Η Παρασκευούλα Σφυρή- Σοφού γεννήθηκε το 1928 στις Ερυθρές Μεγαρίδας, στην οικογένεια του Παναγιώτη Σοφό, τσαγκάρη στο επάγγελμα. Τελειώσε τις πρώτες τάξεις του γυμνασίου και υπήρξε νέα δραστήρια, γεμάτη ζωντάνια, με ανοικτούς ορίζοντες. Κατά την περίοδο της Κατοχής πέρασε στην ενεργό δράση του ΕΑΜ και με τη σύσταση της ΕΠΟΝ διατέλεσε γραμματέας του γραφείου ΕΠΟΝ Ερυθρών, παλεύοντας για την ελευθερία της Ελλάδας και του ελληνικού λαού, αλλά και για τη χειραφέτηση της γυναίκας.
Το 1944 παντρεύθηκε στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών, τον αγαπημένο της, Ηλία Σφυρή, ο οποίος ήταν υπεύθυνος Τύπου και Πληροφόρησης του ΕΑΜ Βοιωτίας.
Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, ο Ηλίας Σφυρής καταδιώχθηκε απηνώς από το αστικό κράτος και το παρακράτος και κατέφυγε στο ΔΣΕ, εντασσόμενος αργότερα στα Κέντρα Πληροφοριών της βόρειας Πελοποννήσου. Εν τω μεταξύ, η Παρασκευούλα Σφυρή, ούσα έγκυος γέννησε, με πλαστά στοιχεία, την κόρη τους, στο Μαιευτήριο "Έλενα", στις 26 Αυγούστου του 1948. Το παιδί ονομάστηκε Αριστέα. Ζώντας και μαχόμενη στην παράνομη οργάνωση της Αθήνας και με ένα μικρό παιδί πια, η Παρασκευούλα πέρασε στην Πελοπόννησο, μετά από συνεννόηση με τον ΔΣΕ και το σύζυγό της. Η Παρασκευούλα, μαζί με την κόρη της βρέθηκαν ξανά με τον Ηλία Σφυρή, το Φλεβάρη του 1948.
 |
| Η Παρασκευούλα Σφυρή |
Η Παρασκευούλα με τη μικρή Αριστέα γνώρισαν γρήγορα τις μεγάλες δυσκολίες της παρτιζανικής ζωής. Κάθε φορά που εχθρικά τμήματα πλησίαζαν την περιοχή όπου ζούσε, έπρεπε να μετακινηθούν ταχύτατα, κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες. Το Φεβρουάριο του 1949, η Παρασκεούλα Σφυρή βρισκόταν σε καταφύγιο του ΔΣΕ στην περιοχή "Μαντρί του Κορομηλά", στα νοτιοδυτικά του ποταμού Σελινούντα. Εκείνες τις ημέρες, στο ίδιο σημείο κατέλυσε και λόχος του Δημήτρη Πιερρουτσάκου. Η θέση τους όμως προδόθηκε από χωρικό του χωριού Κουνίνα και στις 13 Φεβρουαρίου, οι σκοποί του ΔΣΕ ενημέρωσαν ότι στο σημείο πλησιάζουν εχθρικές δυνάμεις.
Το τμήμα του Πιερρουτσάκου έδωσε αψιμαχία και επιχείρησε να απαγκιστρωθεί από τη θέση του, καθώς αντιμετώπιζε υπέρτερες δυνάμεις παρακρατικών της Χ και χωροφυλάκων. Τα γεγονότα που ακολούθησαν και σχετίζονται με τη μοίρα της Παρασκευούλας Σφυρή δεν έχουν πλήρως εξακριβωθεί.
Κατά μια εκδοχή, η Παρασκευούλα δεν πρόλαβε να ακολουθήσει τους αντάρτες και πνίγηκε στα νερά του ποταμού Σελινούντα, προσπαθώντας να κρυφτεί. Κατά μια άλλη έκδοχή, κατά πάσα πιθανότητα πιο αληθή, η Παρασκευούλα προλαβε τους αντάρτες, όμως διαπίστωσε ότι η κόρη της βρισκόταν ακόμα στη γιάφκα των ανταρτών και έτρεξε πίσω για να την πάρει. Στην προσπάθειά της να γυρίσει πίσω στο τμήμα του Πιερρουτσάκου, μια ριπή την τραυμάτισε στα πόδια, με αποτέλεσμα να προσπαθήσει να κρυφτεί στα νερά του Σελινούντα, όπου βρήκε τραγικό θάνατο από πνιγμό. Ήταν τότε 21 ετών.
Το σώμα της Παρασκευούλας βρήκαν καλόγριες της Μονής Ταξιαρχών, οι οποίες το ενταφίασαν στην εκκλησία της μονής.
Η μικρή Αριστέα που παρέμεινε στο "Μαντρί του Κορομηλά" πάρθηκε από τους χωροφύλακες, οι οποίοι την παρέδωσαν στο Ορφανοτροφείο της Πάτρας. Η διεύθυνση του ορφανοτροφείου το έδωσε σε ανάδοχη οικογένεια ενός αγροφύλακα, η οποία τη φρόντισε με επιμέλεια για τέσσερα χρόνια. Ο Ηλίας Σφυρής, αιχμαλωτίστηκε από τον κυβερνητικό στρατό και στάλθηκε στη Μακρόνησο και μετέπειτα στην κόλαση των μετεμφυλιακών φυλακών. Μετά την αποφυλάκισή του, επιδόθηκε στην αναζήτηση της κόρης του, μαζί με το δικηγόρο Ιωάννη Γιαννόπουλο. Τελικά βρήκε τη μικρή Αριστέα και κέρδισε την επιμέλειά της. Της έδωσε το όνομα της μητέρας της.
Η Αριστέα Σφυρή, πιά Παρασκευούλα Σφυρή τελείωσε την Ανωτάτη Εμπορική Σχολή και σήμερα ονομάζεται κυρία Παρασκευή Παπαγιαννοπούλου-Σφυρή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου