Τα "ντοκουμέντα" μιλούν από μόνα τους

Πριν κάποιο καιρό ο Κόκκινος Φάκελος έκανε μια λεπτομερή κριτική της υποτιθέμενης φωτογραφίας που αποδεικνύει τη συνεργασία ΕΛΑΣ- Γερμανών στην Πελοπόννησο. Σήμερα, με την ιδεολογική πάλη να συνεχίζεται, καθώς και με την σύγκρουση που υπάρχει ανάμεσα στην Ιστορία και στην "Ιστορία", επιλέξαμε ένα άλλο διαμάντι που διακινούν πολλοί ερασιτέχνες ιστορικοί σε διάφορα νεοναζιστικά site και άλλους τέτοιους βόθρους του διαδικτύου. 

Πρόκειται φίλες και φίλοι για το έγγραφο αυτή τη φορά συμφωνίας ΚΚΕ- Γερμανών! 

Μάλιστα, καλά ακούσατε. Οι εκτελεστές εκατοντάδων κομμουνιστών στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής και στο Χαϊδάρι, συμμάχησαν όπως φαίνεται με τα θύματά τους, κι ακόμα χειρότερα τα ίδια τα θύματά τους έπραξαν το ίδιο.  Σαφώς κάτι τέτοιο σας ακούγεται παράλογο, ας δούμε όμως το ίδιο το έγγραφο: 

Το κείμενο λέει: 

"Ύστερα από διαπραγματεύσεις με τη Γερμανική Διοίκηση καταλήξαμε μαζί της σε συμφωνίες που θα πρέπη στο μέλλον να τις εφαρμόσουμε πιστά γιατί αυτό επιβάλλουν τα κομματικά μας συμφέροντα.

Σύμφωνα με αυτές κάθε «σαμποτάζ» ή οποιαδήποτε άλλη ενέργεια μας ενάντια οπλιτών ή βαθμοφόρων του Στρατού Κατοχής θα γίνεται υστέρα από σχετικές υποδείξεις του αρχηγού της Γκεστάπο.

 Δόστε επομένως εντολή στις Αχτίδες να πάψουν στο εξής οι ξεκάρφωτες ενέργειες. Οπλισμός μας εξασφαλίστηκε αρκετός. 

Σαν υπεύθυνο για τη δουλειά αυτή ή Γερμανική Διοίκηση όρισε τον Ταγματάρχη Όττο του Β' Γραφείου. 

Ακόμα ανάλαβαν την υποχρέωση να μας ειδοποιούν για τα μπλόκα και τις συλλήψεις ώστε κανείς να μην υπάρχη κίνδυνος για τα μέλη της οργανώσεως μας. Παράλληλη υποχρέωση αναλάβαμε και μεις για την περίπτωση της αναχώρησης τους από την Ελλάδα. Κανένας δεν πρέπει να ενοχληθή."

ΑΘΗΝΑ 13/8/44 

Ι. ΣΙΑΝΤΟΣ

Πρόβλημα 1ο: 

Το έγγραφο φαίνεται πως έχει πρωτοκολληθεί με αριθμό πρωτοκόλλου 87, ενώ στον υπέρτιτλο γράφει: "Για το γραμματέα της επιτροπής πόλης".  Καταρχήν, για λόγους συνωμοτικούς το ΚΚΕ δεν υπέγραφε ποτέ εσωτερικά του έγγραφα και σαφώς δεν τα πρωτοκολλούσε. Ας δούμε ένα τέτοιο:

Όπως βλέπετε ο παραλήπτης δεν αναφέρεται πουθενά, δεν αναφέρεται αριθμός πρωτοκόλλου και το σημαντικότερο, ο αποστολέας υπογράφει με δύο γράμματα για λόγους περιφρούρησής του. Το γελοίο δε της υπόθεσης είναι ότι με δεδομένο ότι ο ΕΛΑΣ βρισκόταν το 1944 ήδη στο Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής, ο γραμματέας που έβαλε την υπογραφή του στο έγγραφο ήταν αυτόματα ένοχος εσχάτης προδοσίας και υπέγραφε την εκτέλεσή του. 

Πρόβλημα 2ο: 

Το εν λόγω έγγραφο φαίνεται πως στερείται σοβαρών πληροφοριών, γεγονός που το καθιστά αδύνατο να ληφθεί σοβαρά. Πρώτον λείπει η πόλη στην οποία αναφέρεται. Πουθενά δεν αναφέρεται σε ποια πόλη πρωτοκολλήθηκε, ποιας πόλης γραμματέας του ΚΚΕ το παραλαμβάνει κτλ. Όπως και με τα περισσότερα χαλκευμένα έγγραφα της εποχής, η πολλές λεπτομέρειες απουσιάζουν καθώς καθιστούν εύκολο τον εντοπισμό του ψέματος. Επίσης, ο Γερμανός ταγματάρχης του Β' Γραφείου της Γκεστάπο (για να μην σχολιάσουμε ότι η Γκεστάπο λειτουργεί κατά τα λεγόμενα ακριβώς όπως ο Ελληνικός Στρατός με γραφεία Α1, Α2 κτλ) αναφέρεται απλά ως "Όττο" γιατί η αναφορά σε επίθετα θα αποκάλυπτε πιθανότατα την μη ύπαρξη αυτού του προσώπου. 

Πρόβλημα 3ο: Το μεγάλο δίλημμα στον κατασκευαστή αυτών των χαλκευμένων ντοκουμέντων είναι όπως πολλάκις έχω διαπιστώσει το εξής: Αν βάλεις υπογραφές θα αποκαλυφθεί κατά πάσα πιθανότητα ότι είναι ψεύτικες. Αν όμως δεν βάλεις, προκύπτει το πρόβλημα της εγκυρότητας. Εδώ από ότι φαίνεται ο Γ. Σιάντος ξέχασε μάλλον να υπογράψει... 

Βλέπουμε την υπογραφή του "Γραμματέα" ο οποίος περιέργως δεν κατονομάζεται, ενώ ο Σιάντος που κατονομάζεται δεν έχει υπογράψει. Παρόλα αυτά βλέπουμε επίσης και τρεις άλλες υπογραφές, ακριβώς όπως μια δημόσια υπηρεσία υπέγραφε τότε τα έγγραφά της, όμως μόνο ο Γ. Σιάντος δεν έχει υπογράψει ένα τόσο κατά τα άλλα, γραφειοκρατικά προσεγμένο έγγραφο. 

Αυτά φίλες και φίλοι είναι μερικά μόνο από τα πολλά ιστορικά και πρακτικά προβλήματα με την χάλκευση εγγράφων. Τους το στέλνουμε λοιπόν στον κάλαθο της Ιστορίας και τους ευχόμαστε την επόμενη φορά να τα καταφέρουν καλύτερα, αλλά όπως λέει και το τραγούδι: Σε τούτα δω τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει!