Nέα ντοκουμέντα στο φως για τη Λευκή Τρομοκρατία

Ο Κόκκινος Φάκελος, φέρνει στο φως νέα ντοκουμέντα που αφορούν στην περίοδο της Λευκής Τρομοκρατίας και τεκμηριώνει περαιτέρω παλαιότερα υλικά που είχαν αναρτηθεί. Η παρακάτω δημοσίευση περιέχει σκληρές εικόνες.

Δήμος Καραλίβανος

Στο παρελθόν έχουμε αναφερθεί στην ηρωική μορφή του ΕΛΑΣ, Δήμο Καραλίβανο. Μαρτυρίες θέλουν το τέλος του αγωνιστή να διαδραματίζεται στο βουνό Οίτη, όταν το 1945 και διωκόμενος από απόσπασμα χωροφυλάκων έδωσε αιματηρή συμπλοκή στη θέση "Κατσαβίδι". Εκεί ο Καραλίβανος, ήδη τραυματισμένος πιάστηκε στα χέρια με έναν χωροφύλακα και πέσαν μαζί στο γκρεμό. Παλαιότερα, φίλος του blog και ανιψιός του αγωνιστή μας ανάφερε ότι μετά το θάνατό του, οι χωροφύλακες απέκοψαν το κεφάλι του και το περιέφεραν στα "καλά σαλόνια" της περιοχής. Σήμερα, είμαστε σε θέση να επιβεβαιώσουμε αυτό το περιστατικό. Όχι μόνο το κεφάλι του Καραλίβανου, αλλά και του Κωστούλα περιφέρθηκαν σε διάφορα "αστικά τζάκια", τρανή απόδειξη του πόσο τρόμο προκαλούσε στην τάξη των εκμεταλλευτών ο Δήμος Καραλίβανος, αλλά και των κανιβαλιστικών ορέξεων που έχει πάντα η αστική τάξη απέναντι στο λαό. Πόσο μάλλον στους αγωνιστές του.

Τα κεφάλια του Δήμου Καραλίβανου (αριστερά) και του Κωστούλα.

ΥΓ: Για τον φίλο και συγγενή του Δήμου Καραλίβανου: Λυπόμαστε αν η ανάρτηση σου προκαλεί πόνο, όμως έχει μεγάλη σημασία η αποτύπωση των πρακτικών του αστικού κράτους την περίοδο αυτή.

Τεκμηρίωση παλαιάς φωτογραφίας

Στο παλαιότερο άρθρο μας με τίτλο: Το χρονικό των κομμένων κεφαλών δημοσιεύσαμε την παρακάτω φωτογραφία της οποίας έως τότε δεν γνωρίζαμε τη λεζάντα:

Σήμερα είμαστε σε θέση να τεκμηριώσουμε την φωτογραφία καλύτερα, έχοντας εντοπίσει και τη λεζάντα της, η οποία καταδεικνύει και τον αυτουργό του παραπάνω φρικτού θεάματος:

Ποιος άλλος από τον Τσαούς Αντών ή Φωστερίδη λοιπόν, τον γνωστό διώκτη των ΕΛΑΣιτών του Τσαλ-Νταγ, συνεργάτη των Γερμανών και μετέπειτα "επαναβαπτισμένου" ως "εθνικόφρονα πατριώτη". Μάλιστα η λεζάντα αναφέρει ότι ο δωσίλογος Φωστερίδης είχε ανέλθει και στον βαθμό του λοχαγού στον αστικό στρατό της εποχής. Τα κεφάλι πιθανότατα εξετέθησαν στην Ξάνθη.

Η ομάδα Παπαπέτρου

Η ομάδα Παπαπέτρου, υπήρξε ολιγομελής ανταρτομάδα του ΔΣΕ που δρούσε στην περιοχή της Μακεδονίας έως και τον Φλεβάρη του 1950. Ο λόγος ύπαρξής της ήταν διπλός: Πρώτον: Η διοίκηση του ΔΣΕ είχε στείλει μετά την υποχώρηση του 1949 μικρές ομάδες αποτελούμενες από έμπειρους μαχητές και στελέχη για να βοηθήσουν στην προώθηση των ξεκομμένων μαχητών του ΔΣΕ που δεν πρόλαβαν να υποχωρήσουν στα Αλβανικά σύνορα. Δεύτερον: Ο ΔΣΕ έκρινε σκόπιμη την παραμονή μικρών ανταρτομάδων στην περιοχή της Ελλάδας με ελαφρύ οπλισμό και ασυρμάτους για την οργάνωση του κινήματος και την αναζωπύρωση, αν ήταν δυνατό, του αγώνα. Μια τέτοια ομάδα υπήρξε και η ομάδα του Δημήτρη Παπαπέτρου.

Η ομάδα Παπαπέτρου δέχθηκε επίθεση στη γιάφκα της μετά από προδοσία του τροφοδότη τους και συγκρούστηκε με κατά πολύ υπέρτερα τμήματα ΜΑΥ και Στρατού. Αποτέλεσμα ήταν να σκοτωθούν οι: Δημήτρης Παπαπέτρου από τη Δεσκάτη ανθ/γός του ΔΣΕ και Δημήτρης Πολίτης από τη Δεσκάτη ανθ/γός του ΔΣΕ. 

Αιχμαλωτίζονται οι Γιώργος Λιούρας από το Μαυρέλι Καλαμπάκας, Στέλα Γιουβρή από τη Μπουχουνίστα Τρικάλων, Αριστοτέλης Σοφιανός από την Καλλιθέα Δωρίδας και Θανάσης Κόκκας από τη Δεσκάτη. 

Μετά τη συμπλοκή, οι στρατιώτες και οι ΜΑΥ δολοφόνησαν με μαχαίρια τον Γιώργο Λιούρα και εξέθεσαν το κεφάλι του στη Δεσκάτη. Οι υπόλοιποι αιχμάλωτοι καταδικάστηκαν και φυλακίστηκαν για πολλά χρόνια. 

Το κεφάλι του Γιώργου Λιούρα στη Δεσκάτη.