Ούλοι εμείς εφέντη

Από την ζωή των 120 μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ικαρίας

Το 1947 και χωρίς προφανή αιτία, διατάχτηκε τηλεγραφικά από το νομάρχη Σάμου Κούσουλα, η σύλληψη όλων των στελεχών του ΕΑΜ και του ΚΚΕ στην Ικαρία. Το τηλεγράφημα αυτό του νομάρχη δόθηκε μυστικά στην Κομματική Οργάνωση της Ικαρίας από τον τηλεγραφητή Θεολόγο Φάκαρη, με πολύ κίνδυνο για τον ίδιο και την οικογένειά του. Μέσα σε μία μόνο νύχτα η Κομματική Οργάνωση Ικαρίας κατόρθωσε να ενημερώσει όλα τα μέλη της. Έτσι κατόρθωσαν περίπου 200 κομμουνιστές να αποφύγουν τη σύλληψη και να εγκαταλείψουν με διάφορα μέσα και πολλούς κινδύνους το νησί, με προορισμό την Αθήνα, τη Χίο και την Εύβοια, για να ενταχθούν στον ΔΣΕ. 

Οι υπόλοιποι που έμειναν στο νησί συγκρότησαν το αντάρτικο της Ικαρίας, το οποίο αρχικά έφτανε τους 120 μαχητές. Τελικά μετά την υποχώρηση του ΔΣΕ, παρέμειναν στο νησί καταδιωκόμενοι οκτώ κομμουνιστές, που όπως αναφέρεται στην από 22-5-1952 ανακοίνωση του Ταγματάρχη Χωροφυλακής Π. Κοσμόπουλου "Επικηρυχθέντες ως λησταί αντί του ποσού των δραχμών 15.000.000 δια τον φόνον η σύλληψιν και δραχμών 10.000.000 δια την αποτελεσματικήν καταδίωξιν εκάστου τούτων: 

Ιωάννη Τσερεμέγκα

Φίλιππο Μαυρίκη

Ευστράτιο Τσαμπή

Στέφανο Παπαγεωργάκη

Αντώνιο Καλαμπόγια

Βασίλειο Φρουζέ

Κωνσταντίνο Λίτσα

Δημήτριο Μπάφα

Η ομάδα των οκτώ καταδιωκόμενων την περίοδο 1950-1955 κατόρθωνε να κυκλοφορεί 100 αντίτυπα του παράνομου Δελτίου Ειδήσεων στα χωράφια της Ικαρίας. Αργότερα με πρόταση του Μπάμπη Γκότζιου στο δελτίο δόθηκε ο τίτλος Χωρίς Λογοκρισία και τυπώνονταν σε χειροκίνητο πολύγραφο που είχαν κατασκευάσει οι ίδιοι οι καταδιωκόμενοι και λειτουργούσε σε διάφορα κρησφύγετα και θαλασσοσπηλιές. Υπεύθυνοι της έκδοσης ήταν ο Στρατής Τσαμπής και ο Κώστας Λίτσας. Βασική πηγή των ειδήσεων ήταν ο ραδιοφωνικός σταθμός του εξωτερικού Φωνή της Αλήθειας, τις εκπομπές του οποίου, παρακολουθούσαν κάθε μέρα από ένα παλιό ραδιόφωνο, που λειτουργούσε με μπαταρίες που τις φόρτιζαν με τα πόδια. Αργότερα κατόρθωσαν να προμηθευτούν ένα Tesla με φορητές μπαταρίες εξασφαλίζοντας καλύτερη ακρόαση. 

Δυστυχώς έως σήμερα δεν έχει εντοπιστεί έντυπο υλικό της ομάδας ανταρτών της Ικαρίας. Στο νησί λέγεται ότι κατά τη διάρκεια εξόρυξης σχιστόλιθων το 1970 στον παλιό δρόμο από Τσουδερό προς Μαυράτο βρέθηκε ένα σιδερένιο δοχείο με κατεστραμένο από την υγρασία έντυπο υλικό της ομάδας. 

Ο αγωνιστής Αντώνης Καλαμπόγιας αναφέρει για την δραστηριότητα των οκτώ: 

" Με ένα πολύ πυκνό δίχτυ καταφυγίων μέσα στα χωριά και στα βουνά δημιουργήσαμε τις προϋποθέσεις για να σ΄τησουμε ένα γερό κομματικό μηχανισμό. Προμηθευτήκαμε δύο ραδιόφωνα, δύο γραφομηχανές, πολυγράφους, χαρτί και ότι άλλο χρειαζούμενο και στήσαμε το "εκδοτικό" μας σε ένα καταφύγιο. Άρχισε όλο το νησί να έχει και το παράνομο δελτίο και τα άλλα παράνομα έντυπά του. Ο κάθε αγωνιστής διάβαζε προσεκτικά το γραφτό που έπαιρνε στα χέρια του. Κι ο καθένας καταλάβαινε σε ποιες συνθήκες τυπώνονταν και με τι δυσκολίες και κινδύνους έφθανε στα χέρια του κάθε έντυπο της οργάνωσης."

Η ενημέρωση των κατοίκων της Ικαρίας από τα παράνομα έντυπα των οκτώ συνεχίστηκε παρά τα δρακόντεια τρομοκρατικά μέτρα των αστυνομικών αρχών του νησιού. μέχρι το Σάββατο 15 Ιούλη 1955, όταν κατόρθωσαν να αποδράσουν με καΐκι, στέλνοντας από το πέλαγος το μήνυμα: 

Αγαπημένη μας Νικαριά, καλή αντάμωση

Οι οκτώ της Ικαρίας από την ταινία με τίτλο Ούλοι εμείς Εφέντη