Παρουσιάζουμε εδώ το τρίτο και τελευταίο μέρος του αφιερώματος που προσπάθησε συνοπτικά να δώσει μια συνολική εικόνα για τους τόπους κράτησης των αγωνιστών του δημοκρατικού και κομμουνιστικού κινήματος στην περίοδο του Εμφυλίου.
Φυλακές Κεφαλλονιάς
Το φρουρικό συγκρότημα των φυλακών του Αργοστολίου κτίστηκε το 1824, ύστερα από παραγγελία του Άγγλου διοικητή Μαίτλαντ, αρμοστή τότε του Ιονίου Πελάγους. Στο μεσαιωνικό φρούριο της Κεφαλλονιάς αρχικά κλείστηκαν ποπολάροι του νησιού που αντιστέκονταν στην Αγγλική κυριαρχία, καθώς και φτωχοί αγρότες που χρωστούσαν στο δημόσιο και τους πλούσιους τοκογλύφους του νησιού. Αργότερα στο κάτεργο της Κεφαλλονιάς βρέθηκαν θανατοκαταδίκοι κομμουνιστές και αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, ο αριθμός των οποίων άγγιζε τους 500. Όλοι είχαν συλληφθεί για τις ιδέες και τη δράση τους ενάντια στους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Τα μεσαιωνικά κελιά, γεμάτα υγρασία, λέγεται ότι ανάβλυσαν θαλασσινό νερό, που στοίχιζε ακριβά στην υγεία των κρατουμένων. Οι φυλακές γκρεμίστηκαν συθέμελα με το σεισμό στις 9 Αυγούστου του 1953. Οι κρατούμενοι, όσοι τελικά γλίτωσαν το απόσπασμα, μεταφέρθηκαν στις φυλακές της Ζακύνθου και της Κέρκυρας. Οι πολιτικοί κρατούμενοι της Κεφαλλονιάς βρήκαν πολλούς τρόπους να αντιπαλέψουν την φρίκη των δεσμών εκδίδοντας 3 εφημερίδες τοίχου, οργανώνοντας γιορτές και μαθήματα και γενικότερα την ζωή τους. Στις φυλακές Κεφαλλονιάς, όπως και σε άλλες της χώρας υπήρχαν και ορισμένοι δεσμοφύλακες που με δικό τους κίνδυνο ή επί αμοιβής βοηθούσαν τους πολιτικούς κρατούμενους παρέχοντάς τους εφημερίδες ή πληροφορίες. Ένας από αυτούς υπήρξε ο δεσμοφύλακας Διονυσάτος που έφερνε χωρίς χρήματα πολιτικές εφημερίδες και τις παρέδιδε στην ομάδα συμβίωσης.
Φυλακές Ζακύνθου
Το μοναρχοφασιστικό κράτος του Εμφυλίου συντηρούσε όπως προείπαμε σε όλες τις ελληνικές πόλεις συγκροτήματα φυλακών τα οποία γέμιζε ασφυκτικά με διωκόμενους αγωνιστές, κομμουνιστές και δημοκράτες. Οι φυλακές Ζακύνθου έχουν κι αυτές την δική τους ιστορία. Αρχικά βρίσκονταν εντός των τειχών του φρουρίου και τελικά μεταφέρθηκαν το 1830 εκτός έναντι του ποσού των 21.800 κολονάτων. Το κτιριακό συγκρότημα των φυλακών διέθετε πτέρυγες βαρυποινιτών με πλατώματα προαυλισμού και μια εκκλησία. Τα παράθυρα των φυλακών ήταν μικρά και σιδερόφρακτα με διπλή σειρά κάγκελα. Γύρω από το κτίριο τοποθετήθηκαν φρουρές και σκοπιές, πόστα και πολυβολεία. Το κτίριο των φυλακών βρίσκονταν στη συνοικία της Αγίας Τριάδας της παλιάς πόλης και γκρεμίστηκε το 1953 με τους μεγάλους σεισμούς. Οι πολιτικοί κρατούμενοι έφθασαν τους 600 το 1948 και εξέδιδαν 2 εφημερίδες τοίχου, τον Δεσμώτη ΕΠΟΝίτη και την σατιρική Τσιμπίδα.
Φυλακές Λέσβου
Στη Λέσβο, στο νησί με την πλούσια αγωνιστική, πνευματική και καλλιτεχνική παράδοση εξορίστηκαν οι πρώτοι κομμουνιστές ήδη από το 1936 και τη δικτατορία του Μεταξά. Το μεταδεκεμβριανό κράτος χρησιμοποίησε τις φυλακές του νησιού, που βρίσκονταν στο ύψωμα της συνοικίας Λαγκαδά για να φυλακίσει κομμουνιστές, δημοκράτες και αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Ο αριθμός των πολιτικών κρατούμενων άγγιξε τους 250 το 1948. Τα ανήλιαγα κελιά του κτιριακού συγκροτήματος Λέσβου, έγιναν κυψέλες επιμόρφωσης και πολιτιστικής δραστηριότητας που δεν σταμάτησε μέχρι και το 1957. Η ομάδα συμβίωσης εξέδιδε δύο πολιτικές εφημερίδες, τον Αλύγιστο και το Φιλειρηνικό Μέτωπο, το οποίο κατάφερναν να βγάζουν κρυφά και στον λαό του νησιού. Σήμερα οι φυλακές Λέσβου στεγάζουν ως στρατόπεδο συγκέντρωσης της Ελλάδας μετανάστες από το Πακιστάν, τη Συρία, το Ιρακ και άλλες χώρες, πρώην αποικίες των σύγχρονων και πολιτισμένων Ευρωπαίων αφεντάδων μας.
 |
 |
Φυλακισμένοι κομμουνιστές Μυτιληνιοί 1930-1931 στις παλιές φυλακές στο φρούριο Μυτιλήνης. Δεύτερος από αριστερά ο Παντελής Βουρλής, με δεμένα τα χέρια ο Φ. Μπράτσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου