑ το 1945 ήταν σε ανενεργεία πως σκότωσε όλους όσους αναφέρει ή φοβερά ιστορική πηγή anarchypress ???

    8) O Άγις Στίνας υπήρξε μέλος της οργάνωσης Μπολσεβίκος που υποστήριζε ότι η ΕΣΣΔ έπρεπε ιστορικά να ηττηθεί από τον Χίτλερ ! Λοιπόν για ποιόν λόγο είναι αντικειμενικός? Μετά να σε ρωτήσω κάτι? Εαν σε εμπόλεμη κατάσταση μια οργάνωση σε κατηγορεί για προδωσία δεν γίνεται αντίπαλός σου? Δηλαδή οι εκκαθαρίσεις του Poum στην Ισπανία, η επίθεση στον ηλεκτρικό σταθμό της Βαρκελώνης και η σύγκρουση με τις διεθνής ταξιαρχίες, είναι κομμάτι της ιδεολογικοπολιτικής πάλης και οι τυχόν συγκρούσης με τον ΕΛΑΣ δεν είναι ??? Τι σόι συλλογισμός είναι αυτός? Δηλαδή ο ΕΛΑΣ δεν ήταν στρατός ? Δεν επρεπε να φυλάει τα ιδεολογικά του στερεώματα??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 3) Θα πω για μια ακόμα φορά ότι η ΟΠΛΑ χτυπούσε μόνο συνεργάτες των Γερμανών, σε αυτούς μπορεί να σκοτώθηκαν και λανθασμένα άνθρωποι αθώοι

      Επιτέλους αφήνεις και ένα μικρό, απειροελάχιστο ενδεχόμενο να την πληρώσαν και κάποιοι αθώοι από την ΟΣΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, γιατί στο "Από τη δράση της ΟΠΛΑ" γράφεις:

      Συμβουλευτικά και με τα 53 χρόνια που έχω στους ώμους μου θα σας πω και αυτό: Μην αναζητάτε ηθικά πταίσματα της αριστεράς για την Κατοχή και τον Εμφύλιο

      Διαγραφή
  12. Εάν μου απαντήσεις σε παρακαλώ μην είναι με τσιτάτα του indymedia ή του anarchypress γιατί δεν είναι ιστρία αγαπητέ μου έιναι απλά μια γνώμη. Εαν ή δική μου γνώμη είναι ότι ο Τρότσκι ήταν ακόλουθος του Διαβόλου είναι και στοιχείο ιστορίας ?

    ΥΓ Ονόματα δεν βρήκα και αποκλείεται να βρεις και εσυ. Οι ΟΠΛΑτζήδες χρησιμοποιούσαν ψευδώννυμα και γνώριζαν ελάχιστα για τα άλλα μέλη της ΟΠΛΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πάντως το ΕΚΧΦ έχει και έγγραφα των αρχειομαρξιστών και ΚΑΜΙΑ καταγγελία τους για τέτοια εγγλήματα... Δηλαδή τότε γιατί δεν τα κατάγγελαν στον ελληνικό λαό αυτά τα εγκλήματα ??? Δεν είχαν διάθεση ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εγκληματα με γγ ? για αυτό το έγκλημα ζητάμε συγγνώμη ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γράφει ο κ. Χρήστος Σαρτζετάκης ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και τεκμηριώνει με σαφήνεια :
    ΣΥΜΜΟΡΙΤΟΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
    " Δεν επρόκειτο λοιπόν περί καταστολής ανταρσίας «αδίκως διωκομένων δημοκρατικών Ελλήνων πολιτών»(!), όπως με ύστερίαν διαλαλεί συνεχώς η κομμουνιστική προπαγάνδα, αλλά περί καταστολής στάσεως, έξωθεν υποκινηθείσης και κατευθυνομένης με πειθήνιον εκτελεστήν το κόμμα «του εγκλήματος και της Εθνικής προδοσίας» κατά τον επιτυχέστατον ιστορικόν χαρακτηρισμόν δια το Κ.Κ.Ε. της εποχής εκείνης του αειμνήστου Γεωργίου Παπανδρέου, αρχηγού του Δημοκρατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, Πρωθυπουργού της απελευθερώσεως, του μετέπειτα θρυλικού «Γέρου της Δημοκρατίας». Ούτε φυσικά επρόκειτο περί «εμφυλίου πολέμου». Οι έχοντες Ελληνικήν παιδείαν γνωρίζουν, ότι ο «πόλεμος» κυριολεκτείται μόνον από διαμάχης μετά ξένων, ποτέ μετά ομοφύλων, πολέμιοι είναι μόνον ξένοι και ο πόλεμος μόνον με ξένους διεξάγεται, ενώ διαμάχη και αντιπαράθεσις προς ομοφύλους ονομάζεται «στάσις». Λέγει χαρακτηριστικώς ο Πλάτων, κατά λέξιν, « ... λέγω δε τα δύο, το μεν οiκεiον και ξυγγενές, το δε αλλότριον και 'οθνειον। Απο μεν ουν τα του οικείου έχθρα στάσις κέκληται, από δε τα του αλλοτρίου πόλεμος» (Πολιτεία, 470 Β).


    Και η στάσις αυτή έχει όνομα. Το αντλεί από τις κείμενες διατάξεις της Ποινικής νομοθεσίας.

    Η απόπειρα βιαίας μεταβολής του πολιτεύματος της χώρας (όπως εν προκειμένω από ελευθέρου δημοκρατικού εις καταπιεστικόν κομμουνιστικόν) συνιστά το κακούργημα της εχάτης προδοσίας [ άρθρον 123 § 2 του προϊσχύσαντος μέχρι και του 1950 Ποινικου Νόμου, αρθρον 134 § 1 Β β του ισχύοντος Ποινικού Κώδικος].

    Η Επιχείρησις βιαίας αποσπάσεως εδάφους απο το ελληνικόν κράτος (οπως εν προκειμένω της Μακεδονίας μας) συνιστά το κακούργημα της προδοσίας (επιβουλής της ακεραιότητος) της χώρας [ αρθρον 123 § 4 Ποινικού Νόμου, αρθρον 138 § 1 Ποινικού Κώδικος ]. Η δε συμφωνία η ένωσις με άλλους (ένα ή περισσοτέρους) προς διάπραξιν συγκεκριμένων κακουργημάτων (όπως τα προκείμενα) συνιστά το έγκλημα της συμμορίας [αρθρον 57 Ποινικού Νόμου, άρθρον 187 § 1 Ποινικού Κώδικος.]Και ας προστεθεί εδώ ότι δεν πρόκειται περί ιδιαιτερότητος της Ελληνικής Ποινικής Νομοθεσίας, παλαιάς και ισχυούσης. Διότι τα ίδια εγκλήματα με τους ιδίους χαρακτηρισμούς και τας ιδίας αυστηράς κυρώσεις προβλέπουν και αι ξέναι ποινικαί νομοθεσίαι, όλων των πολιτισμένων χωρών.

    Εθνοπροδόται και προδόται της χώρας, λοιπόν, και συμμορίται υπήρξαν, κατά τον μόνον δυνατόν και επιστημονικώς ακριβή χαρακτηρισμόν, οι αποτελέσαντες τον ψευδώνυμον «Δημοκρατικόν Στρατόν».


    Επομένως και ορθότατα εχαρακτηρίζοντο ανέκαθεν ως «συμμορίαι» και εγίνετο λόγος συνεκδοχικώς περί «συμμοριτοπολέμου», εξ αιτίας δε της αποκλειστικώς από το Κ.Κ.Ε. ποδηγετήσεώς των, περί «κομμουνιστοσυμμοριών» και «κομμουνιστο-συμμοριτοπολέμου».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΗ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΚΕ Η ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΑΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΛΑΥΒΟΥΣ ΤΟ ΗΘΕΛΑΝ ΟΙ ΤΟΥ ΚΚΕ
    «Στη Βόρεια Ελλάδα ο μακεδόνικος λαός τα έδωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν τον θαυμασμόν. Δεν πρέπει να υπάρχει καμμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του Δ.Σ.Ε. και της λαϊκής επανάστασης, ο μακεδόνικος λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάσταση του, έτσι όπως τη θέλει ο ίδιος, προσφέροντας σήμερα το αίμα του για να την αποχτήσει. Παράλληλα το ΚΚΕ πρέπει ριζικά να βγάλει απ’ τη μέση όλα τα εμπόδια, να χτυπήσει όλες τις μεγαλοελλαδίτικες σωβινιστικές εκδηλώσεις και τα έργα που προκαλούν δυσαρέσκεια και δυσφορία μέσα στο μακεδονικό λαό και έτσι βοηθούν τους διασπαστές στην προδοτική δράση τους, ενισχύουν το έργο της αντίδρασης».

    Πηγή: 5η ολομέλεια της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε σχετικά με την δημιουργία ανεξάρτητου Μακεδονικού κράτους, Ιανουάριος 1949 http://politikokafeneio.com/dse/dse64.htm

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Τα τελευταία δύο σχόλια τολμώ να πω πως μοιάζουν με σοφίσματα εποχής ...

    1) Ο Σαρτζετάκης γνωρίζουμε όλοι οτι κατάγονταν απο φιλοβασιλική οικογένεια και είχε στρατιωτικές ρίζες. Οι απόψεις του είναι ανάλογες και παραμένουν αποψεις και όχι ντοκουμέντα

    2) Κανένας δεν προσπάθησε να ανατρέψει κανένα καθεστώς. Η συμφωνία του Λιβάνου προέβλεπε ορισμένα πράγματα και δεν τηρήθηκε. Αντίθετα στα εσωτερικά επενέβησαν οι Άγγλοι και όρισαν εκείνοι πότε και πώς θα διενεργηθούν εκλογές.

    3) Γέρος της Δημοκρατίας ήταν ο Ππαπανδρέου που έφερε τους Άγγλους να κάνουν κατοχή στην Ελλάδα έτσι ...ωραία... το πιάσαμε...

    4) Εμφύλιος πόλεμος υπήρξε και στην αρχαιότητα, ο μεγάλος πελοπον/κός ανάμεσα σε Αθήνα και Σπάρτη. (για τους ανιστόρητους)

    5) Η 5η ολομέλεια μίλαγε για αυτοδιάθεση του σλαβικού στοιχείου και ΜΗΝ ΓΡΑΦΕΤΕ ΜΠΟΥΡΔΕΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ..

    6) Την Μακεδονία αν θυμάστε καλά από το λύκειο, οι Γερμανοί την χάρισαν στην Βουλγαρία...

    ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΣΟΦΙΣΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΕΡΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ... ΕΙΝΑΙ ΔΕ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟ ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Meno se perioxi tis Athinas pou stin Katoxi kai Emfilio itan apo tis "kokkines" perioxes. Kapia stigmi matheftike stous Elasites tis perioxis oti "katevike" krifa enas pou itan apo tin perioxi(kai os tote den tolmouse giati stin Athina kikloforouse me stoli SS), gia mploko...O Pateras mou pige spiti tou nixta ton vrike , ton afoplise , tou vrike lista me onomata pou itan 5ow stin sira(O Pateras mou...gia ta "peretero"), kai ton paredose se elasites gia na ton pane gia anakrisi mipos ixe plirofories gia aes perioxes klp. Den ton pigan pote sto frourarxio..Ton "fagane" ston dromo. Meta ta dekemvriana i Mana tou skotomenou mesa ston pono tis kai agramati opos itan fonaze stin diki :"Ti sou ekane kakourge to pedaki mou(oi dikoi tou pistevane panta oti ekinos ton skotose..) , 4 xronia sta ss itan!
    O Pateras mou itan apo tous "kakous" tis OPLA kai perase pola xronia se filakes(me arketes katadikes is thanaton). Pethane sta mesa tou '90
    PROFORIKI MARTIRIA.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αν θέλετε μου δινετε το όνομά του και ψάχνουμε στοιχέια. Φυσικά τέτοια πράγματα συνέβαιναν και στον ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ αν και να ξερετε οτι η συντριπτική πλειοψηφια που αυθαιρετουσε επι κατοχής βρέθηκε με ταυτοτητες της Ιντελιτζενς Σερβις τελικα στα Δεκεμβριανα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βλέπω ερευνάτε πολλά πράγματα. Ψάχνω διακαώς να μάθω για τον θείο μου. Ποια η τύχη του. Στο χωριό πολλα ακούγονται, ΟΠΛΑ, ΕΛΑΣ κλπ αλλα τίποτα. Πουθενα. Αν μπορούσατε να με βοηθούσατε θα το εκτιμούσα. Σας ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  20. Kalimera
    Efxaristo katarxin gia tin amesi apantisi pou dixni oti den ine ena "paratimeno" blog alla pou kapios asxolite sovara..
    Gia sto onoma tha to skefto kai en kero tha ta poume. Pantos gia tous Ellasites pou fagane ton xafie o Pateras mou pou mou ixe diigithi tin istoria den ixe kratisi kakia , mono pou pou elege oti tin dedomeni stigmi o sigekrimenos tha itan pio xrisimos gia na sothi kosmos os zwntanos.
    Kati allo twra.. Exw mia fotografia pou fenete o V.Mparziotas katatheti stefano se ena mnimio , ta grammata apo piso ine svismena kai ta mona pou diavazonte ine : "ekmerous" "EAM" "9-45" kai "mnimia" kai to onoma to ipotheto apo to sintrof vas(SVISMENO)tzotas pou diavasa...
    Mipos iparxi periptosi na kseroume apo pou mpori na ine i fotografia? Exi poli kosmo stin foto
    kai ikonizete kai o Pateras mou timitiki froura
    plai sto mnimio..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Εαν θέλετε την σκαναρετε και μου την στελνετε στο μεηλ μου aastenu@gmail.com. Είτε κανονίζουμε να συναντηθούμε. Ότι προτιμάτε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Απαντήσεις
    1. Επειδη θελω να ενημερωθω πανω στο ποιος σκοτωσε τον ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟ ΣΠΕΡΑ και προσφατα διαβασα οτι αποκεφαλιστηκε απο την ΟΠΛΑ το 43,θα ηθελα να ρωτησω εαν οι πηγες σας λενε οτι αυτο αληθευει η ειναι παραπληροφορηση.

      Διαγραφή
  23. Δώστε μας λιγα ακομη στοιχεια για να ερευνησουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Kωνσταντίνος Σπέρας:

    Παλιό μέλος του ΣΕΚΕ που διαγραφηκε το 1920 για "ύποπτη και αντικομμουνιστική δράση", πράγμα που επιβεβαιώνει η αργότερα δράση του. Πριν την κατοχή ο Σπέρας υπήρξε μέλος του φασιστικού Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας (γνωστό υποστηρικτικό μηχανισμό και του Μεταξα)το 1930. Επίσης αρθρογαφούσε στην Εθνική Σημαία. Κατά την κατοχή ο ΕΛΑΣ τον υποψιάζονταν για φιλοναζιστική ακι δοσιλογική δράση. Ο Σπέρας συνεργάζονταν ακόμα με το ΕΚΕ (που είχε μετατραπεί σε φωλιάδοσιλόγων), με στελέχη του ΕΔΕΣ Αθηνών και με τον Κουκμάδη, γνωστό χαφιέ των Ναζί. Το 1943 τον συνέλαβε ο Ορέστης Μακρής του ΕΛΑΣ και όχι η ΟΠΛΑ. Τον πέρασαν από λαικό δικαστηριο και τον εκτέλεσαν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Oberon μπορείς να μου πεις ποια είναι η πηγή σου σε παρακαλώ ;;;

    Ο Σπέρας ήταν συνεργάτης της Ειδικής ασφάλειας,απεργοσπάστης,μάρτυρας κατηγορίας,μέλος φασιστικού κόμματος,υπεύθυνος στο συνδικαλιστικό.
    έχω για τα πάντα μαζέψει στοιχεία.Ότι θέλεις πες μου...

    Ο Κουκμάδης πέρασε στον ΕΛΑΣ,και μετά στον ΔΣΕ,δεν ήταν χαφιές,αλλά αξιωματικός του εθνικού στρατού.

    Τι πηγές χρησιμοποιήσες;
    που ξέρεις ότι ήταν ο Ορέστης Μακρής του ΕΛΑΣ και όχι ο Μουντρίχας ;
    Τι είναι το ΕΚΕ ;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Οβερον την είδες την ανάρτηση μου?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Πηγές:

    Δημήτρης Λιβιεράτος:Κοινωνικοί Αγώνες στην Ελλάδα, 1923-1927,Επαναστατικές εξαγγελίες,εκδόσεις Κομμούνα, σελ. 131-132

    Η προσχώρηση του Σπέρα στο συντηρητικό συνδικαλισμό:"ΑΝΕΠΙΒΕΒΑΙΩΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ

    Άγις Στίνας:Αναμνήσεις, Ύψιλον,σελ.30

    http://metwpoistorias.blogspot.com/2009/07/blog-post.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Οκ σε ευχαριστώ.Όμως τις γνωρίζω αυτές τις πηγές.

    Ο Κουκμάδης πάντως δεν ήταν χαφιές,πέρασε στον ΕΛΑΣ ως ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΝΗΘΑΣ.
    Για τον καπετάνιο που εκτέλεσε τον Σπέρα,πιθανολογώ ότι μάλλον ήταν ο Αντρέας Μουντρίχας και ο όχι ο Ορέστης Μακρής,αλλά δεν έχω βρει δεδομένα...

    ότι παραπάνω έχεις πες μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Ένας Ορέστης που αναφέρεται στην εκτέλεση της ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη μήπως ε΄ναι γνωστό τι απέγινε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Χαφιές όπως οι πατεράδες (προς απορημένους)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Φίλος της Αλήθειας11 Οκτωβρίου 2013 στις 2:40 μ.μ.

    Για την εκτέλεση της ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη με τη δικαιολογία ότι οι αριστεροί στο σωματείο Ηθοποιών (από αντιζηλία) την κατηγόρησαν ως φιλενάδα του κατοχικού πρωθυπουργού Ράλλη τι έχετε να πείτε; Την εκτέλεσαν οι εκτελεστές της ΟΠΛΑ στην Ούλεν παρά λίγο με μπαλτά αλλά τελικά με σφαίρα στο κρανίο, (κάποιος Μακαρώνας). Στην κηδεία της ο αριστερίζων Σικελιανός έγραψε ποίημα.
    Μνήσθητι Κύριε: Για την ώρα που η λεπίδα του φονιά άστραψε
    κι΄ όλος ο θεός της Τραγωδίας εφάνει.
    Μνήσθητι Κύριε: για την ώρα που άξαφνα, κι οι εννιά αδελφές εσκύψαν
    να της βάλουνε των αιώνων το στεφάνι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Για την Ελένη Παπαδάκη έχουμε πει αλλου τη γνώμη μας, επίσης δεν εκτελέστηκε από την ΟΠΛΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Επειδή έχω ζωντανό παράδειγμα τον 90χρονο πατέρα μου ο οποίος υπήρξε στην ΟΠΛΑ και γνωρίζω πολύ καλά τη δράση της όσο αφορά την Αθήνα. Πραγματικά η ΟΠΛΑ ήταν το ξεκαθάρισμα της βρωμιάς και της σαπίλας. Οι ειδικές δυνάμεις θα έλεγα. Άξια παλληκάρια σωστά εκπαιδευμένα με τόλμη και αυταπάρνηση. Δεν ήταν τυχαίοι ήταν ΄προσεκτικά επιλεγμένοι.Τιμή και δόξα σε όλους τους κομουνιστές αγωνιστές. ΑΘΑΝΑΤΟΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Λάουρα ήταν προσεκτικά επιλεγμένοι, όπως ο καπετάν Ορέστης της πολιτοφυλακής Πατησίων, που επιδίδετο σε αυθαιρεσίες και πλιάτσικο και εν τέλει τον ξέκανε το ίδιο το εαμ, χρόνια μετά του φόρτωσε πως ήταν πράκτορας των Εγγλέζων. Αυτή η προσοχή όταν τον επέλεξαν ήταν πράγματι υποδειγματική.

      Διαγραφή
  34. Κριτήριο επιλογής δεν ήταν μόνο η πίστη στον αγώνα του ΕΛΑΣ ή το ότι ήταν ΚΚΕ. Ήταν ας πούμε και το γεγονός ότι δεν είχαν παιδιά ή οικογένεια να φροντίσουν. Όσο για το να ανάγεις μια περίπτωση σε γενικό κανόνα, έχω να πω ότι σαν σχήμα δεν είναι μόνο λάθος είναι και επικίνδυνο...

    Παρεπιπτόντως για τον Ορέστη των Πατησίων έχεουν γραφεί πολλές σελίδες και επειδή ντοκουμέντα εν μέσω Δεκεμβριανών δεν υπήρξαν ας δεχτούμε ότι δεν ήταν πράκτορας. Πολλοί υπήρξαν βέβαια. Ας δεχτούμε ότι ήταν θερμοκέφαλος. Τι λέει αυτό για το σύνολο της δράσης της ΟΠΛΑ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Αυτοί που δεν έχουν οικογένεια, είτε δική τους είτε γονείς είτε τίποτα είναι συνήθως τα αοβράσματα. Δεν είναι πως ανάγω μια περίπτωση σε γενικό κανόνα, κάνω ωστόσο μια σκέψη: Αν η Παπαδάκη άκουγε τις συμβουλές φίλων και έφευγε στην "ελεύθερη ζώνη" θα σωζόταν και εγώ σήμερα, όπως και πολλοί άλλοι, δεν θα γνωρίζαμε για τον Ορέστη. Και όμως η Παπαδάκη δεν ήταν το μοναδικό θύμα του Ορέστη. Ατυχή συγκυρία? που το επιφανέστερο θύμα των δεκεμβριανών ήταν στην ίδια περιοχή με έναν "θερμοκέφαλο" όπως τον αποκαλείς. Θερμοκέφαλος δεν ήταν και ο δολοφόνος του Ψαρρού? ακόμα ένα αντιπρωσοπευτικότατο θύμα της αριστεράς. Πόσοι θερμοκέφαλοι και πόσοι Παπαδάκηδες ή Ψαρροί ήταν στην ίδια περιοχή εν μέσω δεκεμβριανών? Ίσως σου ακούγετε πεζή η σκέψη μου, είναι όμως κυνικό να είναι όλλοι "θερμοκέφαλοι". Κατά την γνώμη μου είναι παράδειγμα που μαρτυρεί το σύνολο της δράσης της οπλα.

    Χαίρομαι πάντως που δεν δέχεσαι την καθολική άποψη της αριστεράς περί πρακτόρων, ούτε εγώ την πιστεύω. Μιας και δεν υπάρχουν όπως λες, ντοκουμέντα εν μέσω Δεκεμβριανών, δεν μπορείς να λες αβασάνιστα ότι η Παπαδάκη εκτελέστηκε σε απόσπασμα, ούτε να αρνιέσαι ασυζητητί πως ένας "θερμόαιμος" διέταζε εκτελέσεις με τσεκούρι. Για τον Ορέστη έχουν γραφεί πολλές σελίδες, αλλά πουθενά δεν αναφέρεται το όνομα ή η δράση του στην κατοχή (για ευνόητους λόγους?).

    Δεν νομίζω επίσης πως είπα κάτι "επικίνδυνο".
    Επικίνδυνο είναι να δίνεις ηγετικές θέσεις σε ¨θερμοκέφαλους¨ ορέστηδες.
    Επικίνδυνο είναι να κολλάς ,σε εμφυλιακό ή όχι κλίμα, σε κάποιον την ρετσινιά του προδότη με αβάσιμα στοιχεία.
    Επικίνδυνο είναι να παραποιείς ή να θάβεις τα λάθη του παρελθόντος και να μην μαθαίνεις απ αυτά, γιατί θα είσαι έτοιμος να τα ξανακάνεις ανα πάσα στιγμή.
    Εκτός αν το "επικίνδυνο" πήγαινε προσωπικά οπότε πάω πάσο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα το πω μια τελευταία φορά όχι για εσάς αλλά γιατί βαρέθηκα να λέω 40 φορές το ίδιο πράγμα.

      1) Το να τοποθετούμε πρόσωπα και καταστάσεις εκτός ιστορικού πλαισίου είναι ΣΦΑΛΜΑ τελεία και παύλα. Δηλαδή, ο Ορέστης εκτέλεσε την Παπαδάκη. Άρα ήταν κακός άνθρωπος. ΟΧΙ Ο Ορέστης και η ΟΠΛΑ εκτέλεσαν και την Παπαδάκη η οποία κυκλοφορούσε με γερμανούς αξιωματικούς. Οι Μακί, οι γιουκσλάβοι παρτιζάνοι και οι Ιταλοί αντάρτες ΕΚΑΝΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ. Σε έναν πόλεμο γυναίκα που πάει με τον κατακτητή για τον Χ λόγο δεν εξετάζεται ως ξεχωριστή περίπτωση. Τι να κάνουμε τώρα. Δεν υπάρχει χρόνος και δυνατότητα. Λέγεται πόρνη και αντιμετωπίζεται ως τέτοια. Μπορεί η Παπαδάκη να ήταν ερωτευμένη με έναν Γερμανό αξιωματικό. Λοιπόν ΟΧΙ στην Αθήνα της Μέρλιν, της Γκεστάπο, της πείνας και του θανάτου ΔΕΝ επιτρέπεται ο έρωτας με τον κατακτητή γιατι απλά κανείς δεν ζει μια κανονικότητα ούτε κρίνει με όρους κανονικότητας.

      2) Γενίκευση = Ο Ορέστης ήταν δολοφόνος, ο Ορέστης ανήκε στην ΟΠΛΑ άρα όλη η ΟΠΛΑ ήταν δολοφόνοι. Αυτό εύκολα μπορέι να αναχθεί και στο εξής: Ο Χ Εβραίος αποθησαυρίζει χρήματα άρα όλοι οι Εβραίοι είναι τσιγκούνηδες. Το κλασσικό σχήμα του Εμπόρου της Βενετίας...

      3) Δεν θέλω ΚΑΝ να σχολιάσω την αρλουμπολογία του ότι όποιος δεν έχει οικογένεια είναι απόβρασμα. Είναι μια ακόμα γενίκευση.

      Αυτά χωρίς ίχνος προσωπικής επίθεσης

      Διαγραφή
  36. Οι συνθήκες που έδρασε η ΟΠΛΑ όπως γνωρίζουμε ήταν πολύ δύσκολες.Εκείνο που κατέχω είναι πως έδρασε δίκαια αν και έπρεπε να ξεμπερδεύει με πολλούς ακόμα.Εμείς κρίνουμε καθισμένοι σε έναν υπολογιστή εκείνοι δρούσαν βάζοντας μπροστά τη ζωή και την οικογένεια τους.Γιατί είχαν οικογένειες,γυναίκες,παιδιά,μάνα,αδέρφια.Ξεκαθάρισαν πολύ σαπίλα έπρεπε κι άλλη.Όσο για τον Ορέστη πολιτοφύλακας ήταν όχι καπετάνιος αυτά έχουν ξεκαθαρίσει μέσα από μαρτυρίες συντρόφων.Όταν διαπιστώθηκε τι ρόλο είχε του συμπεριφέρθηκαν αναλόγως και καλά έπραξαν.Όσο κι αν παλεύουν να ταιριάξουν τα γεγονότα η αλήθεια πάντα φαίνεται.ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΟΠΛΑ, ΔΣΕ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟ ΚΚΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Οι συνθήκες που έδρασε η οπλα ήταν δύσκολες όπως και η εποχή ήταν δύσκολη, δεν μου λέει κάτι αυτό.
    Το δίκαια που λες είναι πολύ σχετικό. Ο δοσιλογισμός δεν καταπωλεμίζετε με την βία και χωρίς σύνεση, αλλιώς αφανίζονται κυρίως οι αθώοι. Ανάμεσα σε αυτούς που δεν πρόλλαβε να ξεκάνει ήταν και εαμίτες όπως ο Γιώργος Σημίτης? γιατί δεν νομίζω να απέχει πολύ από τους λοιπούς δοσίλογους. Εν ολίγοις η ένταξη στον εαμ έδινε μια μορφή "αμνηστίας" σε κάποιον προδότη.
    Το ότι καθόμαστε στους υπολογιστές είναι επειδή έχουμε υπολογιστές, τότε δεν είχαν. Η κάθε εποχή έχει τις ιδιαιτερότητές της υπό πολλές έννοιες.
    Ναι φυσικά και είχαν οικογένειες, πολλοί απ αυτούς τουλάχιστον, και εννοείτε πως στα τόσα μέλοι είναι αδύνατον να μην είχε κανείς δικούς του ανθρώπους.
    Για τον Ορέστη που λες, τι ρόλο είχε τελικά πράκτορας ή κατακάθι? Πάντως ακόμα και να μην το πειράζανε, δεν νομίζω πως είχε να κάνει τίποτα χειρότερο στην αριστερά απ ότι έκανε.
    Ναι έχεις δίκιο,οσο κι αν παλεύουν να ταιριάξουν τα γεγονότα η αλήθεια πάντα φαίνετε. Πάντως ειλικρινά και χωρίς επιθετικη στάση, όταν λες "τιμή στο κκε" 'εχοντας ως παράδειγμα την δράση του σε μια απ τις μελανότερες σελίδες της ελληνικής ιστορίας, δεν μπορώ παρά να σε δω ως "φανατισμένη από άγνοια". Το φαινόμενο του δοσολογισμού ήταν που μας έβαλε στον εμφύλιο? δεν νομίζω. το θέμα εξουσίας, πολιτικής ή ατομικής ήταν.

    Oberon τελικά η Μερκούρη και η Ντιριντάουα τι ήταν, πόρνες ή πατρώτισες?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Δεν συνηθίζω να κατηγοριοποιώ τους ανθρωπους ως μαυρο -άσπρο. Η Ντιριντάουα ήταν στέλεχος του ΕΑΜ και σίγουρα περισσότερο πατριώτισσα από ότι η Παπαδάκη. Πλήρωσε ακριβά τη δράση της κατά των Γερμανών. Η Μερκούρη ήταν εξαιρετική ηθοποιός, της αναγνωρίζω έργο ως υπουργό πολιτισμού αλλά και κάποια συνεισφορά στον αντιδικτατορικό αγώνα. Το ότι ήταν με το ΠΑΣΟΚ μου λέει ασφαλώς κάτι αλλά το έργο της δεν μπορώ να το παραγνωρίσω. Ήταν η εποχή βέβαια που το ΠΑΣΟΚ αυτοπροβάλλονταν ως αριστερό και ως φιλολαικό. Φυσικά ο βαθύς πυρήνας της πολιτικής του ήταν αστικής στόχευσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Ντιριντάουα ήταν στέλεχος του εαμ για αυτό ήταν περισσότερο πατριώτισσα από την Παπαδάκη. Σε διόρθωσα. Μοναδικό κριτήριο πατριωσύνης για σένα είναι η ένταξη κάποιου στο εαμ. Όταν λες πλήρωσε ακριβά εννοείς με την ζωή της όπως η Παπαδάκη? Την δικάσαν ως δοσίλογο και την αθώωσαν δεν την καταδίκασαν αμέσως σε θάνατο. Το μεγαλείο δικαιοσύνης της αριστεράς.
      Δεν σε ρώτησα για την Μερκούρη αν ήταν μεγάλη ηθοποιός ή αν έκανε έργο σαν υπουργός. Η Παπαδάκη ήταν πολύ μεγαλύτερη ερμηνεύτρια απ την Μερκούρη. Εγώ ρώτησα για δοσιλογισμό της Μελινάρας αλλά είπαμε αν ενταχτείς στο εαμ διαγράφονται όλλα, αν όχι αλίμονο σου.

      Διαγραφή
  39. Οσο για το ΚΚΕ και την μαύρη περίοδο έχω να πω αυτό: Εάν υπάρχει κάτι φωτεινό στην περιοδο της Κατοχής αυτό είναι το έπος της Εθνικής Αντίστασης και σε αυτό ο λαός, που βέβαια ήταν ο πρωταγωνιστής είχε μπροσταρη του τους κομμουνιστές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στην περίοδο της κατοχής ναι η Εθνική Αντίσταση, τώρα για τους κομουνιστές, άποψή σου. Εδώ όμως μιλάμε για εμφύλιο, υπάρχει μεγαλείο και στον εμφύλιο?

      Διαγραφή
    2. Εξαρτάται το πως εξετάζεις τον Εμφύλιο. Για εμάς δεν είναι απλά το "Έλληνες τουφεκάνε Έλληνες" για εμάς είναι η κορύφωση της ταξικής πάλης στην Ελλάδα και άρα ναι για την προλεταριακή τάξη και τα σύμμαχα στρώματά της ναι υπάρχει μεγαλείο.

      Διαγραφή
  40. Δεν θα συνεχίσω να συζητάω εάβ δεν προσέχετε τι διαβάζετε από αυτά που γράφουμε

    1) Δεν έχω ως κριτήριο πατριωτισμού τη συμμετοχή στο ΕΑΜ. Έχουμε κάνει αφιέρωμα και στην ΕΚΚΑ όπου καταχωρούμε την εκτέλεση Ψαρρού ως λάθος. Κριτήριο πατριωτισμού είναι η αντίσταση στους Ναζί. Δεν βλέπω πως αυτό το καλύπτει η Παπαδάκη και όχι η Ντιριντάουα.

    2) Οταν λέω πλήρωσε ακριβά εννοώ με ξύλο, εξορίες και φυλακές

    3) Με ρώτησες τη γνώμη μου για τη Μερκούρη και την είπα. Τα περί δοσιλογιμού δεν τα ξέρω και δεν ξέρω που τεκμηριώνονται. Περιμένω να τα τεκμηριώσετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 1)Η εκτέλεση του Ψαρρού είναι άδικη ενώ της Παπαδάκη όχι.Μάλιστα. Η Ντιριντάουα δεν πολέμησε ποτέ τους Ναζί. Εεε δεν βλέπω εγώ κάποια διαφορά ανάμεσα σε Παπαδάκη και Ντιριντάουα, εσύ βλέπεις εγώ όχι.

      2)Ξύλο, εξορίες, φυλακίσεις, δεν την σκότωσαν όμως.

      3)Σε ρώτησα συγκεκριμένα για την Μερκούρη στην κατοχή, νομίζω ήταν ξεκάθαρο. Δεν έχω να σου τεκμηριώσω κάτι γιατί πολύ απλά, αντίθετα με σένα, δεν θεωρώ πως είμαι σε θέση να κρίνω αν κάποιος είναι δοσίλογος (εκτός από καραμπινάτες περιπτώσεις). Είναι όμως γεγονός και σχεδόν το παραδέχτηκε και η ίδια, πως στην κατοχή ζούσε χλιδάτα, σίγουρα καλύτερα απ την Παπαδάκη. Χωρίς αυτό κατε με να την κάνει δοσίλογο. Αυτό για σένα δεν ισχύει για την Παπαδάκη,χωρίς να μπορώ να καταλάβω γιατί, προφανώς επιβεβεώνεται η άποψή μου για την ένταξη στο εαμ.

      Διαγραφή
    2. 1) Εαν ποτέ μπεις στον κόπο να διαβάσεις τα περί ΕΚΚΑ θα καταλάβεις γιατί έχει τεράστια διαφορά το ένα περιστατικό από το άλλο.

      2) Από ότι καταλαβάινω μόνο όσοι πολέμησαν με οπλο εντάσσονται στους αγωνιστές κατά των Ναζί. Μάλιστα.

      3) Εάν ποτέ πάς εξορία ή φυλακή για τα πολιτικά σου φρονήματα (που το απεύχομαι). Τότε εκστόμιζε το "εντάξει μωρέ την βίασαν, την έδειραν, την βασάνισαν, της στέρησαν 20 χρόνια ζωής, αλλά δεν πέθανε κιόλας."

      4) Εαν ΔΕΝ βλέπεις διαφορά ανάμεσα στις δύο. Δηλαδή σε ένα πατριώτη στέλεχος του ΕΑΜ και σε μια ηθοποιό που την κυκλοφορούν γερμανικά αυτοκίνητα και συνεστιάζεται με τον κατακτητή μπράβο. Μάλλον δεν θα βλέπεις διαφορά ούτε ανάμεσα στον Καραισκάκη και τον Κιουταχή. Αυτό λέγεται εθελούσια τύφλωση, εγώ δεν πάσχω από αυτή.

      5) Εσύ μίλησες για "δοσιλογισμό της Μελινάρας" άρα μην μας λες τωρα οτι δεν θες να εκφέρεις γνώμη. Απλα δεν μπορείς να βρεις κάτι για να μας πεις για τη Μελίνα. Εάν βρεις με χαρά θα το δημοσιεύσω να ξέρεις.

      Διαγραφή
    3. 1)Και πάλι δεν βλέπω την ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορά. Ναι Ψαρρός-Παπαδάκη κανένα κοινό μεταξύ τους εκτός απ το τέλος τους. Ο ένας είχε να δώσει στον αγώνα? Η άλλη στην τέχνη. Η εκτέλεση του Ψαρρού είχε ζημιά στο εαμ? το ίδιο και της Παπαδάκη.Και των δύο ήταν άδικος. Αν θες διευκρίνησε την διαφορά γιατί δεν το βλέπω.

      2) Δεν είπα αυτό, απλούστατα η Ντιριντάουα δεν πολέμησε ποτέ τους ναζί και με κανέναν τρόπο. Μπήκε στο εαμ λίγο πριν την απελευθέρωση, η δράση της περιορίζετε στον εμφύλιο.

      3)Αφού πρέπει να κάνουμε συγκρίσεις θα κάνουμε: Δεν είπα ποτέ πως την βίασαν, γνωρίζεις κάτι συγκεκριμένο? Επίσης δεν της στέρησαν επουδενί 20 χρόνια ζωής. Οι διώξεις της κράτησαν περίπου ως το 1949. Δεν έμεινε σακάτισα απ τις κακουχίες, δεν την παντρεύτηκε ανάπηρη ο γυναικάς Χατζηχρήστος, δεν εγκατέληψε την σκηνή κουρασμένη απ τις κακουχίες 30 χρόνια μετά.
      Την Παπαδάκη την χαστούκισε ο ανακριτής, της βγάλαν τα ρούχα πριν την σκοτώσουν. Αν δεν την σκότωναν δεν θα έλεγες σήμερα για την Παπαδάκη. Ας μην κάνουμε άλλο συγκρίσεις δεν σε παίρνει.

      4) Η Ντιριντάουα ήταν παντρμένη με δοσίλογο και κατηγορήθηκε και η ίδια. Αθώα να το δεχτώ, δεν κατέδωσε, όπως δεν κατέδωσε και η Παπαδάκη.Το την "κυκλοφορούν" είναι υπερβολή, αυτό θα έγινε σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και παραποιήθηκε έντονα. Όπως και το "συνεστιάζεται", δεν πήγαν ποτέ γερμανοί σπίτι της, ούτε αυτή πήγαινε στην γκεστάπο, εκτός αν ήταν να επέμβει για κάποιον, ούτε συνομιλούσε με κάποιους Γερμανούς γιατί ήταν ναζίστρια. Δεν επωφελήθηκε σε τίποτα η ίδια, ούτε ζούσε καλύτερα, ούτε είχε ρόλους στο θέατρο απ αυτό, ενώ είναι γεγονός πως έσωσε πολλούς πατριώτες. Δεν αμφισβητώ τις αρνητικές της εκδηλώσεις, όμως αυτές δεν άξιζαν σε καμοία περίπτωση την τιμωρία που επέβαλε η ΟΠΛΑ.

      5)Δεν μίλησα για δοσιλογισμό της Μελινάρας.
      Έχοντας ως κριτήριο τις φήμες απ τις οποίες κρίνεις την Παπαδάκη, ρώτησα, όπως και για την Ντιριντάουα, εφόσον υπάρχουν φήμες και για αυτές, να μου πεις τι ήταν.Δεν μου έδωσες απάντηση για την κατοχική της δράση και σου απάντησα ότι "ρώτησα για δοσιλόγισμό". Εδώ μάλλον κατάλαβες ότι είπα πως ήταν δοσίλογη. Όχι δεν το είπα γιατί απλούστατα δεν το γνωρίζω.Δεν την κάνει δοσίλογη το ότι ζούσε καλά ή χλιδάτα, υπάρχουν τόσες μαρτυρίες που λένε πως η Μερκούρη παρά την χλίδα της, βοηθούσε με διάφορους τρόπους Έλληνες, όπως υπάρχουν και μαρτυρίες που επιβαιβεώνουν πως η Παπαδάκη έσωζε πατριώτες απ τα νύχια της Γκεστάπο. Δεν βρίσκω κάτι επιλήψιμο. απλά σου χει κολλήσει με την Παπαδάκη και δεν διανοείσαι να δεις το αντίθετο.

      Διαγραφή
    4. 1) Ψαρρός: Άνθρωπος που πλήρωσε τα κακως κείμενα του υπαξιωματικού του
      Παπαδάκη: Γυναίκα που συναγελάζονταν με ναζί της εποχής και για το οποίο υπήρχαν μαρτυρίες.

      2) Την Ντιριντάουα δεν έδειραν? Δηλαδή στην ανάκριση στην Ασφάλεια δεν την βασάνισαν? Τι της έκαναν? Φυματίωση δεν έπαθε ? Δεν είχε συρίγγιο στο πόδι ? Αυτά τα καταμαρτυρούν συντροφοί της. Τα περί δοσιλογισμού ποιος?

      3) Τι θα πει "λέγεται" για τη Μελίνα. Για τον Μάο λέγεται ότι έτρωγε παιδιά. Το ξέρουμε ? Ισχύει ?

      4) Η Παπαδάκη που το ξέρουμε ότι χαστουκίστηκε? Το καταμαρτυρά ποιός? Κατά δεύτερον δεν ξέρω αν έχεις δει εικόνες της σωρού της αλλά είναι ντυμένη... Και.. μακιγιαρισμένη post mortem. Άρα προβλήθηκε και προπαγανδίστηκε...

      Τα περί συμπερασμάτων τα σκεφτηκατε που σας είπα? Εσείς χαρακτηρίσατε τους άκληρους ως παλιανθρώπους. Όσο για εκείνο το εμετικό όποιος δεν κράταγε όπλο δεν προσέφερε θα μας το διευκρινίσετε ή οχι ?

      Διαγραφή
    5. όσο για τα όσα είπα για τον βιασμό. Δεν εννοώ κατ νάγκη την Ντιριντάουα αλλά τις κρατούμενες-εξόριστες της εποχής. Μπείτε στον κόπο να διαβάσετε το σχόλιο ΟΛΟΚΛΗΡΟ.

      Διαγραφή
  41. Δεν καταλαβαίνω γιατί το παλεύεις "ανώνυμε" αφού όποια απάντηση κι αν πάρεις δεν σου είναι αρκετή. Αναφέρεσαι σε πέντε ονόματα εδώ τότε τόσοι άνθρωποι εκτελέστηκαν,βασανίστηκαν,φυλακίστηκαν όταν άλλοι τα είχαν βρει με δοσίλογους,χύτες και ταγματασφαλίτες και ζούσαν υπέροχα.Εσύ ψάχνεις να βρεις ψεγάδια σε ΟΠΛΑ, ΚΚΕ ΚΑΙ ΕΛΑΣ. Αν ζούμε και υπάρχουμε σε αυτούς το οφείλουμε.Στο λέω υπεύθυνα εγώ μια φανατισμένη με άγνοια. Πλην όμως υπερήφανη για τους αγώνες του πατέρα μου και των συντρόφων του που δεν λύγισαν σε ξένο και ντόπιο φασίστα κατακτητή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναφέρθηκα σε δύο ονόματα. Άλλοι τα είχαν βρει με δοσίλογους,χίτες,ταγματασφαλίτες και το εαμ ( συμπλήρωσα) και ζούσαν υπέροχα. Δεν ισχυρίζομαι σε καμία περίπτωση πως το εαμ ήταν δοσιλογικό, απλά το αναφέρω γιατί έτσι έγινε. Μιας και το λες έτσι αυτό το "Αν ζούμε και υπάρχουμε σε αυτούς το οφείλουμε." εεε όχι ας είμαστε λίγο ρεαλιστές: είτε υπήρχε η εθνική αντίσταση είτε όχι οι Γερμανοί θα φεύγαν απ την Ελλάδα στις 12 Οκτωβρίου του 1944, ούτε μια μέρα νωρίτερα, ούτε μια μέρα αργότερα. Και σίγουρα δεν θα ήμασταν λιγότερο ελεύθεροι σήμερα αν δεν αναλάμβανε "δράση" η ΟΠΛΑ. Κοίτα το άλλο που λες πως είσαι υπερήφανη είναι φυσικά δικαίωμά σου, δεν μπορώ να πω κάτι για αυτό, όταν όμως δεν μπορείς να δεις τα ψεγάδια, αν όχι σαν φανατισμένη, τουλάχιστον σίγουρα δεν μπορώ να σε δω ως ανττικειμενικό συνομιλητή. Άλλωστε όπως θεωρώ εγώ και ο κομουνισμός είναι ένα είδος φασισμού. Δεν τα λέω αυτα για να δημιουργήσω ένταση, απλά είναι γνώμη μου.

      Διαγραφή
    2. Περιμένω να ακούσω ποιος τα είχε βρει ταυτόχρονα με δοσιλόγους και ταγματασφαλίτες και το ΕΑΜ και ζούσε μια χαρά. Είμαι όλος αυτιά. Και δεν θέλω να ακούσω "Πολλοί" ή "Ο θείος μου ο Κώστας" ως απάντηση. Θέλω μια τεκμηρίωση.

      Μετά αυτό που κάνουμε μια υπόθεση για την ιστορία και βγάζουμε συμπεράσματα αντιλαμβάνεσαι πόσο λάθος είναι ??? Τι θα πει οι Γερμανοί θα έφευγαν σίγουρα τότε. Τότε γιατί οι Άγγλοι ζήταγαν από τον ΕΛΑΣ να εντέινει τις επιθέσεις και τις δολιοφθορές του το 1944?? Από βίτσιο ?? Αφού σύμφωνα με τα λεγόμενά σου ο ΕΛΑΣ δεν προσέφερε κάτι.

      Τέλος, μην ισχυρίζεσαι αντικειμενικότητα. Άσε το καλύτερα. Οι γενικέυσεις σου βγάζουν μάτι. Και γενίκευση = υποκειμενικότητα.

      Διαγραφή
    3. Επίσης, Το πολύπτυχο και βαθύ θέμα της ΟΠΛΑ δεν το λήξαμε έτσι με ένα γενικό άρθρο διάβασε κι εδώ:

      http://kokkinosfakelos.blogspot.gr/2013/10/1.html

      Διαγραφή
  42. Πράγματι, η ιστορική μοναδικότητα, το κάθε φορά συγκεκριμένο μιας ιστορικής διαδικασίας, δηλαδή η επιστημονική αναπαραγωγή του πραγματικού, έχει καταστρατηγηθεί, συνήθως σκανδαλωδώς όταν αφορά στην ιστορία των κοινωνικών αγώνων, έχοντας υποστεί την επενέργεια γενικεύσεων του τύπου να αποδίδεις ανιστορικά και ομογενοποιημένα αίτια στις ιστορικές πράξεις, να επιβεβαιώνεις διαχρονικές ιδεολογικές παραδοχές και να αναπαράγεις σχήματα σκέψης καθαγιασμένα από την κυρίαρχη ιδεολογία. Προμετωπίδα αυτών η προβολή του «εσωτερικού εχθρού», των κομμουνιστών, ως το διαρκές ιστορικό «κακό», ανεξαρτήτως συνθηκών και ιστορικών διαδικασιών, εκείνων που η κυρίαρχη ιδεολογία υπαγορεύει να εμπλέκονται ως ιστορική πολιτική τους έξη σε αιματηρές διαδικασίες που τις ονομάζουν επαναστάσεις (όπως αντιλαμβάνεται την επανάσταση και έχει την παράστασή της ένας εθνικόφρον πολίτης), ένα διαρκές στοιχείο πολιτικής συμπεριφοράς που δεν μπορεί παρά να επιβεβαιώνεται παντού και πάντα. Ό, τι και να δείχνει η επιστημονική έρευνα ο κομμουνιστής θα είναι πάντα αιμοβόρος. Και μάλιστα ως δια μαγείας απουσιάζει κάθε διάκριση μεταξύ του κομμουνιστή και οποιουδήποτε άλλου αριστερού. Όλοι είναι κομμουνιστές ή ενεργούμενα τους, αυτοί που θα τον συνδράμουν στη βία που θα ασκήσει, αυτοί που οι Αμερικανικές υπηρεσίες ονόμαζαν οι «fellow travellers».



    Αυτό ακριβώς το σχήμα ανάγνωσης και η πρόθεση προσέγγισης επικράτησε στους ιδεολογικούς μετεμφυλιακούς κύκλους, αυτή τη λογική αξιοποίησε η κυρίαρχη ιδεολογία και μέσω αυτής της αφηγηματικής λογικής παρήγαγε «ταυτότητες», που ορισμένοι ιστορικοί (Δίκτυο των Εμφυλίων Πολέμων, Αναθεώρηση), αναπαράγουν και σήμερα. Τι και αν η πολιτική του ΚΚΕ της εποχής της Κατοχής ήταν προσανατολισμένη στο σχήμα της ολοκλήρωσης της αστικοδημοκρατικής εξέλιξης, στη λογική του πατριωτικού πολέμου που αναστέλλει όλες τις ταξικές διεκδικήσεις και υποχρεώνει στην κατεύθυνση διαφύλαξης της αντιφασιστικής συμμαχίας ακόμα και όταν αυτή εκτείνεται, με ευθύνη του ΚΚΕ, μέχρι και τον βασιλιά; Τι και ο αντιστασιακός αγώνας εντάχθηκε, επίσης με ευθύνη του ΚΚΕ, στον επιχειρησιακό έλεγχο του Στρατηγείου της Μέσης Ανατολής (Ιούνιος 1943), τι και αν υπέγραψε τη συμφωνία του Λιβάνου και της Καζέρτας, τι και αν τήρησε τις υποχρεώσεις του που απέρρεαν από τις συμφωνίες αυτές, τι και αν, για να τις τηρήσει, έδωσε εντολή στον ΕΛΑΣ κάποιων περιοχών να υπαχθεί στην εξουσία του Ζέρβα,[1] τι και αν παρέδωσε ομαλά την εξουσία κατά την Απελευθέρωση στην κυβέρνηση Παπανδρέου. Οι κομμουνιστές ως τέτοιοι, για τον μεγάλο όγκο μιας εμφυλιοπολεμικής ιστοριογραφίας, δεν μπορεί παρά να ρέπουν προς την επαναστατική βία, δεν μπορεί παρά να την εκδηλώνουν, και ακόμα και όταν, για κάποιους πιο ειλικρινείς αφηγητές, ακολουθούν συμβιβαστική πολιτική δεν μπορεί παρά να σκευωρούν, να συγκαλύπτουν τις υπόγειες προθέσεις τους και να σωρεύουν «κονσεβοκούτια», προθέσεις τις οποίες ένας «σοβαρός» ιστορικός πρέπει με το έργο του να επιβεβαιώσει και να αποκαλύψει.Κεντρικής σημασίας ζήτημα για τη συλλογιστική αυτή είναι η αναζήτηση των εκδηλώσεων της βίας της Αριστεράς, όσο επουσιώδης και αν είναι. Οποιαδήποτε εκδήλωση αυτοδικίας, κάθε βίαιη ενέργεια, έστω και ενός αλητήριου που επικαλείται αριστεροφροσύνη ή κομματικό ενθουσιασμό, εκλαμβάνεται ως επιβεβαίωση της συνολικής πολιτικής της κομμουνιστικής Αριστεράς, που αποκαλύπτει τον ολοκληρωτισμό της, ακόμα και όταν φροντίσει να συγκαλύψει τα επαναστατικά της βίαια χούγια. Ο καλός ιστορικός δεν παρασύρεται αλλά τα ανακαλύπτει, ακόμα και αν πρέπει να διαγράψει όλα τα πραγματολογικά δεδομένα που δεν συνάδουν στις «ανακαλύψεις» του. Αντίθετα, όταν ένας ταγματασφαλίτης κρεμά με τα ίδια του τα χέρια μια γυναίκα κάπου στην Πελοπόννησο εκδηλώνει μεν βία, που δεν μπορεί όμως παρά να αφορά μόνο αυτόν τον ίδιο, δεν επιτρέπει γενικά συμπεράσματα ή αν τα επιτρέπει δικαιολογούνται πάντα ως αμυντική βία έναντι των κομμουνιστών.



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Στην κοινωνική ψυχολογία χρησιμοποιείται ο όρος «θερμή νόηση» που αφορά τις διανοητικές εκείνες λειτουργίες του ανθρώπου, στις οποίες το συναίσθημα υπερχειλίζει, καθορίζει τη διαμόρφωση της ανθρώπινης συνείδησης αλλά προσδιορίζει ακόμα και το είδος των συναισθημάτων που θα επιλεγούν ασυνείδητα για να αποτελέσουν την αντίδραση του υποκειμένου στην όχληση που δέχεται. Έτσι, μια κατάλληλα κατασκευασμένη πληροφορία προκαλεί μια αντίστοιχη συναισθηματική αντίδραση που μπορεί να υπερβεί ακόμα και τα όρια των απαιτήσεων και των προσδοκιών του παραγωγού της πληροφορίας, να γεννήσει νέες συναισθηματικές συμπεριφορές και να εξελιχθεί ακόμα και σε εμμονές. Αυτό αφορά κάλλιστα και την περίπτωση της ανακάλυψης των εγκλημάτων της Αριστεράς. Προβλήθηκαν από την κυρίαρχη ιδεολογία για να προκαλέσουν το φόβο και την απέχθεια των πολιτών. Ο φόβος αυτός, ιδιαίτερα έντονος γιατί ήταν αναίτιος, ασαφής και ρευστός, προκάλεσε με τη σειρά του ασυνείδητα το μίσος όσων τον υπέστησαν. Το αποτέλεσμα ήταν να σταθεροποιηθεί και να επεκτείνει τη δραστικότητα της η κυρίαρχη ιδεολογία αφού ο εσωτερικός εχθρός συνδέθηκε όχι μόνο με την καταστροφή του πλαισίου (κράτος) που θα εξασφάλιζε την ασφάλεια των πολιτών αλλά και του συνολικού κοινωνικού περιβάλλοντος των ανθρώπων (όπως έδειξαν οι ειδεχθείς αλύπητες δολοφονίες της ΟΠΛΑ). Η μόνη λύση που αφηνόταν στον πολίτη ήταν να μισήσει τους Αριστερούς, όχι μόνο ως πολιτικούς αντιπάλους αλλά και ως εχθρούς του ανθρώπινους είδους. Πρόθεση ήταν να μετατραπεί ο δέκτης της προπαγάνδας αυτής σε οιονεί διαρκή εκδικητή για τα εγκλήματα της ΟΠΛΑ και της Αριστεράς. Σε αυτή τη διαδικασία βοήθησαν άθελα τους και όσοι ορμώμενοι αριστεροί από μια πλημμελή γνώση των γεγονότων και μια ασαφή και προβληματική αντίληψη για το τι είναι μια επαναστατική διαδικασία, την οποία αφελώς συνέδεσαν με την τυφλή βία. Πρώτος από όλους το γνώριζε ο ίδιος ο Βελουχιώτης, τον οποίον επικαλούνται οι περισσότεροι οπαδοί της «επαναστατικής» βίας, όταν ήταν εκείνος που κατέστειλε στην Πελοπόννησο ότι όριζε ως «καπετανάτο», τμήμα των οργανώσεων του ΕΛΑΣ της περιοχής που συνέδεσαν, βλακωδώς κατά τον Βελουχιώτη, τους σκοπούς της Αριστεράς με την ατομική τρομοκρατία και την προσωπική αντεκδίκηση.[44] Ούτε η ΟΠΛΑ ήταν κάτι τέτοιο, παρά το γεγονός ότι η φύση του τρόπου που έδινε τις μάχες της επέτρεψε πιθανά και κάποιες αστοχίες. Ήταν όμως τέτοιες και όχι ένα πογκρόμ κόκκινης τρομοκρατίας, όπως η βιβλιογραφία των νικητών του εμφυλίου προσπάθησε να το εμφανίσει. Γιατί το ΕΑΜ στηρίχθηκε στον τοπικό πληθυσμό, το αίσθημα δικαιοσύνης του οποίου δεν θα τολμούσε να θίξει. Τον αν απέδωσε η τακτική μέσω της ΟΠΛΑ «τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες» είναι ένα θέμα συζήτησης, αν δηλαδή κατόρθωσε να περιορίσει τη δράση των προδοτών, αφού αυτοί έμαθαν να θεωρούν τους εαυτούς τους ως εθνικιστές και αντιλήφθηκαν τη δράση τους (και την ενέτειναν) ως τεκμήριο μεταπολεμικής δικαίωσης ως αντικομμουνιστές. Για αυτό και «δεν ορρωδούσαν προς ουδενός».
    του Μιχάλη Λυμπεράτου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. 0λοκληρο το αρθρο υπαρχη εδω
    https://barikat.gr/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Με δυσκολευετε οταν κανω παραπομπή στη Βικιπαιδια,...τι στοιχεία μπορώ να βαλω?(ονομα-επωνυμο Obeoron?) Τι άδεια?

    ΑπάντησηΔιαγραφή