Οι γονείς της (Kωνσταντίνος Kόγκος, που ήταν ιερέας και δημοδιδάσκαλος, και Βασιλική) απέκτησαν 10 παιδιά, εννέα κορίτσια και ένα αγόρι. Η Βάγια, μετά το Δημοτικό Σχολείο, φοίτησε σε Γυμνάσιο και Διδασκαλείο.
Εργάστηκε σε Δημοτικά Σχολεία του νομού Τρικάλων. O πόλεμος του 1940 την βρήκε στην Αθήνα, όπου φοιτούσε στη μετεκπαίδευση δασκάλων του Πανεπιστημίου. Μετά την κατάληψη της πρωτεύουσας από τους Γερμανο-Ιταλούς, στάλθηκε στην οργανική της θέση, στο χωριό Παλαιομονάστηρο-Μπελέτσι Τρικάλων, όπου το σπίτι της γίνεται «στέκι» των πρώτων ΕΑΜικών Αντιστασιακών οργανώσεων και των πρώτων ΕΛΑΣιτών του βουνού Κόζιακα. Στην πρώτη Περιφερειακή Συνδιάσκεψη Τρικάλων του ΚΚΕ, στην Τύρνα, το Μάρτη του 1943, εκλέγεται μέλος της ΠΕ, σύντομα μπαίνει στο Γραφείο και στη Γραμματεία, όπου, με εκλεκτούς αγωνιστές και συναγωνίστριες, εργάζονται εναντίον των κατακτητών.
Μετά την Απελευθέρωση και με το άνοιγμα του Πανεπιστημίου συνεχίζει τις σπουδές της. Με το Θ' ψήφισμα (Σοφούλη) απολύεται από τη θέση της δασκάλας και διώκεται από το Πανεπιστήμιο. Βγαίνει στο βουνό και κατατάσσεται στις γραμμές του ΔΣΕ.
Τοποθετείται στο Επιτελείο της Α' Μεραρχίας Θεσσαλίας ως βοηθός του Πολιτικού Επιτρόπου. Σε συνέχεια, από την Κυβέρνηση του ΔΣΕ, της απονέμεται ο βαθμός της Υπολοχαγού Πολιτικού Επιτρόπου.
Στη Σοβιετική Ενωση, όπου βρέθηκε μετά την ήττα του ΔΣΕ, διετέλεσε μέλος της Πρώτης Κομματικής Επιτροπής Τασκένδης του ΚΚΕ. Στη Σοβιετική Ενωση έλαβε τα πτυχία Μαρξιστικής - Λενινιστικής Φιλοσοφίας, Ρωσικής Γλώσσας και Φιλολογίας και Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας. Με την επιστροφή της στην Ελλάδα, έλαβε το πτυχίο της Φιλοσοφικής Σχολής, τμήμα Κλασικής Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Συνέγραψε πολλά βιβλία αντιστασιακού και λαογραφικού περιεχομένου. Η Βάγια Παπακόγκου αποτελεί υπόδειγμα αγωνίστριας. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά που άφησε, φεύγοντας για πάντα από κοντά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου