Στα μέσα Ιουλίου του 1944 στην περιοχή της Ρούμελης, στο χωριό Ρεντίνα στο 36ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ που αναπαύεται εκεί, φθάνει ένας Βρετανος σαμποτέρ. Η αποστολή που έχει έρθει να συζητήσει με τον Άρη είναι άκρως απόρρητη και μεγάλης σήμασίας.
Θα επιχειρούνταν η ανατίναξη της σιδηροδρομικής γραμμής της Ρεντίνας. Τα γερμανικά τραίνα όχι μόνο θα ακινητοποιούνταν σε μιά κρίσιμη στιγμή αλλά ο εχθρός θα πίστευε οτι οι συμμαχικές δυνάμεις θα αποβιβάζονταν στην Ελλάδα για να χτυπήσουν τον Άξονα. Εκείνη την εποχή προπαρασκευάζονταν ένα ευρύ σχέδιο απόβασης δυνάμεων απο την Αφρική για την ανακατάληψη της Ευρώπης. Οι Γερμανοί το γνώριζαν αφού ο Ρόμμελ είχε ηττηθεί, αλλά το πού και το πότε τους παρέμενε άγνωστο. Οι σύμμαχοι είχαν προβεί σε πολλά σαμποτάζ με την βοήθεια του ΕΛΑΣ για να τους κάνουν να πιστέψουν οτι η Ελλάδα ήταν το μέρος της επικείμενης απόβασης ενώ εκείνοι θα απέβαιναν στην Ιταλία.
Πίσω στην Ρεντίνα, ο Άρης δέχεται να αναλάβει την ανατίναξη και το 36ο Σύνταγμα της 13ης Μεραρχίας ξεκινά βράδυ φορτωμένη με υλικά για το χωριό Δεριλί - Κούρναβο κοντά στις σιδηροδρομικές γραμμές. Το ίδιο βράδυ ο ΕΛΑΣ ακροβολίζεται γύω απο τις γραμμές στα υψώματα. Μιά διμοιρία βρίσκεται πίσω στον δρ΄μο του γυρισμού για να καλύψη την υποχώρηση του στρατεύματος. Δύο ώρες μετά και ενώ ο Αγγλος με δύο ΕΛΑΣίτες σαμποτέρ έχουν μετακινηθεί κοντά στην γραμμή περνούν δύο τραίνα. Οι αντάρτες περιμένουν κρατώντας την ανάσα αλλά οι συρμοί δεν ανατινάζονται. Ξαφνικά και τρίτο τραίνο εμφανίζεται απο την μεριά της Καίτσας και τότε το γεφύρι ανατινάζεται κάνοντας την νύχτα μέρα. Κατι όμως δεν έχει πάει καλά: Ο συρμός ανατινάζεται σε ένα απίστευτο κύμα φωτιάς και τα θραύσματα απειλούν τις ζωές των ανταρτών. Μιά φωνή ακούγεται απο τον καπετάνιο Λάμπρο (Σπύρος Μπέικος) " Φευγάτε είναι γεμάτο πυρομαχικά!!!" Ο ΕΛΑΣ απομακρύνεται γοργά και πιάνει τις ράχες ένα γύρω. Το τραίνο όντας φορτωμένο με βόμβες αεροπλάνων, τορπίλες και βαρέλια βενζίνη συνεχίζει να σκάει για ώρες. Η φωτιά είναι ορατή μέχρι και το Βελούχι. Ο ΕΛΑΣ καμουφλάρει τις θέσεις του και στήνει έναν όλμο.
Το πρωί ένας γερανός κινείται στις ράγες. Τον συνοδεύει ένας μικρό συρμός. Γερμανοί κατεβαίνουν και καταβρέχουν τα συντρίμια που είναι ακόμα πυρωμένα. Ο όλμος ρίχει δύο - τρείς βολές και οι Γερμανοί επιστρέφουν πίσω στο συρμό. Ο Αγγλος απεσταλμένος έχει συμφωνήσει με τον Άρη να κρατηθεί η γραμμή κλειστή για τουάχιστον δύο ημέρες. Σπόραδικά πυρά ρίχνονται και απο τις δύο μεριές αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Αργότερα την ίδια ήμερα οι Γερμανοί αποχωρούν. Ο ΕΛΑΣ παραμένει στις θέσεις του. Οι άνδρες κλείνουν περίπου 48 ώρες ακίνητοι στα πόστα τους. Νωρίς το πρωί της τρίτης ημέρας τέσσερα τάνκ εμφανίζονται απο την Λάρισα. Το έδαφος όμως δεν τους επιτρέπει να πλησιάσουν τις θέσεις του ΕΛΑΣ, ο οποίος βάλλει πάλι με τον όλμο. Οι Γερμανοί βγαίνουν απο τα τάνκ. Ακόμα δεν έχουν υπολογίσει σωστά τι δύναμη τους περιμένει και έχουν στείλει μόνο καμιά 15αριά άνδρες τους. Ο ΕΛΑΣ τους θερίζει. Τα τάνκ ριχνουν τυφλά στις κορυφές αλλά χωρίς κανένα νόημα αφού οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ έχουν ταμπουρωθεί σε κατάλληλα σημεία. Οι Γερμανοί αφήνοντας τρεις - τέσσερις νεκρούς επιστρέφουν στα τανκ και απο εκεί ξεκινούν για Λαμία. Ο Καπετάν Λάμπρος στέλνει μία διμοιρία να τους κυνηγήσει. Αργότερα το απόγευμα κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα αεροπλάνα. Είναι τέσσερα στούκας που περνούν σε σειρά. Ο ΕΛΑΣ όμως έχει δώσει ξανά μάχη με αεροπλάνα και με τα πολυβόλλα του δεν τα αφήνει να εφορμίσουν στις θέσεις του. Τα αεροπλάνα ρίχνουν στις κορυφές άσκοπα και με το πρώτο σκοτάδι εξαφανίζονται τελείως. Ο ΕΛΑΣ ζητοκραυγάζει την νίκη του και η εντολή έρχεται παο το αρχηγείο να επιστρέψουν στην βάση τους.
Μερικές μέρες μετά οι σύμμαχοι αποβιβάζονται στην Σικελία ..
Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου