Ο Μιχάλης Μπεζεντάκος γεννήθηκε στην Μάνη και απο νωρίς γνώρισε μετην προσωπική του συμμετοχή τους αγώνες της εργατιάς που μαστίζονταν απο την φτώχεια και την αγρια εκμετάλλευση. Ο Μιχάλης Μπεζεντάκος έγινε μέλος του ΚΚΕ το 1929 αφού αποχώρησε απο την ομάδα των "Αρχειομαρξιστών". Την 1/8/1931 σε μια σύγκρουση στην Δραπετσώνα ανάμεσα σε μέλη του ΚΚΕ και χωροφύλακες που επιχειρούσαν να διαλύσουν την στκγέντρωσή τους σκοτώθηκε ο αστυφύλακας Γυφτοδημόπουλος. Οι αρχές κατηγόρησαν για την δολοφονιά αυτή τον Μιχάλη Μπεζεντάκο. Στην σύγκρουση παρεβρίσκονταν και οι παρακάτω εκτός του Μ Μπεζαντάκου: Κ Σαρίκας, Μ Βοσνάκης, Μόσχος, Δούλγέρης, Γ Καλογερίδης, Λ Δημητριάδης. Ο Μιχάλης Μπεζεντάκος που ως τότε κρύβονταν σε σκηνή στην περιοχή Μαγκουφάνα συλλαμβάνεται μερικές μέρες αργότερα. Οι αρχές των μεταφέρουν στις φυλακές Συγγρού με σκοπό να τον περάσουν απο δίκη για ανθρωποκτονία τον Απρίλη του 1932. Τότε είναι που το ΠΓ του ΚΚΕ αποφασίζει την απόδραση του. Με διασυνδέσεις που το Κόμμα έχει φροντίζει να μεταφέρει τον Μπεζεντάκο στο κελί του Νεφελούδη και του Μαρμαρέλη. Ο Μπεζεντάκος ξεκινά να προσποιείται τον άρρωστο στα προσκλητήρια και μένει κουκουλωμένος στο στρώμα του. Τρώει ελάχιστα και ζητάει νερό το οποίο ρίχνει κάθε με μέρα 2 με 3 φορές σε ένα ήδη μουχλιασμενο σημείο στον τοίχο του μπάνιου. Αργότερα η οργάνωση του ΚΚΕ του προμυθεύει και εργαλεία για να τρυπήσει τον τοίχο. Στις 5/3/1932 ο Μιχάλης Μπεζεντάκος δεν εμφανίζεται στο προσκλητήριο. Οι φύλακες ήδη γνωρίζουν οτι είναι άρωστος και δεν ασχολούνται περισσότερο μαζί του. Ο ίδιος βρίσκεται κλεισμένος στο μπάνιο και μετά το προσκλητήριο ξεκινά αργά και μεθοδικά να γκρεμίζει τον τοίχο. Παράλληλα, στο δωμάτιο κάτω απο τα σκεπάσματα έχουν στοιβαχθεί κούτσουρα στο σχήμα του ανθρώπινου σώματος για παραπλάνηση. Το βράδυ ο τοίχος έχει τρυπήσει και ο Μιχάλης Μπεζεντάκος πηδα στο κενό. Απο κάτω τον περιμένουν μέλη του ΚΚΕ που τον μεταφέρουν σε ασφαλές σπίτι όπου κρύβεται μέχρι να αναρρώσει απο χτυπημα στο κεφάλι που του προκάλεσε η πτώση. Στις 10 το άλλο πρωί ένας φύλακας εντοπίζει την τρύπα του μπανιου και μετά το προσκλητήριο αντιλαμβάνονται και την απόδραση του Μπεζεντάκου. Ακολουθούν όπως λέει και το τραγούδι που η απόδραση αυτή ενέπνευσε στο λαό, χαμός απο τηλεγραφήματα, έρευνες και ανακρίσεις. Ο Νεφελούδης και ο Μαρμαρέλης ανακρίνονται και τους επιβάλλεται μια παράταση της ποινής τους κατά 2 μήνες για συνεργεία. Ο προοδευτικός κόσμος αγανακτά με την απόφαση και διαδηλώνει οτι : "Οι φυλακισμένοι έχουν το δικαίωμα, αν μπορούν να δραπετεύσουν". Απο τους δεσμοφύλακες τιμωρήθηκε ο φύλακας Κυριάγκωνας με έξι μήνες εκτός υπηρεσίας για βαρειά αμέλεια καθήκοντος. Ο ίδιος δήλωσε περιπεκτικά οτι : "και τι χρειαζόμαστε εμείς , άμα πάρει απόφαση το ΠΓ να δραπετεύσουν οι κομμουνιστές, όλοι θα αποδράσουν". Αργότερα ο Μιχάλης Μπεζεντάκος φυγαδεύεται στην ΕΣΣΔ. 
Απο εδώ ξεκινά όλη η μαύρη παραφιλολογία σχετικά με την τύχη του Μιχάλη Μπεζεντάκου. Πολλοί, αριστερών αποχρώσεων κυρίως, υποστηρίζουν οτι τα ίχνη του Μπεζεντάκου χάνονται, οτι το ΚΚΕ εδώ ανακοινώνει οτι ο Μπεζεντάκος κατατάσσεται στις Διεθνείς Ταξιαρχίες και οτι σκοτώνεται στον ισπανικό εμφύλιο, ενώ κάτι τέτοιο έιναι ψέμα. Κατά την δική τους ιστορική πραγματικότητα ο Μιχάλης Μπεζεντάκος πέφτει θύμα του Στάλιν και των εκκαθαρίσεων του και πεθαίνει βασανισμένος σε κάποιο νοσοκομείο της ΕΣΣΔ. Ο λόγος για τον οποίο ο Μπεζεντάκος διώκεται είναι οι φιλοτροτσκιστικές του πεποιθήσεις...
Όπως ήδη προαναφέραμε ο Μιχάλης Μπεζεντάκος πριν την ένταξη του στο ΚΚΕ ανοίκε στην τροτσκιστικά "χρισμένη" φράξια των αρχειομαρξιστών. Η μετάβασή του στο ΚΚΕ έγινε μετά απο αίτηση του ιδίου και αφού συζήτησε με την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ (ασφαλώς λόγω καταστατικού). Έτσι το επιχείρημα περί φιλοτροτσκισμού του Μπεζεντάκου μένει αίολο.
Ο Μιχάλης Μπεζεντάκος πέρασε στην Ισπανία μέσω των Διεθνών Ταξιαρχιών. Οι ελληνικές δυνάμεις που έλαβαν μέρος με τις Διεθνείς Ταξιαρχίες κατατάσσονταν είτε στον λόχο Ρήγας Φερραίος/Νίκος Ζαχαριάδης που ανήκε στο τάγμα Δημητρώφ της 13ης Ταξιαρχίας, είτε στον ελληνοαμερικανικό λόχο της 15ης Ταξιαρχίας. Ο Μπεζεντάκος κατατάχθηκε στον πρώτο. Ο χώρος Μάνος Λοιζος πρόσφατα φιλοξένησε έκθεση ντοκουμέντων για τα 90 χρόνια του ΚΚΕ και ανάμεσα στις πολλές φωτογραφίες βρήκαμε και του Μιχάλη Μπεζεντακου στην Ισπανία...
Έλληνες και Κυπριοι των Διεθνών Ταξιαρχιών
2ερωτήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Που είναι η φωτογραφία που εμφανίζεται ο Μπεζεντάκος?
2. Που είναι ο Nin?
nin esta en berlin
ΔιαγραφήΜιχάλης Μπεζαντάκος is my great-grandfather. He was killed in Moscow in 1938 during the Satalinist repressions.
Διαγραφή1) Η φωτογραφία αυτή εκτέθηκε για τα 90 χρόνια του ΚΚΕ στον πολυχώρο Μάνος Λοίζος της Νίκαιας. Τωρα φαντάζομαι βρίσκεται στο φωτογραφικό αρχείο του ΚΚΕ
ΑπάντησηΔιαγραφή2) Ποιός Nin? Δεν σε κατάλαβα ...
Αλήθεια ανώνυμε που είναι ο Nin? Βρήκε κανείς το πτώμα του?
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τροτσκιστική προπαγάνδα περί Μπεζεντάκου είναι ένα ψέμμα από πάνω μέχρι κάτω, φιλοτεχνημένο 40 -50 χρόνια αργότερα απ'τον ισπανικό εμφύλιο..
Στο ερώτημα αυτό που τέθηκε : dónde está Nin
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μόνη απάντηση που θα πούμε είναι αυτή: En Salamanca o en Berlín
εντάξει oberon πολλοί περάσαμε από αυτό το χώρο αλλά τέτοια πράματα προσέχαμε πριν τα πετάξουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήγια τον νιν λέω.
Αν είναι να παίξουμε αυτό το παιχνίδι, Οκ τον τέλμαν τον τιμούμε, τον ζαχαριάδη γιατί όμως?
ένα ερώτημα γεννιέται...
πως τη σκαπούλαρε από το στρατόπεδο συγκέντρωσης, όλοι ξέραν ότι ήταν αγαπημένο παιδί του πατερούλη...
Για τον Νίν δεν έχω στοιχέια, όπως δεν έχεις και εσύ και κανείς για το αν ή οχι δολοφονήθηκε από κομμουνιστές ή πράκτορες του Φράνκο. Άρα σε μια τέτοια άνευ σημασίας ερώτηση τσιτάτο απαντάω με την απάντηση του ΚΚΙ τότε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον Ζαχαριάδη έχω να πω ότι και μόνο που βγήκε από το Άουσβιτς πρέπει κανείς να τον τιμά. Ο Νίκος Ζαχαριάδης υπήρξε κομμουνιστής με θέσεις που και σήμερα είναι ορθές, έκανε βέβαια και αυτός λαθη όπως όλοι οι άνθρωποι. Άλλωστε ακόμα και οι "ηγέτες" είναι άνθρωποι και οι άνθρωποι έχουν αδυναμίες. Δεν αγιοποιούμε πρόσωπα. Ο Ζαχαριάδης είναι θέλουμε δεν θέλουμε ήρωας και ήρωας από τους λίγους.
Τα όσα υπονοούνται για το ότι οι ναζί των λυπήθηκαν γιατι ήταν "παιδί" του Στάλιν, δεν τα απαντάω καθόλου γιατι τα θεωρώ κουταμάρες...
Ο Ζαχαριάδης ομπερον, δεν ήταν στο Αουσβιτς, αλλά στο Νταχάου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μάλιστα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης είχε χριστεί από τους Γερμανούς "Κάπο" κάτι σαν "θαλαμάρχης" επί το ελληνικοτερον!
Γραμματέας ενός ΚΚ και θαλαμάρχης διορισμένος απο τους Γερμανούς λίγο...περίεργο κα ιύποπτο μου φαίνεται.
επίσης, το γεγονος ότι δεν τον εκτέλεσαν ως κορυφαίο στέλεχος ενός ΚΚ (όταν πχ τον Ταίλμαν και άλλους τους εκτέλεσαν), ακόμα πιο...ύποπτο μου φαίνεται.
Οσον αφορά τον Μπεζεντάκο, την φωτο από την Ισπανία την είδαμε. Ο Μπεζεντάκος που είναι;;
Nαι γράψαμε λάθος εκ παραδρομής ήταν στο Νταχάου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως έχω να αναφέρω μερικές ενστάσεις
1) Ο Κάπο των στρατοπέδων συγκέντρωσης ήταν και αυτός κρατούμενος και υπόκειντο στις ίδιες συνθήκες με αυτούς. Ισχύει βέβαια ότι αρκετοί από αυτούς ήταν χαφιέδες και ποινικοί εγκληματίες. Θα ήθελα να ρωτήσω όμως αυτό: Από που ξερετε ότι ο Ζαχαριάδης υπήρξε Κάπο στο Νταχάου γιατί καμιά ιστορική πηγή μας δεν το διασταυρώνει.
2) Το ότι ο Ζαχαριάδης επιβίωσε του Νταχάου οφέιλεται ακριβώς στο ότι οι Ναζί ΔΕΝ γνώριζαν ρτην ιδιότητά του...
3) Στην φωτογραφία δεν εικονίζεται ο Μπεζεντάκος, η εν λόγω φωτογραφία εκτίθεντο στο πολιτιστικό κέντρο Νίκαιας.
Όποιος θέλει να μάθει τι απέγινε ο Ανδρέας Νιν, δεν έχει παρά να διαβάσει το "Για ποιον χτυπά η καμπάνα" του Έρνεστ Χέμινγουαίη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποιος βαριέται να το διαβάσει (κάποτε κι ο τελευταίος εγγράμματος κομμουνιστής το είχε διαβάσει τουλάχιστον μια φορά), δεν έχει παρά να το αναζητήσει στα αγγλικά στο διαδίκτυο, όπου είναι αναρτημένο σε μορφή pdf. Ας βάλει στην αναζήτηση τα αρχικά P.O.U.M., ώστε να απολαύσει την συνομιλία του ήρωα του μυθιστορήματος Ρόμπερτ Τζόρνταν με τον σοβιετικό πράκτορα Κάρκωφ.
Η ομοιότητα του διαλόγου με μερικές γνωστές και μη εξαιρετέες ανακοινώσεις της "Φωνής της Αλήθειας", είναι ανατριχιαστική. Δεν αποκλείεται βεβαίως να υποστηρίξει κανείς πως ο Χέμινγουαίη ήταν βαλτός, φιλοτροτσκιστής, φαντασιόπληκτος - ή επίσης πως δεν αναφέρει επακριβώς τι θέλει να πει επί του θέματος, αλλά αφήνει στον αναγνώστη του το τελικό συμπέρασμα.
Δεν χρειάζεται να προσθέσω περισσότερα. Έτσι κι αλλιώς Oberon, εσύ καθάρισες εύκολα με τον Μπεζεντάκο. "Δεν υπήρχε θέμα φιλοτροτσκισμού, επειδή είχε συζητήσει την αρχειομαρξιστική του καταγωγή με την Κ.Ε. του ΚΚΕ". Βεβαίως. Λες και δεν ξέρεις πως το κόμμα θυμήθηκε τη δήλωση του Βελουχιώτη όταν χρειάστηκε να τον σπιλώσει, λες και δεν αντιλαμβάνεσαι πως για τον σταλινισμό, ο Μπεζεντάκος θα ήταν πάντα ένας "πρώην τροτσκιστής"...
Ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι ότι σε ότι αφορά το έργο του Χέμινγουεη το οποίο και έχω δει και διαβάσει αναφέρεσαι σε έργο λογοτεχνίας και όχι ιστορίας. Αν πιστέψουμε φίλε μου τα όσα λέγονται σε αυτό το βιβλίο ως ιστορικά γεγονότα, τότε οι ηγεσίες των Ισπανών ανταρτών ήταν δειλοί κατσαπλιάδες που παρέδιδαν τα όπλα με την κάθε ευκαιρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιπροσθέτως εάν θυμάσαι (θα πρέπει να το θυμάσαι) σε κάποια φάση ο ήρωας του μυθιστορήματος σχολιάζει το ότι ο λαός δεν πρέπει να ταλαντευθεί ανάμεσα σε κομμουνιστές και φασίστες αλλά να επιλέξει την δημοκρατία. Πες μου λοιπόν πόσο αυτή η κουβέντα εκφράζει το πολιτικό κλίμα του εμφυλίου?
Τέλος θα έπρεπε να γνωρίζεις ότι σε παγκόσμιο επίπεδο το βιβλίο αυτό έχει δεχθεί την κριτική ότι διαστρέβλωσε τα γεγονότα του ισπανικού εμφυλίου. Αυτή δεν είναι καινούριο στοιχείο, είναι μια άποψη που εκφράσθηκε ήδη από την έκδοσή του.
Για το θέμα του Μιχάλη Μπεζεντάκου που αναφέρεις πόσο εύκολα "καθάρισα" έχω να σου πω το εξής: Δεν υπάρχει καμιά γραπτή απόδειξη ότι ο Μπεζεντάκος ήταν τροτσκιστής. Αντίθετα βρίσκονταν με άλλους γνωστούς κομμουνιστές στην Ισπανία. Αυτά είναι γνωστά. Αν εσύ ή η Αυγή γνωρίζετε κάτι περισσότερο πείτε το γιατί έπηξε το μάτι μας να βλέπουμε στοιχεία του τύπου: "Ο τάδε είπε στον τάδε ότι άκουσε από τον τάδε το τάδε". Αυτό δεν είναι ιστορία και ελπίζω να το καταλαβαίνεις. Επίσης που είναι το κακό να συζητήσεις την αρχειομαρξιστική σου καταγωγή με το κόμμα στο οποίο τώρα εισέρχεσαι? Δήλωσε κανείς ότι το ΚΚΕ ήταν ή είναι κολυμβήθρα του Σιλωάμ? Και βέβαια χρειάζονταν τέτοιες συζητήσεις!
Για το θέμα του Νιν δεν γνωρίζω τι απέγινε όπως ούτε και υπόλοιπος κόσμος. Ίσως μπορείς να με διαφωτίσεις επ' αυτού με στοιχεία. Δεν θα αρνηθώ την εικασία ότι μπορεί να δολοφονήθηκε από πράκτορες. Ποιους όμως και πως δεν νομίζω ότι είσαι σε θέση να γνωρίζεις με στοιχεία.
Τέλος για το POUM έχω να πω ότι εάν γνωρίζεις μερικά στοιχεία ιστορίας για την πορεία και εξέλιξη του ισπανικού εμφυλίου θα δεις ότι η σύγκρουση ανάμεσα σε αυτό και τις δυνάμεις του ΚΚΙ υπήρξε αμφίδρομη και συνεχής σε πολλές περιοχές ήδη από την αρχή του εμφυλίου.
Υπάρχουν ίσως διάφοροι τρόποι αντίληψης του τι συνιστά ακριβώς «Ιστορία» και πώς αυτή γράφεται. Ο κάθε τρόπος ωστόσο, προδίδει πρωτίστως το πνεύμα του εκφραστή του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι για παράδειγμα πολύ λογικό να επικαλείται κανείς την έλλειψη στοιχείων για να απορρίψει μία εκδοχή που διαβεβαιώνεται από πληθώρα ανθρώπων, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του Νιν. Μπορεί ακόμα και να οχυρώνεται πίσω από την έλλειψη των στοιχείων. Δεν δικαιούται να το πράττει ωστόσο κάποιος ο οποίος, είτε φρόντισε ο ίδιος να εξαφανίσει τα στοιχεία, είτε υπερασπίζεται με πάθος εκείνους που τα εξαφάνισαν - και που ανήγαγαν μάλιστα την εξαφάνιση σε επιστήμη, (αλλάζοντας ακόμη και τις φωτογραφίες του '18).
Το δόγμα ότι ο καθένας είναι αθώος μέχρι της αποδείξεως του εναντίου, αποτελεί βασική δικαιική αρχή. Η αρχή αυτή ωστόσο, στην περίπτωση των φίλων μου που έψαχναν για την τύχη του πατέρα τους στο Μπούλκες, εισπράττοντας την απάντηση των Γιουγκοσλάβων πως «δεν έχουμε στοιχεία», δεν μπορεί να οδηγεί στο συμπέρασμα πως «τα πάντα είναι πιθανά». Οι κομμουνιστές δεν χρειάστηκαν την εκταφή του πτώματος του Πλουμπίδη για να βεβαιωθούν ότι εκτελέστηκε και πως δεν «βρίσκεται στην Αμερική» κατά πως τον ήθελε «Η Φωνή της Αλήθειας».
Υπ’ αυτήν την έννοια αναγνωρίζω εγώ την ανατριχιαστική ομοιότητα των κομματικών συκοφαντιών για τον Πλουμπίδη, με την απάντηση του σοβιετικού πράκτορα για τον Νιν στο βιβλίο του Χέμινγουαίη, ότι «λέμε ότι βρίσκεται στο Παρίσι». Ο Χέμινγουαίη δεν έδρασε απ’ τις γραμμές του POUM όπως ο Όργουελ, αλλά απ’ τις γραμμές των σταλινικών. Αυτές γνώρισε και γι’ αυτές έγραψε.
Όσο για τον Μπεζεντάκο, καταλαβαίνω πως «βαρέθηκες να ακούς τι είπε ο ένας και τι είπε ο άλλος». Μια ωστόσο που σε ενδιαφέρει να διαχωρίσεις την Ιστορία από τις φημολογίες, καλό θα ήταν να ξεκινήσεις να γράφεις τουλάχιστον τα ονόματα «του ενός και του άλλου» που ισχυρίζονται πως ο Μπεζεντάκος στάλθηκε στη Σιβηρία. Μπορείς επίσης να γράψεις και την πηγή που αναδημοσίευσε τις μαρτυρίες τους. Γιατί, μπορεί να μην πρόκειται περί "Ιστορίας", πρόκειται όμως περί μαρτυριών. Και όταν το κόμμα δεν έχει παρουσιάσει ΠΟΤΕ μία λίστα μελών του που στάλθηκαν στη Σιβηρία για να πεθάνουν, εγώ δεν θα κλείσω τα αυτιά μου στις μαρτυρίες.
Και ναι! Εύκολα καθάρισες με τον Μπεζεντάκο! Γιατί πουθενά δεν έγραψα πως ο Μπεζεντάκος ήταν κατά τον θάνατό του τροτσκιστής, ούτε έγραψα πως ήταν κακό να συζητήσει την προηγούμενη αρχειομαρξιστική του ιδιότητα με το κόμμα. Αυτό που έγραψα (και σε παρακαλώ να το ξαναδιαβάσεις), είναι πως για τον σταλινισμό, «ο Μπεζεντάκος θα ήταν πάντα ένας πρώην τροτσκιστής», όπως ο Άρης θα ήταν πάντα ένας «πρώην δηλωσίας», όπως ο Ζηνόβιεφ, ακόμα και στο ανώτατο πόστο της Διεθνούς, θα ήταν πάντα «εκείνος που είχε διαφωνήσει με τον Λένιν πριν τον Οκτώβριο». Κι όταν για κάποιον «πρώην» κρινότανε πως έπρεπε να βγει απ’ τη μέση, κάποιες φορές δεν βρισκότανε κανείς να τονε κλάψει...
Εντάξει αλλά το άρθρο μένει λίγο στη μέση. Τι απέγινε λοιπόν ο Πετζετάκος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα γεγονότα είναι λίγο γενικά. Σκοτώθηκε από όσο γνωρίζω στο μέτωπο του Έβρου
ΑπάντησηΔιαγραφή"Εδώ όλη η αλήθεια, αλλά τα στοιχεία που οδηγούν σε αυτή είναι από το χωριό δεν τα ξέρεις".
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίγη σοβαρότητα επιστημονικής έρευνας; Μια υπόνοια ότι δεν θέλετε απλώς να υποστηρίξετε μια ιστορική εκδοχή λες και είναι καβγάς οπαδών ποδοσφαιρικής ομάδας; Δεν σας αρέσει το συμπέρασμα του άρθρου το Αγτζίδη στην Αυγή του 2009. Δεν σας αρέσει και η Αυγή; Ούτε εμένα καθόλου. Τις δυο πρωτόλειες πηγές που επικαλείται στο άρθρο του πώς τις αναιρείται για να μας πείτε την "αλήθεια"; Με ποια επιχειρήματα; Ποια στοιχεία; Κάποιες μαρτυρίες τις οποίες δεν παραθέτετε για να ελεγχθεί η αλήθεια τους και κάποιες φωτογραφίες τις οποίες δεν μας δείχνετε, ούτε μας λέτε ότι είναι κάπου δημοσιευμένες.
Όσο για τη συζήτηση για τον Νιν πού υπάρχει έστω και μισή ιστορική πηγή η οποία αμφισβητεί ότι ο Νιν συνελήφθη από τους σταλινικούς αστυνομικούς στη Βαρκελώνη στις 16 Ιουνίου του 1936; Η άθλια καμπάνια του ΚΚΙ δεν είναι ιστορικό επιχείρημα. Οι μαρτυρίες για τη σύλληψη του ή η δήλωση καθησυχασμού του Υπουργού Δικαιοσύνης το 1937 Μανουέλ δε Ιρούχο ότι κρατείται στη Μαδρίτη σαν απάντηση στη διεθνή καμπάνια για την τύχη του Νιν είναι επιχειρήματα.
Τα παιχνιδάκια με την ιστορία είναι επικίνδυνα.
Mάλιστα...
ΔιαγραφήΑπό τον Αντών Τσαούς, στον Μπεζεντάκο και τον Νιν.
Ακούστε κύριε Νίκο. Στείλτε μου το μεηλ σας να σας στέιλω τη φωτογραφία-ντοκουμέντο για τη σφαγή των στελεχών του ΕΑΜ από τον Τσαούς.
Επίσης, ΠΟΤΕ δεν είπαμε ότι η υπόθεση Νιν δεν είναι υπόθεση στην οποία πρέπει να γίνει κριτική. ΠΟΤΕ δεν είπαμε ότι δεν είναι λάθος να μην σταθμίζεται ο ταξικός αντίπαλος σε επαναστατική διαδικασία. Η λέξη όμως "σταλινικός" βρωμάει έλλειψη ιστορική μεθοδολογίας, βρωμάει αντικομμουνισμό και βρωμάει αντικειμενικότητα ματιάς.
Για τον Μπεζεντάκο, τώρα να το πάρουμε με τη σειρά. Από που γνωρίζουμε ότι ο Μπεζεντάκος πέθανε στη Σιβηρία; Από δύο μαρτυρίες. Είναι αντικειμενικό στοιχείο ιστορικό; Όχι. Από πού γνωρίζουμε ότι ο Μπεζεντάκος βρέθηκε στην Ισπανία; Από φύλλα πορείας. Είναι αντικειμενικό στοιχείο; Ναι. Ξέρουμε να γύρισε με ανάλογα φύλλα πορείας; Όχι. Υπάρχουν άλλα ντοκουμέντα που πιστοποιούν την παρουσία του στην Ισπανία; Ναι φωτογραφίες.
Ποια λοιπόν κύριε Νίκο είναι μεγαλύτερη πιθανότητα: Να βρέθηκε ξαφνικά στην ΕΣΣΔ, να κατηγορήθηκε εν αγνοία του ΚΚΕ και να πέθανε μόνος κι έρημος χωρίς ΠΟΤΕ να το μάθει ούτε ένα οικογενειακό του πρόσωπο μέσω αλληλογραφίας; Ή να σκοτώθηκε στον Ισπανικό Εμφύλιο;
Για τον Αγτζίδη δεν θα μπω σε συζήτηση. Έχει απαντήσει πολύ πολύ ωραία, ο Ιστορικός Ερευνητής κος Αναστάσης Γκίκας:
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3861666
ΥΓ: Ξέρετε, εύκολα κανείς αρνείται και το Ολοκαύτωμα. Μάλιστα και με ντοκουμέντα υπό την κατάλληλη θέαση και τις ανάλογες ιστορικές υποθέσεις...
Ποιό είναι το "έγκλημα" στην υπόθεση ΝΙν αλήθεια; Αν τον εκτέλεσε το ΚΚΙσπανίας ήταν λογικό μετά απότο πραξικόπημα που αποπειράθηκε να οργανώσει το Μάη του '37 στη Βαρκελώνη. Τί διάολο παπά πουλάνε ορισμένοι και ψάχνουν να βρουν "ναι με αλλά" με τα καθάρματα?
ΔιαγραφήΚαι ειρήσθω εν παρόδω: πώς εξαφανίστηκαν οι ολιγάριθμοι ούτως ή άλλως ΠΟΥμίστας από την πολιτική ζωή της Ισπανίας; Πώς εξηγούν οι τιμητές της προδοτικής δράσης τους ότι δε σήκωσαν , και δεν θα μπορούσαν με όσα αίσχη έκαναν να σηκώσουν, ποτέ κεφάλι από τότε..
Το ψευτοθέμα Νιν είναι μια εφεύρεση, ένα προπαγανδιστικό κόλπο της ψυχροπολεμικής εποχής, ανάλογο με τις λάσπες για Άρη κλπ. που γνωρίζουμε εδώ.
ΥΓ. Για το Μπεζεντάκο, τ'αδέρφια του ζούσαν μέχρι πριν κάποια χρόνιαστον Πειραιά, μέλη του Κόμματος. Αλλά μάλλον οι χαφιέδες νομίζουν ότι δεν θα τα θυμάται κανένας αυτά..