"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Ο Στυλιανός Χούτας και η μάχη του Μακρυνόρους

Το Μακρυνόρος είναι μια ορεινή περιοχή που απλώνεται απο τον δρόμο της Αμφιλοχίας Αιτωλοακαρνανίας και φθάνει μέχρι και λίγο πρίν την πόλη της Άρτας. Ως τοποθεσία είναι ιδιαίτερα όμορφη. Είναι μια μεσαίου ύψους οροσειρά που φιδογυρίζει ακολουθώντας τις πολλές πτυχώσεις του δρόμου. Ο ίδος ο δρόμος είναι στενός και στα αριστερά του έχει απόκρυμνες πλαγιές που οδηγούν στην θάλασσα.

Το Μακρυνόρος είναι μια απο τις περιοχές που ο ΕΛΑΣ στην διάρκεια της Κατοχής συνήθιζε να στήνει ενέδρες σε Γερμανούς και Ιταλούς που μετέφεραν εφόδια και στρατιώτες απο την Άρτα και τα Ιωάννινα στο Αγρίνιο και την Βόνιτσα. Μιλάμε για την σημαντικότερη αρτηρία της περιοχής που χρησιμοποιείται ακόμα και μέχρι και σήμερα. Χαρακτηριστικά , στην περιοχή ο ΕΛΑΣ έχει δόσει τουλάχιστον τρείς μεγάλες μάχες σε μια απο τις οποίες σημετείχε και ο θρυλικός καπετάν Επαμεινώνδας.

Το 1943 η διοίκηση του ΕΔΕΣ αποφασίζει οτι η περιοχή είναι σημαντική και για αυτούς καθώς οι ενέδρες του ΕΛΑΣ εδώ τον βοηθούσαν να συλλέξει και πολύτιμο πολεμικό υλικό και εφόδια. Έτσι αποφασίζεται λόγω της διπλής της σπουδαιότητας απο τον ΕΔΕΣ η μάχη του Μακρυνόρους. Σε αυτό το σημείο ιατρός και επιτελής του ΕΔΕΣ Σ. Χούτας μας πληροφορεί στο βιβλίο με τα απομνημονεύματά του οτι το βράδυ της 13 - 14 Ιουλίου του 1943 οι δυνάμεις του ΕΔΕΣ είχαν λάβει θέσεις στο Μακρυνόρος και χτυπήθηκαν με μια ιταλική φάλαγγα που πέρναγε απο το σημείο. Ο ίδιος ο Χούτας μιλάει για μια άρτια επιχείρηση που πέτυχε όλους τους αντικειμενικούς της σκοπούς και που επιβραβεύθηκε και απο τους Άγγλους συμμάχους. Μάλιστα αφού εξελέγει βουλευτής με την Ένωση Κέντρου ανέγειρε μνημείο στην περιοχή για να τιμήσει τους νεκρούς του ΕΔΕΣ. Η ίδια όμως η ιστορία που όπως φαίνεται παραποίησε έμελλε να τον διαψεύσει...

Την εποχή εκείνη στρατηγός του ΕΔΕΣ ήταν και ο Κομνηνός Πυρομάγλου που διατέλεσε και βουλευτής της ΕΔΑ αργότερα. Αφού ο Χούτας έγραψε την βιογραφία του ο Κ. Πυρομάγλου, που διαφωνούσε με την φιλογερμανική στάση του ΕΔΕΣ, δήλωσε τα παρακάτω: " Σχετικά με πολλα γεγονότα που αναφέρει ο κ. Χούτας στο βιβλίο του και ειδικά την μάχη του Μακρυνόρους, ένα έχω να πω, βρίσκονται μόνο στο μυαλό του κ. Χούτα και δεν συνέβησαν ποτε." Ο ίδιος ο Κ. Πυρομάγλου, στενός φίλος της οικογενείας μου, διαβεβαίωνε την ιστορική απάτη και στο ίδιο τον παππού μου υποψήφιο νομάρχη της ΕΔΑ και παλιό αντάρτη του ΕΛΑΣ.

Η πραγματικότητα σχετικά με την μάχη του Μακρυνόρους έχει ως εξής (Κ. Πυρομάγλου):

Ο Ζέρβας είχε όντως αποφασίσει να δώσει μια μάχη στην περιοχή του Μακρυνόρους και την ανάθεσε στον στρατηγό Χούτα. Ο Χούτας δείχνοντας απροθυμία διέταξε τους άνδρες του να μεταφερθούν στον χώρο και να καταλάβουν θέσεις στα υψώματα. Η ίταλική φάλαγγα που διέσχησε το Μακρυνόρος ήταν όμως μεγαλύτερη του αναμενόμενου και έτσι οι δυνάμεις του Χούτα ρίξαν κυριολεκτικά δυο-τρεις διάσπαρτες τουφεκιές και αποχώρησαν, αργότερα ο Χούτας όταν ρώτησε τον ομαδάρχη του για το πόσους Ιταλούς σκοτώσανε και εκείνος του απάντησε "κανέναν" εξοργήσθηκε και του χαστούκισε στο πρόσωπο.

Χαρακτηριστικά αναφέρω οτι τα "παλικάρια" του Χούτα ήταν τόσο γενναία που όταν ο ΕΛΑΣ το 1944 εκστράτευσε εναντίον τους όλη η διοίκηση τους πανικοβλήθηκε σε τέτοιο βαθμο που εγκατέλειψε ακόμα και την ηπειρωτική Ελλάδα και πέρασε στην Κέρκυρα. Όταν αργότερα οι κατσαπλίαδες του Ζέρβα γύρισαν στα χωρία του Βάλτου με τον εμφύλιο και τρομοκρατούσαν και καταπίεζαν τον λαό , ο ίδιος ο λαός του Βάλτου τους κόλλησε το κοροιδευτικό ψευδώνυμο "Τα παιδιά της Κέρκυρας".

Ένα απο αυτά τα παιδιά ήταν και ο συχωριανός μου Στάθης Φίλος γυρνώντας πίσω, πήρε τα δύο του αδέλφια και επιχείρησε να ξυλοκοπήσει τον παππού μου που μόλις είχε έρθει απο το βουνό. Εκείνος πάντα κουβάλαγε μαζί του κάποιο πιστόλι, αλλά εκείνο το βράδυ κρατούσε μια "μιλς", την έβγαλε απο την τσέπη του και τους είπε ήρεμα " Εάν θέλετε έρχεστε κατά δω και πάμε όλοι μαζί" (εννοούσε στον τάφο). Εκείνοι εξαφανίσθηκαν και δεν τον πλησίασαν ποτέ απο τότε. 

10 σχόλια:

  1. Η υπερβολή σχετικά με τις απώλειες που προξένησαν οι αντάρτες στα στρατεύματα Κατοχής είναι κάτι που χαρακτήριζε όλες τις οργανώσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαφέστατα έχεις δίκιο, στην προκειμένη περίπτωση βέβαια η υπερβολή είναι μεγάλη. Αργότερα θα ανεβάσουμε και ένα thread για τις πραγματικές απώλειες των Γερμανών συνολικά βασισμένο σε στοιχεία της συμμαχικής αποστολής. Είναι το κοντινότερο που έχουμε σε αντικειμενικά στοιχεία..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Με αυτό το θέμα μου φαίνεται έχει ασχοληθεί ο Χόνδρος.Κάπου είχα βρει και τους αριθμούς που παρέθετε αλλά δεν θυμάμαι που το έχω!Με βάση τους αριθμούς του οι νεκροί των γερμανικών στρατευμάτων ήταν περίπου 4000.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Απο βιβλία του Μαζαουερ και του Φλαισερ υπολογίζονται περί τους 15000 με 16000. Το μέγεθος δεν είναι τεράστιο δεδομένων των απωλειών τους απο τακτικά στρατεύματα σε όλη την Ευρώπη, όμως τα νούμερα αυτά δηλώνουν έναν εχθρό που δυσκολεύεται να επιβληθεί. Αν δεις τις δυνάμεις που κινητοποίσαν οι Γερμανοί ενάντια στον ΕΛΑΣ το 1944 θα καταλάβεις γιατί ο Μαζάουερ έχει σωστά στοιχεία.

    Το 1944 κινητοποιήθηκαν οι παρακάτω δυνάμεις εναντίον του ΕΛΑΣ στην περιοχή της Μακεδονίας και την ορεινής Στερεάς.


    Μεραρχία Edelweiss
    4η Μεραρχία των SS
    108 Σώμα Εγκληματιών
    Δυνάμεις Ταγμάτων Ασφαλείας

    Σύνολο : περίπου 18000 !!!

    Στοιχεία του βιβλίου "Ο ΕΛΑΣ" του Σαραφη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν μπορώ να καταλάβω εάν το κείμενο είναι ιστορικό η κουτσομπολιστικο.Καμια ιστορική πηγή ,το αρθρο στηριζεται μόνο στο οτι κάποιος είπε στον παππου μου στην γιαγιά και σε όλο μου το σοι κάτι για αυτήν την μάχη και αυτόν τον άνθρωπο.Δυστυχως μεγάλωσα με ένα σωρo ψέματα γύρω από την αντίσταση και το εμφυλιο.Ευτυχώς τώρα μπορούμε να ψάξουμε και να βρούμε την αληθεια χωρίς τις κομματικες της παρωπιδες ,οι αριστεροί μύθοι που μεγάλωσα πέθαναν.Παρακαλω όταν γραφεται κάτι σχετικά με την ιστορία να σοβαρο,δεν χρειαζόμαστε ιστορικά κείμενα τύπου εφημερίδας εσπρέσσο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορείτε κάλλιστα και με κάθε ελευθερία να μην μας διαβάζετε

      Διαγραφή
  7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή