Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Κατίν: Aπό τον Γκαίμπελς στα Media (μέρος 2)

Οι τάφοι του Κατίν
Το 1951 - 1952, με αφορμή τον πόλεμο της Κορέας, συστάθηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ η Επιτροπή Madden (υπό τον Ρεπουμπλικανό R. J. Madden), η οποία κατέληξε στο «συμπέρασμα» πως οι Πολωνοί αξιωματικοί δολοφονήθηκαν από τους Σοβιετικούς και πρότεινε την παραπομπή της ΕΣΣΔ στο Διεθνές Δικαστήριο. Ανάμεσα σε εκείνους που κατέθεσαν στην Επιτροπή ήταν και ο Dr. Otto Stahmer, σύμβουλος του Γκέρινγκ (του νο. 2 στην ιεραρχία των ναζί) στις Δίκες της Νυρεμβέργης! Η όλη υπόθεση θεωρήθηκε μεταξύ άλλων και μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για προπαγανδιστική δουλειά στους Αμερικανούς πολίτες πολωνικής ή άλλης ανατολικοευρωπαϊκής καταγωγής που έως τότε στήριζαν παραδοσιακά το κόμμα των Δημοκρατικών.


Το Κατίν καταλαμβάνει από τότε περίοπτη θέση στο οπλοστάσιο του ιμπεριαλισμού. Σε έκθεση του υπουργείου των Εσωτερικών των ΗΠΑ (State Department) με την ένδειξη «Απόρρητος» και ημερομηνία 7 Ιουλίου 1952, ξεδιπλώνονται συνοπτικά οι συνομιλίες ΗΠΑ - Βρετανίας για τη χάραξη κοινής στρατηγικής στον ΟΗΕ. Στο κείμενο αυτό, εκτός από τη σημασία της χρησιμοποίησης της «ομπρέλας του ΟΗΕ» προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων του ΝΑΤΟ, αναφέρεται και η ανάγκη αξιοποίησης του Οργανισμού για αντισοβιετική προπαγάνδα. Ενα από τα δύο ζητήματα που «προσφέρονται» για το σκοπό αυτό δεν είναι άλλο από το Κατίν. Η πρόταση για «χρήση διαφόρων οργάνων του ΟΗΕ ως πλατφόρμες προπαγάνδας για τη Δύση», με την προώθηση «προβλημάτων» όπως η «σφαγή στο Κατίν», επαναλαμβάνεται και σε εμπιστευτικό έγγραφο της 16ης Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους.


Ο αντίλογος στην αντικομμουνιστική αυτή πολεμική προερχόταν πολλές φορές από φωνές που δε θα περίμενε κανείς. Οπως, για παράδειγμα, στην περίπτωση του Alexander Werth (1901 - 1969), γόνου εξόριστων τσαρικών εμιγκρέδων του Λονδίνου, ο οποίος διατέλεσε πολεμικός ανταποκριτής του BBC και των London Sunday Times στο Ανατολικό Μέτωπο, ενώ κατά τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια υπήρξε ανταποκριτής της Guardian στη Μόσχα. Στο έργο του «Russia at War: 1941 - 1945» (Η Ρωσία σε πόλεμο: 1941 - 1945) που εκδόθηκε το 1964 (και επανακυκλοφόρησε το 1984 και το 2000 - Caroll & Graf edition, New York), ο Werth, κάθε άλλο παρά κομμουνιστής, διατύπωσε ξεκάθαρες ενστάσεις και προβληματισμούς αναφορικά με την εκδοχή της σοβιετικής ενοχής για το Κατίν. Ταυτόχρονα, επισήμανε την ομοιότητα της τεχνικής των μαζικών δολοφονιών στο Κατίν με τις αναρίθμητές άλλες περιπτώσεις που έλαβαν χώρα από την Γκεστάπο στις κατεχόμενες από τους ναζί περιοχές της Ανατολικής Ευρώπης. Σε μια άλλη περίπτωση, ένας πρώην Γερμανός στρατιώτης που ζούσε στην περιοχή του Surrey της Αγγλίας, παρενέβη με επιστολή του σε συζήτηση που είχε ανοίξει μέσα από τις στήλες των «The Times» το 1971 σχετικά με το Κατίν, γράφοντας μεταξύ άλλων: «Ως Γερμανός στρατιώτης, πεπεισμένος εκείνη την περίοδο για το δίκαιο της υπόθεσής μας, έλαβα μέρος σε πολλές μάχες και επιχειρήσεις κατά την εκστρατεία στη Ρωσία... Θυμάμαι καλά το θόρυβο όταν ξέσπασαν τα νέα το 1943 γύρω από την ανακάλυψη ενός αποτρόπαιου μαζικού τάφου κοντά στο Κατίν, μιας περιοχής που τότε απειλούνταν από τον Κόκκινο Στρατό. Ο Τζόζεφ Γκαίμπελς, όπως δείχνουν τα ιστορικά στοιχεία, είχε εξαπατήσει πολλούς ανθρώπους. Αλλωστε, αυτή ήταν η δουλειά του, και λίγοι θα αμφισβητήσουν τη σχεδόν απόλυτη ικανότητά του σ' αυτή. Αυτό που πραγματικά προκαλεί έκπληξη, ωστόσο, είναι ότι (σ.σ. η ικανότητα του Γκαίμπελς στην εξαπάτηση) μπορεί να εμφανίζεται ακόμα στις σελίδες των Times 30 χρόνια αργότερα. Γράφοντας εκ πείρας δε νομίζω ότι εκείνη την ύστατη στιγμή του πολέμου ο Γκαίμπελς κατάφερε να ξεγελάσει και πολλούς Γερμανούς στρατιώτες στη Ρωσία για το ζήτημα του Κατίν...Οι Γερμανοί στρατιώτες γνώριζαν πολύ καλά για τις εκτελέσεις στο πίσω μέρος του κεφαλιού... εμείς, οι Γερμανοί στρατιώτες, γνωρίζαμε πως οι Πολωνοί αξιωματικοί δεν εξολοθρεύτηκαν από κανέναν άλλο παρά από τους δικούς μας».



Τη δεκαετία του 1980, το Κατίν αποτέλεσε ιδεολογικοπολιτικό επιχείρημα των δυνάμεων της αντεπανάστασης, τόσο στην Πολωνία όσο και στη Σοβιετική Ενωση. Τα γεγονότα και οι προβοκάτσιες προμήνυαν τα όσα θα επακολουθούσαν μετά τις ανατροπές. Ας σταθούμε ενδεικτικά μόνο σε ένα:

Στις 30 του Οκτώβρη 1989, μετέβη στο Κατίν - με την άδεια και τις ευλογίες του Γκορμπατσόφ - πολυάριθμη αντιπροσωπεία Πολωνών, μελών μιας οργάνωσης με την επωνυμία «Οικογένειες των Θυμάτων του Κατίν», προκειμένου να επισκεφτεί το μνημείο που είχαν στήσει εκεί οι Σοβιετικοί. Ανάμεσα σε αυτούς και ο Zbigniew Brzezinski (Μπρεζίνσκι), ο πρώην σύμβουλος για ζητήματα Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, μέλος τότε της Συμβουλευτικής Επιτροπής Διεθνών Πληροφοριών του Προέδρου Μπους (πατρός) και πρωταγωνιστικός παράγοντας στην αντικομμουνιστική εκστρατεία των Ηνωμένων Πολιτειών (με «πλούσιο» βιογραφικό που εκτείνεται από την πολύμορφη και ολομέτωπη υποστήριξη των Μουζαχεντίν στο Αφγανιστάν ως την ενεργό διαβρωτική - διαλυτική δουλειά στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και ιδιαίτερα της Πολωνίας).


Οι συγκεντρωμένοι τέλεσαν λειτουργία και ανάρτησαν πανό με συνθήματα υπέρ της αντικομμουνιστικής πολωνικής οργάνωσης «Αλληλεγγύη». Ενας από τους «πενθούντες» τοποθέτησε μια πινακίδα που έγραφε «NKVD» καλύπτοντας τη λέξη «Ναζί», ώστε η επιγραφή στο μνημείο να φαίνεται ως εξής: «Στη μνήμη των Πολωνών αξιωματικών που δολοφονήθηκαν από τη NKVD το 1941». Στη συνέχεια, ο Μπρεζίνσκι έκανε δηλώσεις, οι οποίες μεταδόθηκαν με έμφαση και από τη σοβιετική τηλεόραση. Ανάμεσα σε άλλα είπε: «Είναι πολύ σημαντικό για μένα να ειπωθεί η αλήθεια (!) για το τι πραγματικά συνέβη, γιατί μόνο μέσω της αλήθειας μπορεί η νέα σοβιετική ηγεσία να αποστασιοποιηθεί από τα εγκλήματα του Στάλιν και της NKVD... Το γεγονός ότι η σοβιετική κυβέρνηση μου έδωσε τη δυνατότητα να βρίσκομαι εδώ - και οι Σοβιετικοί γνωρίζουν τις απόψεις μου - συμβολίζει τη ρήξη με το σταλινισμό που αντιπροσωπεύει η περεστρόικα»


Και το 1992 επήλθε επιτέλους η «απόλυτη» και «πέραν πάσης αμφιβολίας» «δικαίωση» των υποστηρικτών της σοβιετικής ενοχής με την παρουσίαση από τον Ρώσο Πρόεδρο Μπόρις Γιέλτσιν στον Πολωνό ομόλογό του Λεχ Βαλέσα αντιγράφων μιας σειράς αρχειακών «ντοκουμέντων» που «επιβεβαίωναν» τη δολοφονία των Πολωνών αξιωματικών από τις σοβιετικές αρχές (με την υπογραφή φυσικά του Ι. Β. Στάλιν). Περιλάμβαναν μεταξύ άλλων:

  •  Ενα κείμενο του Μπέρια στο οποίο πρότεινε την εκτέλεση 25.700 Πολωνών

  •  Ένα απόσπασμα από τη διαταγή του Πολιτικού Γραφείου για την εκτέλεση 

  • Ένα σημείωμα του επικεφαλής της KGB Shelepin προς τον Χρουστσόφ σχετικά με την εκτέλεση 21.857 Πολωνών και την ανάγκη καταστροφής των σχετικών εγγράφων.

Τα έγγραφα αυτά αποτέλεσαν έκτοτε το σημαντικότερο επιχείρημα του ιστορικού αναθεωρητισμού αναφορικά με το Κατίν. Το στοιχείο που παραλείπεται από όλες τις σχετικές προσεγγίσεις του θέματος είναι το εξής πολύ σημαντικό: Οτι η κύρια χρήση των εν λόγω εγγράφων ήταν άλλη. Πράγματι, τα συγκεκριμένα «ντοκουμέντα» είχαν προσκομιστεί (μόλις «εντοπισθέντα») από τη νομική ομάδα του Γιέλτσιν στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρωσικής Ομοσπονδίας προκειμένου να επισυναφθούν ως «πειστήρια» για την επιδιωκόμενη κήρυξη του ΚΚΣΕ ως «οργάνωσης αντισυνταγματικής». Η υπεράσπιση εξέφρασε από την πρώτη στιγμή αμφιβολίες αναφορικά με την αυθεντικότητα των εγγράφων. Οι ενδείξεις που υποδείκνυαν πλαστογραφία ήταν πολλές:

 α) Η πλήρης ταύτιση των ημερομηνιών της αποστολής του κειμένου Μπέρια και της απόφασης του Πολιτικού Γραφείου (5 Μάρτη 1940). «Στην πρακτική των συνεδριάσεων του Πολιτικού Γραφείου δε συνέβη ποτέ κάτι παρόμοιο», αναφέρει ο Γιούρι Σλομπότκιν, ένας εκ των δύο μελών της υπεράσπισης που κλήθηκαν να δώσουν μια νομική εκτίμηση επί των εγγράφων. «Υπήρχε απόσταση χρόνου μεταξύ της ημερομηνίας της αποστολής του ενός ή του άλλου εγγράφου και της πρότασης να εξεταστεί κάποιο ζήτημα στη συνεδρίαση του Πολιτικού Γραφείου από την ίδια τη συνεδρίαση και δεν ήταν μικρότερη από 5-6 μέρες».

 β) Η απόφαση του ΠΓ είχε, μεταξύ άλλων, τις υπογραφές των Καγκάνοβιτς και Καλίνιν, οι οποίοι ωστόσο ήταν απόντες από τη 13η Σύνοδο του οργάνου το Μάρτη του 1940!

 γ) Πολλές λεπτομέρειες που αφορούν την «τυπική» σύνταξη των εν λόγω κειμένων ή τη διαδικασία λήψης παρόμοιων αποφάσεων υπήρξαν περιέργως παράτυπες (θέση υπογραφών, το γεγονός ότι το μόνο σώμα με την αρμοδιότητα να εξουσιοδοτήσει την υψίστη των ποινών ήταν το Ανώτατο Δικαστήριο της ΕΣΣΔ - τέτοια αιτήματα δεν υποβάλλονταν ποτέ στο ΠΓ, κλπ.).

δ) Τα έγγραφα που κατατέθηκαν ήταν φωτοαντίγραφα. Τόσο στο Συνταγματικό Δικαστήριο, όσο και από την πολωνική πλευρά στη συνέχεια, ζητήθηκαν επίμονα τα πρωτότυπα. Ως τα σήμερα, τα κείμενα αυτά δεν έχουν κάνει την εμφάνισή τους.

ε) Ο Shelepin αρνήθηκε γνώση του κειμένου που υποτίθεται πως φέρει την υπογραφή του. Τουναντίον, ερωτηθείς, δήλωσε πως οι γνώσεις του για το Κατίν την περίοδο που ήταν επικεφαλής της KGB περιορίζονταν στα εκάστοτε δημοσιεύματα του Τύπου...


Δεν είναι λίγοι εκείνοι, οι οποίοι, χωρίς να αποδέχονται απαραίτητα τη σοβιετική εκδοχή των γεγονότων, παραδέχονται ταυτόχρονα πως «τέτοια έγγραφα δε θα γίνονταν ποτέ δεκτά σε ένα δικαστήριο» ως αποδεικτικά στοιχεία. Και όντως, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρωσικής Ομοσπονδίας δεν τα συμπεριέλαβε στην απόφασή του στις 30 του Νοέμβρη 1992.


Νεκροί του Κατίν
Τίποτε όμως από όλα αυτά δεν πτόησε την επιθετικότητα του ιστορικού αναθεωρητισμού. Οι υπέρμαχοι της «σοβιετικής ενοχής» συνεχίζουν την αντικομμουνιστική σταυροφορία τους, εξαπολύοντας μύδρους ακόμα και εναντίον όσων απλά τολμούν να ζητήσουν μια νηφαλιότερη, αντικειμενική και επιστημονική μελέτη των ιστορικών δεδομένων. Παραλληλίζονται με τους «αρνητές του Ολοκαυτώματος», χαρακτηρίζονται «λάτρεις του Στάλιν», κλπ. Υπάρχουν βέβαια και «όρια». Ετσι, όταν μια «νέα» μελέτη, βασισμένη σε αεροφωτογραφίες της Luftwaffe και προηγούμενες «έρευνες» της CIA, βρέθηκε πρόσφατα σε τυπογραφείο της Πολωνίας, ο υπεύθυνος σύνταξης αρνήθηκε κατηγορηματικά να προχωρήσει στην εκτύπωση πλέον των 20 σελίδων με το αιτιολογικό - συν τοις άλλοις - ότι πρόδιδαν «σε απαράδεκτο βαθμό την υπογραφή της CIA».


Η ουσία του ζητήματος στην υπόθεση Κατίν δεν έχει να κάνει με την ιστορική έρευνα. Δεν έχει να κάνει με κάποια ανθρωπιστική ευαισθησία για περιπτώσεις εγκλημάτων πολέμου. Αλλωστε, όταν ο Γενικός Εισαγγελέας της Ρωσικής Ομοσπονδίας ζήτησε το 1998 από τον Πολωνό υπουργό Δικαιοσύνης να διενεργηθεί επίσημη έρευνα γύρω από το θάνατο 83.500 Σοβιετικών αιχμαλώτων πολέμου (κατά τον σοβιετο-πολωνικό πόλεμο του 1919-1921), οι οποίοι πέθαναν σε άθλιες συνθήκες σε πολωνικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, η πολωνική κυβέρνηση αρνήθηκε. Καμιά ευαισθησία δεν επέδειξαν οι απανταχού αστοί «ανθρωπιστές», που αντιμετώπισαν το θέμα με χλευασμό και ειρωνεία.


Η ουσία είναι αλλού. Την περίοδο 1989-1991, όταν στη Σοβιετική Ενωση είχε ξεκινήσει ήδη η αποδόμηση του σοσιαλιστικού παρελθόντος μέσω της ταύτισης κομμουνισμού και φασισμού, Χίτλερ και Στάλιν, υπήρξαν φωνές που προειδοποιούσαν πως η επιμονή της Πολωνίας στο ζήτημα του Κατίν υπέκρυπτε ένα βαθύτερο νόημα: «Οτι η Σοβιετική Ενωση δεν ήταν καλύτερη - ή ακόμα ότι ήταν χειρότερη - απ' ό,τι η ναζιστική Γερμανία» και πως η ΕΣΣΔ υπήρξε «εξίσου υπεύθυνη» για το ξέσπασμα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.


Η άποψη ενός μη κομμουνιστή Αμερικανού ακαδημαϊκού είναι χαρακτηριστική. Γράφει ο Grover Furr:

«Ορίστε η άποψή μου: Κανείς δε νοιάζεται για το τι συνέβη στους Πολωνούς αξιωματικούς! Κανείς, συμπεριλαμβανομένων και των ίδιων των Πολωνών. Ακόμα, κανείς δε νοιάστηκε ποτέ, ακόμα και την περίοδο που συνέβη!..από τότε, η "Σφαγή του Κατίν" αποτέλεσε ένα ραβδί για να χτυπούνε τους Σοβιετικούς. Ακόμα είναι μια επιπλέον "απόδειξη" ότι "ο κομμουνισμός είναι κακό πράγμα". Ηδη με αποκαλούν έναν παλιο-λάτρη του Στάλιν επειδή επιμένω στα αποδεικτικά στοιχεία, επειδή δεν προσκυνώ τον ναό ανειλικρινών αντικομμουνιστών ιστορικών των οποίων τα έργα αποτελούν ντροπή για το επάγγελμα του ιστορικού. Η "Σφαγή του Κατίν" δεν αποτελεί ένα ιστορικό ζήτημα -αποτελεί ένα ΟΠΛΟ... Το χρησιμοποιείς για να κάνεις πόλεμο "στην άλλη πλευρά", και μόνο αυτό».


Εν κατακλείδι. Το παρόν άρθρο επιχειρεί να αναδείξει το εύρος της ιστορικής αποδόμησης στο οποίο προτίθεται να προβεί ο ιμπεριαλισμός στο πλαίσιο της αντικομμουνιστικής αναθεώρησης της ιστορικής μνήμης.



ΠΗΓΕΣ 


1. Ολες οι αναφορές στα ημερολόγια του Τζ. Γκαίμπελς από την αγγλική μετάφραση: Goebbels J (1948) «The Goebbels Diaries (1942-1943)», μετάφραση Louis P. Lochner (New York: Doubleday & Company)

2. «Πράβντα» 19 Απρίλη 1943 και Fisher B «The Katyn Controversy: Stalin's Killing Field»

3. Ηλεκτρονικό άρθρο στον δικτυότοπο Κέντρου Μελέτης Πληροφοριών της CIA, 14 Απρίλη 2007 3. Βλέπε Fowler M (1985) «Winston S. Churchill. Philosopher and Statesman» (Lanham, MD: University Press of America) και Mukhin Y I (1995) «Katyn Detective» (Moskva: Firma Svetoton LTD)

4. Furr G. στο http://chss.montclair.edu/english/furr/pol/discuss-katyn041806r.html

5. Οπως αναδημοσιεύεται στο «Ριζοσπάστη», 10 Μάη 1943

6. Ολόκληρη η Εκθεση Burdenko μπορεί να βρεθεί εδώ: http://katyn.codis.ru/cccp054.htm

7. Roberts G «Stalin's Wars» (New Haven: Yale University Press) σελ.171-172 και 400

8. United States Department of State / Foreign relations of the United States: diplomatic papers: the Conference of Berlin (the Potsdam Conference), 1945, Volume II (1945), σελ. 803

9. Experts of Nuremberg Archives: Nikzor.org - 59η Ημέρα, Πέμπτη, 14 Φλεβάρη 1946 και Conot R E (1984) «Justice at Nuremberg» (New York: Carol & Graf Publishers) σελ. 454

10. Ντοκουμέντο αρ. EC-344 (16), Πρακτικά Δικών Νυρεμβέργης, 14 Δεκέμβρη 1945, τόμος 3ος, σελ.576-581

11. Ντοκουμέντο αρ. 1061-PS, Πρακτικά Δικών Νυρεμβέργης, επισυναπτόμενο έγγραφο στον τόμο 3.

12. Fisher B, όπως πριν και US Congress, House of Representatives, Select Committee on the Katyn Forest Massacre, 82d Congress, 1st and 2nd Session, 1951-1952, 7 parts (Washington, DC: US Government Printing Office, 1952)

13. United States Department of State / Foreign relations of the United States, 1952-1954. United Nations affairs, Volume III (1952-1954), σελ. 13 και 15

14. Rule E, «The Katyn Massacre», ηλεκτρονική δημοσίευση (Ιούλης 2002), στο www.stalinsociety.org.uk/katyn.html

15. BBC News: Commemoration of Victims of Katyn Massacre, November 1, 1989 και Associated Press: Brzezinski: Soviets Should Take Responsibility for Katyn Massacre, October 30, 1989

16. Γιούρι Σλομπότκιν «Κατίν: Πώς και γιατί οι χιτλερικοί εκτέλεσαν τους Πολωνούς αξιωματικούς», στο «Ριζοσπάστη», 29/5/2005

17. http://holocaustcontroversies.blogspot.com/2007/03/andnow-for-something-not-completely.html

18. Βλέπε Nina Tumarkin (1994) «The Living and the Dead: The Rise and Fall of the Cult of World War II in Russia» (New York: Basic Books) σελ.140

19. Furr G. στο http://chss.montclair.edu/english/furr/pol/discuss-katyn041806r.html




Αεροφωτογραφία της γερμανικής "ανακάλυψης" του Κατίν



Αφίσα των Ναζί για το Κατίν




Γερμανός αξιωματικός παρουσιάζει στοιχεία στην επιτροπή του Κατίν




Κρανία από το Κατίν: Χαρακτηριστικές τρύπες από σφαίρες στο πίσω μέρος τους (Έτσι εκτελούσαν οι Γερμανοί σε όλη την Ευρώπη)

24 σχόλια:

  1. Λοιπόν δεν διάβασα τα άρθρα σου για το Κατίν, το μόνο που είδα είναι αυτό :



    Αν στα άρθρα που παραθέτεις θες να αποδείξεις ότι η εκτέλεση των Πολωνών αξιωματικών έγιναν από Γερμανούς, έχω να πω ότι :

    Μη ανακατεύεις την ιστορία με το συναίσθημα, είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι τις εκτελέσεις τις έκαναν οι σοβιετικοί, τώρα το παραδέχονται και οι Ρώσοι (τα άρθρα σου θα τα διαβάσω, νομίζω όμως ότι γράφεις υποκειμενική και κατευθυνόμενη ιστορία).

    Οι πολωνοί έχουν γυρίσει και ταινία σχετικά δεν ξέρω αν το αναφέρεις

    http://ignatios100.blogspot.com/2009/04/blog-post_15.html

    Ερμης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΒΓΗΚΕ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ



    Λοιπόν δεν διάβασα τα άρθρα σου για το Κατίν, το μόνο που είδα είναι αυτό :




    Κρανία από το Κατίν: Χαρακτηριστικές τρύπες από σφαίρες στο πίσω μέρος τους (Έτσι εκτελούσαν οι Γερμανοί σε όλη την Ευρώπη)

    ΕΡΜΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητέ Ερμή,

    Εάν διαβάσεις όλο το άρθρο για το Κατίν θα πειστείς. Μπορώ να σου παραθέσω και παραπάνω από τις πηγές που αναφέρει το άρθρο.

    Τον συναισθηματισμό σε μερικά άρθρα δεν τον αρνούμαι. Αρνούμαι την ανακρίβεια. Σχετικά με το Κατίν μια ταινία έχει γυριστεί και αυτό από μόνο του δεν μου λέει κάτι. Έχει γυριστεί και το Ραμπο δεν σημαίνει ότι το Βιετνάμ ήταν έτσι. Για τα κρανία και τους Ναζί ψάξε απλά το διαδίκτυο ΝΑΙ έτσι εκτελούσαν σε όλες τις χώρες. Οι τρύπες προέρχονται από Luger πιστόλι των Ναζί αξιωματικών. Επίσης το ότι ο Πούτιν παραδέχεται το Κατίν πάλι δεν λέει πολλά, δεδομένου πως ο ίδιος ο Πούτιν είναι ο πρόεδρος που έχει δολοφονήσει ουκ ολίγους δημοσιογράφους στην Ρωσία. Επιπροσθέτως ο κύριος Πούτιν διδάσκει σε όλους τους τόνους τον αντικομμουνισμό. Γιατί όχι λοιπόν και για το Κατίν?

    Τέλος το blog τιτλοφορείται ως ιστορία της ελληνικής και διεθνούς αριστεράς. Αναφέρεται λοιπόν στην ιστορία της αριστεράς. Για περεταίρω αντικειμενικότητα των στοιχείων ήμαστε ανοιχτοί σε ερωτήσεις και σχόλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ/ή Oberon

    Λάθη κάνουμε όλοι φτάνει να μη τα κάνουμε ηθελημένα.

    Τώρα πιά υπάρχουν τόσα στοιχεία για το θέμα που δεν πείθουν οι σοβιετικές δικαιολογίες, έγινε έγκλημα, μετά την επιχείριση Βαραβαρόσσα κάποιοι Πολωνοί ζήτησαν από τον Στάλιν να γυρίσουν οι πολωνοί αξιωματικοί αιχμάλωτοι προκειμένου να δημιουργηθή μια αντίσταση κατά του κοινού πιά εχθρού, τους γερμανούς, ο Στάλιν βρέθηκε σε δύσκολη θέση διότι οι αξιωματικοί που του ζητούσαν ήδη είχαν εκτελεστεί στο Κατίν, μπορώ να ψάξω και να σου παραθέσω στοιχεία.

    Θα πρέπει να ξέρεις ότι όταν έγινε το Κατίν ΕΣΣΔ και Ράιχ ήταν σύμμαχοι και από κοινού έκαναν εισβολή στην Πολωνία.

    Το δε 1945 οι σοβιετικοί έκαναν μια τρομακτική μετατόπιση όλης της Πολωνίας προς την δύση πορσαρτώντας τεράστιες περιοχές της Πολωνίας η οποία δεν ήταν σύμμαχος των ναζί, τα σύνορα της Πολωνίας βρέθηκαν δίπλα στο Βερολίνο και η Βαρσοβία πλησίον στα σύνορα της Ουκρανίας.


    Εκτός τούτου, στα κρανία των εκτελεσμένων....
    Βρέθηκαν σοβιετικές σφαίρες.

    Ερμής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Επιμένω να διαβάσεις το άρθρο και τις πηγές του. Σοβιετικές σφαίρες δεν βρέθηκαν πουθενά. Ισα ισα βρέθηκαν γερμανικές σφαίρες που τοτε το τρίτο ραιχ είχε δικαιολογήσει ως σφαίρες που δόθηκαν στην ΕΣΣΔ στο σύμφωνο Μολότοφ Ρίμπερντροπ. Παρόλα αυτά οι σφαίρες αυτές δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από κανένα σοβιτικό όπλο. Υπάρχει να δεις η έκθεση της Πρεσβείας των ΗΠΑ για το Κατίν που συντάχθηκε κατά τον Ψυχρό Πόλεμο και πάνω από όλα υπάρχει το ημερολόγιο του Γκαίμπελς σε αμερικανική έκδοση. Μπες στον κόπο να δεις τις πηγές του άρθρου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Paidia min tsakoneste to Katin den to ekane kanenas allos apo ton Xitler ... H propaganda gia to Katin einai arxea kai yparxei idi apo to 43

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ασφαλώς το Κατίν Ερμή έγινε από τους Ναζί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η ρωσική Κάτω Βουλή (Δούμα) υιοθέτησε απόφαση με την οποία αναγνωρίζει ως έγκλημα που διέταξε ο Ιωσήφ Στάλιν τη σφαγή 22.000 Πολωνών στρατιωτικών από τη σοβιετική μυστική αστυνομία στο Κατίν.

    «Τα έγγραφα που δόθηκαν στη δημοσιότητα, τα οποία είχαν παραμείνει επί πολλά χρόνια στα μυστικά αρχεία, αποκαλύπτουν το μέγεθος της φοβερής αυτής τραγωδίας, αλλά επιβεβαιώνουν επίσης ότι το έγκλημα του Κατίν διαπράχθηκε με προσωπική διαταγή του Στάλιν και άλλων μελών της σοβιετικής ηγεσίας» τονίζεται στην απόφαση της Δούμας.

    «Η ευθύνη για το έγκλημα αυτό καταλογίσθηκε από τη σοβιετική προπαγάνδα στους ναζί εγκληματίες, γεγονός που προκάλεσε την οργή, την πίκρα και τη δυσπιστία του πολωνικού λαού» υπογραμμίζεται στην απόφαση.

    «Το ρωσικό Κοινοβούλιο εκφράζει τη βαθιά του συμπάθεια προς όλα τα θύματα της αδικαιολόγητης αυτής πράξης, στις οικογένειες και τους συγγενείς τους» επισημαίνεται στην απόφαση, η οποία υιοθετήθηκε ενώ Μόσχα και Βαρσοβία κατέβαλαν φέτος προσπάθειες προσέγγισης που δεν έχουν προηγούμενο από τη σοβιετική εποχή.

    Την άνοιξη του 1940, λίγο μετά το διαμελισμό της Πολωνίας από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ, 22.000 Πολωνοί αξιωματικοί, αιχμάλωτοι του σοβιετικού στρατού, εκτελέστηκαν στο δάσος του Κατίν, στη Μεντνόγε (Ρωσία) και στο Χαρκίβ (Ουκρανία).

    Επί δεκαετίες, η Σοβιετική Ένωση κατηγορούσε τους ναζί για τις εκτελέσεις αυτές. Μόλις τον Απρίλιο του 1990 ο τότε σοβιετικός ηγέτης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ παραδέχθηκε την ευθύνη της χώρας του για τις εκτελέσεις.



    http://www.tovima.gr/world/article/?aid=369896


    ermis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. http://www.youtube.com/watch?v=yJsWgMzf0PI

    Από το έργο του Βάιντα (που το έψαξε διότι είχαν εκτελέσει και τον πατερά του στο Κατίν.

    http://www.youtube.com/watch?v=Fo8-78vyTf0&feature=related

    Από το Κουτί τςη Πανδώρας

    Ερμης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γνωρίζω τι θα γράφεις, θυμάμαι παλιά είχα διαβάσει σχετικά στον Ρίζο

    Εν ολίγοις γράφεις αυτά:

    http://www.youtube.com/watch?v=AKIaKlm_CDk&feature=related

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Θα σου πω τι δεν εγκρίνω καθόλου, δεν εγκρίνω, επιστημονικά φυσικά, την μελέτη μιας περίπτωσης και την εκφορά απόψεων δίκην ανακοίνωσης με βάση τρία τέσσερα πράγματα. Διάβασε το άρθρο και δες τις πηγές. Λινκ είναι εύκολο να στείλω με απόψεις από όλο το διαδίκτυο. Το διαδίκτυο έχει από σκουπίδια μέχρι επιστημονικά συγγράματα έχουμε βάλει ένα κάρο λινκ δεστε τα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κατίν = Ναζί


    Τωρα το τι μαλακίες ακούγονται εδώ για κατευθυνόμενη ιστορία δεν ξερω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμε αποκλείεται να με ξέρεις μόνο στο tvxs γράφω σαν Ερμής, άρα εσύ συνελήφθηκες να προβοκάρεις.

    Ερμης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. http://katyn.codis.ru/cccp054.htm


    Μας τα έπρηξες φίλε με την δαιμονική ΕΣΣΔ Εδώ το μπλόγκ υποστηρίζει αυτή την γνώμη, δεν είδα να παραθέτεις κανένα στοιχείο πέραν της αποψάρας σου και μόνο. Λοιπόν δες το λινκ και τα ΑΠΕΙΡΑ αλλα που βαλανε τα παιδιά του μπλογκ και ξεστραβώσου ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

    ΥΓ: Τα περι αρνιών και λύκων άσε τα γιατί θα παρεξηγηθείς .......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Η μάνα μου ηταν Πολωνή αυτή ΞΕΡΕΙ οτι το Κατιν το κανανε οι Ναζί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κύριε Ερμη

    Το τελευταίο σας για την προβοκάτσια είναι εξαιρετικά πνευματώδες :) Θα μείνει παρόλο που τις προσβολές του προλάλήσαντα θα τις διαγράψουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Τελικά η Σφαγή του Κατίν έγινε από τους Σοβιετικούς Ο Πουτιν ζήτησε επίσημα συγνώμη από την Πολωνία
    Κατάφερε η κομμουνιστική προπαγάνδα να το ρίξει στους Ναζί βλέπεις Ναζί και Κομμουνιστές έχουν πολλά κοινά ΄΄Σφαγές΄΄ και οι Ναζί βέβαια δεν έχασαν την ευκαιρία να το ρίξουν στους κομμουνιστές λες και αυτοί ήταν αθώες περιστερές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ναι ενταξει κυριε μπραβο για τον συλλογισμό.

    Το γιατί ο κυριος Πουτιν μπορεί να το έκανε αυτό δεν το σκεφθηκατε έτσι. Το ξερετε οτι ο Γιελτσιν στην προσπαθεια του να βγαλει το ΚΚΣΕ παρανομο καταθεσε ψευδή στοιχεία στο ανώτατο δικαστηριο της ΕΣΣΔ? Ξερετε οτι τότε έγινε σάλος και το ίδιο το δικαστήριο δεν δεχτηκε τα στοιχεία αυτά γιατί εκτός του ότι ήταν πλαστά ήταν και φωτοτυπίες ??? Διαβαστε και καμια πηγή και μετα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Τα αρχεία του ρωσικού κράτους έδωσαν στη δημοσιότητα μέσω του Ιντερνετ, με εντολή του προέδρου της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ, σειρά εγγράφων σχετικών με τη σφαγή των πολωνών αξιωματικών στο Κατύν το 1940 από την μυστική αστυνομία του Στάλιν, το NKVD.
    «Με απόφαση του προέδρου της Ρωσικής Oμοσπονδίας, του Ντ. Α. Μεντβέντεφ, τα ηλεκτρονικά αντίγραφα των πρωτότυπων εγγράφων σχετικά με το 'πρόβλημα του Κατύν' του 'φακέλου νο 1' δόθηκαν στη δημοσιότητα», αναφέρεται στο σημείωμα της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Αρχείων, rusarchives.tu.

    Σημείωμα του αρχηγού του NKVD του Λαυρέντι Μπέρια, που φέρει την υπογραφή του Στάλιν, όπου προτείνεται η εκτέλεση των αιχμαλώτων πολωνών αξιωματικών, περιλαμβάνεται μεταξύ των επτά εγγράφων που δόθηκαν στη δημοσιότητα.
    Η δημοσίευση των κειμένων αυτών έχουν συμβολική αξία, αφού η άρση του απορρήτου έγινε το 1992. Πολλά έγγραφα παραμένουν απόρρητα, παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις της Πολωνίας για τον αποχαρακτηρισμό και την επίδοσή τους.
    «Αυτά τα έγγραφα αποχαρακτηρίσθηκαν τον Σεπτέμβριο 1992 και με εντολή του Ρώσου προέδρου Μπορίς Γέλτσιν, τα αντίγραφα παραδόθηκαν στην πολωνική πλευρά», αναφέρεται σε ανακοίνωση της υπηρεσία των ρωσικών αρχείων.
    Ο διευθυντής των Ομοσπονδιακών Ρωσικών Αρχείων Αντρέι Αρτίζοφ δήλωσε ότι τα έγγραφα αυτά δόθηκαν στη δημοσιότητα για να σιωπήσουν εκείνοι που αρνούνται ότι η Σοβιετική Ενωση ήταν ένοχη για τη σφαγή αυτή.
    «Ορισμένοι λένε ότι το έγκλημα του Κατίν είναι μύθος, ότι τα έγγραφα (που το αποδεικνύουν) είναι πλαστά ...για τον λόγο αυτόν η απόφαση ελήφθη να αναρτηθούν με ηλεκτρονική μορφή τα πρωτότυπα», δήλωσε, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti.
    Το θέμα της σφαγής του Κατύν δηλητηριάζει εδώ και δεκαετίες τις σχέσεις της Ρωσίας με την Πολωνία.
    Είκοσι δύο χιλιάδες πολωνοί αξιωματικοί εκτελέσθηκαν τότε στο δάσος του Κατύν (Ρωσία), του Χάρκιβ (Ουκρανία) και του Μεντνόιε (Ρωσία).
    Οι πολωνοί αξιωματικοί είχαν συλληφθεί αιχμάλωτοι από τον σοβιετικό στρατό, ο οποίος εισέβαλε στην Πολωνία στις 17 Σεπτεμβρίου 1939 βάσει του γερμανο-σοβιετικού συμφώνου Μολότοφ-Ρίμπεντροπ.
    Επί δεκαετίες, η ΕΣΣΔ κατηγορούσε τον γερμανικό στρατό για τη σφαγή. Μόλις τον Απρίλιο 1990 ο τελευταίος ηγέτης της Σοβιετικής Ενωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ είχε αναγνωρίσει τελικά την ευθύνη της χώρας του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Για τα έγγραφα που λετε έχω ήδη γράψει το που και πως χαλκεύθηκαν και πλαστογραφήθηκαν, το οτι ο Πουτιν τα παρουσίασε δεν μου προκαλεί εντύπωση ... Θα επανάλάβω την ανάλυση για τα έγγραφα αυτά εδω:

    α) Η πλήρης ταύτιση των ημερομηνιών της αποστολής του κειμένου Μπέρια και της απόφασης του Πολιτικού Γραφείου (5 Μάρτη 1940). «Στην πρακτική των συνεδριάσεων του Πολιτικού Γραφείου δε συνέβη ποτέ κάτι παρόμοιο», αναφέρει ο Γιούρι Σλομπότκιν, ένας εκ των δύο μελών της υπεράσπισης που κλήθηκαν να δώσουν μια νομική εκτίμηση επί των εγγράφων. «Υπήρχε απόσταση χρόνου μεταξύ της ημερομηνίας της αποστολής του ενός ή του άλλου εγγράφου και της πρότασης να εξεταστεί κάποιο ζήτημα στη συνεδρίαση του Πολιτικού Γραφείου από την ίδια τη συνεδρίαση και δεν ήταν μικρότερη από 5-6 μέρες».


    β) Η απόφαση του ΠΓ είχε, μεταξύ άλλων, τις υπογραφές των Καγκάνοβιτς και Καλίνιν, οι οποίοι ωστόσο ήταν απόντες από τη 13η Σύνοδο του οργάνου το Μάρτη του 1940!


    γ) Πολλές λεπτομέρειες που αφορούν την «τυπική» σύνταξη των εν λόγω κειμένων ή τη διαδικασία λήψης παρόμοιων αποφάσεων υπήρξαν περιέργως παράτυπες (θέση υπογραφών, το γεγονός ότι το μόνο σώμα με την αρμοδιότητα να εξουσιοδοτήσει την υψίστη των ποινών ήταν το Ανώτατο Δικαστήριο της ΕΣΣΔ - τέτοια αιτήματα δεν υποβάλλονταν ποτέ στο ΠΓ, κλπ.).


    δ) Τα έγγραφα που κατατέθηκαν ήταν φωτοαντίγραφα. Τόσο στο Συνταγματικό Δικαστήριο, όσο και από την πολωνική πλευρά στη συνέχεια, ζητήθηκαν επίμονα τα πρωτότυπα. Ως τα σήμερα, τα κείμενα αυτά δεν έχουν κάνει την εμφάνισή τους.


    ε) Ο Shelepin αρνήθηκε γνώση του κειμένου που υποτίθεται πως φέρει την υπογραφή του. Τουναντίον, ερωτηθείς, δήλωσε πως οι γνώσεις του για το Κατίν την περίοδο που ήταν επικεφαλής της KGB περιορίζονταν στα εκάστοτε δημοσιεύματα του Τύπου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Λοιπόν ας πούμε 2 λόγια:

    οι φίλοι μας παραπάνω (καλοπροαίρετα ή κακοπροαίρετα δε γνωρίζω) ισχυρίζονται ότι το κατύν έγινε από τους Σοβιετικούς επειδή:

    α)το έχουνε παραδεχτεί λένε οι Ρώσοι και οι Πολωνοί

    β)επειδή το λέει μια ταινία που γυρίστηκε τα τελευταία χρόνια.

    Ήθελα να τους ρωτήσω πρώτον αν έχουνε δει τη συγκεκριμένη ταινία και δεύτερον κατά πόσο τα σημερινά καθεστώτα στη Ρωσία και στην Πολωνία θα είχαν συμφέρον να υποστηρίξουν ότι οι Σοβιετικοί δεν ευθύνονται για τον Κατίν.

    Δεν θα ξαναναφέρω τα χιλιοειπωμένα ντοκουμέντα του ιατροδικαστικού πορίσματος Μπουρντένκο που ΥΠΕΥΘΥΝΑ υπέγραψαν οι αντιπροσωπείες ΗΠΑ, Βρετανίας και Ερυθρού Σταυρού. Δεν θα αναφερθώ ούτε στα έγγραφα που κατέθεσε ο Γκορμπατσώφ στο διεθνές δικαστήριο και αποδείχτηκαν απάτη. Η αλήθεια είναι η εξής:

    α) Κανένας δεν είχε μεγαλύτερο συμφέρον από τη διαστρέβλωση της αλήθειας για το Κατύν από τα σημερινά καθεστώτα της Ρωσίας και της Πολωνίας που η διατήρηση και η εγκαθίδρυση τους στηρίζεται αποκλειστικά στη δαιμονοποίηση του Σοβιετικού παρελθόντος. Εμφανίστηκαν ως το αντίπαλο δέος στα σοσιαλιστικά καθεστώτα επομένως έπρεπε να έχουν ένα ιδεολογικό σημείο ιστορικής αναφοράς. Που να στρέφεται εναντίον του κομμουνιστικού παρελθόντος. Πόσο μάλλον σήμερα που έχει ξεφτύσει η "φρεσκάδα" του καινούριου και του "δημοκρατικού", όπου προπαγανδιστικά είχε οδηγήσει τους λαούς στο να δουν τις συγκεκριμένες κινήσεις ως βήμα προς τα μπρός (ενώ ήταν βήμα προς τα πίσω). Πλεον μια μεγάλη μερίδα εργαζομένων τόσο στη Πολωνία όσο και στη Ρωσία αρχίζουν να αμφισβητούν την πολιτική κατάσταση που διαμορφώθηκε τα τελευταία 20 χρόνια και να αρχίσουν να αναπολούν το "σοσιαλιστικό παρελθόν", έστω αντιφατικά, μεταφυσικά, όχι αγωνιστικά αλλά σαν κάτι που είχε κάποια αίγλη. Βλέπει ανεργία, φτώχεια, ακρίβεια, ελλειπάστατη υγεία και παιδεία πράγματα που δεν υπήρχανε την περίοδο του σοσιαλισμού. Αυτό προβληματίζει τις ηγεσίες αυτών των χωρών και για να προλάβουν ενα γενικότερο κύμα εξέγερσης, που μπορεί να προσλάβει ανεξέλεγκτες γι'αυτούς διαστάσεις, εντείνουν τον αντικομμουνισμό με σημείο αναφοράς τη σφαγή στο Κατίν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Και δεύτερο, η ταινία για το Κατίν (επειδή την είδα) δεν αποδεικνύει καθόλου ότι το έγκλημα έγινε από την ΕΣΣΔ. Προσπαθεί από τη πρώτη στιγμή να ναρκώσει συναισθηματικά το θεατή, και στο τέλος σε ανύποπτο χρόνο ουρανοκατέβατα πετάει ένα ...υποτειθεμενο γράμμα το οποίο μαρτυρεί την μέλλουσα εκτέλεση των Πολωνών από τον κόκκινο στρατό. Δηλαδή, κάτι μας είπε τώρα.


    Ένα εύλογο ερώτημα είναι το εξής: και γιατί να μην έγινε το έγκλημα από την NKVD; Δεν έγινε για τον εξής λόγο: Η NKVD ήταν μυστική αστυνομία και δεν είχε καμία απολύτως δικαιοδοσία να εκτελέσει εγκληματίες πολέμου δίχως την έγκριση του λαϊκού επιτροπάτου. Ο Στάλιν σε απόρρητο έγγραφο, που ήρθε στο φως της δημοσιότητας λίγο μετά την έναρξη του πολέμου με τους ναζί, ρωτάει το Μπέρια τι έγινε με τους αξιωματικούς στο Κατύν δείχνοντας ότι αγνοεί πέρα για πέρα το συγκεκριμένο ζήτημα. Προσχήματα και μισόλογα δεν υπάρχουν σε απόρρητα έγγραφα, εκτός κι αν υποθέσουμε ότι ο Στάλιν κάνει προπαγάνδα στους ιστορικούς του μέλλοντος γνωρίζοντας ότι οι αστοί προπαγανδιστές θα χρησιμοποιήσουν την υπόθεση Κατύν εις βάρος του. Πράγματα γελοία που μόνο ο Λιακόπουλος θα μπορούσε να ισχυριστεί.



    Και ποιός ο λόγος οι ναζί να εκτελέσουν τους συγκεκριμένους αξιωματικούς; Τι ώφελος είχανε; Το κάνανε απλά και μόνο για να ενοχοποιήσουν την ΕΣΣΔ;

    Όχι βέβαια. Οι ναζί όταν εκτελούσανε τους πολωνούς αξιωματικούς δεν το κάνανε για να το "φορτώσουν" στους Σοβιετικούς. Το αξιοποιήσανε στη συνέχεια σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια τους να σπάσουν το συμμαχικό μέτωπο μετά την ήττα στο Στάλινγραντ. Αλλά είχαν κάθε λόγο να εκτελέσουν τους πολωνούς αξιωματικούς γιατί: α) πολλοί από αυτούς σκέφτονταν να πάνε να συγκροτήσουν σώμα συμμαχικό της Βρετανίας στη Μέση Ανατολή που θα πολεμούσε εναντίον του άξονα, εφόσον η πολωνική κυβέρνηση είχε δεσμούς με την Βρετανική αυτοκρατορία (άλλωστε βρίσκεται ήδη στο Λονδίνο). Ή αν έμεναν να βοηθήσουν στη συγκρότηση πολωνικής αντίστασης ενάντια στη Γερμανική Κατοχή, πράγμα που όπως καταλαβαίνει ο κάθε νοήμων άνθρωπος δεν θέλανε οι ναζί. Γιατί να διστάσουνε να τους εκτελέσουνε; Άλλωστε σε τι διστάσανε οι ναζί; Άλλωστε υπήρχανε και πολλοί εβραίοι ανάμεσα στους πολωνούς. Το καλύτερο τους. Και με μια σφαίρα στο κεφάλι εκτελούσαν τα SS και όχι ο κόκκινος στρατός. Μπορείτε να δείτε τον τρόπο εκτέλεσης στους επίορκους του Βλασώφ και σε ουκρανούς εθνικιστές. ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με τον τρόπο εκτέλεσης που εφαρμόστηκε στους Πολωνούς αξιωματικούς στο Κατύν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αντιθέτως η NKVD δεν είχε κανένα λόγο να τους εκτελέσει εκείνη τη στιγμή γιατί ήθελε να συλλέξει πληροφορίες σχετικά με τις συνθήκες εκτέλεσης σοβιετικών στρατιωτών κατά την περίοδο του Ρωσοπολωνικού πολέμου. Και μέχρι την κατάληψη της συγκεκριμένης περιοχής από τη Wermaht δεν είχε καταφέρει πολλά πράγματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Εδώ θα δείτε ποιες είναι οι πηγές των κομμουνιστών:http://pontosandaristera.wordpress.com/2010/04/13/katyn-poutin-gkikas/

    ΑπάντησηΔιαγραφή