Στις 9 Μάη, μια μεγάλη νίκη για την ανθρωπότητα πραγματοποιήθηκε, με τους στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού να καρφώνουν στην καρδιά του φασιστικού κτήνους το λάβαρο του σοσιαλισμού. Τότε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος είχε λήξει. Σήμερα η ημερομηνία είναι 11/5 και προλαβαίνουμε τώρα, έστω και καθυστερημένα να αποτίσουμε έναν φόρο τιμής στους ωκεανούς αίματος που η μεγάλη σοσιαλιστική πατρίδα έχυσε για τη νίκη του ανθρώπου ενάντια στο κτήνος. Οι καθημερινές ασχολίες δεν μας επέτρεψαν ως τώρα να γράψουμε μερικές λέξεις για αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για να μπορούμε όλοι εμείς να ασχολούμαστε με τα μικρά και τα μεγάλα της καθημερινότητάς μας. Θα διορθώσουμε αυτή μας την παράλειψη, ξεκινώντας από τη φράση του Έρνεστ Χέμινγουεϊ για τον Κόκκινο Στρατό: «Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από ό,τι μπορεί ποτέ να πληρώσει».
Τα παρακάτω προέρχονται από το βιβλίο ενός μη κομμουνιστή, του λόρδου Έντουαρντ Ράσελ με τίτλο: Η μάστιγα του αγκυλωτού σταυρού.
Ο Ράσελ πήρε μέρος στις δίκες της Νυρεμβέργης και ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με τις θηριωδίες του ναζισμού. Με ιδιαίτερη λεπτομέρεια, ο Ράσελ αποτύπωσε, μεταξύ άλλων και τις ναζιστικές φρικαλεότητες ενάντια στους στρατιώτες και αξιωματικούς του Κόκκινου Στρατού.
Απόσπασμα 1ο - Οι ναζιστικές εντολές
"Τον Νοέμβριο του 1944, το ΟΚW (Aνώτατη Διοίκηση Στρατιωτικών Δυνάμεων του γερμανικού στρατού) εξέδωσε οδηγίες σχετικά με την παράδοση ορισμένων κατηγοριών αιχμαλώτων πολέμου στην SD. Το "διάταγμα της σφαίρας" (Kugel erlass) όπως λεγόντουσαν τότε οι διαταγές αυτές, όριζε οτι οι παρακάτω κατηγορίες αιχμαλώτων πολέμου έπρεπε να παραδίδονται στην SD και στη SIPO (Αστυνομική μονάδα που προέκυψε από την συνένωση της Γκεστάπο και της Αστυνομίας Εγκλημάτων):
1) Όλοι οι σοβιετικοί αιχμάλωτοι πολέμου που δραπέτευαν και συλλαμβάνονταν ξανά.
2) Όλοι οι σοβιετικοί αιχμάλωτοι πολέμου που αρνήθηκαν να εργαστούν.
3) Όλοι οι σοβιετικοί αιχμάλωτοι πολέμου που επέλεγαν τα αποσπάσματα της SD.
4) Oποιοσδήποτε κρατούμενος στρατοπέδου είχε διαπράξει παράπτωμα, του οποίου ο διοικητής το στρατοπέδου δεν είχε την αρμοδιότητα να τιμωρήσει αναλόγως.
5) Όλοι οι αιχμάλωτοι για τους οποίους είχε εκδοθεί ειδική διαταγή της OKW.
Οι αιχμάλωτοι όλων αυτών των κατηγοριών παραδίδονταν στη Γκεστάπο για "ειδική μεταχείριση".Η μεταχείριση αυτή συνίστατο στην αφαίρεση της ιδιότητας του αιχμαλώτου πολέμου, στην αποστολή σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και τη θανάτωση με μια σφαίρα στον τράχηλο. Στο Μαουτχάουζεν, οι άνθρωποι αυτοί ήταν γνωστοί ως "αιχμάλωτοι Κ" από τη γερμανική λέξη για τη σφαίρα "Kugel".
Όταν έφθαναν στο στρατόπεδο αυτό δεν καταγράφονταν όπως συνέβαινε με τους συνηθισμένους αιχμαλώτους, αλλά τα ονόματά τους παρέμεναν άγνωστα και ήταν μόνο γνωστά στα μέλη του "πολιτικού τμήματος" (Politische Abteilung). Τους οδηγούσαν αμέσως στο μπλοκ φυλακίσεως. Εκεί τους έβαζαν να γδυθούν και τους πήγαιναν στην αίθουσα που για καμουφλάζ ονόμαζαν "αίθουσα λουτρού". Στην πραγματικότητα ήταν ένα δωμάτιο κοντά στο κρεματόριο, ειδικά χτισμένο για εκτελέσεις με πυροβολισμούς ή αέρια. Μια μέθοδος εκτέλεσης που χρησιμοποιούνταν περιγράφηκε από έναν Γάλλο αξιωματικό στην κατάθεσή του:
"Η εκτέλεση γινόταν δια μέσου μιας συσκευής μέτρησης του ύψους. Ο αιχμάλωτος τοποθετούταν με την πλάτη προς ένα κάθετο στέλεχος μετρήσεως εφοδιασμένο με ένα αυτόματο μηχάνημα που εκτόξευε μια σφαίρα στον τράχηλο του ανθρώπου μόλις το οριζόντιο ξύλινου στέλεχος που καθόριζε το ύψος άγγιζε το κεφάλι."
Πιστοποιητικά θανάτου ήταν έτοιμα για κάθε περίπτωση και έφεραν τη μνεία: "Σκοτώθηκε ενώ προσπαθούσε να δραπετεύσει"."
__
"Ευθύς από την έναρξη της εκστρατείας στη Ρωσία ήταν φανερό ότι οι Γερμανοί σκόπευαν να αγνοήσουν όλους τους νόμους και τα έθιμα του πολέμου που αφορούσαν τους αιχμαλώτους στρατιώτες. Η ΕΣΣΔ δεν ήταν εξ αρχής συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση της Γενεύης περί αιχμαλώτων πολέμου, καθώς τότε δεν ήταν κράτος (μιλά για το 1906), είχε όμως υπογράψει τη Σύμβαση περί Ασθενών και Τραυματιών. Είχε επίσης υπογράψει τη σύμβαση της Χάγης. Στη δίκη των μεγάλων εγκληματιών πολέμου στη Νυρεμβέργη, διατυπώθηκε ο ισχυρισμός ότι η σύμβαση εκείνη δεν είχε εφαρμογή στην εκστρατεία της Ρωσίας, αλλά το δικαστήριο αποφάνθηκε το αντίθετο.
Από την έναρξη του πολέμου στη Ρωσία, η Γερμανία είχε τουλάχιστον τη διεθνή υποχρέωση να θεωρεί όλα α συλλαμβανόμενα μέλη των εχθρικών ενόπλων δυνάμεων, είτε μάχιμα, είτε όχι, σαν αιχμαλώτους πολέμου, να μεταχειρίζεται τους αιχμαλώτους αυτούς ανθρωπιστικά, να τους στεγάζει, να τους ντύνει και να τους διατρέφει ανεκτά. Να μην τους υποχρεώνει σε σωματική εργασία εξοντωτικού βαθμού και να μην τους χρησιμοποιεί σε έργα σχετικά με τις πολεμικές επιχειρήσεις.
Δεν είχαν δικαίωμα οι Γερμανοί να αρνηθούν στους εχθρούς τους τίποτε από τα παραπάνω, πόσο μάλλον να τους θανατώνουν μετά την παράδοσή τους. Αυτό ήταν επαρκώς γνωστό σε όλους τους Γερμανούς στρατιώτες διότι ανάμεσα στις "Δέκα Εντολές" που ήταν τυπωμένες στο βιβλιάριό τους, περιλαμβανόταν και το εξής: "Κανένας εχθρός που παραδόθηκε δεν πρέπει να σκοτώνεται".
Σε μια νέα έκδοση του κανονισμού του Γερμανικού Στρατού το 1939, έναν ακριβώς μήνα πριν από την εισβολή στην Πολωνία, αναφέρονταν πολλές από τις παραπάνω διατάξεις. Αλλά από την πρώτη στιγμή της επίθεσης στη Ρωσία, οι Γερμανοί τις παραβίασαν κατάφωρα και όλες οι ωμότητες που διαπράχτηκαν ενάντια στους ανυπεράσπιστους Ρώσους στρατιώτες θυμίζουν τον βάρβαρο Μεσαίωνα.
Οι Γερμανοί αντιμετώπισαν τους Ρώσους αιχμαλώτους με άκρα κτηνωδία. Τους άφησαν να πεινάσουν, τους άφησαν στο ύπαιθρο καθ' όλη τη διάρκεια του βαρύτατου ρωσικού χειμώνα. Τους υποχρέωσαν να εργάζονται μέχρι θανάτου, Χρησιμοποιήθηκαν χιλιάδες από αυτούς σε εργασίες που είχαν άμεση σχέση με τις πολεμικές επιχειρήσεις, συχνά κατω από τα πυρά του αντίπαλου πυροβολικού. Τουφέκιζαν και δολοφονούσαν όλους τους πολιτικούς επιτρόπους και τους "πολιτρούκες" που αιχμαλώτιζαν, αμέσως μετά την αιχμαλωσία τους.
Όλες αυτές οι παραβάσεις του διεθνούς δικαίου είχαν σχεδιαστεί πριν αρχίσει η εκστρατεία. Πριν την επίθεση κατά της Ρωσίας, ο Χίτλερ είχε πει στους στρατηγούς του ότι διαφορετικές μέθοδοι επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν στο νέο πόλεμο και ότι επειδή οι Ρώσοι δεν είχαν υπογράψει τη σύμβαση περί αιχμαλώτων πολέμου δεν ήταν ανάγκη η μεταχείρισή τους να είναι σύμφωνη με τις διατάξεις της σύμβασης αυτής. Μερικούς μήνες πριν την έναρξη της εισβολής, ο αντιστράτηγος Ράϊνεκε, αρχηγός του τμήματος αιχμαλώτων πολέμου της OKW έδωσε διαταγές στις αρμόδιες αρχές να κατασκευάσουν για τους Ρώσους αιχμαλώτους αστέγαστα στρατόπεδα περιβαλλόμενα μόνο από συρματόπλεγμα, αν δεν υπήρχε καιρός για την κατασκευή στεγασμένων στρατοπέδων. Έδωσε επίσης οδηγίες προς όλους τους υπευθύνους για τη φρούρησή τους, να πυροβολούν χωρίς προειδοποίηση ενάντια σε οποιονδήποτε αιχμάλωτο θα επιχειρούσε να δραπετεύσει.
Ο Γερμανός αντιστράτηγος σε ένα φυλλάδιο με τίτλο: "Η συμπεριφορά του στρατού στο Ανατολικό Μέτωπο", που εξεδόθη πριν αρχίσει η εισβολή, ανέφερε ότι η χορήγηση τροφής σε αιχμαλωτιζόμενους Ρώσους ήταν "κακώς εννοούμενος ανθρωπισμός".
Τέλος αποφασίστηκε στις ανώτερες σφαίρες του Τρίτου Ράιχ, ότι οι πολιτικοί επίτροποι του Κόκκινου Στρατού δεν θα αναγνωρίζονταν σαν αιχμάλωτοι πολέμου και δεν θα προωθούντο προς τα μετόπισθεν. Έπρεπε να "καθαρίζονται" το αργότερο μέσα στα στρατόπεδα μεταγωγών αιχμαλώτων πολέμου.
Μόνο μια φωνή διαμαρτυρήθηκε ενάντια σε όλα αυτά. Αυτή του ναύαρχου Κανάρις, ο οποίος έγραψε τα εξής:
"Η Σύμβαση της Γενεύης για τη μεταχείριση των αιχμαλώτων πολέμου δεν είναι δεσμευτική στις σχέσεις ανάμεσα στη Γερμανία και στην ΕΣΣΔ. Συνεπώς ισχύουν μόνο οι γενικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου που αφορούν τη μεταχείριση των αιχμαλώτων. Από τον 18ο αιώνα οι αρχές αυτές αναπτύχθηκαν πάνω στη βάση ότι η αιχμαλωσία στον πόλεμο δεν είναι ούτε εκδίκηση, ούτε τιμωρία, αλλά μόνο προστατευτική φρούρηση, μόνος σκοπός της οποίας είναι να μην επιτραπεί στους αιχμαλώτους να πάρουν στο εξής μέρος στον πόλεμο. Η αρχή αυτή καθιερώθηκε σύμφωνα με την άποψη που γίνεται δεκτή από όλους τους στρατούς και κατά την οποία, ο φόνος ή ο τραυματισμός ανυπεράσπιστων ανθρώπων είναι αντίθετος προς τη στρατιωτική παράδοση. Τα διατάγματα αυτά για τη μεταχείριση των Σοβιετικών αιχμαλώτων βασίζονται σε μια θεμελιωδώς διαφορετική άποψη..."
Φυσικά βέβαια, η φωνή του Κανάρις δεν εισακούστηκε. Ο Κάιτελ στον οποίο υποβλήθηκε αυτό το υπόμνημα διαμαρτυρίας περιορίστηκε να σημειώσεις τα εξής στο πίσω μέρος του εγγράφου:
"Οι αντιρρήσεις αυτές προέρχονται από τη στρατιωτική αντίληψη περί ιπποτικού πολέμου. Εδώ όμως πρόκειται για την καταστροφή μιας ιδεολογίας. Συνεπώς εγκρίνω και υποστηρίζω τα μέτρα αυτά."
To Μάρτιο του 1941, τρεις μήνες πριν ο Χίτλερ εισβάλει στη Ρωσία, συγκάλεσε μια σύσκεψη στην Καγκελαρία του Βερολίνου, κατά την οποία εξέθεσε σε ένα διακεκριμένο στρατιωτικό ακροατήριο, ανάμεσα στο οποίο και οι στρατάρχες Κάιτελ και Φον Λέεμπ και οι στρατηγοί Χάλντερ Φον Μάνσταϊν και Χόπνερ, τις γενικές αντιλήψεις του για τον νέο πόλεμο ενάντια στη Ρωσία, τους σκοπούς του και τις μεθόδους διεξαγωγής του πολέμου αυτού.
Τους είπε ότι πρόκειται για ιδεολογικό πόλεμο για την εξόντωση του "βάρβαρου ασιατικού μπολσεβικισμού". Συνεπώς θα διέφερε πολύ από τον πόλεμο στη Δύση, ο δε ιπποτισμός και η στρατιωτική τιμή δεν θα είχαν καμιά θέση σε αυτόν. Είπε επίσης ότι ο μπολσεβικισμός διατηρούταν ζωντανός στις τάξεις του Κόκκινου Στρατού από τους πολιτικούς του επιτρόπους που ήταν παρόντες σε κάθε σοβιετικό σχηματισμό. Αυτοί λοιπόν έπρεπε να θανατώνονται. Οι επίτροποι, είπε ο Χίτλερ δεν θα πολεμούσαν τίμια και η τύχη τους δεν έπρεπε να αφεθεί στη δικαιοδοσία οποιουδήποτε στρατοδικείου.
Έτσι, ο Χίτλερ καταδίκασε σε θάνατο όλους τους πολιτικούς επιτρόπους της ΕΣΣΔ τρεις μήνες πριν αρχίσει ο πόλεμος με τη Ρωσία."
Απόσπασμα 2ο - Η διαταγή για τους πολιτικούς επιτρόπους
"Στον Κόκκινο Στρατό το 1941, υπήρχε ένας πολιτικός επίτροπος σε κάθε σχηματισμός και σε όλες τις μεγάλες μονάδες. Οι επίτροποι είχαν θέση αξιωματικών. Ανάμεσα στους στρατιώτες υπήρχαν και μερικοί που ασκούσαν όμοια καθήκοντα και ήταν γνωστοί ως "πολιτρούκς". Και οι δύο αυτές κατηγορίες ανθρώπων ήταν μέλη των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων και είχαν δικαίωμα αν συλλαμβάνονταν να τύχουν μεταχείρισης αιχμαλώτων πολέμου.
Τον Ιούνιο του 1941, η OKW εξέδωσε μια εντολή για τη μεταχείριση των πολιτικών επιτρόπων. Το προοίμιό της άρχιζε με την προφητεία ότι οι πολιτικοί αυτοί επίτροποι θα πολεμούσαν άτιμα και θα υπέβαλαν σε κακή μεταχείριση του Γερμανούς αιχμαλώτους. Συνεπώς δεν έπρεπε να τους μεταχειρίζεται κανείς σαν στρατιώτες, ούτε και να έχουν την προστασία του Διεθνούς Δικαίου.
Η εντολή έγραφε:
"Πρέπει να τιμωρούνται με κάθε δυνατή αυστηρότητα, αμέσως και χωρίς άλλη διαδικασία. Εάν λοιπόν συλλαμβάνονται πρέπει να εξοντώνονται αμέσως ενώ θα αγωνίζονται ή θα προβάλλουν αντίσταση".
Η διαταγή αυτή ανέφερε έπειτα ότι όλοι οι πολιτικοί επίτροποι φορούσαν ένα ιδιαίτερο έμβλημα στο μανίκι της στολής τους και ότι έπρεπε να διαχωρίζονται από τους άλλους αιχμαλώτους πολέμου ευθύς μετά τη σύλληψή τους και τότε να θανατώνονται. Προκειμένου να κριθεί αν ήταν ή όχι ένοχος ένας πολιτικός επίτροπος που τον βάρυναν υποψίες " η προσωπική εντύπωση εκείνων που τον συνέλαβαν και η στάση του επιτρόπου θα έχουν κατ' αρχήν μεγαλύτερο βάρος από τα γεγονότα, τα οποία ενδέχεται να μην μπορεί να αποδειχθούν".
Εάν οι πολιτικοί επίτροποι συλλαμβάνονταν στα μετόπισθεν έπρεπε να παραδίδονται σε ένα "ειδικό απόσπασμα" της SD, οπότε η τύχη τους "θα κανονιζόταν αμέσως".
Η διαταγή αυτή εκδόθηκε από τον Κάϊτελ, έπειτα από οδηγίες του Χίτλερ, κοινοποιήθηκε στο Γερμανικό Στρατό από τον αρχιστράτηγο Φον Μπράουχιτς με την υπογραφή του και με έναν πρόλογο που έλεγε ότι η εξόντωση των πολιτικών επιτρόπων του Κόκκινου Στρατού έπρεπε να εκτελείται με διαταγή ενός αξιωματικού, έξω από την κυρίως ζώνη της μάχης και "στα κρυφά".
H διαταγή λοιπόν κοινοποιήθηκε σε ολόκληρο το Γερμανικό Στρατό. Κανένας από τους στρατιωτικούς που την κοινοποίησαν προς τα στρατεύματά τους δεν μπορούσε φυσικά να έχει καμιά αμφιβολία για την εγκληματικότητά της. Αλλά ο Χίτλερ δεν ενδιαφερόταν αν το καταλάβαιναν αυτό ή όχι. Είπε κάποτε πως δεν ζητούσε από το Σώμα των Αξιωματικών να καταλαβαίνει τις διαταγές του αλλά απαιτούσε να υπακούν στα τυφλά σε αυτές. Η διαταγή για τους πολιτικούς επιτρόπους χαρακτηρίστηκε ως παράνομη από πολλά δικαστήρια πολέμου, ανάμεσα στα οποία και το Διεθνές Στρατιωτικό Δικαστήριο της Νυρεμβέργης. Το τελευταίο αυτό, στην απόφασή του, την αποκάλεσε "συστηματικό σχέδιο δολοφονίας", όπως και πραγματικά ήταν. Σε εφαρμογή της διαταγής αυτής ο φόνος πολιτικών επιτρόπων γινόταν καθ' όλη τη διάρκεια της εκστρατείας στη Ρωσία και σε όλη την έκταση του μετώπου.
Η οδηγία αυτή εκτελούταν με τόση ακρίβεια που κατά τους τρεις πρώτους μήνες της εκστρατείας στη Ρωσία και κοντά στο τέλος του Σεπτεμβρίου 1941, εμφανίστηκαν οι πρώτες διαμαρτυρίες Γερμανών στρατιωτών και αξιωματικών που έλεγαν πως οι εκτελέσεις των επιτρόπων εμπόδιζαν την προέλαση.
Έτσι, μεγάλοι αριθμοί πολιτικών επιτρόπων εξοντώθηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα το 1941 και 1942, αλλά και αργότερα, παρά το γεγονός ότι ο αριθμός τους μειώθηκε όταν οι Ναζί υποχωρούσαν και οι πολιτικοί επίτροποι δεν ήταν πια καταδιωκούμενοι αλλά καταδιώκοντες."
Σύλληψη πολιτικών επιτρόπων του Κόκκινου Στρατού. |
Πολιτικός επίτροπος και πολίτης οδηγούνται αιχμάλωτοι από Γερμανούς στρατιώτες. |
Συνεχίζεται
Εξαιρετικό κείμενο και το συμπέρασμα Καταπέλτης για τον Καπιταλισμό. Η Καπιταλιστική Γερμανία σαν αιχμή του δόρατος όλου του καπιταλιστικού κόσμου όρμησε σε ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ενάντια στον Μπολσεβικισμό και στην ΕΣΣΔ. Στόχος ακόμα και την ώρα της ήττας τους τα Στελέχη του Κόμματος των Μπολσεβίκων και η εξόντωση τους. Αποτέλεσμα η ΕΣΣΔ παρα την νίκη της είχε μείνει απο Μπολσεβίκικα στελέχη. Το αποτέλεσμα φάνηκε 8 χρόνια μετά 5 Μάρτη του 1953 με τον ...θάνατο... του ΣΤΑΛΙΝ και την επικράτηση της ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ και στην ΕΣΣΔ μετά την Επικράτηση τους στην 3η Κ.Δ το 1935.... Είπαμε ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΥΓΕ ΣΤΟΝ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΤΡΑΤΟ ΤΗΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΠΟΥ ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ ΝΑΖΙΣΤΟΦΑΣΙΣΜΟ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΕΣΣΔ παραμονές 2ου ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ έκανε ΔΥΟ ΕΛΙΓΜΟΥΣ διέσπασε τους Καπιταλιστές νίκησε και απέσπασε απο τον ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ 9 ΧΩΡΕΣ. Η Πραγματικοτητα είναι ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΑ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΚαι ο Κόκκινος στρατός όταν μπήκε στο Γ Ράιχ τα στελέχη των ΝΖ έπιανε.... Εξ άλλου ο Στάλιν σκότωσε περισσότερους Πολιτικούς Επιτρόπους απ ότι η Γκεστάπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό όσο γνωρίζω ο Ναζιστικός Στρατός δεν διέθετε πολιτικούς επιτρόπους. Επίσης από όσο γνωρίζω, ο Κόκκινος Στρατός και οι Σύμμαχοι διενέργησαν δίκες. Τέλος από όσο γνωρίζω η εξίσωση ναζισμού- κομμουνισμού είναι ανιστόρητη.
ΔιαγραφήΜάλλον φίλε όπως το όνομα σου "pluton" έρχεσε από πολύ μακριά από τον πλανήτη Pluton και ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ την (τουλάχιστον) Ιστορική Πορεία του Πλανήτη μας Γή!
ΔιαγραφήΜάλλον φίλε όπως το όνομα σου "pluton" έρχεσε από πολύ μακριά από τον πλανήτη Pluton και ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ την (τουλάχιστον) Ιστορική Πορεία του Πλανήτη μας Γή!.
ΔιαγραφήΤίποτα παράξενο Σύντροφε. Απλά ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ. Οπαδοί του Καπιταλισμού με νύχια και με δόντια. Σωστά βαδίζουμε. Τους έχω για πυξίδα. ΟΒΕΡ....... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΣε όλα απλοποίηση... πόλεμος ήταν όποιος νικούσε εκτελούσε τους αντιπάλους του, αυτό έγινε στην πράξη. Δίκες έγιναν από τους νικητές προς τα ανώτερα στελέχη των ΝΖ τα κατώτερα στελέχη εκτελούντο χωρίς δίκη, έβλεπαν το αριστερό μπράτσο αν ήταν χαραγμένη η ομάδα αίματος τον εκτελούσαν πριν προλάβει να πει "κίμινο". Η συζήτηση για την εξίσωση ή όχι ναζισμού - κομμουνισμού είναι μια ιστορία νηφάλιους συζητητές όχι για φανατικούς. Οι δογματισμοί σε θέματα ιστορίας δεν χωρούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις pluton ποια είναι η απλοποίηση; Το "έλα μωρέ τώρα πόλεμος ήτανε, όλα επιτρεπόντουσαν". Λοιπόν όχι δεν διεξήγαγαν όλες οι χώρες με τον ίδιο τρόπο πόλεμο. Υπήρχαν συνθήκες και συμβάσεις που από άλλες τηρήθηκαν από άλλες λυγίστηκαν σημαντικά και από τη Ναζιστική Γερμανία τηρήθηκε ότι ο άνθρωπος αποτέλεσε ένα υποπροϊόν μιας εκτενούς και καλολαδωμένης κρεατομηχανής, είτε ο άνθρωπος ήταν ο Εβραίος και ο κομμουνιστής του στρατοπέδου συγκέντρωσης, είτε ήταν ο "άριος" στρατιώτης που έπρεπε να κομματιαστεί για την νίκη της "αρίας φυλής" δηλαδή της γερμανικής αστικής τάξης. Αν λοιπόν φίλε pluton, ισχύει αυτό που λες, ότι "ρε αδερφέ πόλεμος ήταν" τότε και Βιάννος και τα Καλάβρυτα και το Μπάμπι Γιαρ, δε βαριέσαι μέσα σε πόλεμο έγιναν. Αυτό είναι η απόλυτη απλοποίηση και η ισοπέδωση. Τώρα σε όσα λες για τα μέλη των SS που έφεραν όντως την ομάδα αίματος σε τατουάζ στο αριστερό τους μπράτσο. Ξέρω πολύ καλά ότι αρκετοί τέτοιοι εκτελέστηκαν εν ψυχρώ από τον αμερικανικό στρατό. Συγκεκριμένα όχι από όλον τον αμερικανικό στρατό, αλλά από την 101η αερομεταφερόμενη ταξιαρχία. Και πάλι όχι από όλους, αλλά από μερικούς. Διαφώτισέ μας λοιπόν με το ποια είναι η γενικότητα για τον Κόκκινο Στρατό? Που εσύ ερεύνησες και βρήκες ότι μαζικά, όχι κατά περίπτωση, όχι με ρητές εντολές, αλλά ΜΑΖΙΚΑ, ο Κόκκινος Στρατός εκτελούσε στελέχη των SS? Κάτι που επιμένω, ΜΑΖΙΚΑ και κατόπιν εντολής κανένας από τους συμμάχους δεν διέπραξε. Ξέρεις φίλε Pluton τι απεχθάνομαι περισσότερο? Τους υποτιθέμενα "νηφάλιους" συζητητές που είναι έτοιμοι να υιοθετήσουν ότι πιο ακραία εσφαλμένο, ότι πιο ανιστόρητο, ότι πιο ιδεολογικά ξεπεσμένο, για να σου αποδείξουν πόσο βαθιά και εμπεδωμένα αντικομμουνιστές είναι. Ανάμεσά τους δε απεχθάνομαι περισσότερο, όσους αυτή την αυταρχική και αντιεπιστημονική καραμέλα την αναπαράγουν με το πρόσχημα του "δημοκράτη" και του "νεοφιλελεύθερου". Αυτά τα ολίγα.
ΔιαγραφήΟ Φασισμός είναι το ΑΝΟΙΧΤΑ Δολοφονικό χέρι του Καπιταλισμού σε ρόλο Μαστίγιου συνδυαζόμενο με το ΑΔΕΡΦΑΚΙ ΤΟΥ τον Οπορτουνισμού σε ρόλο καρότου. Η ΕΣΣΔ και ο Σοσιαλισμός δολοφονήθηκαν απο τα μέσα στην 3η Κ.Δ απο το 1935 και στην ΕΣΣΔ απο το 1956 απο έλειψη Στελεχων λόγω του πολέμου. ΟΒΕΡ..... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΆκουσε αγαπητέ μου Oberon, εγώ όταν μιλώ για ιστορία δεν με ενδιαφέρει παρά μόνο το σωστό και το δίκαιο και κανένα κομματικό ταμπού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορείς σε παρακαλώ να μου πεις;
Ο κόκκινος στρατός έπιασε 100.000 αιχμαλώτους στο Στάλιγκραντ από αυτούς κατάφεραν να επιστρέψουν μόλις 5.000 δηλαδή το 5% το υπόλοιπο 95% μέσα σε 3 χρόνια από τι πέθανε από γηρατειά;
Έτσι γιατί μιλάς για "καλολαδωμένη κρεατομηχανή" και φυσικά οι ΝΖ έκαναν εγκλήματα, το ίδιο απεχθή εγκλήματα έκαναν και οι σοβιετικοί. Πόλεμος ήταν.
Αν σε ενδιαφέρει η Ιστορία και η ηθική της Ιστορίας ακολούθα τις επιστημονικές της αρχές: Όταν εξετάζουμε έναν πόλεμο ρωτάμε: 1) Ποια τάξη τον κάνει 2) Για ποιον λόγο τον κάνει 3) Σε ποια φάση της εξέλιξής της η τάξη αυτή τον κάνει.
ΔιαγραφήΤα υπόλοιπα για τον πόλεμο είναι γενικότητες και λεπτομέρειες.
Όσο για την ΕΣΣΔ που έκανε απεχθή εγκλήματα, ρωτώ το εξής: Περιμέναμε ένα ισοπεδωμένο κράτος με τα τρία μεγαλύτερα αστικά του κέντρα παντελώς κατεστραμμένα να παρέχει πρώτα και κύρια βοήθεια στους ναζί αιχμαλώτους; Μην τρελαθούμε κιόλας! Ξέρεις πόσα από τα μερικές εκατοντάδες παιδιά του Λένινγκραντ επέζησαν ακόμα και όταν βρέθηκαν σε νοσοκομεία?
Ξέρεις τι μέρος του πληθυσμού της ΕΣΣΔ υποσιτιζόταν τότε? Ξέρεις για πόσα εκατομμύρια νεκρούς μιλάμε? Πώς πιστεύεις ότι ζούσαν οι Γερμανοί αιχμάλωτοι αν όχι όπως και οι σοβιετικοί πολίτες.
Κι επειδή μιλάς για ηθική, θεωρείς ανήθικο να επιβάλεις το ξαναχτίσιμο μιας χώρας από τον στρατό που την διέλυσε? Θεωρείς ότι απαγορεύεται η εργασία αιχμαλώτων πολέμου? Ξαναδες το διεθνές δίκαιο.
Εσύ αγαπητέ "Ανώνυμος" δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ακόμα τον Φασισμό από τον Ναζισμό.... Για να καταλάβω εσύ με ποια ΚΔ είσαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχεις καταλάβει πολύ καλά με ποιά Κ.Δ είμαι. Την 3η Διεθνή των ΛΕΝΙΝ ΣΤΑΛΙΝ με Γραμμή ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΜΟΣ. Πριν την επικράτηση των ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΩΝ Το 1935 που ΘΕΩΡΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΑΝ ενα απο τυος δυο ΕΛΙΓΜΟΥΣ της ΕΣΣΔ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΌσο αφορά αυτό: "...Ξέρω πολύ καλά ότι αρκετοί τέτοιοι εκτελέστηκαν εν ψυχρώ από τον αμερικανικό στρατό. Συγκεκριμένα όχι από όλον τον αμερικανικό στρατό, αλλά από την 101η αερομεταφερόμενη ταξιαρχία. Και πάλι όχι από όλους, αλλά από μερικούς...."
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι έχεις δίκαιο η 101η έκανε εκτελέσεις Γερμανών και δεν ήταν η μόνη ... πλήθος εκτελέσεων έγιναν και στην Νορμανδία και παντού στρατιωτών (όχι μόνο SS) που παραδινόντουσαν, μπορώ πολύ εύκολα να σας δώσω στοιχεία Δυτικών συμμάχων (κυρίως Αμερικάνων στρατηγών ) που προσπαθούσαν να περιορίσουν το φαινόμενο.
Ο Κόκκινος στρατός δεν εκτελούσε απλά εξόντωνε αφού εξευτέλιζε τους αιχμαλώτους με πολλούς τρόπους (με πείνα, ατέρμονες πορείες, με κακό ρουχισμό σε συνθήκες ψύχους, ελλείψεις φαρμάκων, εγκληματικούς στρατωνισμούς, εξαντλητική εργασία, αδικαιολόγητες εκτελέσεις για ανύπαρκτες πολλές φορές αιτίες κλπ).
Η ΕΣΣΔ έπιασε όντως αιχμαλώτους Γερμανούς. Όντως τους οδήγησε στα εδάφη της για να ξαναχτίσουν ότι χάλασαν, ξεχνάς όμως 2 πράγματα: 1) Η ίδια η ΕΣΣΔ είχε ισοπεδωθεί και οι πόροι της ήταν ελάχιστοι. Αντιμετώπιζε και ο ίδιος ο σοβιετικός λαός σημαντικά προβλήματα στέγασης, περίθαλψης και τροφίμων. 2) Μεγάλο μέρος των αιχμαλώτων Γερμανών, που πιάστηκαν στο Στάλινγκραντ δεν επιβίωσαν ούτε στα σοβιετικά νοσοκομεία λόγω της πείνας, των ασθενειών και των κακουχιών. Ναι βεβαίως, φαινόμενα αυθαιρεσίας υπάρχουν πάντα σε όλους τους πολέμους. Μην υποβαθμίζεις όμως την σημαντικότερη διαφορά: Η Ναζιστική Γερμανία, διέθετε σχέδιο και εκ της κορυφής εντολές εξόντωσης. Διέθετε στρατόπεδα συγκέντρωσης, εργασίας και θανάτου. Μην ισοπεδώνουμε λοιπόν τα πάντα!
ΔιαγραφήΚαι στην ΕΣΣΔ υπήρχαν στρατόπεδα εξόντωσης, δεν σου φαίνεται λίγο παράξενο να επιζήσει μόλις το 5% των αιχμαλώτων του Στάλιγκραντ δηλαδή σε 2-3 χρόνια "πέθαναν" 95.000 άνθρωποι δηλαδή περίπου 100 άνθρωποι την ημέρα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΡluton αναφέρεις κάτι που ούτε η αισχρότερη αναθεωρητική ιστοριογραφία δεν τόλμησε να πει: Στρατόπεδα εξόντωσης στην ΕΣΣΔ... Μάλιστα. Πράγματα που ούτε κάτι σκουπίδια σαν το Σαλάμοφ και των Σολζενίτσιν δεν τόλμησαν να ισχυριστούν. Μιλούν για στρατόπεδα εργασίας. Και μετά μου λες για νηφαλιότητες και μελέτη αντικειμενική της Ιστορίας, όταν εξισώνεις πλήρως ναζισμό-σοσιαλισμό. Καληνύχτα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίποτα παράξενο. Αυτή είναι η δουλειά του κάθε ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΑ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή