Kώστας Αυδής - Ηρωική μορφή του αγώνα

Ο Κώστας Αυδής έπεσε στις 8 Αυγούστου του 1949 νεκρός από τις σφαίρες του αποσπάσματος. Μόνο του έγκλημα υπήρξε η αμέριστη, ανιδιοτελής προσφορά του στον ελληνικό λαό και την πατρίδα του.

Η μορφή του Κώστα Αυδή, Έλληνα αξιωματικού, κομμουνιστή και αγωνιστή είναι ίσως όχι μοναδική στην ελληνική ιστορία. Είναι όμως σαφέστατα και αδιαμφισβήτητα ξεχωριστή. Βαθιά πατριωτική και προοδευτική ακτινοβολεί με την δική της ξεχωριστή λάμψη και διδάσκει με την ζωή, την δράση και την θυσία της.

Ο Κώστας Αυδής (τυγχάνει συγγενής του γράφοντος) γεννήθηκε το 1908 στους κόλπους μιας ευκατάστατης οικογένειας στο χωριό Λεπενού του Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας. Σπούδασε στην σχολή ΄Ευελπίδων και το 1930 αποφοίτησε με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού πυροβολικού. Δημοκράτης στις πεποιθήσεις του, δεν συμβιβάστηκε με την μεταξική δικτατορία και παραιτήθηκε. Το 1940, με την έναρξη του πολέμου, ζητά την επάνοδό του στο στράτευμα για να πολεμήσει. Η αίτησή  του απορρίπτεται από τον γερμανόφιλο δικτάτορα με την αιτιολογία των πολιτικών του πεποιθήσεων.

Το 1942, ο Αυδής προσχωρεί στο ΕΑΜ και τον Ιούνη του 1943 αναλαμβάνει στρατιωτικός διοικητής στο αρχηγείο Βάλτου του ΕΛΑΣ. Οι ικανότητές του, η προσωπικότητά του και η πείρα του δημιουργούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την γρήγορη ανάπτυξη των ΕΑΜικών οργανώσεων στην περιοχή που ως τα τότε θεωρούνταν τσιφλίκι του ΕΔΕΣ και του Στυλιανού Χούτα. Το φθινόπωρο του 1943, έως και το 1944, παίρνει ενεργό μέρος σε όλες τις επιχειρήσεις του ΕΛΑΣ στον Βάλτο, στην Άρτα και αλλού. Ιδιαίτερη πολεμική δοκιμασία αποτελεί η σκληρή μάχη του Τετράκωμου Ηπείρου τον χειμώνα του 1943-1944, όπου ο Αυδής αποδεικνύει το εξαιρετικό του στρατηγικό ταλέντο και κερδίζει τον θαυμασμό του Άρη Βελουχιώτη. Με την συγκρότηση της 7ης Ταξιαρχίας που διοικούσε ο Στάθης Αρέθας, ανέλαβε επιτελάρχης της, ανεκτίμητη δε, παραμένει η προσφορά του στην μάχη της Αμφιλοχίας και τον συντονισμό της.

Μετά την Βάρκιζα χιτοσυμμορίτες, χωροφύλακες και παρακρατικοί τον καταδιώκουν, τον συλλαμβάνουν και τον φυλακίζουν. Με την απαλλαγή του 1946, αποφυλακίζεται και σε καιρούς δύσκολους γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Του ανατίθεται η παράνομη δουλειά στο Αγρίνιο. Εκεί αποτελεί στήριγμα για εκατοντάδες καταδιωκόμενους αγωνιστές. Αργότερα του ανατίθεται η οργάνωση και η καθοδήγηση της Αυτοάμυνας στην περιοχή της Δυτικής Στερεάς. Στόχος του είναι η υπεράσπιση, η προστασία και η βοήθεια των αγωνιστών ολόκληρης της περιοχής. Με τεράστια μεθοδικότητα, ο Αυδής προετοιμάζει και δίνει μάχες για να πετύχει τον σκοπό του. Προετοιμάζει την συγκρότηση των πρώτων ενόπλων ομάδων του ΔΣΕ στην Δυτική Στερεά και λίγους μήνες μετά περνά μέσω Αθήνας στα ένοπλα τμήματα του ΔΣΕ στην Ρούμελη.

Στο βουνό, τοποθετείται ως επιτελάρχης της 2ης Μεραρχίας του Διαμαντή προσφέροντας ξανά στον σκοπό του σοσιαλισμού και της λαϊκής κυριαρχίας όλες τις ικανότητες και τις γνώσεις του. Σημαντικότερο από όλα του τα χαρίσματα θα αποτελέσει η ικανότητά του να διοικεί και να παραδειγματίζει μέσα από την δική του προσωπική στάση και παράδειγμα.

Μετά την διάλυση της μεραρχίας Διαμαντή, εξαντλημένος και άρρωστος πιάνεται αιχμάλωτος στην Λάσπη Τυμφρηστού, στις 3 Ιούλη του 1949. Οδηγείται μέσω Μακρακώμης στη Λαμία και στην συνέχεια στην Λάρισα. Στο στρατοδικείο του απαγγέλλονται κατηγορίες υπευθύνου εκπόνησης σχεδίου για την κατάληψη από τον ΔΣΕ της Καρδίτσας, Καρπενησίου, Αμφιλοχίας και άλλων κωμοπόλεων και χωριών της Στερεάς Ελλάδας και της Θεσσαλίας. Με αξιοπρέπεια και θάρρος κατακεραυνώνει τους δικαστές του μιλώντας για εθνική υποταγή και δουλοπρέπεια.

Το στρατοδικείο αποφασίζει στις 3/8/1949 την ποινή του θανάτου για τον Κώστα Αυδή. Του επιδικάζουν 5 εις θάνατον. Στα γρήγορα και μόλις 5 ημέρες μετά, ο Κώστας Αυδής μεταφέρεται σε άγνωστη τοποθεσία και εκτελείται...