IKEA- Mια μικρή ιστορία για το πώς ο ναζισμός είναι παιδί του καπιταλισμού

Κατά την διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου η Σουηδια άφησε τα στρατεύματα των ναζί να προελάσουν ανενόχλητα μέσα από την χώρα.Με αυτή την επιλογή φαίνεται να συμφωνούσε και ο κύριος Invgar Kamprad ιδρυτής και ιδιοκτήτης του ΙΚΕΑ καθώς αποτελούσε ενεργό μέλος του ναζιστικού κόμματος της Σουηδίας. Ωστόσο κάπου στο 1950 παραιτήθηκε από μέλος του κόμματος προφανώς επειδή η ιδιότητά του αυτή θα έβλαπτε την εικόνα και την κερδοφορία τις επιχείρησής του.Ο ρόλος του από κει και πέρα περιορίστηκε σε αυτόν του χρηματοδότη του Peer Engdahl προσωπικού του φίλου και ηγέτη του ναζιστικού κόμματος της Σουηδίας..

Ντοκιμαντέρ της Σουηδικής τηλεόρασης προσφέρει ανατριχιαστικά στοιχεία για τη δράση της συγκεκριμένης πολυεθνικής:

Το ΙΚΕΑ για να τροφοδοτήσει 150 καταστήματα του σε 22 χώρες και να καταφέρει να έχει κέρδη μέχρι και 10,4 δις ευρώ το 2001 εκμεταλλεύεται τη φτηνή εργασία παιδιών στην Ινδία,το Πακιστάν,το Βιετνάμ και την Ινδονησία.

Πιο συγκεκριμένα το ΙΚΕΑ συνεργάζεται με προμηθευτές σε όλο το κόσμο που διαθετουν στις προαναφερθείσες χώρες μικρά εργοστάσια στα οποία δουλεύουν ακόμα και 14 ώρες τη μέρα, 7 μέρες την εβδομάδα παιδιά ηλικίας 6,7,8 χρονών.

Τα παιδιά αυτα που κατασκευάζουν τα πάμφθηνα χαλιά του ΙΚΕΑ αποτελουν ουσιαστικά σκλάβους των προμηθευτών καθώς έχουν δοθεί σε αυτούς ως ενέχυρο για δάνεια που ζητούν οι οικογένειες τους. Τα παιδιά δεν επιστρέφονται αν δεν αποπληρωθούν τα δάνεια αυτά ύψους 35 δολαρίων (με τους τόκους).

Επιπλέον πληροφορίες αντλήθηκαν από το διαδίκτυο. Σύμφωνα με αυτές το ΙΚΕΑ χρησιμοποιει φτηνή καταναγκαστική εργασία πολιτικών κρατουμένων. Στη Μπούρμα της Ινδίας χρησιμοποιούνται από προμηθευτές του ΙΚΕΑ οι πολιτικοί κρατούμενοι της επαρχίας αυτής, όσοι δηλαδή αντιστέκονται στην ανελέητη εκμετάλλευση, στα σχέδια ντόπιων αφεντικών, καθώς και στα προγράμματα του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Πέρα όμως από τους φυλακισμένους εργάτες το ΙΚΕΑ διατηρει εργοστάσια στη Βουλγαρία, τη Ρωσία, τη Ταϊλάνδη και άλλες φτωχές χώρες ώστε με τα ψίχουλα που δίνει στους εργάτες του να εκτοξεύει τα κέρδη του πουλώντας βέβαια φτηνά για τους βολεμένους καταναλωτές του δυτικού κόσμου αλλά με τεράστιο περιθώριο κέρδους για το ίδιο..

Μια άλλη ειδικότητα του IKEA είναι να κατασκευάζει την εικόνα μιας ευαίσθητης κοινωνικά και οικολογικά επιχείρησης. Έτσι ενώ μπορεί να κάνει όλα τα παραπάνω και πολλα περισσότερα που μας είναι απλώς άγνωστα και δυσεύρετα, χρηματοδοτεί μαζί με την Unicef προγράμματα ενάντια στην παιδική εργασία. Η υποκρισία και το ψέμα στο μεγαλείο της.. με διαμεσολαβητή τη Unicef, σπόνσορα το ΙΚΕΑ και στόχο την εξιλέωση των συνειδήσεών μας.

Όσα αναφέρθηκαν, με ελάχιστες διαφοροποιήσεις ισως, χαρακτηρίζουν τη δράση κάθε πολυεθνικής και απλά επαναλαμβάνουν κάποιες από τις συνήθεις τακτικές τους.

Το παράδειγμα του ΙΚΕΑ είναι μόνο ενδεικτικό και το όνομα της εταιρίας θα μπορούσε να υποκατασταθεί από αμέτρητα άλλα γνώριμα ονόματα, κρίκους στην αλυσίδα του συστήματος εκμετάλλευσης. Ενός συστήματος που υπάρχει όσο το συντηρεί η παθητική συνενοχή και για το οποίο η μόνη λύση είναι η ανατροπή.