Είναι πολλοί οι γνωστοί και άγνωστοι ήρωες της μάχης της Αμφιλοχίας( 12-13 Ιούλη 1944) στην οποία ο ΕΛΑΣ χτύπησε σκληρά τον Γερμανό κατακτητή μέσα στην βάση του. Αυτό το άρθρο το αφιερώνουμε όμως σε έναν ξεχωριστό για τον ηρωισμό του πατριώτη και υποδειγματικό κομμουνιστή, τον Νίκο Παπαζέκο.
Ο Νίκος Παπαζέκος, γεννήθηκε στη Γρανιτσά Ευρυτανίας το 1905 και το 1913 εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στο Βάλτο. Υπηρέτησε σημαιοφόρος στο πολεμικό ναυτικό και αργότερα στο εμπορικό. Εκεί είχε την πρώτη επαφή με τις προοδευτικές ιδέες. Μέσα από τον χώρο εργασίας του και τον δύσκολο ταξικό αγώνα που λαμβάνει χώρα εκείνη την σκληρή για το εργατικό κίνημα εποχή, ο Νίκος Παπαζέκος γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Με την επιβολή της τριπλής κατοχής, προσχώρησε στις τάξεις του ΕΑΜ και το 1943 στον ΕΛΑΣ. Το 1944, πήρε μέρος στην μάχη της Αμφιλοχίας ως καπετάνιος του τρίτου λόχου του Συντάγματος 2/39, όπου έδειξε απαράμιλλη γενναιότητα και αυτοθυσία καίγοντας το ίδιο του το σπίτι που το είχαν καταλάβει οι Γερμανοί. Για αυτή του την πλούσια δράση καταδικάσθηκε απο το κακουργιοδικείο Πατρών σε θάνατο και εκτελέσθηκε στις 29-8-1949 στην Κεφαλονιά.
Στην μάχη της Αμφιλοχίας (όπως μας τα είπε ο Καπετάν Τσούνης)
"Είχαμε πιάσει πια τα περισσότερα σπίτια που είχαν καταφύγει οι Γερμανοί παραμένανε όμως μερικά με ισχυρή αντίσταση και πολυβόλα. Σε κάποια απο αυτά η θέση τους δεν μας επέτρεπε να τα πλησιάσουμε και να τα χτυπήσουμε χωρίς βαριές απώλειες άσε που οι Γερμανοί μέσα είχαν και άφθονες σφαίρες. Η ομάδα μου έφθασε με τα πολλά σε ένα από αυτά που ήταν το σπίτι του Νίκου του Παπαζέκου. Το σπίτι είχε μεταβληθεί σε φρούριο και κάθε παράθυρο έιχε κι ένα πολυβόλο. Κουβαλάγαμε μερικές εμπρηστικές χειροβομβίδες αλλά διστάζαμε να τις ρίξουμε αφού όπως είπα ήταν σπίτι συναγωνιστή μας. Έστειλα σύνδεσμο να μάθω τι να κάνω και σε λίγο να σου ο Παπαζέκος απάντησε φωνάζοντας από την διπλανή πλαγιά. " Κάφτο μωρέ γαιδάρα κάφτο ! "(τον έλεγε έτσι επιδή ήταν ψηλός). Παρόλα αυτά δεν το μπόρεσα και αποτραβηχτήκαμε πίσω. Αργότερα ήρθε ο Παπαζέκος με δυο βαρέλια βενζίνη και την ομάδα του. Πιάσανε τα στενά και αμολήσανε τα βαρελία στο σπίτι πετώντας ταυτόχρονα και δυο τρεις χειροβομβίδες. Το σπίτι κυριολεκτικά τινάχτηκε στον αέρα παίρνοντας στην φωτιά του και τους Γερμανούς μέσα του. Για την "δολοφονία αυτών και για την καταστροφή του δικού του σπιτιού κατηγορήθηκε ο Παπαζέκος και εκτελέστηκε το 49."
Σύλληψη και δίκη (όπως μας τα είπε ο Καπετάν Τσούνης)
"Μετά την Βάρκιζα γίνονταν χαμός, κυνήγαγαν και συλλάμβαναν αγωνιστές του ΕΛΑΣ σε όλη την Ελλάδα και με τις πιο γελοίες κατηγορίες του καταδίκαζαν σε φυλακές και σε εκτελέσεις. Εγώ τότε κρυβόμουνα στο Σταθά. Ο Νίκος Παπαζέκος είχε πάει στην Αθήνα και δούλευε σωφέρ. Είχε ήδη καταδικαστεί τρεις εις θάνατον ερήμην του βέβαια για την "δολοφονία" των Γερμανών που κάηκαν στο σπίτι του. Στην Αθήνα ο Παπαζέκος ατύχησε και μπλέχτηκε σε ένα ατύχημα με το αμάξι. Κάποια γυναίκα νομίζω είχε τρακάρει ελαφρά αλλά όταν ήρθε η αστυνομία τον αναγνώρησε ένας γνωστός του χωροφύλακας και τον συνέλαβαν. Από εκεί ακολούθησε η δίκη και η εκτέλεσή του στην Κεφαλονιά τον Οκτώβριο του 1949.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου