Το 1924 στο 3ο Συνέδριο του ΣΕΚΕ ο Πουλιόπουλος ψηφίζει και αυτός την ένταξη του Κόμματος στην 3η Διεθνή. Ο Πουλιόπουλος από την αρχή υποστήριζε το σταδιακό χτίσιμο του Κόμματος με ικανά και καταρτισμένα στελέχη στον βασικό του πυρήνα. Η πολιτική δράση του Πουλιόπουλου έως το 1927 χαρακτηρίζεται από συνέπεια και δυναμισμό, γεγονός που πρόκειται να αλλάξει το 1927 για παντελώς ανεξιχνίαστους, τουλάχιστον ενδοκομματικά, λόγους. Το 1927 εν όψη σημαντικότατων εκλογών και εν όσο ο ίδιος είναι υποψήφιος ο Πουλιόπουλος, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΕΚΕ, παραιτείται από την υποψηφιότητα και αποχωρεί. Αργότερα θα κυκλοφορήσει την μπροσούρα Νέο Ξεκίνημα. Ο Πουλιόπουλος σχηματίζει την τροτσκιστικού προσδιορισμού ομάδα Διεθνή Αριστερή Αντιπολίτευση που θα απορρίψει για νεφελώδεις λόγους την ένωσή της με τους Αρχειομαρξιστές. Ο Πουλιόπουλος θα δει μερικά χρόνια αργότερα την ομάδα του να λαμβάνει μέρος στην 4η Διεθνή χωρίς όμως να λαμβάνει το χρίσμα του τροτσκιστικού κόμματος... Την περίοδο αυτή ξεκινά μια καθοδική ιδεολογική πορεία τόσο για τους Έλληνες τροτσικιστές όσο και για τον ίδιο τον Πουλίοπουλο. Η τροτσκιστική πτέρυγα αποσυντίθεται σε διαδοχικές διασπάσεις ενώ ο ίδιος ο Πουλιόπουλος υιοθετεί την γνώμη ότι για την Ελλάδα η σοσιαλιστική προοπτική είναι ανέφικτη ένεκα του σχεδόν φεουδαρχικού γεωργικού της χαρακτήρα και της μικρής της βιομηχανίας.
Εν τω μεταξύ το 1938 ο Πουλιόπουλος συλλαμβάνεται από το μεταξικό καθεστώς και στέλνεται στην Ακροναυπλιά. Με το ξέσπασμα του Β Παγκοσμίου, ο Πουλιόπουλος έρχεται σε μια ακόμα ρήξη με το ΚΚΕ. Υποστηρίζει ότι ο πόλεμος δεν είναι αντιφασιστικός αλλά πόλεμος σύγκρουσης κρατικών κεφαλαίων. Η στάση του αυτή δέχεται σκληρή κριτική τόσο από το ΚΚΕ όσο και από τους τροτσκιστές. Απόρροια αυτής της άποψης θα αποτελέσει η στρεβλή θέση του Πουλιόπουλου ότι στρατιωτικά τα κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης δεν θα πρέπει να βοηθήσουν τους αστικούς στρατούς στην σύγκρουσή τους με τον άξονα (!). Η σύσταση του ΕΛΑΣ είναι ένα ακόμα θέμα στο οποίο ο Πουλιόπουλος θα σταθεί επικριτικά. Υποστηρίζει στην Νέα Εποχή του 1943 ότι ο ΕΛΑΣ είναι ουσιαστικά ένα σταλινικό μόρφωμα του ΚΚΕ και ότι λίγο ή πολύ δολοφονεί τα τέκνα της εργατικής Γερμανίας που το κεφάλαιο έστειλε στην χώρα μας (!). Την ιδεολογική κατάπτωση αυτή έρχεται δυστυχώς να συμπληρώσει και μια σύλληψη του Πουλιόπουλου από τους Ιταλούς. Και μέσα από την φυλακή όμως ο Πουλιόπουλος συνεχίζει να αγωνίζεται, για όσα εκείνος πιστεύει που όμως τώρα τον οδηγούν σε συμπεράσματα του ότι η ΕΣΣΔ πρέπει να χάσει τον πόλεμο για να ηττηθεί ο σταλινισμός που είναι πολύ χειρότερος του χιτλερικού φασισμού...
Ο Πουλιόπουλος εκτελείται το 1943 στις ιταλικές φυλακές στο Νεζερό κοντά στην Λάρισα σε αντίποινα για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου. . .
ελεος ρε φιλε πλήρη άγνοια σε αυτό τουλάχιστον το θέμα. Ο πουλιόπουλος μέχρι τέλους όπως και οι τροτσκιτές υποστήριζε την ΕΣΣΔ. Την ντεφαιτιστική θέση να χάσει και η ΕΣΣΔ την υποστήριζε ο στίνας που θεωρούσε την εσσδ κρατικό καπιταλισμό. Υπάρχουν αρκετά βιβλία μη τροτσκιστων γι αυτη τη περιοδο κατσε και ασχολήσου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που εσύ αποκαλείς άγνοια αποτελεί θέση των τροτσκιστών για την ΕΣΣΔ και τον ΕΛΑΣ. Ο Πουλιόπουλος τα ισχυρίζονταν αυτά στις ιταλικές φυλακές όντας υπό κράτηση απο τον φασισμό. Υπάρχουν σοβαρές μαρτυρίες. Πιο έγκυρη του Παταντζή.
ΑπάντησηΔιαγραφήαγνοείς πλήρως τις θέσεις του πουλιόπουλου. Την ΕΣΣΔ την υποστήριζε σε αντίθεση με τον Στίνα.Για τον ΕΛΑΣ είχε διαφωνίες. Μην τα μπερδεύεις αυτά τα δύο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τις θέσεις του Πουλιόπουλου ουκ ολίγα έχουν ειπωθεί, γραφεί, ξαναγραφεί και διαστρεβλωθεί από πολλές πηγές ανάμεσα στις οποίες και η έκδοση του κόμματος ΣΕΚ. Ωστόσο, η διαφωνία του με τον ΕΛΑΣ και η θέσεις του περί αναγκαιότητας της ήττας του Κόκκινου Στρατού έχουν καταγραφεί τόσο από τον Παταντζή, όσο και από τον Φίλιππο Δουάκη συγκρατούμενό του στο Νεζερό..
ΑπάντησηΔιαγραφή