"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2019

Αγωνιστές της Αιτωλοακαρνανίας- Μέρος 2ο

Με σημαντική καθυστέρηση, για την οποία οφείλουμε να ζητήσουμε συγγνώμη στους αναγνώστες μας, δημοσιεύουμε το δεύτερο μέρος του αφιερώματος στους αγωνιστές της Αιτωλοακαρνανίας.


Κώστας Σαρλής

Παλαίμαχος κομμουνιστές, επί δεκαετίες "βράχος" των ιδεολογικών του πιστεύω και στυλοβάτης του κινήματος, ο Κώστας Σαρλής γεννήθηκε στην Αμφιλοχία Αιτωλοακαρνανίας, στους κόλπους μιας ευκατάστατης οικογένειας. Το 1918-1919 και αφού είχε ολοκληρώσει τις σπουδές του, ο Κώστας Σαρλής ήρθε σε επαφή με τις ιδέες της Οκτωβριανής Επανάστασης και ενώ εργαζόταν ως υπάλληλος των ΤΤΤ, ήρθε σε επαφή και με το ΣΕΚΕ, που μόλις είχε ιδρυθεί. 

Μια χρονιά μετά την ίδρυση του ΣΕΚΕ, του οποίου ο Σαρλής υπήρξε από τα πρώτα μέλη, θα δικαστεί από στρατοδικείο για τις ιδέες του, απαλλασσόμενος τελικά από τις κατηγορίες. Αμέσως μετά, σπουδάζει νομικά, καθώς γνωρίζει τη χρησιμότητα των νομικών γνώσεων για τους αγώνες που θα έρθουν. Θα λάβει το δίπλωμα του δικηγόρου το 1932 και θα ασκήσει δικηγορία για πρώτη φορά στο Μεσολόγγι. Το 1934 διορίζεται εισαγγελέας στα Γρεβενά και μετέπειτα στην Καρδίτσα και την Αθήνα.

Στα χρόνια πριν τη Δικτατορία του Μεταξά, ο Κώστας Σαρλής είναι υποψήφιος του ΚΚΕ στην Αιτωλοακαρνανία. 

Κατά την περίοδο της Κατοχής, ο Σαρλής θα οργανωθεί από τους πρώτους στο ΕΑΜ Αιτωλοακαρνανίας και θα υπηρετήσει με τόλμη την υπόθεση της Εθνικής Αντίστασης. 

Μετά την Απελευθέρωση, το αστικό κράτος τον εξαναγκάζει σε παραίτηση και τον εκτοπίζει αρχικά στη Μακρόνησο και μετέπειτα στον Αη-Στράτη. Αφού επιστρέψει από τις πολύχρονες εξορίες, ο Σαρλής θα δικηγορήσει στην Αθήνα ευρισκόμενος στο πλευρό δεκάδων διωκόμενων αγωνιστών και κομμουνιστών της εποχής. Με την ίδρυση της ΕΔΑ, ο Κώστας Σαρλής θα τεθεί ξανά υποψήφιός της στην Αιτωλοακαρνανία, θέση που θα κρατήσει σε κάθε εκλογική αναμέτρηση.

Μαζί με άλλους επιφανείς νομικούς της Αριστεράς, θα συμμετέχει στην υπεράσπιση των 42 κομμουνιστών, στελεχών του ΚΚΕ που δικάζονται το Μάη του 1960. Η υπογραφή του δεν θα λείψει από καμιά καταγγελία, διακήρυξη, κάλεσμα ή δήλωση που καυτηριάζει το ανυπόστατο "περί κατασκοπείας" των κατηγορουμένων. Βρίσκεται επίσης, ανάμεσα στους πρωτοπόρους νομικούς και δικηγόρους που αγωνίζονταν εκείνη την εποχή για την κατάργηση των φασιστικών νομοθετημάτων της περιόδου του Εμφυλίου και μετέπειτα της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών.

Σαν εκδότης της τοπικής εφημερίδας "Το βέλος", ο Κώστας Σαρλής προσπαθεί να στηρίξει το ηθικό των κατατρεγμένων αγωνιστών και να τους βοηθήσει στον αγώνα τους κατά της Δικτατορίας. Θα υποστεί και αυτός με τη σειρά του δεκάδες διώξεις και εμπόδια, που θα θέσει μπροστά του το κράτος της Χούντας. 

Έως το τέλος της ζωής του, ο Κώστας Σαρλής στάθηκε κοντά στο λαό και το κίνημα, κοντά στο ΚΚΕ και τους δικούς του αγώνες και είναι αυτή του η στάση που του προσέδωσε το ψευδώνυμο "ο κόκκινος εισαγγελέας". 


Κίτσος Κορόζης


Ο Χρήστος Κορόζης ή καπετάν Κίτσος, όπως τον θυμούνται οι παλιότεροι, γεννήθηκε στο χωριό Τροβάτο Αγράφων, αλλά από παιδί κατοικούσε στη Μαχαλά Ξηρομέρου, τις σημερινές Φυτείες. Ατίθασος από μικρός, ο Χρήστος Κορόζης θα κλειστεί άδικα στις ποινικές φυλακές της εποχής, μαζί με το μικρό του αδερφό, Βασίλη, που τότε ήταν μόλις 11 ετών. 

Με την έναρξη της Κατοχής, ο Χρήστος Κορόζης θα αποδράσει από τη φυλακή και θα ανέβει αντάρτης στο βουνό. Το 1942, συνδέθηκε με την ορ΄γανωση του ΕΑΜ Ξηρομέρου και βοήθησε στη συγκρότηση του ΕΛΑΣ της περιοχής. Από το Μάρτιο του 1943 και μετά θα αναδειχθεί σε αξιωματικό του ΕΛΑΣ αναλαμβάνοντας δεκάδες επικίνδυνες αποστολές. Το 1944 τον βρίσκει στη θέση του καπετάνιου τάγματος, με το βαθμό του λοχαγού.



Ο Χρήστος Κορόζης


Η αποτελεσματικότητα της δράσης του ενάντια στους Γερμανούς, τους ταγματασφαλίτες και τον ΕΔΕΣ της περιοχής υπήρξε αξιομνημόνευτη. Μεγάλη απήχηση είχε στον λαό του νομού μας η μάχη της "Γαλιτσάς", όπου ο Κορόζης με τον εφεδρικό ΕΛΑΣ της περιοχής κύκλωσε αντίπαλο τμήμα του οπλαρχηγού του ΕΔΕΣ Παπαϊωάννου και το διέλυσε ολοσχερώς. Στη μάχη αυτή, ο Κορόζης και ο ΕΛΑΣ απελευθέρωσαν όλα τα στελέχη των ΕΑΜικών οργανώσεων της περιοχής, που ο Παπαϊωάννου είχε συλλάβει χωρίς αιτία και ετοιμαζόταν να τα εκτελέσει. Ανάμεσά τους ήταν και ο μετέπειτα καθηγητής του ΕΜΠ Παντελής Ρόκος.

Μετά τη Βάρκιζα, ο Χρήστος Κορόζης βρέθηκε καταδιωκόμενος και κατέφυγε στα Άγραφα. Εκεί ενώθηκε με τους καπετάνιους Πελοπίδα, Λευτέρη, Νικηταρά, Ίταμο και Λέοντα και οργάνωσαν τις πρώτες ομάδες ενόπλων καταδιωκόμενων αγωνιστών. Αργότερα, θα συνεισφέρει στην ίδρυση του Αρχηγείου Αγράφων του ΔΣΕ.

Στα μέσα Οκτώβρη του 1946, ο Κίτσος Κορόζης θα βρεθεί επικεφαλής τμήματος που προορίζεται για τη Δυτική Στερεά. Θα φθάσει με το τμήμα του στο Γαρδίκι Ομιλαίων και στις 18 Γενάρη του 1947 θα ιδρύσει το Αρχηγείο Δυτικής Στερεάς, αναλαμβάνοντας τη θέση του υπαρχηγού. Θα παραμείνει στη θέση αυτή, μέχρι την έλευση του Γούσια. Πικραμένος από την ανάρμοστη συμπεριφορά του Γούσια θα επιστρέψει στη θέση του καπετάνιου υποδιοικητή του τάγματος του Δασκαλογιώργου στον Κόζιακα. 

Με τις επιχειρήσεις του ΕΣ στον Κόζιακα. Θα πέσει πολεμώντας στις 15/05/1947 στη μάχη της Κοκκίνης Δοκιμίου.

Θα ονομαστεί αντισυνταγματάρχης και τιμημένος νεκρός, από την ΠΔΚ.


Πάνος Αλεξιάς


Ο Πάνος Αλεξιάς γεννήθηκε στο Αγρίνιο και οργανώθηκε από νωρίς στη ζωή του στο ΚΚΕ. Κατά την Κατοχή υπήρξε ανθυπολοχαγός του ΕΛΑΣ και μέλος του Γραφείου της Επιτροπής Πόλης Αγρινίου, του ΚΚΕ. Υπήρξε από τους πρωτεργάτες της λαϊκής αντίστασης στην τρομοκρατία και το όργιο των Χιτών και ταγματασφαλιτών στην πόλη. Το 1946, πήρε μέρος στην έξοδο του τμήματος Επαμεινώνδα από το Αγρίνιο και κατόρθωσε να φθάσει στην Ευρυτανία, όπου πολέμησε από τη θέση του αξιωματικού, στο ΔΣΕ. Εκτελέστηκε με απόφαση στρατοδικείου στο Μεσολόγγι.


Δέσπω Αλεξοπούλου


Καταγόταν από την Κόνιστα Τριχωνίδας. Μέλος της ΕΠΟΝ στο χωριό της, κατατάχθηκε στο ΔΣΕ και πολέμησε σε δεκάδες μάχες. Υπήρξε μια από τις πιο δραστήριες αντάρτισες του ΔΣΕ της 2ης Μεραρχίας. Πιάστηκε αιχμάλωτη το 1949 και οδηγήθηκε στο στρατοδικείο. Εκεί αντιμετώπισε τους στρατοδίκες με γενναιότητα και αυταπάρνηση. Εκτελέστηκε, το 1949.


Παναγιώτης Αργύρης


Γεννήθηκε στο χωριό Πετρίλια Αιτωλοακαρνανίας και σπούδασε παιδαγωγικά. Εξάσκησε για χρόνια το επάγγελμα του δασκάλου. Κατά την Κατοχή εντάχθηκε στο ΕΑΜ και μετέπειτα στον ΕΛΑΣ, λαμβάνοντας μέρος σε πολλές μάχες. Με την ίδρυση του ΔΣΕ, ο Παναγιώτης Αργύρης υπηρέτησε ξανά την υπόθεση του λαϊκού κινήματος από τη θέση του αξιωματικού. Σκοτώθηκε το 1947, στις επιχειρήσεις του Κόζιακα.


Γιάννης Δαιμονίτσας


Γεννήθηκε στο χωριό Παλαιομάνινα Ξηρομέρου. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής υπήρξε μέλος του ΕΑΜ. Μετά τη Βάρκιζα κλήηθκε να υπηρετήσει τη θητεία του στον αστικό στρατό. Μετά από μάχη που έδωσε με το τμήμα Καπετσώνη, πέρασε με τον οπλισμό του στο ΔΣΕ, τον οποίο υπηρέτησε με γενναιότητα και αυταπάρνηση. Αναδείχθηκε σύντομα στη θέση του ομαδάρχη. Σκοτώθηκε με το βαθμό του επικεφαλής διμοιρίας, πιθανώς στις μεγάλες μάχες του Γράμμου, το 1949.


Συνεχίζεται


2 σχόλια:

  1. Ξέρεις αν έχει συγγένεια με τον Σάρλη που ήταν ιδεολογικός υπεύθυνος στο ΚΚΕ απο το 1970. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Παπαιωάνου του ΕΔΕΣ είχε πιάσει στελέχη του ΕΑΜ και ετοιμαζόταν να τους σκοτώσει. Πως έγινε αυτό παράξενο χοχοχοχοχοχο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή