Παύλος Σταυρίδης ο ηρωικός νεκρός της Ακροναυπλιάς

Ο Παύλος Σταυρίδης γεννήθηκε το 1915 στο χωριό Τριανταφυλλιά (Λαγένη) Φλώρινας από οικογένεια φτωχών αγροτών που παρά την εξαιρετικά δύσκολη ζωή τους κατάφεραν να τον στείλουν στο σχολείο. Σε καιρούς πολιτικά και οικονομικά δύσκολους, ο Σταυρίδης μοίραζε τη ζωή του ανάμεσα στο χωράφι και τα γράμματα. Από μαθητής ακόμα γνώρισε τους κοινωνικούς αγώνες, εντάχθηκε στην ΟΚΝΕ και αργότερα έγινε μέλος του ΚΚΕ.

Το βενιζελικό Ιδιώνυμο και οι διώξεις των πολιτικών ιδεών υπήρξαν τυπικό φαινόμενο της εποχής και ο Παύλος Σταυρίδης συνελήφθηκε πολλές φορές για την επαναστατική του δράση από την Ασφάλεια. Το 1935 και έχοντας καταφέρει να τελειώσει το σχολαρχείο, διορίζεται δάσκαλος στην Βόρεια Μακεδονία. Έναν χρόνο μετά η μεταξική δικτατορία τον συλλαμβάνει και τον περνάει από ανάκριση. Θα γνωρίσει το ρετσινόλαδο, τον πάγο και και τα άλλα γνωστά μαρτύρια. Αργότερα θα εξοριστεί στην Ανάφη και μερικούς μήνες μετά θα φυλακιστεί στο κάτεργο της Ακροναυπλίας. Στην Ακροναυπλία θα συμμετέχει στις ομάδες αυτομόρφωσης της Ομάδας Συμβίωσης Ακροναυπλιωτών. Εν το μέσω σοβαρών πολιτικών αντιπαραθέσεων και με τις τροτσκιστικές ομάδες, ο Σταυρίδης θα παραμείνει κοντά στην πολιτική άποψη του ΚΚΕ.

Στις 30 Αυγούστου 1937 η διοίκηση του κατέργου απεργάστηκε προβοκατόρικο χτύπημα των πολιτικών κρατουμένων της Ακροναυπλιάς. Ο λόγος ήταν η μεγάλη απήχηση που είχε η πολιτική τους υπόσταση στον ελληνικό λαό αλλά και η διάθεση του καθεστώτος να "ξεμπερδεύει" με τους πολιτικούς κρατούμενους. Το αρχικό σχέδιο ήταν η δημιουργία ενός προβοκατόρικου έντονου επεισοδίου το οποίο θα κατέληγε στην επέμβαση της φρουράς. Η Ομάδα Συμβίωσης ενημερώθηκε έγκαιρα για το επικείμενο περιστατικό και έλαβε τα μέτρα της ώστε να μην λάβει διαστάσεις. Η φρουρά όμως του στρατοπέδου αποφάσισε να πραγματοποιήσει έτσι κι αλλιώς την επιχείρηση. Η αναίτια επίθεση των φυλάκων ξεκίνησε αρχικά από την πρώτη πτέρυγα όπου σημειώθηκε επίθεση των χωροφυλάκων με καδρόνια και ρόπαλα. Οι κρατούμενοι "οχυρώθηκαν" με τα στρώματά τους στις υπόλοιπες ακτίνες και ξεκίνησαν να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται από τα παράθυρα. Προσπαθούσαν να ενημερώσουν τον λαό του Ναυπλίου. Ο επικεφαλής της χωροφυλακής ανθυπασπιστής Μπουγάς κύκλωσε το κτίριο με οπλισμένου χωροφύλακες. Καλούσε τους κρατούμενους να παραδοθούν και να σταματήσουν να φωνάζουν. Οι κρατούμενοι αρνήθηκαν και συνέχισαν τις διαμαρτυρίες. Σύντομα ο Μπουγάς έδωσε την εντολή για το πυρ. Οι κρατούμενοι χτυπήθηκαν με αποτέλεσμα τον τραυματισμό τριών και τον θάνατο ενός. Ήταν ο Παύλος Σταυρίδης. Μια σφαίρα τον είχε βρει στο κούτελο.

Κατά τις επόμενες ημέρες οι διαμαρτυρίες και οι εκκλήσεις των ακροναυπλιωτών εντάθηκαν. Μερικές ημέρες μετά μια επιτροπή κυβερνητικών επισκέφθηκε το κάτεργο. Επέτρεψαν στους ακρναυπλιώτες να θάψουν τον νεκρό τους. Από τότε τιμούσαν κάθε χρόνο με εκδηλώσεις την επέτειο της δολοφονίας του.