"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Οι προσπάθειες του Γενικού Αρχηγείου για ανεφοδιασμό του ΔΣΠ


"Νεωτεριστικές" και ασφαλώς ανιστόρητες θεωρίες "κριτικής" από τα "αριστερά" στο ΔΣΕ, στο Νίκο Ζαχαριάδη και στην κορύφωση της ταξικής πάλης στο διάστημα 1946-1949, αναφέρουν συχνά την ύπαρξη κάποιας δήθεν πολιτικής αντιπάθειας του Ζαχαριάδη προς το πρόσωπο του επικεφαλής του ΔΣΕ Πελοποννήσου Γ. Κονταλώνη. Συχνό επιχείρημα των αναθεωρητών αποτελεί η δήθεν τεκμηριωμένη άποψη ότι ο Ζαχαριάδης δεν δέχτηκε να ανεφοδιάσει τον ΔΣΕ Πελοποννήσου προκειμένου να ηττηθεί ο Κονταλώνης, ή σε μια ελαφρύτερη εκδοχή του, αδιαφόρησε. Οι "ιστορικοί" αυτοί αναλυτές προχωρούν μάλιστα και στο να κάνουν προβλέψεις σχετικά με το ποια θα ήταν η πορεία του Εμφυλίου, αν ο ΔΣΕ Πελοποννήσου είχε επαρκώς ανεφοδιαστεί από το Γενικό Αρχηγείο. 

Παρακάτω, θα αναδείξουμε τις δύο προσπάθειες του Γενικού Αρχηγείου του ΔΣΕ να ανεφοδιάσει τον ΔΣΕ Πελοποννήσου, τόσο για να απαντήσουμε με στοιχεία σε τέτοιες ανενημέρωτες θεωρίες αλλά και για να αναδείξουμε αυτά τα τρία ενδιαφέροντα περιστατικά.


Η πρώτη προσπάθεια ανεφοδιασμού του ΔΣΠ


Στις 06/09/1948, το Γενικό Αρχηγείο του ΔΣΕ απέστειλε κρυφά ένα μεγάλης χωρητικότητας καΐκι για να μεταφέρει πολεμικό υλικό για το ΔΣΠ. Το καΐκι πρέπει να απέπλευσε από τις ακτές της Αλβανίας αφού ο ΔΣΕ δεν είχε εδάφη στην ελληνική ηπειρωτική ακτογραμμή. Το καΐκι έφθασε νύχτα στον όρμο "Φωκιανού" και όχι στον όρμο "Τραχήλι", όπου ήταν το ραντεβού με τους αντάρτες (τμήμα 17 ανδρών του Αρχηγείου Πάρνωνα με επικεφαλής τον ταγματάρχη Λεωνίδα Κωστανταράκο) που θα παραλάμβαναν με μεταγωγικά το φορτίο του πλοίου που ζύγιζε περίπου 90 τόνους.

Ο καπετάνιος του καϊκιού Λευτέρης Καρακατσάνης ή Μπόρας δεν βρήκε τον όρμο "Τραχήλι", περιπλανήθηκε φτάνοντας και μέχρι τις ακτές της Κρήτης και επέστρεψε στις ανατολικές ακτές της Πελοποννήσου δύο μέρες μετά. Φθάνοντας στον όρμο του "Φωκιανού", το καΐκι ξεκίνησε να κάνει σήματα με το φακό προς τη στεριά με αποτέλεσμα να εντοπιστεί από το πλοίο του Ναυτικού "Πολεμιστής". Οι ναύτες και ο καπετάνιος του πλοίου αντιλαμβανόμενοι τις κινήσεις του πλοίου έπεσαν στη θάλασσα και βγήκαν στην ακτή, ενώ ο Καρακατσάνης ξέχασε το ημερολόγιό του στο καΐκι, με αποτέλεσμα πολύτιμα στοιχεία για τη δράση του ΔΣΕ να περάσουν στον εχθρό. Μάλιστα, οι ναύτες του καϊκιού ξεκίνησαν με δύο αυτόματα να βάλλουν προς το πλοίο, το οποίο βύθισε λίγο μετά το καΐκι με δύο βολές. 

Σε λίγο 2 μαχητικά της αεροπορίες ξεκίνησαν να χτυπούν με ριπές το καΐκι που είχε σταματήσει να βυθίζεται όντας σε ρηχά νερά και δίνοντας την αίσθηση ότι ήταν ακόμα στην επιφάνεια. 

Το υλικό που χάθηκε προορίζονταν για την κατάληψη των πόλεων της Πάτρας ή της Τρίπολης και της Καλαμάτας, προκειμένου ο ΔΣΠ να λύσει πια μόνος του το ζήτημα του ανεφοδιασμού του. 

Με το καΐκι χάθηκαν:

3.500 νάρκες διαφόρων τύπων
1.000 όπλα τύπου Μάουζερ
1.000 αυτόματα όπλα τύπου Στάγερ
15.000 χειροβομβίδες αμυντικές κι επιθετικές
200 μυδράλια
180 ιταλικά οπλοπολυβόλα 
15 βαριά πολυβόλα, εκ των οποίων τα 8 τύπου Βίκερς
500 αντιαρματικά Πάντσερ
4 βαρείς όλμοι με 2.000 βλήματα
1.000.000 σφαίρες πολυβόλων
2.000.000 σφαίρες οπλοπολυβόλου Μπρεν
1.000 κιλά δυναμίτη

Εκτός από το πολεμικό υλικό, το καΐκι μετέφερε επίσης ένα σύγχρονο τυπογραφείο και πολλά πολιτικά βιβλία, καθώς και σχολικά βιβλία και υλικά. 


Η δεύτερη αποστολή του Γενικού Αρχηγείου που ακολούθησε για τον ανεφοδιασμό του ΔΣΠ, σε καμιά περίπτωση δεν έφθανε το μέγεθος της πρώτης. 








Η δεύτερη προσπάθεια ανεφοδιασμού του ΔΣΠ



Στις 1/12/1948 τα τμήματα του ΔΣΕ Πελοποννήσου της 22ης και 55ης Ταξιαρχίας είχαν εγκατασταθεί στις περιοχές των χωριών Ράχες- Καρδαρίτσι και στο χωριό Ξηρόκαμπος Μαινάλου αντίστοιχα, αναμένοντας την άφιξη καϊκιού 400 τόνων που θα έφθανε σε δύο ημέρες από το Γενικό Αρχηγείο. Κατά το βράδυ πριν το ραντεβού με το πλοιάριο, οι δυνάμεις των δύο ταξιαρχιών κινήθηκαν προς το όρος Λύκαιο και τις εκβολές του Νέδα. 

Όταν οι άνδρες της 22ης Ταξιαρχίας έφθασαν στις παρυφές του όρους Μίνθη, η 55η Ταξιαρχία ενεπλάκη σε μάχη με 500 άνδρες των Ορεινών Καταδρομών, στο ύψωμα Παναγίτσα-Κορουνίου, σε μια μάχη που θα διαρκούσε μια ολόκληρη ημέρα. Παράλληλα, η 22η Ταξιαρχία έλαβε διαταγή να μην προχωρήσει στο σημείο του ραντεβού με το καΐκι, καθώς στην περιοχή αυτή είχε εγκατασταθεί η 72 Ταξιαρχία του Εθνικού Στρατού.


Η επιτυχημένη προσπάθεια ανεφοδιασμού του 1948


Εκτός από τις δύο αυτές προσπάθειες ανεφοδιασμού του ΔΣΠ από το Γενικό Αρχηγείο. Μια μικρή από θαλάσσης αποστολή όπλων κατάφερε να βρει τον στόχο της και να περάσει το φορτίο της στο ΔΣΠ. 

Στις 18/07/1948, ένα φορτίο όπλων και πυρομαχικών έφθασε από τον όρμο "Τραχήλι"στο Αρχηγείο του ΔΣΕ Πελοποννήσου, περιείχε όμως ένα ελάχιστο ποσοστό των όσων είχε ανάγκη ο ΔΣΠ για να επικρατήσει στο χώρο του. Το φορτίο περιείχε:

30 αντιαρματικά τύπου Πάντσερ
5.000 σφαίρες ατομικών όπλων
5.000 σφαίρες τυφεκίων
200 καινούργια οπλοπολυβόλα τύπου Μπρεν
2 βαριά πολυβόλα
6.000 σφαίρες πολυβόλων
2.000 χειροβομβίδες και νάρκες

Ας σημειωθεί ότι αυτή η αποστολή έδωσε τα πρώτα αντιαρματικά που θα έπιαναν στα χέρια τους οι μαχητές του ΔΣΠ δύο γεμάτα χρόνια μετά την έναρξη του Εμφυλίου. 



Ο όρμος "Φωκιανού" κοντά στο Λεωνίδιο






13 σχόλια:

  1. Η Αντικομμουνιστική λύσσα στο πρόσωπο του Ζαχαριάδη έχει λογική Σύντροφε. Είναι αυτός που χάρη στην επιστροφή του απο το Νταχάου χρωστάμε την ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΟΥ ΔΣΕ. Ηταν αυτός που τους χάλασε τον Ευρωκομμουνιστικό δρόμο που το είχανε Στρωμένο έτοιμο απο το 1944. Το τι έγινε στην Δ.Ευρώπη τα λέει όλα. Ασε που τα παραδέχονται όλα με δικά τους λόγια. Εκδήλωση του Συνασπισμού το 2008 για να τιμήσουνε το ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ... ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ.... Αναφορές με λόγια του ....ΠΑΡΤΣΑΛΙΔΗ...... ΟΒΕΡ....... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μια μεγάλη πόλη να είχε καταλάβει όπως λες στην Πελοπόννησο και γενικότερα θα έλυνε το πρόβλημα του Εφοδιασμού και θα αναγνωριζότανε και απο το Εξωτερικό η Π.Δ.Κ. Αλλα που τέτοια πράγματα. ...λαοκρατία....ομαλότητα.... και εθνική ενότητα.... βεβαίως βεβαίως. Μιλάμε για πόλύ ....κάρβουνο.... Σύντροφε. ΟΥΦΦΦΦ... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ...29 Αυγούστου 1948,αποπλέει απο το Δυρράχιο το 2 ο καϊκι με την ονομασία "Vasso Cantia"που σε μια στάση στο νησί Σασώνα,βάφτηκε και μετονομάστηκε σε "Νίκη"και ξεκίνησε στίς 30 Αυγούστου 1948 για την Πελοποννησο.

    Και συνοδός σε αυτό το φορτίο ήταν Αλβανός Λοχαγός έπ’ ονόματι Καζάκος.
    Κανονιοφόρος "Πολεμιστής" με κυβερνήτη το Σ. Σπυρομήλιο

    https://www.phorum.gr/viewtopic.php?f=51&t=142472&p=1701466&hilit=%CE%BB%CE%BF%CF%87%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B6%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%82#p1701466

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κότσο Κοζάντζε είναι το όνομα του Αλβανού Συνδέσμου-Αξ/κού (Λοχαγός). Ο ίδιος απεικονίζεται σε αρχειακή φωτογραφία -που έχω δει- με 3 μέλη της Δ/κσης-Επιτελείου του ΔΣΠ (Στέφανο Γκιουζέλη, Γιώργο Κονταλώνη και Λυκούργο Γιαννούκο) το 1948. Ο ίδιος είναι στο δεξιό άκρο της φωτογραφίας, δίπλα στον Στέφανο Γκιουζέλη.
      Σύμφωνα με ότι έχω διαβάσει, συνελλήφθη (μάλλον κατά τις εκαθαριστικές επιχειρήσεις μετά την κατάρρευση του ηρωικού ΔΣΠ το 1949, άγνωστος ο τόπος και οι συνθήκες αιχμαλωσίας) και εκτελέστηκε. Άγνωστο το που και το πότε ακριβώς......


      ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : 1948, το επιτελείο του ΔΣΠ. Από αριστερά οι: Λυκούργος Γιαννούκος, Γιώργος Κονταλώνης, Στέφανος Γκιουζέλης και ο Αλβανός σύνδεσμος Κότσο Κοζάντζε.

      Διαγραφή
    2. Mia ομαδα με επικεφαλης τον Πετρο Οικονομου και υπολλειματα της σχολης αξιωματικων ανεβαινει στην κορφη του Ερυμανθου και καθεται στα χιονια 20 μερες ενω η οποια τροφη τελειωνει την εννατη μερα.Προκειμενου να βρουν σημειο να κατεβουν κανουν κυκλο την κορυφη επανειλλημενα και καταληγουν στο ιδιο σημειο που ξεκινησαν ενω οι απωλειεσ απο γλυστρηματα στο χαος ειναι πολλες.Τελικα με απελπισια αποφασιζουν καθοδο στα ισια και πατανε ξεχιονο στο χωριο Ανδρωνι.Βρισκουν και αλλους πειπλανομενους και στοιβαζονται σε μια γρανα ο ενας πανω στον αλλο .Ο στρατος εχει αντιληφθει την κινηση τους και ξαφνικα δεχονται καταιγιστικα πυρα απο πανω τους.Διαλυονται οσοι δεν εμειναν στον τοπο ατακτα.Δυο ανταρτες φορουσαν μπλε φορμες σαν αυτες των μηχανικων.Προσπαθησαν να ανεβουν τον οχτο της γρανας που ηταν καλυμενη με κισσο και ετρεχε νερο.Βληθηκαν απο απεναντι και εμειναν εκει.ειχαν διαλεξει λαθος αντερεισμα.Εικαζεται απο διασωθεντες οτι ηταν απο το πληρωμα του καικιου που ανατιναχτηκε στο Φωκιανο,το δευτερο δηλαδη.

      Διαγραφή
    3. Πολύ καλή πληροφορία. Πηγή; Προφορική μαρτυρία;

      Διαγραφή
    4. Αρίστος Καμαρινός, Ο Εμφύλιος στην Πελοπόννησο, Σύγχρονη Εποχή.

      Διαγραφή
    5. Einai μαρτυρια απο εν ζωη αυτοπτη μαρτυρα.Γυναικα 88 χρονων σημερα. Ηταν απο αυτους που κατεβηκαν απο τον Ερυμανθο.

      Διαγραφή
  4. Για να πω την αλήθεια μου, γνώριζα μόνο για τη μάχη της Ζαχάρως το 1948 στην οποία συμμετείχε και αναφέρει στο βιβλίο του ο Καμαρινός. Στόχος της ήταν η κατάληψη της πόλης για κάποιες ώρες ώστε να ξεφορτώσει πλοίο με πυρομαχικά που, όπως αναφέρει ο Καμαρινός, "θα ήταν αρκετά για να κάνουμε άλλα δέκα χρόνια πόλεμο" αν χρειαζόταν. Τελικά, κάτι η έλλειψη αποφασιστικότητας από τη μεριά του επικεφαλής, κάτι η λιποψυχία του υπεύθυνου της εφεδρείας, η μάχη χάθηκε.
    ΑΒ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για τα αίτια της ήττας εκεί δεν έφταιγε μόνο ο υπεύθυνος εφεδρίας.

      Διαγραφή
  5. Το κυριοτερο δεν ηταν η επιμελητεια,αλλα οι εφεδρειες που πλεον μετα το 47 ηταν ανυπαρκτες ενω τα σχεδια μεγαλοπνοα.Ισως η απωλεια του δευτερου και τριτου? καικιου να εσωσε καποιες ψυχες απο δω και απο κει.Τελος 48 με τις τελευταιες διαταγες που επαιρνε ο Γκιουζελης απο το Μαρκο,διατασσοτανε να πεση ολη η τριτη μεραρχια μεχρις ενος για να αποφορτιζονται τμηματα στο γραμμο και στο Βιτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήδη από το καλοκαίρι του 1948 (μετά τη μεγάλη μάχη του Γράμμου) ο Μάρκος Βαφειάδης είχε απαλλαγεί των καθηκόντων του ως Αρχιστράτηγος του ΔΣΕ.

      Διαγραφή
    2. Σωστα.Υπογραφε ομως ημερησιες διαταγες οπως μια με ονομασιες αξιωματικων του δσε μεχρι και τον 10/48

      Διαγραφή