"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2018

Οι ψεκαστές καλαμποκιών και οι μάγισσες της νύχτας


Οι "ψεκαστές καλαμποκιών"



Ένα από τα πιο επιτυχημένα στις επιχειρήσεις αεροσκάφη της ΕΣΣΔ, ήταν κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το γνωστό Polikarpov - Po-2. Ένα παλιό διπλάνο που ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1929. Το διπλάνο Po-2, ήταν ήδη σχετικά απαρχαιωμένο κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όμως ο Κόκκινος Στρατός, βρήκε μια νέα χρήση στο παλιό αυτό αεροσκάφος, που έμελλε να γίνει φόβος και τρόμος της ναζιστικής πολεμικής μηχανής. 

Το Polikarpov, διέθετε έναν μικρό κινητήρα 74 kW, που αντιστοιχούσε σε ιπποδύναμη 99 αλόγων και από το 1932, χρησιμοποιούταν κυρίως ως εκπαιδευτικό αεροσκάφος των "κόκκινων πιλότων". Σε σχέση με τα αεροπλάνα της Luftwaffe αλλά και τα σοβιετικά Arkhangelsky Ar-2, το Polikarpov ήταν σαφώς πιο αργό, πετούσε πολύ χαμηλότερα και ο οπλισμός του, όταν έφερε κάποιον, ήταν εξαιρετικά ελαφρύς. Το ψευδώνυμό του "ψεκαστής καλαμποκιών" ή "kukuruznik" προέρχεται από το γεγονός ότι κατά τη δεκαετία του '30 το Polikarpov χρησιμοποιούταν και για των ψεκασμό καλαμποκιών.

Παρόλα αυτά, το Polikarpov είχε τέσσερα μεγάλα πλεονεκτήματα: Πρώτον, πετούσε πάρα πολύ χαμηλά, στο όριο της γραμμής των κορυφών των δασών, πράγμα που το καθιστούσε ιδανικό καταδρομικό για οχυρές θέσεις σε δάση και βουνά και δύσκολο στόχο, αφού τα αντιαεροπορικά πυρά ήταν δύσκολο να το πετύχουν ανάμεσα στα δέντρα. Δεύτερον, μπορούσε να προσγειωθεί γρήγορα και σε μικρό χώρο, κάνοντάς το ιδανικό για μεταφορά εφοδίων και τραυματιών. Τρίτον, ήταν εξαιρετικά αργό, πράγμα που σήμαινε ότι για να το καταδιώξουν εχθρικά αεροσκάφη, θα έπρεπε να επιβραδύνουν κάτω από τις επιτρεπόμενες ταχύτητες πτήσης τους. Τέλος, το γεγονός ότι ήταν κατασκευασμένο κυρίως από ξύλο και ύφασμα, σήμαινε πως το στίγμα του στα ραντάρ ήταν εξαιρετικά αδύνατο. 

Ο Κόκκινος Στρατός ξεκίνησε να εφοδιάζει με βόμβες τα Polikarpov - Po-2 ήδη από το 1941. Το διπλάνο μπορούσε να μεταφέρει το πολύ 350 κιλά εκρηκτικού υλικού, δηλαδή είτε 7 βόμβες των 50 κιλών, είτε 3 των 100 κιλών. Ο πρώτος βομβαρδισμός στις γερμανικές θέσεις πυροβολικού, που πραγματοποίησε ο Κόκκινος Στρατός, έγινε από ένα Polikarpov, κατά την πολιορκία της Οδυσσού, το Σεπτέμβριο του 1941. Εκεί το Polikarpov χρησιμοποιήθηκε ως αναγνωριστικό, ελαφρύ βομβαρδιστικό και αεροσκάφος για νυχτερινές επιθέσεις αέρος εδάφους.

Ο κατασκευαστής του Nikolay Polikarpov, έλαβε σύντομα χρηματοδότηση για την κατασκευή μιας ειδικής παραλλαγής του διπλάνου, εξειδικευμένης στις νυχτερινές επιθέσεις. Το νέο μοντέλο, θα έφερε θέσεις για βόμβες κάτω από τα φτερά, ενώ στο cockpit του συνοδηγού τοποθετήθηκε οπλοπολυβόλο τύπου  ShKAS ή DA. Από το 1942 και μετά, οι νυχτερινές επιθέσεις με τη χρήση των Polikarpov γενικεύθηκαν. Οι Γερμανοί το ονόμαζαν "Nähmaschine", δηλαδή "ραπτομηχανή", λόγω του χαρακτηριστικού θορύβου της μηχανής του. 

Τα Polikarpov χτυπούσαν ξαφνικά τις γερμανικές θέσεις, στερώντας στους στρατιώτες πολύτιμη ξεκούραση, ενώ το ψυχολογικό αντίκτυπο των επιθέσεων ήταν σημαντικό. Σύντομα οι γερμανικές δυνάμεις έλαβαν ειδικές εντολές για το πως να αμύνονται ενάντια στα Polikarpov, οι οποίες όμως δεν μείωσαν την αποτελεσματικότητά τους, στον πόλεμο φθοράς και νεύρων. Το πρόβλημα ήταν τέτοιο, που σύντομα η Luftwaffe προσπάθησε να επαναφέρει τα γερμανικά διπλάνα του Πρώτου Παγκοσμίου (Gotha Go 145 και Arado Ar 66) σε υπηρεσία, για την αντιμετώπιση των σοβιετικών Polikarpov.

Οι νυχτερινές επιθέσεις των Polikarpov ξεκινούσαν με ένα σμήνος 3-4 αεροσκαφών να επιταχύνει πάνω από τις γερμανικές θέσεις. Τα διπλάνα επιχειρούσαν μια και μοναδική κατακόρυφη "βουτιά" βομβαρδισμού" και εξαφανίζονταν στη νύχτα. Ο ωφέλιμος χρόνος της επίθεσης ήταν το πολύ 8 λεπτά. 


Οι "μάγισσες της νύχτας"


Τα διπλάνα Polikarpov χρησιμοποιούνταν από διάφορα στρατιωτικά σώματα, πεζικού και πυροβολικού και αρκετά τάγματα αεροπορίας, όπως επίσης και από διάφορα αποκομμένα τμήματα του Κόκκινου Στρατού, που επιχειρούσαν ως αντάρτικες ομάδες. 

Όμως, ένα συγκεκριμένο σώμα αεροπορίας έμεινε στην ιστορία για την εκτενέστατη και αποτελεσματικότερη χρήση των Polikarpov. Πρόκειται για 588ο Τάγμα Νυχτερινών Επιδρομέων, το οποίο απαρτιζόταν έξι σμήνη αεροσκαφών, τρία από τα οποία είχαν μόνο γυναίκες χειριστές. 

Τα γυναικεία σμήνη 586, 587, 588, πετούσαν ελαφρά καταδρομικά Yakovlev Yak-1, ελαφρά βομβαρδιστικά και τα Polikarpov - Po-2, με νυχτερινή παραλλαγή. Οι άνδρες του σώματος βρισκόντουσαν σε υποστηρικτικές θέσεις, ως ασυρματιστές και σπανιότερα ως πολυβολητές. 

Τα τρία νυχτερινά σμήνη, έμειναν γνωστά για τις ιδιαίτερα χαμηλές πτήσεις τους, την ταχύτητα επίθεσής τους και την μεγάλη τους αποτελεσματικότητα και σύντομα οι Γερμανοί τα ονόμασαν "Die Nachthexen", δηλαδή "Οι μάγισσες της νύχτας". Η αποτελεσματικότητα των σμηνών ήταν τέτοια που υπολογίζεται ότι, από το 1942 έως το 1945, πραγματοποίησαν 24.000 αποστολές, έριξαν 23.000 τόνους βομβών, ενώ υπήρξαν το περισσότερο παρασημοφορημένο σώμα γυναικών του Κόκκινου Στρατού. Ανάμεσα σε περίπου 80 γυναίκες πιλότους, 30 παρασημοφορήθηκαν με το ανώτατο μετάλλιο του "ήρωα της ΕΣΣΔ", ενώ τριάντα πιλότοι έχασαν τη ζωή τους στη μάχη. Λόγω του μεγάλου βάρους των βομβών στα αεροσκάφη τους, αλλά και του χαμηλού υψόμετρου που πετούσαν, καμιά γυναίκα πιλότος δεν φορούσε αλεξίπτωτα. Η "μάγισσα" που πραγματοποίησε τις περισσότερες αποστολές σε μια νύχτα ήταν η  Yekaterina Ryabova, που πραγματοποίησε 18 αποστολές σε μια νύχτα, ενώ η Nadezhda Popova 16 αποστολές. Έως το τέλος του πολέμου, οι βετεράνοι του σμήνους είχαν στο ενεργητικό τους πάνω από 1000 πτήσεις η κάθε μία.


Γνωστές "μάγισσες" της σοβιετικής αεροπορίας



Yevdokia Bershanskaya: Επικεφαλής των τριών γυναικείων σμηνών. Τιμήθηκε με το μετάλλιο του "ήρωα της ΕΣΣΔ", του "ήρωα της Ρωσίας" και του "ήρωα του Καζακστάν". Αργότερα παντρεύτηκε τον Αντρέι Μολότοφ. Πέθανε το 1982 σε ηλικία 63 ετών.


Yevdokia Bershanskaya

Yevgeniya Zhigulenko: Πρώτη διοικητής του νυχτερινού σμήνους. Σκοτώθηκε το 1942 και τιμήθηκε με το μετάλλιο του"ήρωα της ΕΣΣΔ".


Yevgeniya Zhigulenko

Tatyana Makarova: Επικεφαλής του νυχτερινού σμήνους. Τιμήθηκε με το μετάλλιο του"ήρωα της ΕΣΣΔ".

Nina Ul'yanenko: Πιλότος αεροσκάφους. Τιμήθηκε με το μετάλλιο του"ήρωα της ΕΣΣΔ".

Vera Belik: Πιλότος αεροσκάφους. Ολοκλήρωσε 813 αποστολές, έως την κατάρριψή της στις 25 Αυγούστου 1944, πάνω από την Ανατολική Πρωσσία.


Vera Belik

Rufina Gasheva: Πιλότος του νυχτερινού σμήνους από το 1941. Έλαβε μέρος στη μάχη του Βερολίνου και έως το τέλος του πολέμου είχε ολοκληρώσει 848 αποστολές. Το αεροσκάφος της είχε καταρριφθεί δύο φορές το 1942 και το 1943. Την πρώτη φορά, η Gasheva περπάτησε έως τις σοβιετικές θέσεις και τη δεύτερη κρύφθηκε για αρκετές μέρες σε ένα ναρκοπέδιο. Αποστρατεύθηκε με τον βαθμό του ταγματάρχη και έλαβε τα μετάλλια του "ήρωα της ΕΣΣΔ" και του "τάγματος του Λένιν". Πέθανε το 2012, σε ηλικία 90 ετών.


Rufina Gasheva

Polina Gelman: Εβραϊκής καταγωγής Ουκρανή, η Polina Gelman απορρίφθηκε πολλές φορές από τη σχολή πιλότων λόγω του κοντού της αναστήματος. Το 1942, έγινε δεκτή και σύντομα έδειξε το μεγάλο της ταλέντο ως πιλότος. Το 1942, προσχώρησε στο ΚΚΣΕ, μέλος του οποίου παρέμεινε έως το τέλος της ζωής της το 2005. Η Polina Gelman πραγματοποίησε 1003 αποστολές καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου και παρέμεινε στον Κόκκινο Στρατό έως το 1951, σε θέσεις συμβούλου και μεταφραστή. Υπηρέτησε και στην Κούβα, ως στρατιωτική σύμβουλος. Αποστρατεύθηκε, έχοντας λάβει το μετάλλιο του "ήρωα της ΕΣΣΔ" του "τάγματος του Λένιν" και δεκάδες άλλες διακρίσεις. 


Polina Gelman


Natalya Meklin: Απόφοιτος της σχολής αεροπόρων σε ηλικία 17 ετών, η Natalya Meklin έλαβε τη θέση του επικεφαλής σμήνους σε ηλικία 19 ετών και εως τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ολοκλήρωσε 982 αποστολές, έχοντας μόνη της ρίξει 147 τόνους βομβών σε εχθρικές θέσεις. Από το 1945 τοποθετήθηκε στα μετόπισθεν, αναλαμβάνοντας ρόλο εκπαιδεύτριας. Τιμήθηκε με το μετάλλιο του "ήρωα της ΕΣΣΔ" και του "τάγματος του Λένιν". Έφυγε από τη ζωή το 2005.


Natalya Meklin
\

Nadezhda Popova: Υπήρξε μια από τις πρώτες γυναίκες πιλότους του Κόκκινου Στρατού, πραγματοποιώντας την πρώτη της πτήση το 1937, χωρίς συνοδό. Πολέμησε συνολικά τρία χρόνια από το 1942 έως το 1945. Στις 02 Αυγούστου 1942, το αεροπλάνο της ενεπλάκη σε αερομαχία με δύο γερμανικά μαχητικά και καταρρίφθηκε. Η Popova πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση και μερικές μέρες συνάντησε ένα μηχανοκίνητο κομβόι που μετέφερε τραυματίες. Εκεί γνώρισε τον σύζυγό της, πιλότο  Semyon Kharlamov, που διάβαζε το "Ο ήρεμος Ντον". Αργότερα, συμμετέχει στην αποστολή ανακούφισης του Νοβοροσίσκ. Το διπλάνο της Polikarpov προσγειώθηκε μετά την αποστολή γεμάτο τρύπες από σφαίρες, ενώ τρύπες είχε ο χάρτης και το κράνος της. Τιμήθηκε με το μετάλλιο του "ήρωα της ΕΣΣΔ", του "τάγματος του Λένιν", το χρυσό αστέρι για εξαιρετικές υπηρεσίες και τρεις φορές με το μετάλλιο του κόκκινου άστρου. Πέθανε το 2013.


Nadezhda Popova

Yevgeniya Rudneva: Μια από τις πιο ικανές πιλότους του νυχτερινού σμήνους, η Rudneva εκτός από πιλότος υπήρξε και μέλος του Ινστιτούτου Γεωδαισίας και Αστρονομίας της ΕΣΣΔ και επικεφαλής του "Τμήματος ηλιακής παρακολούθησης". Οργανώθηκε το 1943 στο ΚΚΣΕ, έχοντας ήδη υπηρετήσει ένα έτος στο "νυχτερινό σμήνος". Το αεροσκάφος της καταρρίφθηκε από βολές αντιαεροπορικού πολυβόλου Flak, στις 09 Απριλίου 1944, ενώ πραγματοποιούσε την 645η της αποστολή. Στην αποστολή σκοτώθηκε και η πυροβολητής Panna Prokofyeva. Στο πρώτο της γράμμα στον καθηγητή της  Sergey Blazhko (επικεφαλής του τμήματος Αστρομετρίας στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας), η Rudneva έγραφε: "Την πρώτη βόμβα που έριξα στους Γερμανούς, την έριξα για να τους εκδικηθώ που βομβάρδισαν το τμήμα Μαθηματικών και Μηχανικής του Πανεπιστημίου μας."


Yevgeniya Rudneva








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου