H ενέδρα στο Μάτι του Λύκου

Το Μάτι του Λύκου ή Λυκομάτι είναι μιά ορεινή δύσβατη περιοχή της Γκιώνας κοντά στην ορεινή Παρνασσίδα. Η τοποθεσία είναι ένα στενό ρηχό φαράγγι με μία μονάχα είσοδο και μιά έξοδο. Εδώ τον Μάη του 1947 ο καπετάν Διαμαντής έδωσε μιά από τις μεγαλύτερες ενέδρες της ιστορίας του ΔΣΕ.





Τον Μάη του 1947, οι δυνάμεις του ΔΣΕ στον Παρνασσό ήταν ακόμα αρκετά μεγάλες και ισχυρές. Ο κυβερνητικός στρατός είχε πολλαπλώς επιχειρήσει να τις καταστρέψει χωρίς μεγάλη επιτυχία. Εκείνον τον Μάη ο Ε.Σ. κατείχε μερικά κεφαλοχώρια και θέσεις στα βουνά αυτά και είχε περιορίσει αρκετά τις επιχειρήσεις του. Έτσι επιστρατεύθηκε ο γνωστός εγκληματίας της κατοχής και της λευκής τρομοκρατίας, Μπούρος. Στην Λαμία συγκεντρώθηκε ένα ενισχυμένο τάγμα μαυροσκούφηδων των ΛΟΚ και με επικεφαλής τον Μπούρο ξεκίνησε για την ορεινή Παρνασσίδα για να χτυπήσει τους αντάρτες. Ο κυβερνητικός στρατός ήλπιζε ότι η εξειδικευμένες μονάδες καταδρομών με τον άρτιο εξοπλισμό τους θα κατάφερναν να πλήξουν δραστικά τα τμήματα του ΔΣΕ λόγω της ανώτερης εκπαίδευσής τους. Επιπροσθέτως, τα ΛΟΚ ήταν σώματα που γνώριζαν να μάχονται και μεμονωμένα και έτσι ίσως πετύχαιναν εκεί που η τακτική μάχη απέτυχε.


Το αρχηγείο του Παρνασσού έλαβε μέσω των Κ.Π. (Κέντρα Πληροφοριών) γρήγορα γνώση του περιστατικού. Αποφασίζεται λοιπόν το άμεσο χτύπημα του τμήματος του Μπούρου. Ο Διαμαντής που αναλαμβάνει προσωπικά την ενέδρα διαλέγει την τοποθεσία Λύκου Μάτι. Η τοποθεσία αποτελεί όπως είπαμε ιδανικό χώρο και επιπροσθέτως και το μοναδικό πέρασμα για τα βουνά. Άμεσα επιλέγεται μιά ομάδα 75 αξιόμαχων ανταρτών και μιά μέρα πριν ακροβολίζονται στις πλαγιές της τοποθεσίας. Μικρό τμήμα των ανταρτών 10 - 15 άτομα τοποθετείται κρυμμένο στο "έμπα" του φαραγγιού. Για την επιχείρηση χρησιμοποιείται ο λόχος Παπαφλέσσα. Στις δώδεκα τα μεσάνυχτα της Τετάρτης 25 Μαΐου του 1947, το τάγμα του Μπούρου εισέρχεται στο φαράγγι του Λύκου Μάτι. Ο Διαμαντής και το τμήμα του ΔΣΕ τους παρακολουθούν από το σκοτάδι. Δεν ακούγεται ο παραμικρός θόρυβος. Οι αντάρτες περιμένουν τις οδηγίες του Διαμαντή. Ο εχθρός πρέπει να περάσει βαθειά στο φαράγγι. Το σύνθημα δίνεται με σφυρίγματα και η νύχτα γίνεται μέρα απο τους πυροβολισμούς. Οι κυβερνητικοί πανικοβάλλονται. Δέχονται πυρά από δεξιά και αριστερά. Δοκιμάζουν να γυρίσουν πίσω. Στην έξοδο του φαραγγιού τους περιμένουν κι άλλοι μαχητές. Ελάχιστοι καταφέρνουν να διαφύγουν, ανάμεσά τους και ο Μπούρος. Το τάγμα των ΛΟΚ έχει ολοκληρωτικά διαλυθεί. Οι ελάχιστοι φαντάροι που επιβιώνουν φθάνουν κακήν κακώς στην Λαμία. Στον τόπο της ενέδρας οι αντάρτες πιάνουν καμιά εικοσαριά αιχμαλώτους. Οι ΛΟΚατζήδες γνήσιοι ψευτοπαλικαράδες του στρατού τα έχουν χαμένα, μερικοί σχολιάζουν μάγκικα "Μωρέ μπράβο ενέδρα!". Οι μαχητές του ΔΣΕ το ακούν και γελάνε, η φράση αυτή έμεινε ανέκδοτο στην Μεραρχία του Διαμαντή.


Η επιτυχημένη ενέδρα στο Μάτι του Λύκου επέφερε στους αντάρτες αρκετό και πλούσιο υλικό και εφόδια. Περίπου 15 ολοκαίνουρια αυτόματα και πολλά τουφέκια, σφαίρες και χειροβομβίδες. Επίσης καταλήφθηκε ιματισμός και άρβυλα αναγκαία για τις διαρκείς μετακινήσεις του ΔΣΕ. Οι απώλειες του στρατού ήταν βαριές. Περίπου 30 νεκροί ΛΟΚ και άγνωστο πόσοι τραυματίες. Ο ΔΣΕ από την δική του μεριά έχασε 4 μαχητές και είχε 12 ελαφρά τραυματισμένους. Το ηθικό αντίκτυπο της νίκης αυτής απέναντι στους ΛΟΚατζήδες (γνωστούς εγκληματίες κατά αιχμαλώτων και πολιτών) ήταν μεγάλη για τους μαχητές του ΔΣΕ. Η ενέδρα μνημονεύθηκε και σε τεύχος του περιοδικού "Μαχητής".