KOKKINOΣ ΦΑΚΕΛΟΣ: Η Εκκλησία στην Μακρόνησο

Είναι με ανάμικτα συναισθήματα που κανείς γράφει ένα τέτοιο άρθρο και πρέπει στα σίγουρα να προσέξει καλά τόσο στο τι πρόκειται να διαβάσει από το site της Μητρόπολης Σύρου όσο και στο τι πρόκειται ο ίδιος να γράψει...

Πρόσφατα λοιπόν, στις 9 Σεπτεμβρίου, ο Μητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος επισκέφθηκε το μαρτυρικό νησί της Μακρονήσου και τέλεσε στον χώρο μνημόσυνη δέηση προς ανάπαυση των ψυχών. Ακολούθησε λόγος του κυρίου Δωρόθεου προς το συγκεντρωμένο πλήθος μέσα στα οποία αναφέρονται τα παρακάτω...Ο Κόκκινος Φάκελος σχολιάζει...

"Ἡ σημερινή μέρα είναι ιστορική! Πρώτον επειδή ουδέποτε Μητροπολίτης λειτούργησε σε αυτό το μέρος και δεύτερον γιατί, όπως μαρτυρείται, έχει να τελεστεί Θεία Λειτουργία εδώ από το 1953."

Ο κύριος Δωρόθεος προφανώς δεν το γνωρίζει αλλά στον χώρο λειτουργούσε τακτικότατα στον χώρο τόσο ο Μητροπολίτης Κυκλάδων Φιλάρετος όσο και ο ιερέας Κορνάρος. Ας εξετάσουμε το ποιόν των δύο.. Για τον μεν Φιλάρετο ας αφήσουμε τους Μακρονησιώτες, που τώρα σίγουρα οι ψυχές του αναπάυτηκαν, να μας μιλήσουν:

Η δράση του που στην κατοχή αφορά το αντιπατριωτικό και φιλοναζιστικό κήρυγμα, λαμβάνει γιγάντιες διαστάσεις κατά την μεταγωγή του στην Μακρόνησο. Εκεί βρίσκεται σε εντεταλμένη θέση δίπλα σε βασανιστές των ΑΜ (αφού η Μακρόνησος ήταν στην επικράτειά του) για να δει και να δηλώσει τα παρακάτω «Στην Μακρόνησο συντελείται θεάρεστο έργο εθνικής αναγέννησης». Οι ναζί αφέντες του τώρα έχουν αλλάξει αλλά η γραμμή είναι ίδια. Γράφει στον Ριζοσπάστη η Μ. Κυριακίδου: «Στις 29-10-48 μας επισκέφθηκε ο Μητροπολίτης Κυκλάδων, Φιλάρετος, με το βοηθό τους αρχιμανδρίτη Κορνάρο. Επετέθηκε στους κρατούμενους εντελώς ανοιχτά. Είπε: «’Η θ’ αλλάξετε μυαλό, ή θα πεθάνετε – ο κομμουνισμός έσβησε». Και παρακάτω: «Αν έρθει ο κομμουνισμός στην Ελλάδα, εγώ πρώτος θα γίνω κομμουνιστής». Μας αποκάλεσε Σλάβους, εγκληματίες και μας κάλεσε να μετανοήσουμε ειλικρινά και έμπραχτα, αλλιώς θα ρημάξουμε στις φυλακές κλπ, κλπ». Ο Φιλάρετος, ο πατήρ Προκόπιος, ο αρχιμανδρίτης Κορνάρος, οι θρησκευτικοί επισκέπτες μας, ούτε και αυτοί δεν ήλθαν ποτέ σ’ αυτό τον άξενο βράχο, κοντά μας, με λίγο ενδιαφέρον πραγματικό, με πόνο ή συμπάθεια στους συνανθρώπους τους. Δε μας είπαν ούτε δύο λόγια «παρηγορίας», τίποτε το ανθρωπιστικό, το χριστιανικό. Μόνο με τις επιθέσεις τους, την επίθεση των άλλων, κάναν τον πόνο μας πιο βαθύ και ολοκλήρωναν το μαρτύριό μας….».

Όσο για τον Κορνάρο, έχουμε μονάχα να προσθέσουμε το εξής. Ο πατήρ Κορνάρος ήταν ο ιερέας που κατά την σφαγή του Α Τάγματος αναφωνούσε τα εξής:

"Σήμερα θα σας δικάσει ο Θεός και ο Θεός δικάζει με το πιστόλι..."

Ο πικρός απολογισμός εκείνη την ημέρα ήταν 300 νεκροί...

Παρακάτω ο Μητροπολίτης σημειώνει : "Η Ιστορία της ανθρωπότητας έχει καταγράψει φρικτούς τρόπους, που επινόησε ο άνθρωπος για να εξοντώσει τον συνάνθρωπο του, και έχει πληρώσει, και μέχρι σήμερα πληρώνει, μεγάλο φόρο αίματος, καθώς σε ολόκληρη την Οικουμένη εξακολουθούν να καταδιώκονται και να εξοντώνονται όσοι έχουν διαφορετικές απόψεις."

Όμως ποιες είναι αυτές οι διαφορετικές απόψεις; Τι διαφορετική άποψη είχαν οι μακρονησιώτες; Ήταν άραγε διαφορετική η γνώμη τους για το ποδόσφαιρο; Η απάντηση είναι η εξής: Οι Μακρονησιώτες βασανίστηκαν γιατί υπήρξαν είτε κομμουνιστές είτε δημοκράτες. Αυτό που ο κύριος Δωρόθεος επιχειρεί να σκιάσει, αυτό που επιχειρεί να εξισώσει είναι το παρακάτω: Από την παρισινή Κομμούνα, στους Μπολσεβίκους της Ρωσίας, από την Κούβα, μέχρι την Χιλή, από την Κίνα της μεγάλης πορείας μέχρι την Νικαράγουα των Σαντινίστας, οι άνθρωποι που καταδιώκονται και εξοντώνονται συστηματικά ήταν και είναι οι κομμουνιστές και οι δημοκράτες. Με άλλα λόγια οι άνθρωποι που πιστεύουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε ένα δικαιότερο σύστημα από τον στυγνό Καπιταλισμό. Αυτούς τους ανθρώπους γιατί δεν επιχειρεί να τους κατονομάσει για αυτό που είναι ο κύριος Δωρόθεος ;;;

Και παρακάτω ο κύριος Δωρόθεος αναφέρει τα εξής:

"Και ο λαός μας, που γνώρισε τόσες και τέτοιες δύσκολες στιγμές, παρέλαβε από τους Πατέρες του την δίψα της ελευθερίας. Δεν είναι πολεμοχαρής, αλλά κάθε φορά που αλλότριοι απείλησαν τα όρια της πατρώας γης και επεδίωξαν να του στερήσουν το δικαίωμα να ζει ελεύθερος, αγωνίστηκε και έδωσε την ζωή του για την ελευθερία και την ανεξαρτησία.

Όταν μάλιστα, μετά την Κατοχή, ήρθε η ποθητή μέρα της ελευθερίας και δοκιμάστηκε από τον εμφύλιο σπαραγμό, τότε κατάλαβε πόσο δίκιο είχε ο ποιητής γράφοντας ότι «αν μισούνται ανάμεσά τους δεν τους πρέπει λευτεριά».

Μια στοχευμένη δηλαδή αχταρμαδοποίηση της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Ο κύριος Δωρόθεος επιχειρεί μια ομογενοποίηση αντιεπιστημονική και αντι-ιστορική. Παραλείπει να μας πει ποιοι υπήρξαν οι πρωτοπόροι της Εθνικής Αντίστασης, παραλείπει να μας εξηγήσει τι έγινε στα Δεκεβριανά με την αγγλική εισβολή και καταλήγει στην απόκρυψη των αιτιών του εμφυλίου που βρίσκονται βαθιά στην φασιστική Δεξιά και το Κέντρο, με ρίζες τους την αμερικανική ιμπεριαλιστική επέμβαση στην χώρα μας. Απορούμε για το πως δύναται να κάνει τέτοιες δηλώσεις στο νησί που σκοτώθηκαν και βασανίστηκαν οι αντάρτες του ΕΛΑΣ, τα στελέχη του ΕΑΜ και χιλιάδες άλλοι πατριώτες...

Η ομιλία του κυρίου Δωρόθεου συνεχίζει και καταλήγει με δύο τεράστια ψέματα.

Το πρώτο: Η Εκκλησία ούτε πολιτεύεται, ούτε κομματίζεται, ούτε πολιτικολογεί. Τους αγκαλιάζει όλους, και όσους την αγαπούν και όσους την διώκουν, και όσους αποδέχονται τα Μυστήρια και τις Αγιαστικές της πράξεις και όσους επιλέγουν να έρχονται και να φεύγουν από αυτό τον κόσμο μακριά από την ευλογία της.

Φυσικά ο κύριος Δωρόθεος αναφέρεται στους κομμουνιστές όταν μιλάει για τα "μαύρα πρόβατα" του λαού. Όμως το ψέμα δεν είναι εκεί. Το μεγάλο ψέμα είναι η ουδετερότητα της Εκκλησίας. Η Εκκλησία είχε στρατηγική θέση τόσο κοντά στις φιλοναζιστικές κυβερνήσεις όσο και στα μοναρχοφασιστικά καθεστώτα που ακολούθησαν. Η Εκκλησία ήταν που ευλόγησε την αγγλική εισβολή όταν ο Δαμασκηνός αναλαμβάνει την θέση του αντιβασιλέα και συναντιέται με τον Τσώρτσιλ. Η Εκκλησία βρίσκεται στο κέντρο της εξουσίας του μοναρχοφασισμού όταν ο Δαμασκηνός αναλαμβάνει πρωθυπουργός της χώρας. Επιπροσθέτως δεν πρέπει να ξεχνάμε την Εκκλησία και τον ρόλο της ως υποστηρικτή των διωγμών των κομμουνιστών κατά τον εμφύλιο αλλά και μετά, όταν για να εργασθείς, που χρειαζόσουν πιστοποιητικό φρονημάτων από την Χωροφυλακή και την Εκκλησία. Αν δε πιάσουμε και την περίοδο της Χούντας, θα δούμε και τον ενεργό ρόλο της Εκκλησίας όταν όρκιζε τους συνταγματάρχες ή όταν διάβαζε και δεν ήξερε τι γίνονταν στην Γυάρο και την Μπουμπουλίνας...

Ακόμα λοιπόν κι αν κανείς βρει να πει τα χίλια μύρια αντεπιχειρήματα και επιχειρηματολογίες για τα όσα προαναφέραμε, θα τα βάλουμε όλα στην άκρη και θα μείνουμε μόνο σε αυτό: Ποια ήταν η θέση της Εκκλησίας μας όταν τα βασανιστήρια της Λέρου, της Γυάρου και της Μακονήσου συνέβαιναν; Ειπώθηκε ποτέ το οτιδήποτε για τον ανθρώπινο πόνο;; Αυτό λοιπόν είναι ίσως το κυριότερο: Η εγκληματική αμέλεια και αδιαφορία των όσων ισχυρίζονται ότι πρεσβεύουν τον λόγο του Θεού στην Γη.

Το δεύτερο: "Στην συνέχεια, ο Σεβασμιώτατος επισκέφτηκε το απομακρυσμένο Παρεκκλήσιο του Αγίου Γεωργίου και παρακάλεσε τους συγκεντρωμένους προσκυνητές να συνεργήσουν στην προσπάθεια του Δήμου Κέας και τη Ιεράς Μητροπόλεως για την συντήρηση και ανακαίνιση των Παρεκκλησίων του μαρτυρικού νησιού."

Η Εκκλησία και ο Δήμος Κέας έχει επιδείξει έμπρακτα μια τελείως διαφορετική τακτική από αυτή που επιχειρούν αν μας παρουσιάσουν. Στο νησί της Μακρονήσου παρά το προεδρικό διάταγμα που την καθορίζει ως χώρο-μουσείο, ο Δήμος Κέας έχει νοικιάσει βοσκοτόπια και έχει αφήσει να οργιάσουν οι καταπατητές. Αποτέλεσμα αυτής της εγκληματικής πολιτικής είναι η διάλυση των μνημείων του νησιού και η μετατροπή του σε σκουπιδότοπο. Το ΠΕΚΑΜ (Πανελλήνια Ένωση Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου) έχει καταθέσει μήνυση και η εισαγγελία Λαυρίου έχει συντάξει μια μακροσκελέστατη υπερπλήρη έκθεση για το θέμα. Φυσικά κανενός το αυτί δεν ιδρώνει σε ότι αφορά την δημοτική αρχή η οποία πρόσφατα ανακοίνωσε στον Ριζοσπάστη μέσω του κυρίου Δεμέναγα τις προθέσεις της να μετατρέψει το νησί σε αιολικό πάρκο. "Θέλετε να μείνει κάτι από την Μακρόνησο; Δεχτείτε την αλλαγή του ΠΔ για να έρθουν οι ιδιώτες" είναι το επιχείρημα του κυρίου Δεμέναγα.

Σε αυτό ας προστεθεί η παντελής αδιαφορία της Εκκλησίας όταν σε αυτήν προσέτρεξε το ΠΕΚΑΜ για την διάσωση των δυο εκκλησιών του νησιού. Παρόλα αυτά, η κατά τα άλλα ουδέτερη Εκκλησία, σπεύδει να παίξει τώρα το επικοινωνιακό παιχνίδι του κ. Δεμέναγα που κόπτεται ξαφνικά για την αναστήλωση των δύο μνημείων....