Ο Μπάρμπα-Νίκος

Διαβάζοντας για τον μπάρμπα-Νίκο αναρωτιόμαστε πως είναι δυνατόν να μην υπάρχει μια έστω μοναδική σελίδα στους τόμους της ανθρώπινης ιστορίας και για εκείνον. Πως είναι δυνατόν η ιστορία να χωρά τον Παπαδόπουλο, τον Πάγκαλο, τον Παπανδρέου, τον Ζέρβα και άλλους κτηνάνθρωπους και κερκοπίθηκους και όχι τον φτωχούλη του θεού, τον μπάρμπα-Νίκο…

Ο μπάρμπα-Νίκος Μανιάρος ή Κουτσάφτης υπήρξε ένας από τους πρώτους οδοκαθαριστές της Λευκάδας. Λεπτός και κουρασμένος σαν άγιος, γύρναγε τους δρόμους κρατώντας την σβαρνίστρα του, μια σκούπα φτιαγμένη από στάχυα και καθάριζε τα υπολείμματα της κοινωνίας. Αυτός ο ταπεινός άνθρωπος, ο γλυκομίλητος, ο χαμογελαστός με τα ροζιασμένα χέρια, όπως τον θυμούνται οι συντοπίτες του, αποτέλεσε δημόσιο κίνδυνο. Ο μπάρμπα-Νίκος απειλούσε τα σιδερόφρακτα τανκ και τις μεραρχίες του Παπαδόπουλου. Απειλούσε την τάξη και την Ελλάδα που βρίσκονταν στο νάρθηκα. Με τι όμως; Η ασφάλεια Λευκάδας ξέρει καλύτερα να μας πει δεδομένου ότι τον παρακολουθούσε συνεχώς. Είχε μάλιστα συντάξει και έναν τεράστιο φάκελο που μέσα σε άλλα ανέφερε τα παρακάτω: «… ανεγίγνωσκεν κομμουνιστικόν τύπον και επεσκέπτετο το γραφείο της ΕΔΑ… παρέστη εις διαφόρους κομμουνιστικάς συγκεντρώσεις …»

Για την εθνοσωτήρια επανάσταση το άτομο αυτό έπρεπε να με δηλώσει, να αποκηρύξει τις ιδέες του ή να συντριβεί. Μονάχα έτσι θα επέτρεπαν στο μπάρμπα-Νίκο Μανιάρο να μαζεύει τα σκατά της πόλης της Λευκάδας… Και τι να έκανε ο μπάρμπα-Νίκος; Πως θα έβγαζε το ψωμί του; Τον έβαλαν λοιπόν και υπέγραψε και μάλιστα του απαγόρευσαν πια να βάζει και το περίφημο κόκκινο γαρίφαλο στο αυτί του που φόραγε πάντα.

Αυτή είναι η ιστορία του μπάρμπα-Νίκου που δεν την γράφει κανένα ιστορικό βιβλίο και καμιά πραγματεία. Ας είναι καλά εκεί που βρίσκεται...

Πηγή: Λευκαδίτικα Νέα

Ο μπάρμπα-Νίκος

Η δήλωση του μπάρμπα-Νίκου