Αδελφός του ακαδημαϊκού Γιώργου Δημητράκου, ο φιλόλογος καθηγητής γυμνασίου Σταύρος Δημητράκος γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1907 από οικογένεια αρκετά ευκατάστατη που δύνονταν να του προσφέρει την δυνατότητα των σπουδών. Με πλούσιο εκπαιδευτικό έργο και ευρύτατη συγγραφική δουλειά γύρω από παιδαγωγικά ζητήματα της εποχής, ο Σταύρος Δημητράκος, εντάχθηκε στο πλευρό του ΕΑΜ κατά την σκοτεινή περίοδο της Κατοχής. Αξιοποιώντας τις ευρύτατες γνώσεις του και την βαθιά του καλλιέργεια, το ΕΑΜ Θεσσαλονίκης τον τοποθέτησε επικεφαλής σύνδεσμο με τους Γερμανούς αντιφασίστες. Στο έργο του δέχθηκε και την βοήθεια του αδελφού του Γιώργου που συνδέονταν με την αντιφασιστική ομάδα του γερμανικού στρατού και τον κομμουνιστή ταγματάρχη Έκαρτ. Αργότερα, περί το 1944, η δουλειά του Σταύρου Δημητράκου επεκτάθηκε και στην πολιτική διαφώτιση των αιχμάλωτων Γερμανών στρατιωτών από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ. Αφουγκράστηκε με ανθρωπισμό τα προβλήματα διαβίωσής τους και βοήθησε ουσιαστικά στην βελτίωση των συνθηκών ζωής τους.
Με την λήξη του Παγκοσμίου και την συνθήκη της Βάρκιζας, ο Σταύρος Δημητράκος εντάσσεται στο ΚΚΕ και του ανατίθεται η συλλογή και μεταβίβαση στοιχείων του φαινομένου της λευκής τρομοκρατίας στον ΟΗΕ και τις αρμόδιες εξεταστικές του επιτροπές. Το 1947, ο Σταύρος Δημητράκος, συλλαμβάνεται από τις αστυνομικές δυνάμεις της Θεσσαλονίκης και οδηγείται σε αυτό που μπορεί να περιγραφεί ως την πιο κατάφωρη παραβίαση του ελληνικού δικαστικού συστήματος της νεότερης Ελλάδας. Ο Σταύρος Δημητράκος κατηγορείται για κατασκοπεία από το επίσημο ελληνικό κράτος. Βάση της κατηγορίας είναι η παροχή στοιχείων στην εξεταστική επιτροπή του ΟΗΕ, στον οποίο συμμετείχε τότε και η Ελλάδα. Με τις κατηγορίες αυτές προσάγονται μαζί του και 8 ακόμα μέλη του ΕΑΜ και του ΚΚΕ. Το αποτέλεσμα της δίκης, τρομερό και επαίσχυντο όπως και οι κατηγορίες. "Εις θάνατον" και για τους 9 "σατανικούς κατασκόπους". Η εκτέλεση των 9 έγινε ένα κρύο πρωινό του χειμώνα. Αναβλήθηκε για ένα ημίωρο γιατί τα όπλα των δημίων δυσκολεύονταν να λειτουργήσουν στο βαρύ ψύχος. Η τελευταίες λέξεις του Σταύρου Δημητράκου ήταν "Ζήτω η Ελλάδα! Ζήτω η ζωή!"
 |
| Δημοσίευμα επαίσχυντης εμφυλιακής φυλλάδας που παρουσιάζει τον Σταύρο Δημητράκο ως αρχηγό σατανικής σπείρας κατασκόπων |
 |
| Το τελευταίο γράμμα του Σταύρου Δημητράκου |
Το άρθρο σου για τον Σταύρο Δημητράκο βρίθει από ανακρίβειες που αφορούν την καταγωγή του, τη δράση του στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ,την ημερομηνία σύλληψης του,το παρασκήνιο της δίκης του από έκτακτο στρατοδικείο, ακόμα και στην εποχή εκτέλεσής του (06/05/1949).
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σε παρακαλούσα, αφού διαβάσεις το βιβλίο "Απολογισμός και Απολογία" του Γ.Δημητράκού, που φυσικά δεν ήταν ακαδημαϊκος ο άνθρωπος (Αλήθεια, ακαδημαϊκος και ΚΚΕ γίνεται?), στο όνομα της μνήμης των ανθρώπων αυτών, να διορθώσεις την ανάρτησή σου
Φιλικά
Α.Σ.Δ
Λοιπόν,
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς πηγή μου έχω το βιβλίο του Γιώργου Φαρσακίδη με τίτλο "Σε άνιση μάχη".
Εάν επιθυμείτε να στείλετε διορθώσεις παρακαλώ, το βιβλίο που αναφέρετε δεν το γνωρίζω αλλά θα το ερευνήσω. ΚΚΕ και ακαδημαικός γίνεται ένα πρόχειρο παράδειγμα της εποχής είναι ο Γληνός. Της σημερινής δε μπορώ να αναφέρω αρκετά.