H μάχη του Πλάτανου Ναυπακτίας

Βρισκόμαστε στην άνοιξη του 1947. Οι δυνάμεις του ΔΣΕ που υπάγονται στο Αρχηγείο Δυτικής Στερεάς (ΑΔΣ) μόλις έχουν δώσει μια επιτυχημένη μάχη με το σύνταγμα του συνταγματάρχη του ΕΣ Μπούρου στην τοποθεσία Δεντρούλι Ευρυτανίας. Ο Μπούρος αν και δέχεται σοβαρές απώλειες ανασυντάσσεται στο χωριό Πλάτανος που αποτελούσε και βάση του και μετά από επτά ημέρες μόλις, κατευθύνεται προς το χωριό Κρίκελλο για να χτυπηθεί με τους αντάρτες. Ο Μπούρος που ηττάται δεύτερη φορά (η πρώτη ήταν στην Παλιομάνινα), έχει δεχθεί επιπλήξεις από τους προιστάμενούς του και βιάζεται να ανασκευάσει την εικόνα. Αυτό που δεν έχει υπολογίσει σωστά είναι οτι η κίνηση ενός τόσο μεγάλου αριθμού στρατιωτών είναι εύκολα ορατή και οι αντάρτες ήδη έχουν συμπτυχθεί στα νότια του.

Με τον Μπούρο να κυνηγά τις δικές του χίμαιρες, το ΑΔΣ αποφασίζει να επιδράμει στο χωριό Πλάτανος και την έδρα των κυβερνητικών δυνάμεων. Οι αντάρτες πορέυονται νύχτα ανάμεσα στον Άγιο Δημήτριο και την Αράχοβα και περνούν τον Εύηνο. Χωρίς να χάσουν χρόνο κινούνται βόρεια προς την Περίστα που παρέχει ένα ιδανικό χώρο κάλυψης. Η Περίστα φυσικά δασωμένη βρίσκεται σε ιδανική θέση παρακολούθησης προς το χωριό Πλάτανος.

Οι αντάρτες διαθέτουν μια ημέρα για να παρακολουθήσουν του χωριό. Ο Πλάτανος παραμένει ήσυχος χωρίς κινήσεις στρατού και με μόνο μια μικτή δύναμη ΜΑΥ, χωροφυλάκων και στρατιωτών για άμυνα. Ο Μπούρος έχει αφήσει και τον αυχένα του χωριού ακάλυπτο και χωρίς σκοπιές... Οι αντάρτες χωρίζουν την δύναμή τους στα δύο. Μια μικρή ομάδα παραμένει με ένα πολυβόλο στον αυχένα του χωριού ενώ οι άλλες δύο κινούνται με το πρώτο σκοτάδι στο χωριό. Η ομάδα του Ρουμελιώτη με δύναμη δύο λόχων ξεκινά να χτυπήσει τον σταθμό χωροφυλακής ενώ αυτή του Παπούα περνά το ρέμα του χωριού και κατευθύνεται στην πλατεία. Ο Παπούας θα περάσει ανενόχλητος και θα μπει στο καφενείο του χωριού που είναι γεμάτο με τους περισσοτερους χωρικούς και αρκετά στελέχη της χωροφυλακής και των ΜΑΥ. Τους πιάνουν κυριολεκτικά απροετόιμαστους καθώς έχουν μαζευτεί στο καφενείο για να ακούσουν τα νέα για τον θάνατο του βασιλιά Γεώργιου Β.

Παράλληλα η μάχη έχει ανάψει στον σταθμό της χωροφυλακής. Τα παράθυρα του σταθμού βάλουν διαρκώς στο σκοτάδι και οι αντάρτες ανταπαντούν με μερικές δικές τους ριπές. Την μάχη κρίνει ένα βαρύ αντιαρματικό που ανοίγει μια μεγάλη τρύπα στο κτίριο. Οι χωροφύλακες και οι ΜΑΥ παραδίδονται σε μπουλούκια. Έχουν ήδη δύο νεκρούς χωροφύλακες και τρεις μισθοφόρους των ΜΑΥ. Oι αντάρτες από την μεριά τους έχουν τέσσερις ελαφρά τραυματίες. Η μικρή ομάδα φαντάρων του Πλάτανου φθάνει μονάχη της στην πλατεία όπου βλέποντας τους αντάρτες πετάει συντονισμένα τον οπλισμό της. Αμέσως τους μοιράζονται τσιγάρα. Δεν πιάνονται καν αιχμάλωτοι...

Ξεκινά έτσι η επιμελητειακή εκμετάλλευση του χωριού. Στις αποθήκες του Μπούρου βρίσκεται μια δυσθεώρητη ποσότητα οπλισμού, πυρομαχικών, ιματισμού, φαρμάκων και άρβυλων. Τα λάφυρα συμπληρώνουν ο εξοπλισμός των ΜΑΥ και των χωροφυλάκων αλλά και μια μεγάλη ποσότητα εφοδίων που ο Μπούρος έχει πλιατσικολογήσει από τα διπλανά χωριά. Στο χωριό επίσης βρίσκονται και 20 ζώα που ίσα ίσα αρκούν για την μεταφορά των λάφυρων.

Οι ΜΑΥ και οι χωροφύλακες συγκεντρώνονται στο καφενείο. Εκεί οι διοικητές τους ενημερώνουν ότι πρέπει να πάψουν πια να πολεμούν τους αντάρτες και πως αν ξαναπιασθούν θα εκτελεστούν. Η διοίκηση εντοπίζει μικρό αριθμό ΜΑΥ  και ρωτά σχετικά. Παίρνει την απάντηση ότι με τις πρώτες τουφεκιές στο σταθμό χωροφυλακής η δύναμη των ΜΑΥ σκόρπισε νότια και ανατολικά στις ρεματιές του χωριού... Φεύγοντας οι αντάρτες αφήνουν ένα "δώρο" στον Μπούρο. Μέσα στην άδεια πια αποθήκη του αφήνουν ένα σημείωμα που γράφει: "Προς κύριον συνταγματάρχην Μπούρο, ευχαριστούμε για όλα! Καλό Πάσχα και καλή αντάμωση! Ο ΔΣΕ"

Αργότερα οι δυνάμεις του ΔΣΕ θα κινηθούν να χτυπήσουν το σταθμό χωροφυλακής στην Άνω Χώρα. Τα νέα του Πλάτανου όμως έχουν ταξιδέψει ήδη νωρίτερα. Ο σταθμός είναι άδειος, παρατημένος εδώ και δυο ημέρες από τους χωροφύλακες που το έσκασαν στις γύρω περιοχές. Τέτοιος ήταν ο αντίκτυπος της επιχείρησης του Πλάτανου στο ηθικό τους...