"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

"Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

Ο Χίτλερ και οι αστοί (μέρος 2ο)


Siemens: χρυσές μπίζνες υπό τη σβάστικα

H γνωστή πια σε όλους μας για τις μπίζνες των μιζών εταιρεία Siemens, αξίζει, εάν όχι την πρώτη, τότε σίγουρα τη δεύτερη θέση στο "πάνθεον" της αθλιότητας του Τρίτου Ράιχ. Λειτουργώντας υπό καθεστώς διαπλοκής με τις γερμανικές στρατιωτικές αρχές και τα μεγαλοστελέχη των SS η Siemens τροφοδότησε αρχικά με ηλεκτρικά κυκλώματα όλους τους θαλάμους των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Τα κακής ποιότητας υλικά που χρησιμοποιήθηκαν δυσλειτουργούσαν και χάλαγαν τακτικά με αποτέλεσμα συχνά οι κρατούμενοι να μένουν χωρίς φως και θέρμανση. Κατά το 1944, η εταιρεία λειτουργούσε 400 εργοστάσια σε όλη τη Γερμανία τροφοδοτώντας τον γερμανικό στρατό με κάθε είδους προϊόντα καθημερινής χρήσης. Το "αμάρτημα" της Siemens όμως δεν φαίνεται και τόσο μεγάλο ως τώρα. Το 1941, το Τρίτο Ράιχ επιθυμούσε να βρει έναν ταχύτερο τρόπο εξόντωσης των Εβραίων, των κομμουνιστών και των λοιπών ομάδων που διώκονταν. Χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά οι θάλαμοι αερίων. Η Siemens ανέλαβε την κατασκευή τους με τη χρήση καταναγκαστικής εργασίας των κρατουμένων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι κρατούμενοι κατασκεύαζαν ουσιαστικά τους θαλάμους όπου θα εκτελούνταν. Η καταναγκαστική εργασία σκλάβων συνεχίστηκε και σε άλλες εγκαταστάσεις της εταιρείας.

 Το 2001 η εταιρεία προσπάθησε να λανσάρει μια σειρά φούρνων αερίου με το λογότυπο Zyklon. Η κίνηση αυτή προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και τα προϊόντα σύντομα αποσύρθηκαν.

Εάν υπάρχει ένα ειδικό ενδιαφέρον στην υπόθεση της εταιρείας Siemens αυτό είναι η διαπλοκή της και στην ελληνική πολιτική σκηνή της εποχής. Μελετώντας την νεότερη ελληνική ιστορία θα συναντήσουμε γρήγορα το όνομα Ιωάννης Βουλπιώτης.



Φορτηγό της Siemens χρησιμοποιείται ως όχημα προπαγάνδας του ναζιστικού κόμματος για τις εκλογές.

Αριστερά: Ο Φον Zίμενς συναντά αξιωματικούς των SS σε εκδήλωση του ναζιστικού κόμματος

Ο Φον Ζίμενς (δεξιά) με τον διευθυντή της γερμανικής τράπεζας χαιρετούν ναζιστικά σε εκδήλωση του ναζιστικού κόμματος


Ιωάννης Βουλπιώτης

Ο Ιωάννης Βουλπιώτης υπήρξε Έλληνας επιχειρηματίας και συνεργάτης των Γερμανών. Αποτελεί μέρος της ελληνικής αστικής τάξης για την οποία πολύ λίγα πράγματα είναι γνωστά στην επίσημη ιστοριογραφία. Ο Ιωάννης Βουλπιώτης ξεκίνησε την "υπηρεσία" στο πλευρό της αστικής τάξης με τον γάμο του με την κόρη του μεγιστάνα Καρλ Φρίντριχ Φον Ζίμενς. Επί μεταξικής δικτατορίας και με τον δικτάτορα Μεταξά να αποτελεί γνωστό θαυμαστή του Χίτλερ, ο Βουλπιώτης ανέλαβε το αποκλειστικό συμβόλαιο της Siemens με την Ελλάδα. Αργότερα, επί ναζιστικής Κατοχής, ο Βουλπιώτης θα χαιρετίσει και θα υποβοηθήσει την δημιουργία των Ταγμάτων Ασφαλείας. Μεταπολεμικά, ο Βουλπιώτης θα αποκτήσει στενές σχέσεις με τον Πλαστήρα και τον Άγγλο πράκτορα της Intelligence Service Ντέιβιντ Μπαλφούρ.

Το σημερινό σκάνδαλο της Ζίμενς με πρωταγωνιστή τον Μιχάλη Χριστοφοράκο με τις δωροδοκίες και μίζες σε πολιτικούς και κόμματα, έχει παρόμοιό του και στο παρελθόν. Σκάνδαλο με αμαρτωλές συμβάσεις της Ζίμενς, με οσμή «μιζών», υπήρξε και το 1955.

Ο "Χριστοφοράκος" της εποχής εκείνης, ήταν ο Ιωάννης Βουλπιώτης, φίλος του Φον Κανάρη και αμφιλεγόμενο πρόσωπο με σκοτεινό ρόλο επί κατοχής, έφερε τεχνικό εξοπλισμό της Τελεφούνκεν στην ελληνική ραδιοφωνία για τις γερμανικές προπαγανδιστικές εκπομπές. Κατηγορήθηκε για δωσιλογισμό, δικάστηκε δυο φορές, αθωώθηκε και συνέχισε μετά να διευθύνει τη Ζίμενς στην Αθήνα.

Μετά την συνταξιοδότησή του η εταιρεία του προσέφερε τιμητική σύνταξη ύψους 300.000 μάρκων ετησίως.

Ιωάννης Βουλπιώτης



Coca-Cola και Fanta: τροφοδοτώντας και τα δύο μέτωπα.


Η πολύ γνωστή μας για τις συναισθηματικές διαφημίσεις coca-cola συνεργάστηκε και με τα δύο μέτωπα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Όντας αμερικανικών συμφερόντων εταιρεία, τροφοδοτούσε πρώτα και κύρια με αναψυκτικά τους Αμερικάνους στρατιώτες. Και μόνο αυτή της η κίνηση ήταν ικανή για να τις επιφέρει κέρδη εκατομμυρίων, όμως όπως κάθε καλή πολυεθνική εταιρεία δεν αρκέστηκε σε αυτό μόνο το μερίδιο της αγοράς. Η γερμανική coca-cola (δεν είχε περιέλθει σε γερμανικό ιδιοκτησιακό καθεστώς) συνέχισε με το γνωστό buisness as usual την κατασκευή αναψυκτικών σόδας στον γερμανικό στρατό. Μάλιστα τα αναψυκτικά της ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή ανάμεσα στους Γερμανούς στρατιώτες. To 1941, το γερμανικό παράρτημα της εταιρείας ξέμεινε από σιρόπι. Λόγω των περιοριστικών μέτρων στο εμπόριο, η  γερμανική coca-cola αδυνατούσε να προμηθευτεί σιρόπι από τις ΗΠΑ. Έτσι η γερμανική εταιρεία αποφάσισε να λανσάρει ένα νέο αναψυκτικό με γεύση πορτοκάλι για τους Γερμανούς στρατιώτες. Πρόκειται για την γνωστή μας Fanta, η οποία πριν τις εξωτικές διαφημίσεις της δρόσιζε την πολεμική ναζιστική μηχανή.


Αφίσα της Fanta κατά τα ναζιστικά πρότυπα 1941

Αμερικανοί στρατιώτες πίνουν coca-cola 1944

Το προσφιλές γερμανικό αναψυκτικό 


Ηugo Boss: Η αισθητική του Τρίτου Ράιχ

Ο Hugo Boss δημιούργησε την γνωστή εταιρεία του το 1927. Στόχευε στη δημιουργία ενός μικρού αρχικά οίκου μόδας που θα έντυνε και θα εξόπλιζε με αξεσουάρ την γερμανική ελιτ. Τα όνειρά του βρήκαν χώρο όταν μόλις οκτώ χρόνια μετά έγινε μέλος του ναζιστικού κόμματος της Γερμανίας. Η μικρή ακόμα εταιρεία του πάντα καλοντυμένου Hugo, δέχθηκε το 1930 μια παραγγελία μαμούθ. Το ναζιστικό κόμμα παράγγειλε στον Boss τον σχεδιασμό και την μαζική παραγωγή στολών για την Χιλτερική Νεολαία, τα SS και την SA. Οι διαφημιστικές καμπάνιες της εταιρείας τόνιζαν κυρίως αυτό: Προμηθεύουμε τον εθνικοσοσιαλισμό από το 1928. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο κύκλος εργασιών της εταιρείας το 1932 ανέρχονταν σε 36.260 μάρκα, ενώ το 1941 ξεπέρασε τα 3.300.000 μάρκα. Για να καταφέρει να ρίξει το εργατικό κόστος και να προλάβει τις παραγγελίες, ο Hugo Boss, ανέτρεξε σε μια προσφιλή μέθοδο. Χρησιμοποίησε την εργασία κρατουμένων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Συγκεκριμένα, ο Boss χρησιμοποίησε 40-50 αιχμαλώτους πολέμου και 150 κρατούμενους από στρατόπεδα συγκέντρωσης. 

Το 1946, διατάχθηκαν έρευνες για τις επιχειρήσεις του οίκου Boss. O ίδιος ο Hugo, κλήθηκε να πληρώσει το μάλλον συμβολικό ποσό των 100.000 μάρκων για αποζημιώσεις και στερήθηκε της πολιτικής του ψήφου για τρία χρόνια. Ο οίκος Boss φυσικά επιβίωσε αυτής της μικρής κρίσης ώστε σήμερα να μπορεί να παράγει παγκοσμίως και μαζικά αρώματα και αξεσουάρ μόδας. Σήμερα ο υιός του Hugo Boss, Siegfried δήλωσε: "Και βέβαια ο πατέρας μου ήταν μέλος του ναζιστικού κόμματος, αλλά τότε ποιος δεν ήταν;

Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα έρχεται από τα βουβά πια στόματα των εκατομμυρίων γερμανο-εβραίων και Γερμανών κομμουνιστών που ο κύριος Boss ήθελε στα κρεματόρια ή το απόσπασμα...



Διαφήμιση της Hugo Boss για τις ναζιστικές στολές 

2 σχόλια:

  1. Θα μπορουσα να αντιγραψω ενα αρθρο απο εσας και να το δημοσιευσω σε καποιο αλλο μεσω κοινωνικης δικτυωσεις;περιμενω την απαντηση σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά και μπορείτε με αναφορά στο λινκ στις πηγές σας

      Διαγραφή