Ο καπετάν Φωτεινός

Ο Γιάννης Μπάρδας ή καπετάν Φωτεινός όπως ο Αλμυρός και η ευρύτερη περιοχή τον ξέρουν γεννήθηκε το 1915 στον Αλμυρό Βόλου. Πατέρας του ήταν ο φτωχός κυρ Βασίλης Μπάρδας που είχε λίγα μέτρα γης και καλλιεργούσε. Ο Γιάννης Μπάρδας δεν ήταν μοναχοπαίδι της οικογένειας Μπάρδα. Είχε έναν μικρότερο κατά έντεκα χρόνια αδερφό τον Αποστόλη. Τα παιδιά από μικρά στάλθηκαν στο σχολείο όμως η φτώχεια και οι στερήσεις δεν τους επέτρεψαν να συνεχίσουν μια περαιτέρω πορεία στην ακαδημαϊκή μόρφωση. Ο Γιάννης Μπάρδας θα καταφέρει να εργαστεί με την γυμνασιακή του μόρφωση στην Τράπεζα της Ελλάδας, της οποίας τον πολύγραφο θα χρησιμοποιήσει αργότερα για τα έντυπα του ΕΑΜ.

Με την επιβολή της κατοχής τα δύο αδέρφια με πρωτεργάτη τον Γιάννη οργάνωσαν τις πρώτες ομάδες και αργότερα επιτροπές του ΕΑΜ της περιοχής και τύπωσαν πλούσιο και εκτενές υλικό σε παράνομο τυπογραφείο. Το πέρασμά του Γιάννη στο ΚΚΕ τον έφερε εμπρός σε νέες ευθύνες για μεγαλύτερη και πιο πολύμορφη δράση. Ο Φωτεινός έμελλε όχι μόνο να αναλάβει αλλά και να διαπερατώσει με υπευθυνότητα και θέληση τα νέα του καθήκοντα και μέσα από την δράση του να παραδειγματίσει πολλούς από τους συμπατριώτες του και να τους οργανώσει κοντά του στον αγώνα. Η οργάνωση Αλμυρού το 1942 διπλασίασε τα μέλη της !

Όπως όμως έλεγε και ο ίδιος ο Φωτεινός ως τότε η δράση τους ήταν απλός χαρτοπόλεμος (δηλαδή δράση μόνο με προπαγανδιστικό υλικό). Έπρεπε γρήγορα να αναλάβουν και δράση μαχητική ενάντια στους κατακτητές. Έτσι την ίδια χρονιά (1942) ο Καπετάν Φωτεινός αναλαμβάνει καπετάνιος του ΕΛΑΣίτικου τμήματος Αλμυρού. Αργότερα και με την πείρα του πολέμου στους ώμους του θα λάβει την διοίκηση του 36ου Συντάγματος Ρούμελης. Σε διάφορες επιχειρήσεις, ο καπετάν Φωτεινός θα τιμηθεί με διάκριση για την δράση του.

Μετά την απελευθέρωση ο Φωτεινός θα προλάβει για λίγο να χαρεί την επιστροφή και την ανάπαυση. Το μεταβαρκιζιανό κράτος θα εξαπολύσει άγριο κυνηγητό στους αγωνιστές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και ο Φωτεινός με μια μικρή ομάδα συμπατριωτών του θα κρυφτεί ξανά στα βουνά. Η ομάδα του θα συναντήσει αυτές του καπετάν Διαμαντή το 1946.
Ο εμφύλιος πόλεμος θα δει τον καπετάν Φωτεινό διοικητή τάγματος του ΔΣΕ κοντά στην μεραρχία του Διαμαντή. Όμως τα εγγενή προβλήματα δυναμικού και οπλισμού του ΔΣΕ θα οδηγήσουν στην σταδιακή αποδυνάμωσή του και την ήττα του το 1949. Ο καπετάν Φωτεινός, θα αιχμαλωτισθεί άρρωστος και σε άθλια κατάσταση κάπου κοντά στο χωριό του το 1949 και θα εκτελεστεί με συνοπτικές διαδικασίες.