Ο Κώστας Αμπλιανίτης γεννήθηκε το 1915 στο Μώλο Φθιώτιδας. Εργάτης, στέλεχος της Κομματικής Οργάνωσης Φθιώτιδας του ΚΚΕ, ανήκει στη γενιά των κομμουνιστών της Φθιώτιδας που εντάχθηκαν στις γραμμές της εργατικής πρωτοπορίας ήδη από τη Μεταξική Δικτατορία. Ο Κώστας Αμπλιανίτης, μαζί με τους Κλάρα, Φράγκο, Γιαταγάνα, Χουλιάρα και άλλους προσπάθησε να ανασυντάξει τις κομματικές οργανώσεις, στις αρχές της Κατοχής, οι οποίες είχαν διαλυθεί σχεδόν ολοκληρωτικά κατά τη Μεταξική Δικτατορία.
Στις πρώτες ημέρες της Κατοχής του ανατέθηκε η ευθύνη για τις οργανώσεις του ΚΚΕ στη Λοκρίδα και συμμετείχε στην ιστορική σύσκεψη των 15 στελεχών του ΚΚΕ στη Λαμία, στις 15/05/1942, για την έναρξη της αντάρτικης δράσης, με επικεφαλής τον Άρη. Ο ίδιος πρωτοστάτησε στη δημιουργία της 9ης Ομάδας ανταρτών Καλλιδρόμου, όπως την ονόμαζαν, η συκγρότηση της οποίας έγινε στις 02/10/1942, με λημέρι το χωριό Ταχταλί της Κνημίδας και δύναμη 15 ανδρών, όλοι μέλη και οπαδοί του ΚΚΕ. Καθοδηγητής της 9ης Ομάδας υπήρξε ο ίδιος ο Αμπλιανίτης, καπετάνιος της ο Χρήστος Κουλιάφας (Βαλτετσιώτης) και πολιτικός ο Γιάννης Μαύρος (Μαυράκος). Η δράση της ομάδας ξεκίνησε στον Καλλίδρομο και στα τέλη του 1942 συνενώθηκε με τις δυνάμεις ανταρτών του ορεινού όγκου της Ρούμελης.
Στα μέσα του 1943, με την ανάπτυξη του ΚΚΕ, δημιουργήθηκαν οι Περιφερειακές Επιτροπές στις διάφορες επαρχείες. Ο "Κωστούλας" αναδείχθηκε στη θέση του Οργανωτικού Γραμματέα Λοκρίδας, με Πρώτο Γραμματέα τον Τάσο Κίνογλου. Από τη θέση αυτή βοήθησε πολύ την ανάπτυξη του αντάρτικου στην περιοχή, καθοδήγησε αποτελεσματικά τις Κομματικές Οργανώσεις της Λοκρίδας σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής και ανέδειξε σπουδαία στελέχη του ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ.
Μετά την Απελευθέρωση της Λαμίας από τους Γερμανούς, ο Αμπλιανίτης τοποθετήθηκε στη θέση του Γραμματέα της Περιφερειακής Επιτροπής Λαμίας. Σε αυτό το διάστημα και μετά από τη Συμφωνία της Βάρκιζας βρέθηκε σε ημιπαράνομη δράση προσπαθώντας να προφυλαχθεί από τις διάφορες παρακρατικές συμμορίες της Λαμίας. Για ένα διάστημα δε φυλακίστηκε.
Το 1946, με απόφαση του Γραφείου Περιοχής Στερεάς, ο Αμπλιανίτης πήρε εντολή να συγκεντρώσει ορισμένα στελέχη του ΚΚΕ και να βγει στο βουνό. Είναι από τους πρώτους αντάρτες στην περιοχή της Ρούμελης. Αργότερα θα αναλάβει τη διοίκηση του τοπικού αρχηγείου της Ρούμελης μαζί με το Σωτήρη Τσιτσιπή (Λοκρός), με στόχο και βασική αρμοδιότητα την ενδυνάμωση των ανταρτικών ομάδων της περιοχής. Συνεργάστηκε επίσης με τον Καραλίβανο, τον Ανάποδο και άλλους αγωνιστές της περιόδου. Στις 23/08/1946, μετά από προδοσία, η ομάδα του πέφτει σε ενέδρα χωροφυλάκων στα Κανάλια της Γκιώνας, όπου μετά από μάχη σκοτώνεται ο Κωστούλας και ο Καραλίβανος. Οι κτηνάνθρωποι διώκτες τους, τους έκοψαν τα κεφάλια και τα περιφέραν στην Άμφισσα. Η ΠΔΚ, με διάταγμά της στις 03/04/1948 ονόμασε τον Κωστούλα αντισυνταγματάρχη πεζικού και τιμημένο νεκρό του ΔΣΕ.
Στις πρώτες ημέρες της Κατοχής του ανατέθηκε η ευθύνη για τις οργανώσεις του ΚΚΕ στη Λοκρίδα και συμμετείχε στην ιστορική σύσκεψη των 15 στελεχών του ΚΚΕ στη Λαμία, στις 15/05/1942, για την έναρξη της αντάρτικης δράσης, με επικεφαλής τον Άρη. Ο ίδιος πρωτοστάτησε στη δημιουργία της 9ης Ομάδας ανταρτών Καλλιδρόμου, όπως την ονόμαζαν, η συκγρότηση της οποίας έγινε στις 02/10/1942, με λημέρι το χωριό Ταχταλί της Κνημίδας και δύναμη 15 ανδρών, όλοι μέλη και οπαδοί του ΚΚΕ. Καθοδηγητής της 9ης Ομάδας υπήρξε ο ίδιος ο Αμπλιανίτης, καπετάνιος της ο Χρήστος Κουλιάφας (Βαλτετσιώτης) και πολιτικός ο Γιάννης Μαύρος (Μαυράκος). Η δράση της ομάδας ξεκίνησε στον Καλλίδρομο και στα τέλη του 1942 συνενώθηκε με τις δυνάμεις ανταρτών του ορεινού όγκου της Ρούμελης.
 |
| Ο Κώστας Αμπλιανίτης |
Μετά την Απελευθέρωση της Λαμίας από τους Γερμανούς, ο Αμπλιανίτης τοποθετήθηκε στη θέση του Γραμματέα της Περιφερειακής Επιτροπής Λαμίας. Σε αυτό το διάστημα και μετά από τη Συμφωνία της Βάρκιζας βρέθηκε σε ημιπαράνομη δράση προσπαθώντας να προφυλαχθεί από τις διάφορες παρακρατικές συμμορίες της Λαμίας. Για ένα διάστημα δε φυλακίστηκε.
Το 1946, με απόφαση του Γραφείου Περιοχής Στερεάς, ο Αμπλιανίτης πήρε εντολή να συγκεντρώσει ορισμένα στελέχη του ΚΚΕ και να βγει στο βουνό. Είναι από τους πρώτους αντάρτες στην περιοχή της Ρούμελης. Αργότερα θα αναλάβει τη διοίκηση του τοπικού αρχηγείου της Ρούμελης μαζί με το Σωτήρη Τσιτσιπή (Λοκρός), με στόχο και βασική αρμοδιότητα την ενδυνάμωση των ανταρτικών ομάδων της περιοχής. Συνεργάστηκε επίσης με τον Καραλίβανο, τον Ανάποδο και άλλους αγωνιστές της περιόδου. Στις 23/08/1946, μετά από προδοσία, η ομάδα του πέφτει σε ενέδρα χωροφυλάκων στα Κανάλια της Γκιώνας, όπου μετά από μάχη σκοτώνεται ο Κωστούλας και ο Καραλίβανος. Οι κτηνάνθρωποι διώκτες τους, τους έκοψαν τα κεφάλια και τα περιφέραν στην Άμφισσα. Η ΠΔΚ, με διάταγμά της στις 03/04/1948 ονόμασε τον Κωστούλα αντισυνταγματάρχη πεζικού και τιμημένο νεκρό του ΔΣΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου