"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Πορτραίτα αγωνιστών μέσα από το αρχείο του Γιώργου Φαρσακίδη


Το παρακάτω φωτογραφικό υλικό προέρχεται από το αρχείο του διάσημου χαράκτη Γεώργιου Φαρσακίδη. Αφορά πρόσωπα της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου που συνόδευσαν την πορεία του καλλιτέχνη στο βουνό ή την οργανωμένη ζωή του.


Η νεαρή δικηγόρος Αλίκη Βέτα, μια από τις λίγες γυναίκες αντάρτισσες του ΕΛΑΣ Θεσσαλονίκης. Γνωρίστηκε με το Φαρσακίδη στα πρώτα του βήματα στον ΕΛΑΣ. Εκτελέστηκε στις 6 Μαΐου του 1948 με 9 ακόμα συντρόφους της στο Γεντί Κουλέ 
Νίκος Νικηφορίδης, γνωρίστηκε με τον καλλιτέχνη στην Μακρόνησο. Υπήρξε πρωτοπόρος του κινήματος για την ειρήνη και εκτελέστηκε το 1951 γιατί μάζευε υπογραφές για την "Έκκληση της Στοκχόλμης για την Ειρήνη". Ακολουθώντας την συνηθισμένη της τακτική, η Φρειδερίκη του απένειμε μετά θάνατον χάρη.

Από αριστερά: Μιλτιάδης και Ρήγας Παραθυράς. Ο Μιλτιάδης γεννήθηκε το 1923 και υπήρξε γραμματέας της ΟΚΝΕ στο γυμνάσιο Πολυγύρου. Γνωρίστηκε με το Φαρσακίδη στα χρόνια τους στην ΕΠΟΝ. Εκτελέστηκε στις 23 -02-1944 από τους Γερμανούς και τους ταγματασφαλίτες μαζί με ακόμα 30 αγωνιστές στη Βάλτα Χαλκιδικής. Ο Ρήγας υπήρξε ΕΠΟΝίτης της Κατοχής και αντάρτης του ΔΣΕ. Πιάστηκε τραυματίας τον Μάρτιο του 1950 και εκτελέστηκε μια χρονιά μετά με τον Νικηφορίδη. 
Χρήστος Κανάκης. Υπήρξε μέλος του ΚΚΕ από πολύ μικρή ηλικία. Αναδείχτηκε επί Κατοχής στη θέση του Γενικού Γραμματέα των Σιδηροδρομικών Μακεδονίας και Θράκης. Εξορίστηκε στην Ικαρία, τη Μακρόνησο και τον Αη-Στράτη όπου γνώρισε και τον Φαρσακίδη. Μετά την απόλυσή του εκλέγεται δήμαρχος της ΕΔΑ στον Επτάλοφο Θεσσαλονίκης. Το 1964 σκοτώνεται σε ένα περίεργο ατύχημα όταν ένα πούλμαν γεμάτο δεξιούς και παρακρατικούς τον παρέσυρε με τον Μιχάλη Σκουπακίδη όταν αυτοί επέστρεφαν από το Β Συνέδριο της ΕΔΑ.

Θεόδωρος Κανάκης. Ο μεγαλύτερος γιος του Χρήστου Κανάκη. Γεννήθηκε το 1924, υπήρξε στέλεχος της ΕΠΟΝ, όπου γνω΄ρισε τον Γιώργο Φαρσακίδη και άριστος σπουδαστής της Τεχνικής Σχολής "Ευκλείδη". Σαν ταγματάρχης του ΔΣΕ σκοτώθηκε το 1949 στον Χολομώντα, όταν προσπαθούσε να απεγκλωβίσει το τμήμα του από κλοιό του Κυβερνητικού Στρατού.

Δημήτριος Κανάκης με την συντρόφισσά του Κωνσταντίνα. Μικρότερος γιος του Χρήστου Κανάκη. Υπήρξε στέλεχος της ΕΠΟΝ και φίλος του Γιώργου Φαρσακίδη. Αναδέιχθηκε σε πολιτικό επίτροπο του ΔΣΕ. Το 1956 ο Δημήτρης εκτελεί πολιτική αποστολή στην Ελλάδα από την ΕΣΣΔ. Συλλαμβάνεται και μεταφέρεται στην Αθήνα. Η Ασφάλεια αποσιωπά την σύλληψή του και τον βασανίζει μερόνυχτα. Ο ραδιοφωνικός σταθμός "Φωνή της Αλήθειας" καταγγέλει καθημερινά το γεγονός. Τελικά το τεμαχισμένο κορμί του Κανάκη θα τοποθετηθεί σε σακί και θα εξαφανιστέι ενταφιαζόμενο σε άγνωστη τοποθεσία. 

Η αδελφή της εκτελεσμένης αγωνίστριας Κούλας Ελευθεριάδου, Έφη με την μητέρα της στο στρατόπεδο κρατουμένων αιχμαλώτων μαχητών του ΔΣΕ. Η Έφη για να ξεφύγει από τις διώξεις ανέβηκε στα 16 της αντάρτισσα. Την συνέλαβαν βαριά τραυματισμένη οι κυβερνητικοί στρατιώτες το 1950 μαζί με 6 ακόμα αντάρτες. Είχε σοβαρά τραύματα στο χέρι και τα πόδια. Το 1961 την βρίσκει στέλεχος της ΕΔΑ. 


Και ανάμεσα σε τόσους χαμένους φίλους του και μια φωτογραφία του Καλλιτέχνη...


Ο νεαρός ανταρτοεπονίτης Γιώργος Φαρσακίδης αναρρώνει τα τραυματισμένα του χέρια μετά τη μάχη της Κρήνης (11-9-1944). Ο τραυματισμός του που θα του αφήσει για πάντα σημάδια δεν θα τον εμποδίσει να μεγαλουργήσει καλλιτεχνικά, ούτε και να συνεχίσει να αγωνίζεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου