Όταν ο νεοφιλελευθερισμός πήγε ... Μακρόνησο

Το παρακάτω άρθρο ξεκίνησε να γράφεται με αφορμή μια είδηση που διαβάσαμε από το site Luben.

Έτσι λοιπόν φίλες και φίλοι εκπίπτουν σιγά-σιγά αξίες, ιστορικά ντοκουμέντα και σταδιακά με τα περί "καταδίκης της βίας από όπου κι αν προέρχεται" καταλήγει κανείς σε απόψεις τύπου Μπογδάνου και τραγούδια τύπου "1944" της Γιουροβίζιον. Όταν κόβεις και ράβεις την ιστορική αλήθεια στα μέτρα σου. Όταν αποχρωματίζεις και φοράς φιόγκους και αρώματα εκεί που δεν χωρά παρά επίγνωση και μνήμη. Όταν ένας νεοφιλελεύθερος εκδοτικός οίκος (Free thinking zone) αποφασίζει να λανσάρει ένα politically correct βιβλίο με τίτλο "Μακρόνησος" και διοργανώνει επίσκεψη στο μαρτυρικό νησί. 

Στις 15/6/16 πραγματοποιήθηκε αυτή η επίσκεψη και ο εκδοτικός οίκος την παρουσίασε ως «μία συγκλονιστική εμπειρία ενάντια στη συλλογική λήθη του διχασμού που κάθε νεοέλληνας πρέπει να ζήσει για να ξέρει». Προσέξτε: Τη συλλογική λήθη του ΔΙΧΑΣΜΟΥ. 

Ποιοί λοιπόν κρατήθηκαν, μαρτύρησαν και δολοφονήθηκαν στη Μακρόνησο; Αριστεροί και Δεξιοί; Πρώην αντάρτες του ΕΛΑΣ και Ταγματασφαλίτες μαζί; Λαός και Κολωνάκι; 

Όχι κύριοι. Στη Μακρόνησο κρατήθηκαν κομμουνιστές, τροτσκιστές, δημοκράτες, αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, μαχητές του Αλβανικού Μετώπου και Μάρτυρες του Ιεχωβά (λόγω της άρνησης στράτευσης στον Εθνικό Στρατό). Δεν βασανίζονταν λοιπόν όλοι, ούτε ο ΔΣΕ είχε κι αυτός τη δική του Μακρόνησο. Η Μακρόνησος υπήρξε προϊόν της αμερικανικής επέμβασης στην Ελλάδα, "αναμορφωτικό" πείραμα και παιδί της αστικής τάξης της χώρας. Ακριβώς έτσι όπως και ευρύτερα ο Εμφύλιος δεν ήταν "περιστατικό βίας" που "και οι δύο μεριές έκαναν ακρότητες", αλλά κορύφωση της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, μαχητική απάντηση του λαού που οι κάθε λογής Μπουραντάδες, Σκαλούμπακες και πατεράδες των σημερινών Μιχαλολιάκων και Κασιδιαρέων, φακέλωναν, βασάνιζαν, βίαζαν και δολοφονούσαν, μετά την Εθνική Αντίσταση κατά την οποία αυτοί, ήταν συνεργάτες των Ναζί.

Άραγε ρώτησαν οι κύριοι εκδότες τον Στέλιο Κασιμάτη, εάν ένιωθε "διχασμένος εθνικά" όταν κόντεψε να τρελαθεί από τα μαρτύρια στα οποία τον υπέβαλλαν στη Μακρόνησο; 

Ρώτησαν τον Γρηγόρη Ριζόπουλο, αρχιτέκτονα και γλύπτη, πρόεδρο του Συλλόγου Μακρονισιωτών, τι γνώμη έχει για τα περί "εθνικού διχασμού"; 

Νιώθει σήμερα ο παλαίμαχος αγωνιστής Σωτήρης Κράνιας που έφαγε ξύλο για πέντε, ότι η Μακρόνησος ήταν αποτέλεσμα δύο πλευρών που διχάζονταν; 

Φαντάζομαι κανείς εκ των εκδοτών δεν ρώτησε, δεν μπήκε στον κόπο να ψάξει και να νιώσει έστω και λίγο πάνω στο πετσί του το βλέμμα ενός ανθρώπου που πέρασε τη Μακρόνησο.

Τέλος, διαβάζουμε ότι ο εκδοτικός οίκος είχε το θράσος σε αυτόν τον ιστορικό τόπο- μουσείο να προσφέρει και γεύμα - τύπου εξορίας- παρασκευασμένο από γνωστή καφετέρια της Κηφισιάς, που να προσομοιάζει αυτό του Μακρονησιώτη εξόριστου. Ξέχασαν στο brunch να προσφέρουν τα μιγοχέσματα, τη σκόνη, το θαλασσινό νερό και τα σκουλίκια που ήταν βασικό συστατικό του Μακρονησιώτικου συσσιτίου, που οδήγησε εκατοντάδες εξορίστων στα νοσοκομεία με φυματίωση, έλκη στομάχου και εντερικές διαταραχές. 

Το "γεύμα του εξόριστου" όπως μοιράστηκε στους επισκέπτες από τον εκδοτικό οίκο Free thinking zone.
Πηγή: http://luben.tv/politix/79986

Έχουμε όμως και μια πρόταση για όλους εσάς που αισθάνεστε προσβεβλημένοι από αυτό το νεοφιλελέ αίσχος που πραγματοποιήθηκε στη Μακρόνησο: Ελάτε όλοι και όλες στην ετήσια επίσκεψη της ΠΕΚΑΜ στο νησί, στις 5/6. Ελάτε να γνωρίσετε τους ίδιους τους Μακρονησιώτες, να σας πάρουν μαζί τους και να περπατήσετε εκεί που ήταν ηλιακό πειθαρχείο, εκεί που γίνονταν η φάλαγγα κι εκεί που δολοφονήθηκαν οι 300 φαντάροι του ΑΕΤΟ.

Επικοινωνήστε με την ΠΕΚΑΜ για τα πούλμαν: 2103247820, Αγίων Ασωμάτων 31 Κεραμεικός.

ΥΓ: Ευχαριστούμε τα παιδιά του Luben για την ανάδειξη του θέματος