"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Πολιτιστική εταιρεία "Φωτογραφίζοντας"- Ένας θησαυρός βιβλίων και αρχειακού υλικού




Η πολιτιστική εταιρεία "Φωτογραφίζοντας" έχει ως κύρια αποστολή της την καταγραφή και ανάδειξη των απανταχού λησμονημένων φωτογράφων της περιόδου 1943-1974, την αναλυτική καταγραφή των φωτογράφων και των τυπογράφων της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου καθώς και των αντιστοίχων παράνομων στις φυλακές και τους τόπους εξοριών, την καταγραφή ντοκουμέντων της ιταλο-ελληνικής κοινότητας στην Ελλάδα και Ιταλία αντίστοιχα, και ειδικότερα των φωτογράφων και των τυπογράφων, την καταγραφή των φωτογραφικών και των τυπογραφικών εντύπων που κυκλοφόρησαν στη Ελλάδα, την ανατύπωση παλαιών εντύπων πάνω στην φωτογραφία και την τυπογραφία σαν συλλεκτικές εκδόσεις, τη μελέτη και αξιοποίηση του έργου των φωτογράφων της πειραματικής φωτογραφικής απεικόνισης - δημιουργίας, την αξιοποίηση των δικών της φωτογραφικών και άλλων αρχείων και τέλος την παραγωγή και επιμέλεια φωτογραφικών λευκωμάτων και μελετών πάνω στο έργο λησμονημένων φωτογράφων καθώς και ιστορικών φωτογραφικών μελετών πάνω στις κοινωνικοπολιτικές περιόδους της Ελλάδας, 1943-1974 αλλά και ευρύτερα.

Πρόκειται για μια αξιόλογη προσπάθεια που στοχεύει στην ανάδειξη της ιστορικής διάστασης της φωτογραφίας και ως σήμερα έχει προσφέρει αξιολόγοτατες εκδόσεις βιβλίων σχετικά με τα Δεκεμβριανά και την Εθνική Αντίσταση. 

Κάθε ερευνητής και ιστορικός μπορεί να αντλήσει πλούσιο υλικό από το αρχείο και τα βιβλία της, ενώ και σε προσωπικό επίπεδο, οι δουλειά της εταιρείας προσφέρει ευρεία και πολυδιάστατη ιστορική ενημέρωση.

Παράλληλα, η εταιρεία δραστηριοποιείται σε ημερίδες, εκδηλώσεις και συνέδρια, με πιο πρόσφατη και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, την εκδήλωση για τους εκτελεσθέντες Ιταλούς αντιφασίστες στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. 

Ο ιστότοπος της εταιρείας βρίσκεται εδώ


Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Ομιλία του Φιντέλ Κάστρο στον ΟΗΕ (1979)


Μέρος της θρυλικής ομιλίας του Φιντέλ Κάστρο στα Ηνωμένα Έθνη το 1979:
(αγγλικοί υπότιτλοι)







Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2016

Έφυγε από τη ζωή ο ιστορικός ηγέτης της Κούβας Φιντέλ Κάστρο



Το θάνατο του ιστορικού ηγέτη της κουβανικής επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, σε ηλικία 90 χρονών, ανακοίνωσε τα ξημερώματα ώρα Ελλάδας ο αδερφός του και πρόεδρος της Κούβας, Ραούλ Κάστρο, σε διάγγελμά του το οποίο μετέδωσε απευθείας η δημόσια τηλεόραση της Κούβας.

Όπως μεταδίδει η «Γκράνμα», με επιθυμία του ίδιου η σορός του θα αποτεφρωθεί. Από το Κρατικό Συμβούλιο της χώρας ανακοινώθηκε εθνικό πένθος 9 ημερών που θα διαρκέσει ως τις 4 Δεκέμβρη στις 12 το μεσημέρι, ενώ θα ανασταλούν όλες οι δημόσιες δραστηριότητες και θεάματα, οι σημαίες στα δημόσια κτίρια θα κυματίζουν μεσίστιες και τα ΜΜΕ θα έχουν ενημερωτικό πρόγραμμα και εκπομπές ιστορικού χαρακτήρα. 

Επίσης ανακοινώθηκε ότι από τις 28 ως τις 29 Νοέμβρη θα γίνει απόδοση τιμών στο Φιντέλ Κάστρο, στην πρωτεύουσα Αβάνα όπου στις 29 Νοέμβρη θα γίνει συλλαλητήριο στην Πλατεία της Επανάστασης. Αντίστοιχες εκδηλώσεις θα γίνουν σε όλες τις πόλεις της χώρας, ενώ στις 30 Νοέμβρη θα ξεκινήσει μηχανοκίνητη πορεία από την Αβάνα προς το Σαντιάγο ντε Κούμπα (σε ανάμνηση του «Καραβανιού της Ελευθερίας” του Γενάρη του 1959), στις 3 Δεκέμβρη θα γίνει συγκέντρωση στην πλατεία του Σαντιάγο και στις 4 Δεκέμβρη θα γίνει η επίσημη κηδεία.

Ο Φιντέλ Κάστρο είχε γεννηθεί στο Μπιράν της Κούβας στις 13 Αυγούστου 1926 και είχε σπουδάσει νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. Από φοιτητής συμμετείχε στο επαναστατικό κίνημα ενάντια στη δικτατορία του Μπατίστα στην Κούβα που είχε την ανοιχτή στήριξη και των ΗΠΑ. 

Στις 26 Ιούλη του 1953, επικεφαλής ομάδας επαναστατών επιτέθηκε στους στρατώνες της Μονκάδα, με σκοπό να ξεσηκώσει το λαό του νησιού ενάντια στη δικτατορία. Η απόπειρα αποτυγχάνει και ο ίδιος μαζί με συντρόφους του συλλαμβάνεται, όμως η 26η του Ιούλη σηματοδοτεί την απαρχή της μεγάλης λαϊκής εξέγερσης κατά του δικτατορικού καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα. 

Μπροστά στους κατηγόρους του, στις 6 Οκτώβρη του 1953, στο δικαστήριο του Σαντιάγκο της Κούβας, ο Φιντέλ Κάστρο λέει: «Όσο για μένα, ξέρω πως η φυλακή θα 'ναι σκληρή όσο δεν ήτανε ποτέ για κανένα, πως θα βρω μπροστά μου απειλές, παγίδες και άτιμες βιαιότητες. Μα δεν τις φοβούμαι, όπως δεν τρέμω τη μανία του άθλιου τυράννου που πήρε τη ζωή εβδομήντα αδελφών μου. Καταδικάστε με, δεν πειράζει, η Ιστορία θα με δικαιώσει».

Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε 15 χρόνια φυλάκιση στο σωφρονιστήριο του Λος Πίνος που σήμερα ονομάζεται Ίσλα δε Χουβεντούδα.

Το 1955, στις 15 του Μάη, ο Κάστρο αποφυλακίστηκε και στις αρχές Ιούλη αναχώρησε για το Μεξικό, όπου οργάνωσε και εκπαίδευσε στρατιωτικά μια ομάδα επαναστατών, από τις τάξεις της οποίας βγήκαν όλοι οι μεγάλοι ηγέτες της κουβανέζικης επανάστασης, όπως ο Καμίλο Σιενφουέγος, ο Χουάν Αλμέιδα και φυσικά o Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. 

Οι επαναστάτες ξεκίνησαν το αντάρτικο στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα και ο επαναστατικός στρατός που συγκροτήθηκε «ακούμπησε» στη συστηματική πολιτικοστρατιωτική προετοιμασία που είχε ξεκινήσει το κίνημα της 26ης Ιούλη με επικεφαλής τον Φ. Παις, το Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Κούβας όπως είχε ονομαστεί το ΚΚ Κούβας και το Επαναστατικό Διευθυντήριο που απαρτιζόταν από επαναστάτες φοιτητές. Βασίστηκε στη δράση των οργανωμένων δυνάμεων στις πόλεις, στην παράνομη δουλειά που ανέπτυσσαν οι κομμουνιστές στους χώρους δουλειάς, στην αγροτιά και τη νεολαία. Αυτή η προετοιμασία της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων συνέβαλε καθοριστικά στην επιτυχή έκβαση της επαναστατικής πάλης. Αυτές ήταν και οι κύριες δυνάμεις που προχώρησαν στην ενοποίηση τους στις Ενωμένες Επαναστατικές Δυνάμεις που οδήγησαν στην επανασύσταση του ΚΚ Κούβας το 1965. 

Την 1η Γενάρη του 1959 ο λαϊκός αντάρτικος στρατός της Κούβας μπαίνει θριαμβευτικά στην Αβάνα, μετά από ένα μακρόχρονο αγώνα του λαού της Κούβας ενάντια στη δικτατορία του Φλουχένσιο Μπατίστα που στήριζε ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός. Η κουβανική επανάσταση απέδειξε ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος και βρήκε αμέσως την αμέριστη στήριξη της Σοβιετικής Ένωσης και των τότε σοσιαλιστικών χωρών.

Δυο χρόνια και 4 μήνες μετά την Επανάσταση, ο κουβανικός λαός, με την καθοδήγηση της ηγεσίας του και του ίδιου του Κάστρο, αναχαιτίζει στον Κόλπο των Χοίρων στην παραλία Χιρόν, την εισβολή και απόβαση 1.400 μισθοφόρων που έστειλε η αμερικανική κυβέρνηση.

Στη μεγάλη διαδήλωση της 16ης του Απρίλη του 1961, στις κηδείες των σκοτωμένων από τις αεροπορικές επιδρομές (λίγο πριν την απόβαση των μισθοφόρων της CIA), ο Φιντέλ Κάστρο, ανακηρύσσει για πρώτη φορά το σοσιαλιστικό χαρακτήρα της Επανάστασης. Για δεκαετίες, ο Φιντέλ Κάστρο, από τη θέση του προέδρου της Κούβας και ως επικεφαλής του ΚΚ Κούβας καθοδήγησε την πάλη του λαού της χώρας για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, στις δύσκολες συνθήκες της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και περικύκλωσης και ιδιαίτερα μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες στο 1989-1991.

H μεγάλη μάχη Κορωπιού (8-9/10/1944)



Προπαρασκευή


Στις αρχές του Οκτώβρη του 1944, στον ΕΛΑΣ Αθήνας έφθασαν πληροφορίες ότι οι Ταγματασφαλίτες συγκεντρώνονταν στην περιοχή Πόρτο-Ράφτη. Εκεί θα ξεφορτώνονταν μεγάλες ποσότητες όπλων από τους Γερμανούς. Με τα όπλα αυτά ο στρατιωτικός διοικητής Αττικής, ο δοσίλογος Στρατηγός Σπηλιόπουλος θα εξόπλιζε τα Τάγματα Ασφαλείας και άλλες δοσιλογικές οργανώσεις. 

Η Ι Ταξιαρχία του ΕΛΑΣ Αθήνας με την υπ' αριθμό 56 διαταγή προβαίνει σε προκαταρκτικές ενέργειες προπαρασκευής μιας επιχείρησης ενάντια στα Τάγματα Ασφαλείας. Σκοπός τους ήταν η διάλυση των Ταγμάτων και η παραλαβή, αν ήταν δυνατόν των όπλων από τον ΕΛΑΣ, ή τουλάχιστον η αποτροπή παραλαβής τους από τους δοσιλόγους.

Στη διαταγή 56 καθορίζονται δυνάμεις από τα Ι και ΙΙ Τάγματα Νέας Σμύρνης και Καλλιθέας που θα λάμβαναν μέρος. Ορίζεται δρομολόγιο και τόπος συνάντησης με το τμήμα ενός λόχου (2ος λόχος του Ι/34 Τάγματος). Την κύρια δύναμη αποτελεί το τάγμα της Νέας Σμύρνης, ενώ το ΙΙ τάγμα της Καλλιθέας, ορίζεται να στείλει μια μικρή μόνο δύναμη για βοήθεια. Η διαταγή 56 καθορίζει επίσης και τα στελέχη που θα έμεναν στη φύλαξη της περιοχής τους.

Στις 8/10 το σχέδιο ξεκινά να εκτελείται με μερικές αναγκαίες προσαρμογές.

Πρωταρχικά στέλνεται μια μεικτή δύναμη διμοιρίας από άνδρες των 4,5,6 και 7 λόχων. Η ενισχυμένη αυτή διμοιρία, με επικεφαλής τον Δ. Γιασεμή επιλοχία του 4ου λόχου, προωθείται ταχύτατα και το πρωί στις 8 Οκτώβρη έχει φτάσει στη Βούλα. Εκεί ήταν ο προορισμός της. Με την ενισχυμένη αυτή διμοιρία πήγε και ο καπετάνιος του τάγματος Δημήτρης Σαλονικόπουλος "Μίτιας". 

Ένα δεύτερο τμήμα ανάλογης δύναμης ξεκινά από το φρουραρχείο Ταταύλων. Μαζί του είναι και ο β' καπετάνιος του τάγματος Χρήστος Δεληγιώργης "Κίτσος" και ο γ' καπετάνιος Μιχάλης Παναγιωτίδης. Προχωρούσαν προς το Μπραχάμι-Ηλιούπολη. Στο δρόμο ξεκίνησε μια άκαιρη μάλλον συζήτηση για το ποιος θα ήταν ο πραγματικός επικεφαλής της όλης επιχείρησης. Δεδομένου ότι η διαταγή ανάφερε μόνο τον β' καπετάνιο και τον γ' καπετάνιο του τάγματος. και συνεπώς η παρουσία του Μίτια θα μπέρδευε τα πράγματα. Αυτά το υποστήριζε ο Κίτσος. Ο Μιχάλης Παναγιωτίδης και οι άλλοι συνιστούσαν υπομονή μέχρι να φτάσουν στη Βούλα. Δεν θα έφταναν όμως ποτέ εκεί. 

Μόλις πέρασαν το αεροδρόμιο του Χασανίου, εμφανίστηκε ένα γνωστό τους στέλεχος, ο ταγματάρχης Αθηνέλης, ο οποίος τους ανήγγειλε ότι η όλη επιχείρηση ματαιώθηκε και η νέα εντολή ζητούσε την επιστροφή τους στις θέσεις τους. Επιστρέφοντας συνάντησαν και τις διμοιρίες της Καλλιθέας που είχαν φθάσει στα Ταταύλα. 

Η μόνη λοιπόν δύναμη που έφθασε στη Βούλα ήταν η μικτή διμοιρία με τον Γιασεμή και τον Μίτια. Στο μεταξύ μια διμοιρία του ΕΛΑΣ Γλυφάδας-Βούλας επίσης ενισχυμένη, είχε προ πολλού αναχωρήσει. Ο καπετάνιος του λόχου Στέλιος Κασιμάτης τους ενημέρωσε ότι θα είχαν ήδη φτάσει στον προορισμό τους, τη θέση Ραψάνα που όριζε η διαταγή. Ο Μίτιας με τους υπόλοιπους, μη γνωρίζοντας ότι η επιχείρηση αναβλήθηκε, απορούσαν που δεν έφτανε κανείς από τις δυνάμεις που προβλέπονταν στο σχέδιο. Αποφάσισαν λοιπόν να μείνουν εκεί μέχρι την άλλη μέρα το πρωί, περιμένοντας κάποιον σύνδεσμο να τους ενημερώσει. 


Η μάχη 


Η διμοιρία της Γλυφάδας-Βούλας έφτασε έγκαιρα στην τοποθεσία Ράψανα, στο σημείο συνάντησης. Ξημέρωνε Κυριακή, αλλά ο λόχος δεν φαίνονταν πουθενά. Τους περίμενε όμως ένας σύνδεσμος, ο Γιάννης Τσάμης. Τους ενημέρωσε ότι οι Γερμανοί είχαν φύγει από το Κορωπί και ότι η πόλη ήταν ελεύθερη. Με το σύνδεσμό οδηγό, οι αντάρτες φθάνουν στο Κορωπί. Η πόλη, πράγματι ελεύθερη, γιορτάζει την απελευθέρωσή της. Όλες οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ μαζεύονται λίγο έξω από την πόλη και αποφασίζεται, να μπουν σε παρέλαση στην πόλη και να συμμετέχουν στους εορτασμούς. 

Η απόφαση αυτή πάρθηκε και με τη λογική ότι στο Κορωπί υπήρχαν γνωστοί συνεργάτες των Γερμανών και χωροφύλακες και η παρουσία του ΕΛΑΣ έπρεπε να γίνει γνωστή και για λόγους ισχύος. 

Έτσι, η τοπική ΕΠΟΝ ειδοποιεί τους κατοίκους και ο λόχος του ΕΛΑΣ ξεκινά την παρέλαση. Ο κόσμος τους υποδέχεται με λουλούδια και τραγούδια. Την παρέλαση κλείνει το τμήμα της Βούλας. 

Όμως με το τέλος της παρέλασης οι σκοποί ειδοποιούν ότι πλησιάζουν οι Γερμανοί. 

Σε λίγα λεπτά οι ΕΛΑΣίτες έχουν ξαναετοιμαστεί για μάχη.

Οι Γερμανοί έρχονται με αυτοκίνητα. Αριθμούν 25-30 άνδρες. Στην είσοδο της πόλης δέχονται την πρώτη ριπή και εγκαταλείπουν τα αυτοκίνητα. Καλούν σε βοήθεια και δεν αργεί να καταφθάσει μια μεγάλη δύναμη Γερμανών και Ταγματασφαλιτών από το Πόρτο-Ράφτη. Ο ΕΛΑΣ κινδυνεύοντας να περικυκλωθεί μέσα στην πόλη, ειδοποιεί τους κατοίκους να φύγουν και υποχωρεί στα υψώματα προς τη Βάρη. Από εκεί στέλνουν σύνδεσμο της Βούλα ζητώντας ενισχύσεις. 

Γερμανοί και Ταγματασφαλίτες μπαίνουν στην πόλη και ξεκινούν τις καταστροφές και τις εκτελέσεις. Σκοτώνουν γυναικόπαιδα που δεν έχουν φύγει από την πόλη και καίνε τα περισσότερα σπίτια της. 

Ο σύνδεσμος του ΕΛΑΣ φθάνει στις 11 το βράδυ. Ο Μίτιας αποφασίζει αμέσως να φύγει προς το Κορωπί η διμοιρία Νέας Σμύρνης- Φαλήρου. Να ενισχύσει τις θέσεις στη Βάρη σε περίπτωση νυχτερινής επίθεσης των Γερμανών. Ο Μίτιας δίνει εντολή και στον τοπικό ΕΛΑΣ της Βάρης να ετοιμαστεί για μάχη. Το πρωί, οι ενισχύσεις θα άφηναν τις θέσεις τους και θα περνούσαν σε επίθεση ενάντια στους Γερμανούς και τους Ταγματασφαλίτες στο Κορωπί. Οι δυνάμεις ήταν έτοιμες στις 4 το πρωί. Η διμοιρία ήταν καλά οπλισμένη και είχε επικεφαλής της τον Στέλιο Κασιμάτη. 

Στις 5 και 30 το πρωί της Δευτέρας οι ενισχύσεις του ΕΛΑΣ φθάνουν στο Κορωπί και περνούν σε επίθεση. Τη μάχη τώρα διευθύνει ο Μίτιας. Οι Γερμανοί φαίνεται πως δεν έχουν άλλες δυνάμεις να στείλουν. Δεν φθάνουν νέες ενισχύσεις. Ο Μίτιας καλεί τους υπευθύνους επικεφαλής των τμημάτων σε μια ολιγόλεπτη σύσκεψη. Αποφασίζεται να μη βιαστούν και μπλεχτούν σε μετωπική επίθεση. Εφαρμόζουν τακτική αναμονής, με μικρής κλίμακας επιθέσεις και συνεχείς κυκλώσεις μικρών τμημάτων των Γερμανών και των Ταγματασφαλιτών. 

Από τη δική τους μεριά, οι Γερμανοί και οι συνεργάτες τους βιάζονται να δώσουν μια και μεγάλη μάχη, την οποία θα κέρδιζαν λόγω της υπεροχής του οπλισμού τους. Επικρατεί εκνευρισμός και στα δύο στρατόπεδα. Τα γερμανικά μηχανοκίνητα είναι άχρηστα καθώς δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ενάντια στους αντάρτες στα υψώματα. Έτσι σιγά-σιγά καταστρέφονται από τις ριπές και τις εκρήξεις. Οι ΕΛΑΣίτες γνωρίζουν καλά τα υψώματα και χρησιμοποιώντας απυρόβλητα μονοπάτια. Ενώ τα κύρια τμήματα του ΕΛΑΣ συνεχίζουν τη μάχη θέσεων, μικρές ομάδες ανταρτών προχωρούν στα μονοπάτια και βγαίνουν στα νώτα των Γερμανών. Οι Γερμανοί υποχωρούν αλλά νέα τμήματα εμφανίζονται από κάθε μονοπάτι πίσω τους. 

Γερμανοί και Ταγματασφαλίτες ελαττώνονται δραματικά όσο περνά η ώρα. Άλλοι σκοτώνονται, άλλοι τραυματίζονται. Η μάχη συνεχίζεται μέχρι τη μιάμιση το μεσημέρι. Τελικά, οι Γερμανοί επιχειρούν να φθάσουν στα αυτοκίνητά τους. Ορισμένοι τα καταφέρνουν και υποχωρούν με ταχύτητα προς την Αθήνα. Είναι η πρώτη φορά που στην άτακτη φυγή τους, οι Γερμανοί θα αφήσουν τους νεκρούς τους στο πεδίο της μάχης. 

Ο ΕΛΑΣ μπαίνει νικητής στο απελευθερωμένο, αλλά ματωμένο Κορωπί. 



Στατιστικά της μάχης



Η μάχη κράτησε συνολικά 8 ώρες. Τρεις ώρες την Κυριακή και πέντε τη Δευτέρα. Την πρώτη ημέρα σκοτώνονται 19 Γερμανοί, ενώ ο ΕΛΑΣ δεν έχει απώλειες. Τη Δευτέρα, θα υπάρξουν 27 νεκροί Γερμανοί και Ταγματασφαλίτες. Ο ΕΛΑΣ θα χάσει δύο μαχητές του. 

Το Κορωπί θα έχει 10 νεκρούς άνδρες, γυναίκες και παιδιά, από την είσοδο των Γερμανών και των Ταγματασφαλιτών. Από αυτούς τους νεκρούς 4 είναι ανήλικα παιδιά. Επίσης, κάηκαν 70 σπίτια. 

Ο ΕΛΑΣ κατέλαβε 1 οπλοπολυβόλο, 1 κούτα φυσίγγια, αραβίδες και άλλα λάφυρα. 


Ντοκουμέντα

Πρόχειρο σημείωμα απολογισμού της μάχης

Δελτίο δράσης της μάχης


Πηγή: Απόσπασμα του βιβλίου "Εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας - Νέα Σμύρνη- Φάληρο" του Γιάννη Κυριακίδη, όπως ανατυπώθηκε από την εταιρεία "Φωτογραφίζοντας" και το Μανώλη Κασιμάτη, Αθήνα 2015. Το βιβλίο διατίθεται δωρεάν από την εταιρεία "Φωτογραφίζοντας".



Κτερίσματα Στέλιου Κασιμάτη


Ο άγνωστος φωτογράφος Στέλιος Κασιμάτης

Γεννήθηκε το 1920 στον Πειραιά. Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό, υπήρξε τερματοφύλακας ποδοσφαίρου και πόλο, στον Εθνικό Πειραιώς. Σπούδασε στη Σχολή Μηχανικών του Πειραϊκού Συνδέσμου. Ένα-δυο χρόνια πριν από τον πόλεμο, έχοντας αποφοιτήσει, προσλαμβάνεται στο Κρατικό Εργοστάσιο Αεροπλάνο στο Χασάνι (Π. Φάληρο)., όπου και έγινε εργοδηγός και εργάστηκε καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου. 

Κατά την Κατοχή φεύγει από το ΚΕΑ αρνούμενος να συνεργαστεί με τους κατακτητές και έγινε τεχνικός στο Ασκληπιείο Βούλας. Εκεί θα οργανωθεί στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ της Βούλας και θα εξελιχθεί σε καπετάνιο - διοικητή του λόχου. Πήρε μέρος σε μάχες και σαμποτάζ ενάντια στους κατακτητές. 

Συνελήφθη κατόπιν προδοσίας στη Βούλα το 1946.

Στην μετέπειτα πορεία του στις εξορίες του "γράφεται" ουσιαστικά η μαρτυρική φωτογραφική του διαδρομή. 

Αρχικά στην Ικαρία, όπου κρατήθηκαν χιλιάδες κομμουνιστές και αγωνιστές του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ. Στην Ικαρία συστήνει φωτογραφική ομάδα μαζί με άλλους συνεξορίστους του. Φωτογραφίζει και τυπώνει με τη βοήθεια και άλλων συντρόφων του. Σε συνθήκες σκληρές, αλλά και γεμάτες ηρωισμό και αλληλοβοήθεια. Παραγγέλνει φιλμ, φωτογραφικό χαρτί και χημικά για την εμφάνιση των φωτογραφιών από την Αθήνα, με μυστικό τρόπο. Χρησιμοποιεί τη φωτογραφική του μηχανή ως μεγεθυντή και τυπώνει με το φως του ήλιου. Η βαλίτσα του με τον διπλό πάτο του χρησιμεύει για αποθηκευτικός χώρος των υλικών του, κι όλα αυτά κάτω από τη μύτη της Χωροφυλακής. Αν η δράση του ανακαλύπτονταν από τους δεσμοφύλακές του, κάλλιστα θα μπορούσε να κατηγορηθεί για κατασκοπεία και να εκτελεστεί. Άλλωστε το αστικό κράτος της εποχής δεν χρειαζόταν δικαιολογίες και αποδείξεις, όπως έδειξε και η ιστορία χιλιάδων άλλων εξορίστων και κρατουμένων.

Το 1949, ακολουθεί η μεταγωγή του Στέλιου Κασιμάτη στη Μακρόνησο. Η φωτογραφική μηχανή τον ακολουθεί στο ταξίδι του.

Στη Μακρόνησο, στο στρατόπεδο ιδιωτών ΕΣΑΙ, ο Στέλιος Κασιμάτης θα βιώσει την επίγεια κόλαση, Φρικτά βασανιστήρια, απάνθρωπες συνθήκες ζωής και αφόρητη ψυχολογική πίεση. Το 1950, ο Κασιμάτης μεταφέρεται στο Δαφνί και ακολούθως απολύεται. Η διάγνωση στο απολυτήριό του γράφει: "Ψυχοπαθολογική συνδρομή εξ αντιδράσεως χαρακτηριζομένη από αρνητισμό, μελαγχολία και στοιχείων φόβου (σχιζοφρενικομόρφου χροιάς)".

Προφανώς, όπως και τόσοι άλλοι εξόριστοι, ο Στέλιος Κασιμάτης υπέστη ψυχικό κλονισμό από τα μαρτύρια της Μακρονήσου.

Στην Αθήνα τον ακολουθεί ο φάκελος φρονημάτων. Δουλειά πουθενά. Ποιος άλλωστε να  προσλάβει έναν κομμουνιστή εκείνη την εποχή.

Ανοίγει ένα φωτογραφείο στην οδό Εμ. Μπενάκη. Σιγά-σιγά η δουλειά στεριώνει. Φωτογραφικές αποστολές σε Αθήνα και Πειραιά, δουλειά για την "Αυγή", σε συγκεντρώσεις, σε νοσοκομεία, στις φτωχογειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά. Και τότε όμως το κράτος χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να ελέγξει την ενημέρωση. Πιέσεις, απειλές, απαγορεύσεις, ξυλοδαρμοί, φυλακίσεις και άλλα, όλα γίνονται μέσα ελέγχου των δημοσιογράφων και των φωτογράφων.

Παρά τις τόσες δυσκολίες, ο Κασιμάτης συνεχίζει να κάνει τη δουλειά του κατά τη δική του συνείδηση. Ειδικεύεται σε φωτογραφίσεις παιδιών, πρακτική που απαιτεί μεγάλη δεξιοτεχνία. Φωτογραφίζει τη Μελίνα Μερκούρη, τυπώνει για την Ελένη Βλάχου, τον Κίτσο Τεγόπουλο, τους αδελφούς Αλικιώτη, το Νίκο Δαμιανό. Η κούραση και οι πιέσεις δεν του επιτρέπουν να αξιοποιήσει το ταλέντο του, ούτε να κάνει τη δουλειά του όπως επιθυμεί.

Ο Στέλιος Κασιμάτης έφυγε από τη ζωή το 1992, έχοντας αποκτήσει δύο παιδιά. Συνέχισε σε όλη τη ζωή του να αγαπά τη φωτογραφία και να υπηρετεί θαρρετά τα πιστεύω του. Και τις δύο του αρετές κατάφερε να τις μεταλαμπαδεύσει στο γιο του Μανώλη.

Σήμερα, μένει ακόμα άγνωστος, όντας ένας από τους λίγους φωτογράφους της Μακρονήσου που δεν πούλησε τις αξίες του, φωτογραφίζοντας βασιλικά ζεύγη, αθλοπαιδιές και "νέους Παρθενώνες"...



Φωτογραφίες από το αρχείο του Στέλιου Κασιμάτη

Εκτοπισμένοι στο Λαύριο το 1946, πριν τη μεταγωγή στην Ικαρία.

Με συνεξόριστούς του στην Ικαρία, 1948

Στο 4ο τάγμα του ΕΣΑΙ, στον Αη-Γιώργη Μακρονήσου.

Με συνεξόριστό του (αριστερά) στη Μακρόνησο.

Αφιερωμένο στον εξαιρετικό φίλο και ερευνητή Μανώλη Κασιμάτη και την εταιρεία "Φωτογραφίζοντας"



Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016

Περί Χωροφυλακής...


Μετά από ανάλογο άρθρο μας σχετικά με την αγαστή συνεργασία της Χωροφυλακής (αναφέρομαι στον θεσμό και όχι σε μεμονωμένες περιπτώσεις) με τους Ναζί κατακτητές στα χρόνια της Κατοχής, ο Κόκκινος Φάκελος έλαβε πολλά σχόλια πάσης φύσεως, σχετικά με το πόσο λάθος κάνει στις εκτιμήσεις του. Ας δούμε μερικά παραδείγματα της "πατριωτικής" δράσης της Χωροφυλακής, μέσα από το φωτογραφικό αρχείο του Δημήτρη Γεωργακόπουλου, φωτογράφου της Κατοχής:



Στις φωτογραφίες που ανήκουν στο αρχείο του ΚΚΕ, εικονίζεται χωροφύλακας που έχει συλλάβει φανερά υποσιτισμένα παιδιά. Το αδίκημά τους προφανώς δεν μας είναι γνωστό, όμως φανταζόμαστε ότι θα αφορά είτε κάποια μικροκλοπή φαγητού, δεδομένου ότι στην πρώτη φωτογραφία το κορίτσι κρατά έναν τενεκέ συσσιτίου, είτε κάποια συμμετοχή σε δράση των "Αετόπουλων". Σε κάθε περίπτωση, εκτός από τις περιπολίες με τον κατακτητή, τις συλλήψεις και την προστασία των μαυραγοριτών, η Χωροφυλακή φαίνεται πως προστάτευε τότε τον ελληνικό λαό και από τέτοιους εγκληματίες... Κι αν η ανάλυσή μας δεν σας ικανοποιεί, βγάλτε το δικό σας συμπέρασμα.





3o Συνέδριο Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας


Ένα πολύ ενδιαφέρον συνέδριο του Παντείου Πανεπιστημίου



Πρόγραμμα


ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

16.00- 17.00 ΕΝΑΡΞΗ – ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

Ι. Κριάρη – Πρύτανης Παντείου Πανεπιστημίου
Χρ. Κουλούρη – Κοσμήτωρ Σχολής Πολιτικών Επιστημών
Π. Φουντεδάκη – Πρόεδρος Tμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας

17:00- 18:00   ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Παπαστεφανάκη Ελευθερία  Ο ρόλος της εκπαίδευσης στην Ανοικοδόμηση της χώρας μέσα από το περιοδικό «Ανταίος»
Πετρίδης Τριαντάφυλλος  Ζητήματα εκπαίδευσης των μειονοτικών της Θράκης την περίοδο του Εμφυλίου πολέμου: ταυτότητες, διεκδικήσεις, οριοθετήσεις
Πολυχρονιάδης Δημήτρης  Η εκπαιδευτική πολιτική στην Ελλάδα 1944-47 – από την ελπίδα της ανάτασης στην ήττα
18:00 - 18:15    Συζήτηση
18:15 - 18:30    ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ - ΚΑΦΕΣ

18.30 -19.30    ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Κουτραφούρης  ΚωνσταντίνοςΠαπαρούπας  Θανάσης Το εγχείρημα της «Χριστιανικής Κίνησης» κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου
Παλιούρα ΕλένηΓκουντρουμπή Βάσω  Ο πολιτικός ρόλος της Εκκλησίας της Ελλάδος κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου: η περίπτωση του Δαμασκηνού
Σεραφείμ Παύλος   Η πατριαρχική εκλογή 1948 στην Κωνσταντινούπολη υπό το πρίσμα του Εμφυλίου πολέμου
19.30-19.45    Συζήτηση

19.45 .00-20.45     Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ
Λάζου Βασιλική  «Προδοτική ξενοιασιά και εγκληματική ρουτίνα»: οι πόλεις, η ύπαιθρος και το βάρος του Εμφυλίου πολέμου
Αρμαανίδης Φίλιππος  Η Μάχη των Πόλεων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη  στη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου
Μαθιουδάκης Εμμανουήλ: Οι συνέπειες της εξωτερικής βοήθειας στον κοινωνικό ιστό της Αθήνας κατά την περίοδο 1945-47
20.45-21.00    Συζήτηση

ΠΕΜΠΤΗ 8 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

15.00 – 16.00 Η ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ
Ανδρίτσος Γιώργος - Ο Εμφύλιος στη μεγάλη οθόνη: από την αποσιώπηση στη δικαίωση των νικητών
Μουρατίδης ΠαρασκευάςΗ όψιμος σπορά και τα ειρηνικά έργα: η πολιτική κρίση, η κρίση της πολιτικής και η ρητορική των «εθνικών δικαίων» στις δημοφιλείς θεατρικές κωμωδίες του Εμφυλίου
Εφέογλου Έλενα - Η βία στις οπτικές αναπαραστάσεις την περίοδο του Εμφυλίου πολέμου (1946-1949): η λογική του αποκεφαλισμού και η έκθεση πτωμάτων
16.00 – 16.15    Συζήτηση

16.15 – 17.15         ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Μόσχος Βασίλης  Οι λογοτέχνες στον Εμφύλιο πόλεμο (1946-1949)
Κοντογεώργη Θεοδώρα Η αναπαράσταση του γυναικείου εγκλεισμού στην πεζογραφία του Εμφυλίου
Κουτσοπούλου Κατερίνα  Πεζογραφία στις Λαϊκές Δημοκρατίες 1950-1955: τα παιδιά του Εμφυλίου πολέμου
17.15 – 17.30    Συζήτηση
17.30 - 17.50   ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ - ΚΑΦΕΣ

17.50-18.50  ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Φίλανδρος Ιωάννης  Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης  βουλευτής στα χρόνια του  Εμφυλίου Πολέμου
Λουτσίδης Γιώργος O Κωνσταντίνος  Καραμανλής την εποχή του Εμφυλίου
Γεωργακόπουλος Γιώργος  Ο Γεώργιος Καρτάλης την περίοδο του εμφυλίου πολέμου: στάση και επιδιώξεις
18.50 – 19.05 Συζήτηση

19.05 – 20.05   ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ
Λιάγκα Μαργαρίτα «Συνθηκολόγηση», «αδυναμία», ή «ηθική αποστολή»; Το Κόμμα των Φιλελευθέρων και η «πολιτική κατευνασμού»
Αλέκου Αλέξης: Ο Εμφύλιος ως πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης στην Κύπρο (1946-1949)
Παλούκης Κώστας  Οι αρχειομαρξιστές στον εμφύλιο πόλεμο: Το «Τρίτο Μέτωπο» και «ο αγώνας για το τσάκισμα της ανταρσίας»
20.05 – 20.20 Συζήτηση

20.20 – 21.20  ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Κουρουνδής Χαράλαμπος  Ο ελληνικός συνταγματισμός στη δίνη του Εμφυλίου πολέμου: το σχέδιο Συντάγματος 1948 και οι προτάσεις για ένα λαϊκοδημοκρατικό Σύνταγμα
Κωνσταντινάκου Δέσποινα Η πολιτική της Ελλάδας έναντι των πρώην δυνάμεων Κατοχής στη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου
Σάμιος Παναγιώτης  Ο ξεπεσμός και η ατιμωρησία: μαύρες σκιές στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Ελλάδας (1946-1949)
21.20 – 21.40 Συζήτηση 


ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

15.00-16.00  ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ
Χατζηγεωργίου Παναγιώτα «Με ήλιο και βροχή»: η αφηγηματική αναπαράσταση του Εμφυλίου στα άγνωστα χρονογραφήματα του Μ. Καραγάτση
Κατσαραπίδης Σπύρος  Ήρωες και Αντιήρωες στην εμφυλιακή λογοτεχνία «Αδερφοφάδες»: η περίπτωση του Νίκου Καζαντζάκη
Λαζανάς Παναγιώτης  Ποίηση και Εμφύλιος: αναψηλαφώντας την εξόριστη Ιστορία
16.00-16.15    Συζήτηση

16.15 – 17.35    ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ
Βρέττη ΑνθήΗ ανασυγκρότηση της ελληνικής βιομηχανίας μέσω του σχεδίου Marshall (1948-1952)
Κριάρη ΙσμήνηΖητήματα αγροτικής οικονομίας στο περιοδικό «Ανταίος»
Μπέτας Θανάσης Κράτος και αγορά εργασίας την περίοδο του Εμφυλίου πολέμου: η περίπτωση της καπνοβιομηχανίας των Αφών Ματσάγγου
Μπρέγιαννη ΚατερίναΟικονομία και οικονομικές στρατηγικές στον πολιτικό λόγο του Νίκου Ζαχαριάδη
17.35 – 17.50    Συζήτηση
17.50 -18.10   ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ - ΚΑΦΕΣ
18.10 – 19.10

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΟΗΜΑΤΙΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ
Μαβίδης – Pesic Δημήτρης  Εμφύλιος: αποτέλεσμα της ροής των γεγονότων ή αποφασιστικού καλέσματος στα όπλα;
Δελημάρης Γρηγόρης  «Νέα κύματα» και παλιά  ιδεολογήματα στην ιστοριογραφία του Εμφυλίου
Σφήκας Θανάσης  «Κακή τη μοίρα»: τα σχήματα του Εμφυλίου
19.10-19.25    Συζήτηση

19.25 – 20.45    ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ
Καβάλα Μαρία  «Έλληνες, Εβραίοι, Αριστεροί» στον Εμφύλιο πόλεμο
Καλλώνης Σταύρος  Οι δάσκαλοι στον  Εμφύλιο: τα αίτια που καθόρισαν την πολυπληθή παρουσία τους σε αυτόν
Μπαλτσιώτης Λάμπρος  Οι «Καυκάσιοι» Καρσλήδες: μια διακριτή ομάδα στον Εμφύλιο;

Παπαστράτης Προκόπης  Επιστροφή στην Ελλάδα του Εμφυλίου:  Διαφυγόντες, Μεσανατολίτες και Πρόσφυγες της Κατοχής
20.45 - 21.00    Συζήτηση


ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

10.00 – 11.00    ΙΤΑΛΙΑ: ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΑΠΗΧΗΣΕΙΣ

Μάρκου Δημήτρης  Η κρίση της Τεργέστης στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου
Ραυτόπουλος Ρήγας  Ο Ιταλικός Εμφύλιος Πόλεμος και οι ερμηνείες των ιστορικών
Καράβης Στυλιανός-Περικλής  Οι απηχήσεις του Ελληνικού Εμφυλίου στον Ιταλικό Τύπο
11.20 - 11.35    Συζήτηση
11.35 -11.50    ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ - ΚΑΦΕΣ
11.50-13.10

ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ: ΙΔΕΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ

Κατσούδας Κώστας Οργανώσεις Εθνικοφρόνων Νέων στα χρόνια του Εμφυλίου Πολέμου
Χατζόπουλος Νίκος «...Να εκτελώ το καθήκον μου προς [...] την πατρίδα»: οι έλληνες Πρόσκοποι στο «Παιδοφύλαγμα»
Κουτσόπουλος Φώτης  Εργαλεία φασισμού στην υπηρεσία του ελληνικού κράτους την περίοδο του Εμφυλίου
Μπουρούτης Ανδρέας  «Συμμορίτες και Συμμοριτοπόλεμος»: υιοθετώντας την ορολογία των Ναζί
13.10-13.25    Συζήτηση
13.25 – 14.45

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (Ι)

Βουγιούκας Βασίλης -  Από τις εκλογές του Μαρτίου 1946 στην Εμφύλια σύγκρουση: η περίπτωση της Χίου
Χατζοπούλου Ελένη - Η Εύβοια στη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου
Δεσύπρης Μιχάλης  Η Κοκκινιά στη διάρκεια του Εμφυλίου μέσα από τα αρχεία της πόλης
Κανελλόπουλος Γιώργος Η Λευκή Τρομοκρατία και οι εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946 στην Πελοπόνησο: μια συγκριτική αποτίμηση
15.05 – 15.20 Συζήτηση

Μεσημεριανό διάλειμμα

17.00 – 18.40

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (ΙΙ)

Αθανασιάδης Ανδρέας  Οργάνωση και διαιρετικές τομές της εθνικοφροσύνης στην περιοχή της Φλώρινας κατά τη διάρκεια του εμφυλίου
Παπαδιαμάντης Δημήτρης Μια άγνωστη εκτίμηση εκλογικής επιρροής για την δυτική Μακεδονία  τον Δεκέμβριο του 1945
Βαμβούρη ΧριστίναΜεσσής  Βασίλης Η αποκατάσταση των «ανταρτοπλήκτων» της περιοχής της Καβάλας και η χρήση της ως μέσον προπαγάνδας από τον τοπικό Τύπο
Μπούτσικος Χρυσοβαλάντης - Στην κολυμβήθρα της Εθνικοφροσύνης: Δημόσιος Λόγος σε εφημερίδες από το Άργος και το Ναύπλιο του Εμφυλίου
Μανουσάκης Βασίλης  Το κόστος του «αγώνος για τη διατήρηση της τάξεως»: η ιστορία του δημοσυντήρητου τάγματος εθνοφυλακής Πρεβέζης
18.40 – 19.00    Συζήτηση
19.00 – 19.20    ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ - ΚΑΦΕΣ

19.20 – 20.20    «ΠΑΙΔΟΦΥΛΑΓΜΑ»
Χρυσοστομίδου Βασιλική  Η προνοιακή πολιτική της ελληνικής Μοναρχίας στις Παιδοπόλεις (1947-1949) και ο Αμερικανικός παράγων
Κλιάφα Άρτεμις   Το «παιδοφύλαγμα» του επίσημου ελληνικού κράτους: η ίδρυση και λειτουργία των Παιδοπόλεων την περίοδο 1947-1949 και η κριτική που ασκήθηκε από την Αριστερά
Βαμβακάς Αβραάμ   Η δια των παιδιών πολιτική: Η περίπτωση της Παιδόπολης «Αγία Τριάς» Θεσσαλονίκης

20.20 – 20.35    Συζήτηση

20.35 – 21.35    «ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ»
Πολυχρονίδου-Σακουλογέωργα Διαλεχτή  Τα παιδιά του Εμφυλίου: «Παιδομάζωμα και άλλες ιστορίες»
Στυλίδη Μαίρη  Εκκένωση σε μια κρύα χώρα: Παιδιά-πρόσφυγες από τον ελληνικό Εμφύλιο σε χώρες του Σοβιετικού Μπλοκ 1949-1989
Τσάνο Αποστόλης  Παραμονή παιδιών από την Ελλάδα στη Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας το 1948
21.35 – 22.00    Συζήτηση

ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

10.00-11.00    Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ
Πατσώνα Μαγδαληνή – Ψαρρά Ευτυχία : Ο Ελληνικός Εμφύλιος και το κράτος του Ισραήλ
Δορδανάς Στράτος  SED και ΚΚΕ: Διεθνιστική αλληλεγγύη και ανθρωπιστική βοήθεια προς την μαχόμενη δημοκρατική Ελλάδα
Μιχαηλίδης Γιώργος: Η Βαλκανική διάσταση του Εμφυλίου πολέμου
11.00 – 11.15    Συζήτηση
11.15 – 11.30   ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ - ΚΑΦΕΣ

11.30 – 12.30    ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (Ι)
Μαργαρίτης Γιώργος   Πόλεμος μετά τον πόλεμο: ο ελληνικός εμφύλιος  στο κατώφλι μιάς νέας εποχής 
Λυμπεράτος Μιχάλης   Ο πολιτικός χαρακτήρας του ΔΣΕ
Τόλια Φιλιώ  Γυναίκες πολιτικοί επίτροποι στον ΔΣΕ
12.30 – 12.45    Συζήτηση

12.45 – 14.05    ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΙΙ)
Κούκουνα Αναστασία  Εορτάζοντας επετείους στον ΔΣΕ (1946-1949)
Νιούτσικος Γιάννης  Η στρατιωτική στρατηγική του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ: τομές και συνέχειες
Πλακούδας Σπύρος  Οι μετακινήσεις πληθυσμών ως παράγων ήττας του ΔΣΕ
Τζούκας Βαγγέλης  Τοπικές διαστάσεις του Εμφυλίου: η καταστροφή του ΔΣΕ στα Τζουμέρκα (1947)
14.05 – 14.20    Συζήτηση

Μεσημεριανό διάλειμμα

17.00 – 18.00    ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ

Σταμούλης Φώτης  Η στάση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στις εκλογές και το δημοψήφισμα του 1946
Ραζάκος Χάρης  Στρατηγική του ΚΚΕ και ένοπλη αντιπαράθεση: Από την Αντίσταση στον Εμφύλιο πόλεμο
Μαριόλης Δημήτρης  Άλλος δρόμος δεν υπήρχε; Η πολιτική του ΚΚΕ μετά τη Βάρκιζα
18.00 – 18.15    Συζήτηση
18.15 – 18.30    ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ - ΚΑΦΕΣ

18.30 – 19.50    Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
Πριόβολος Γιάννης Προοίμια Εμφυλίου: αυθαιρεσίες και βία της Εθνοφυλακής ή υπό την ανοχή – έγκριση αυτής στη Ν. Πελοπόννησο (Φεβρουάριος-Σεπτέμβριος 1945)
Τσιμάρας Κώστας  Η ποινικοποίηση του Κομμουνισμού την περίοδο του Εμφυλίου: από το Γ’ Ψήφισμα στον Αναγκαστικό Νόμο 509/1947
Παπαντωνίου Νάσος Η Αθήνα (1947-1950) μέσα από τα Πρακτικά του Εκτάκτου Στρατοδικείου Αθηνών 
Κόφφα Δόμνα Η λειτουργία των Εκτάκτων Στρατοδικείων της περιόδου 1946-1949:  η περίπτωση της Θεσσαλονίκης
19.50 – 20.10    Συζήτηση

20.10 – 21.10    Ο ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΣ

Διαμάντης  Θεόφιλος  Μακρόνησος, διαστάσεις του φαινομένου του πολιτικού εγκλεισμού κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου
Τζιάρας Κώστας - Καταγραφές των εκτελεσθένων και στοιχεία για τη διαγωγή των πολιτικών κρατουμένων στις φυλακές του Γεντί Κουλέ την περίοδο του Εμφυλίου
Στεφανόπουλος Χρήστος  - «Αυτοκτονίες» και απόπειρες αυτοκτονίας πολιτικών κρατουμένων στα χρόνια του Εμφυλίου: εξόντωση, αντίσταση ή διαφυγή;
21.10 – 21.25    Συζήτηση

ΔΕΥΤΕΡΑ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

15.00 - 15.40    ΚΚΕ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ
Λαμπράκης Κωσταντίνος  Η πολιτική του ΚΚΕ στον Εμφύλιο Πόλεμο στην οπτική της ελληνικής αριστεράς την μετεμφυλιακή περίοδο
Βήλου ΑιμιλίαΕλευθερίου Κώστας  Η κομματική ιστορία ως πολιτική στρατηγική: χρήσεις του «Εμφυλίου» στον πολιτικό και ιστορικό λόγο του ΚΚΕ (1991-2015)
15.40 - 15.50    Συζήτηση

15.50 - 16.50    ΑΓΓΛΟΙ ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ
Σαράφη Λη «Tragedy in Greece»: η καταγραφή της Λευκής Τρομοκρατίας από βουλευτές του Βρετανικού Εργατικού κόμματος την άνοιξη του 1946
Κουτσούρης Δημήτρης  Αμερικανοί δημοσιογράφοι και ανταποκριτές στον Ελληνικό Εμφύλιο πόλεμο (1946-1947)
Λιαλιούτη Τζένη  Η ιδεολογική κατασκευή της Αμερικανικής βοήθειας: η «ματιά» των Αμερικανών διπλωματών στην Ελλάδα 1946-1949
16.50-17.05    Συζήτηση
17.05 - 17.30 ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ - ΚΑΦΕΣ

17.30 - 18.οο    ΕΙΔΙΚΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑ
Μαυρής Γιάννης   Βουλευτικές εκλογές Μαρτίου 1946: ένα πετυχημένο εκλογικό πραξικόπημα
18.00-18.10    Συζήτηση

18.10 - 19.15     ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΣΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ
Καλογιαννίδης Δημήτρης   Οι βασικές εξελίξεις στο συνδικαλιστικό κίνημα τη διετία 1945-46: οι προσπάθειες ανασυγκρότησης των συνδικαλιστικών παρατάξεων, η κρατική πολιτική και ο ρόλος του βρετανικού παράγοντα
Κωτσονόπουλος Λουδοβίκος  Συνδικαλιστές στο απόσπασμα: Το ΛΘ’ Ψήφισμα της 7ης Δεκεμβρίου 1947
Γαλάνης Γιώργος   Από την Αντίσταση στην υπηρεσία της Εθνικοφροσύνης: η Διδασκαλισκή Ομοσπονδία Ελλάδος 1945-1950
19.15 - 19.30   Συζήτηση

19.30 - 20.30     ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΕΜΦΥΛΙΟΥ
Κωστόπουλος Τάσος  Υπόθεση Χρήστου Λαδά: η «ατομική τρομοκρατία» ως εργαλείο του εμφυλίου πολέμου
Τσαρτσιανίδου Μαρία  Καλαμάτα, 20 Ιανουαρίου 1946: τα γεγονότα και η αποτύπωσή τους στον Τύπο της περιόδου
Τατίδου Σοφία  Ρομαντικός μιλιταρισμός και ελληνικός εμφύλιος
20.30 - 20.45    Συζήτηση

20.45- 21.45       ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ & ΚΛΕΙΣΙΜΟ