Ιάκωβος Μακρής ήρωας του Αβέρωφ

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1921 και κατά την περίοδο της κατοχής οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και το ΚΚΕ. Έδρασε ως εφεδροελασίτης στην περιοχή του Κατσιποδίου και συνελήφθη από τις γερμανικές δυνάμεις στα τέλη του Γενάρη του 1944. Οι κατακτητές τον βασάνισαν φρικτά για να ομολογήσει και τους άλλους συντρόφους του όμως εκείνος δεν είπε λέξη.

Τελικά το στρατοδικείο τον καταδικάζει σε θάνατο και ορίζει την ημερομηνία εκτέλεσής του για την 4η Φεβρουαρίου του 1944. Ο ιερέας που τον μετάλαβε στο κελί του (Ηρακλής Λαζαρίδης) μας μεταφέρει τα τελευταία του λόγια. " Ήταν να εκτελεστεί μαζί με ακόμα 7 εκείνη την ημέρα. Τον βρήκα σε καλή κατάσταση και μετά την καταγραφή των στοιχείων του ( διέμενε στην Παναγή Τσαλδάρη ) μου είπε: Εγώ παππούλη είμαι κομμουνιστής  και αντάρτης. Είμαι όμως και πιστός στο ότι έκανα το καθήκον μου. Ζητώ από τα αδέρφια μου να εκδικηθούν το αίμα μου. Αργότερα κοινώνησε."

Η στάση του ήταν εντυπωσιακή και κατά την εκτέλεσή του στο Σκοπευτήριο. Όταν τον έδεσαν στον πάσσαλο και του διάβασαν την κατηγορία εκείνος είπε "Είμαι κομμουνιστής, και αντάρτης, ξεπλήρωσα το καθήκον μου προς την Πατρίδα. Ζήτω το ΚΚΕ. Πεθαίνω ήσυχος. Τα αδέρφια μου θα εκδικηθούν το αίμα μου." Δεν δέχτηκε να του δέσουν τα μάτια και χαμογελούσε όταν τον τρύπαγαν οι σφαίρες. "

Μετά την εκτέλεση τον τοποθέτησαν σε ένα φέρετρο και έφεραν και τους άλλους.(Μανώλη Κουέλη, Μιχάλη Μουτάκη, Καρβουνίδη Χρήστο, Σπηλιόπουλο Κώστα, Κουγιουμτζόγλου Σπύρο, Δαρατσάκο Λευτέρη και Λυμπέρη Σταμάτη) Ήταν δεν ήταν 24 χρονών...