Τρία αδέλφια

Ο Κώστας Πετρούλας ήταν ο μεγαλύτερος απο τα τρία αγόρια. Όταν η πατρίδα τελούσε υπό την τριπλή κατοχή, ο Κώστας ανέβηκε το βουνό με τους αντάρτες του ΕΛΑΣ. Σύντομα τίμησε με την παρουσία του και το ΚΚΕ.

Ο Νίκος ήταν ο δεύτερος. Παλικαράκι είκοσι χρονών το 1943 εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ και τέθηκε οδηγός και σύνδεσμος του ΕΛΑΣ Αγρινίου.

Ο μικρός ήταν ο Σωτηράκης, "Μπέμπη" τον φώναζαν στο σπίτι, "Μπέμπη" και στο βουνό. Αετόπουλο απο τα 13 του οδηγούσε άφοβα σε όλο τον Παναιτώλιο τους αντάρτες σε περάσματα και μονοπάτια.


Ο Κωστής σκοτώθηκε στο βουνό σε μιά επιχείρηση ενάντια στους Γερμανούς.

Ο Νίκος στελεχωμένος στο κόμμα συνελήφθει απο τους Γερμανούς και εκτελέσθηκε την Μεγάλη Παρασκευή του 1944.

Ο Μπέμπης έζησε μέχρι και την απελευθέρωση. Δεν έφαγε όμως το ψωμί της λευτεριάς ούτε είδε το φώς της. Το 1945 Δεκέμβρη, τον συλλαμβάνουν και  μερικούς μήνες μετά τον οδηγούν στο δικαστήριο. Οι κατηγορία : Μέλος του ΚΚΕ  και στυγερός δολοφόνος εθνικοφρόνων. Του διαβάζουν καμιά 50αριά κατηγορίες. Του φορτώνουν ηθική και φυσική αυτουργία σε δολοφονίες. Τότε που ο Μπέμπης ήταν 13 χρονών. Ο μάρτυρας κατηγορίας κύριος Π., μέλος της Χ, τον κατηγορεί για την δολοφονία τριών Καλυβιωτών. "Ήταν εθνικιστές κύριε δικαστά" λέει " Συνέτρωγαν συχνά με τον Γερμανό στρατηγό των Ες-Ες". Ο Μπέμπης λέει "Εκαμα το καθήκον μου σαν Ελληνας" Καταδικάζεται τρείς εις θάνατο. Ο δικαστής του λέει "Αγόρι μου είσαι μικρό παιδάκι, πές οτι απαρνιέσαι μετά βδελυγμίας το ΚΚΕ, και θα φύγεις τώρα να πας σπίτι σου" Εκείνος σαν να μην νοιάσθηκε ούτε για μιά στιγμή τα νειάτα του φώναξε "Αρνιέμαι".

Ο Μπέμπης εκτελέσθηκε τον Φλεβάρη του 1948, ήταν τότε 16 ετών ....

Ο Μπέμπης Πετρούλας πέντε μέρες πριν πεθάνει

Ο Κωστής Πετρούλας

Ο Νίκος Πετρούλας








ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ 1948



Ήταν το χαιδεμένο μας αγόρι
δεκάξι ακριβώς χρονώ την ώρα που το
παιρναν για το απόσπασμα...
Ο Μπέμπης, ο Πετρούλας
ο νεομάρτυρας


Ήταν τ' αγόρι μας τ' αγαπημένο
χρονώ δεκάξι ακριβώς τη στιγμή που του φωνάξαν τ'όνομα
Της Κεφαλλονιάς ο νεομάρτυρας
Βραχόπουλο
Αετόπουλο


Και βγήκε άντρας θεώρατος, στην πόρτα του κελιού του
κι είπε σάυτούς που τον περίμεναν
"Σκύψτε τα κεφάλια σας δήμιοι, για να περάσει ο ήρωας. ο απελευθερωτής σας"


Και εκείνοι σκύψανε στην γής
δεν άντεξαν
την πύρηνη ρομφαία της ματιάς του
Και πέρασε θριαμβευτής ανάμεσα
και πέταξε ίσα στον ήλιο


Πάνος Χατζόπουλος, "Αιτωλικά"