Ο Χαρίλαος Τανταρούδας γεννήθηκε σε μια ευκατάστατη και προοδευτική οικογένεια στο χωριό Λουτρό Αιτωλοακαρνανίας. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και κατά τα φοιτητικά του χρόνια ακολούθησε την μακρά πολιτική παράδοση της οικογένειάς του οργανωνόμενος στο ΚΚΕ.
Στην περίοδο της Κατοχής εντάχθηκε από τους πρώτους στο ΕΑΜ και δούλεψε ακούραστα για τη διάδοση της οργανωτικής έκφρασης της ΕΑΜικής ιδέας στην Αιτωλοακαρνανίας και στην Αθήνα. Διετέλεσε μέλος του συμβουλίου των Εθνικών Επιτροπών Αντίστασης κι έδρασε αποφασιστικά εναντίον των Γερμανών και των Ιταλών κατακτητών, αλλά και των ντόπιων συνεργατών τους.
Στη Μάχη της Αμφιλοχίας βοήθησε επιτελικά στην οργάνωση του δικτύου πληροφοριών για τις θέσεις των Γερμανών μέσα στην πόλη αλλά και ευρύτερα στο νομό. Με τις πληροφορίες αυτές ο ΕΛΑΣ κατάφερε να κινηθεί αποτελεσματικά.
Μετά την απελευθέρωση γνώρισε τη βία της επίσημης και της παρακρατικής εξουσίας. Κυνηγήθηκε αγρίως και με βαριά καρδιά για τη δολοφονία του αδελφού του Τάσου από τους παρακρατικούς, κατέφυγε στην Αθήνα.
Τον Ιούνιο του 1947 εξορίστηκε στην Ικαρία από όπου μεταφέρθηκε στη Μακρόνησο για να βιώσει τη φρίκη του «αναμορφωτικού» κολαστηρίου. Αργότερα, το 1960, θα ξαναβρεθεί εξόριστος στον Αϊ- Στράτη. Μετά την απόλυσή του θα γίνει μέλος της Κομματικής Επιτροπής Επιστημόνων της ΕΔΑ με πλούσια δράση. Παράλληλα, από τη θέση του δικηγόρου θα σταθεί στο πλευρό των αδικημένων εργατών και των πολιτικών κρατουμένων βοηθώντας τους αφιλοκερδώς στις νομικές και δικαστικές τους υποθέσεις.
Με την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών το 1967, κατέφυγε στο Παρίσι όπου βοήθησε αποφασιστικά στην οργάνωση των αγωνιστών που κατέφυγαν εκεί για να γλιτώσουν. Στο Παρίσι θα γίνει μέλος της Εθνικής Επιτροπής Ερευνών του Νομικού Τμήματος της Γαλλίας, εκδίδοντας πολλά βιβλία και μελέτες.
Θα φύγει από τη ζωή το 1991.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου