Δημήτριος Βεζανής ο Έλληνας Γκαίμπελς

Ο Δημήτριος Βεζανής γεννήθηκε και πέθανε στην Αθήνα (1904-1968). Είχε σπουδάσει νομικά στο Παν. Αθηνών και έγινε διδάκτορ της σχολής πολιτικών επιστημών του Παν. του Μονάχου. Αργότερα επι δικατορίας του Μεταξά διετέλεσε  υφηγητής της Γενικής Πολιτειολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών και κατά την περίοδο 1948 -1956 έγινε καθηγητής στην ίδια έδρα.

Ποιός όμως πραγματικά ήταν ο κ. Βεζανής?

Κατά την μεταξική λαίλαπα ο Βεζανης, πλαισίωνε το καθεστός με εθνικιστικά ιδεολογήματα σχετιζόμενα με το κάλλος και την δύναμη του ελληνικού πολιτισμού συνεχίζοντας επάξια το έργο των Ίωνα Δραγούμη και Περικλή Γιαννόπουλου. Οι απόψεις όμως του κ. Βεζάνη σχετικά με τον τρίτο ελληνικό πολιτισμό έμελλε να εξανεμισθούν με την Κατοχή.

Παρόλα αυτά, άνθρωποι σαν τον κ Βεζανή δεν χάνονται σε καμιά πολιτική συνθήκη. Οι άνθρωποι αυτοί που ο Β. Βασιλικός στο έργο του Ζ, εύστοχα παρομοιάζει με νυκτοπίθηκους και γεωσκώληκες, βρίσκουν πάντα έναν τρόπο να επιβιώνουν σε βάρος των άλλων. Κατά την Κατοχή λοιπόν, ο κ Βεζάνης δημιούργησε την φιλοναζιστική οργάνωση «Προμάχοι» η οποία εξέδιδε τα έντυπα «Ο Προμαχών» και «Η Μπόμπα». Οι νέοι αφέντες του αρέσκονταν τόσο πολύ στο έργο του που τον επνέφεραν στην θέση του διευθυντή του ΙΚΑ που ο Μεταξάς του είχε παραχωρήσει. Ο κ. Βεζάνης κοσμούσε συχνά με την παρουσία του και επίσημα δείπνα της γερμανικής αρχής.

Με την ήττα και την αποχώρηση των Γερμανών τα ίχνη του κ Βεζανη χάνονται για λίγο. Τα λαικά δικαστήρια προσπαθούν να απονείμουν δικαιοσύνη και ο κ. Βεζανης γνωρίζει καλά την μοίρα του. Όμως και σε αυτήν την κατάσταση θα βρεί νέους συμμάχους. Το 1944 γίνεται μέλος της Οργάνωσης Χ. Δρα στο πλευρό των Άγγλων και ξανακερδίζει την θέση του διευθυντή στο ΙΚΑ και  αυτή του καθηγητή στο Παν. Αθηνών. Εκεί δημιουργεί κύκλωμα με πολλούς χωροφύλακες και εθνικόφρονες που σπουδάζουν (με νόμο του 45 μπορούσαν να φοιτούν και χωρίς εισαγωγικές εξετάσεις) και παραδίδει στην ασφάλεια ύποπτους φοιτητές και συναδέλφους καθηγητές. Ο κ. Μαντής μας πληροφορεί οτι, πολλοί που κλήθηκαν στο γραφείο του κ. Βεζανή κατάληξαν την ίδια ώρα στα μπουντρούμια της Ειδικής Ασφάλειας Αθηνών.

Κατά τον εμφύλιο ο κ. Βεζάνης συνεχίζει να κάνει αυτό που γνωρίζει καλύτερα: Αρθρογραφεί σε διάφορες εφημερίδες κατακεραυνώνοντας τους "εαμοβούλγαρους" και μάλιστα δημιουργεί τον "Εθνικιστικό Σύνδεσμο" μαζί με τους Γ. Ρουμάνη, Παμπούκη, Δ. Σούτζο κλπ. Ο σύνδεσμος αυτός είναι γνωστός για την κινούμενη στα όρια της νομιμότητας χαφιεδίστικη δράση του.

Τέλος, όπως μας πληροφορεί ο φοιτητής τότε κ. Πολιτόπουλος ο κ. Βεζανής είχε αναπτύξει και ένα χόμπυ. Κυκλοφορούσε το βράδυ με το τζιπ του και την παρέα του απο την Χ και τρομοκρατούσε τις "κόκκινες" περιοχές της Αθήνας.

Αυτό είναι το σύντομο βιογραφικό του κ. Βεζανή του Έλληνα Γκαίμπελς και μετέπειτα υμνητή και τραμπούκου της μετεμφυλιακής αθλιότητας...